Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

 
 
 
 
       "แกจะไปไหนน่ะ อย่าไปนะ หยุดเดี๋ยวนี้"ธามเห็นท่าทางงแปลกๆของป๊อปปี้ก็พูดขึ้น "เงียบ!
ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นจะไม่บอกใคร แต่เมื่อชั้นเป็นตำรวจ ชั้นจะทำคดีของแกเอง"ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้
เขื่อนกับโทโมะเข้าใจในสิ่งที่เค้าจะพาไปพบ
 
 
 
        "แบม เธออยู่ในนี้รึป่าว ส่งเสียงหน่อยสิ เรากำลังจะช่วยเธอนะ"ฟางพูดขึ้นเมื่อเดินตามเข้า
มาในห้องลับที่อยู่ใต้บ้าน
 
        "ชั้นบอกว่ายัยแบมไม่ได้อยู่ในนี้ไงเล่า โอ๊ย! นี่! ปล่อยชั้นนะ"ธามเดินมาหวังจะผลักฟางล้ม
แต่โดนเขื่อนจับไว้ก่อน
 
            ตุ้บ! ตุ้บ!
         เสียงกระทุ้งของดังขึ้นอีกครั้ง
 
         "แบม นั่นเธอใช่มั้ย"เฟย์เร่งฝีเท้าเดินนำทุกคนไปที่หลังตู้โชว์ใบใหญ่หลังหนึ่ง "ช่วยด้วย"
เสียงอู้อี้ของแบมดังมาจากผ้าผืนใหญ่ที่คลุมวัตถุบางอย่างอยู๋ทำให้เฟย์เปิดขึ้นทันที
 
 
         "กรี๊ดดดด"เฟย์ต้องเซหลบเมื่อพบแบกับระเบิดที่เวลาถดถอยลงเรื่อยภายใน 2 นาที 
"ใจเย็นสิเฟย์"ฟางห้ามเฟย์แตต่ใจของตัวเองก็หล่นลงไปอยู่ตาตุ่มเหมือนกัน
 
         "ไม่ต้องกลัวนะแบม เดี๋ยวพี่แกะผ้าออกให้"ฟางเดินไปแกะผ้าที่ปิดปากและที่มัดมือและ
เท้าไว้ก่อนที่แบมจะปล่อยโฮออกมา
 
         "ฮือๆ พี่โทโมะ แบมกลัวมากเลยค่ะ"แบมที่เป็นอิสระก็รีบวิ่งมากอดโทโมะทำเอาฟางงง
เป็นไก่ตาแตก "ใจเย็นนะแบม เธอปลอดภัยแล้วล่ะ"โทโมะดันแบมออกเล็กน้อย
 
         "รีบไปกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน มันจะเบิดเอาซะก่อน"ฟางรีบเดินนำหน้าไป "โอ๊ย!"เขื่อนที่โดน
ธามชกเข้าที่ท้องก็ปล่อยออกด้วยความเจ็บ
 
         "แกไม่มีวันมีความสุขกันหรอก ในเมื่อวันนี้พวกมันอาจจะทำให้แกตายกันไม่ได้ แต่ชั้นนี่
แหละจะสนองความตายให้แกเอง"ธามพูดพร้อมชักปืนออกมาขู่ทำให้ฟางรีบถอยหลังหนีไปหา
ป๊อปปี้
 
         "กรี๊ดดด"ฟางที่โดนธากระชากไปล็อคคอไว้ก็กรี๊ดออกมา "แกอย่าทำอะไรฟางนะ หยุดคิด
อะไรบ้าๆซักทีเถอะ ยอมมอบตัวแล้วออกไปพร้อมๆกัน แกไม่เห็นหรอว่าเวลามันเหลือน้อยแล้ว"
ป๊อปปี้ห้ามแล้วเหลือบไปมองระเบิดที่เหลือเวลาเพียง 1 นาที
 
         "หึ! ไหนๆก็จะต้องตายอยู่แล้วนิ่ ก็ตายๆกันให้หมดนี่แหละ!!!"ธามขึ้นเสียง "งั้น...เริ่มจาก
อีนี่ก่อนเลยแล้วกัน"ธามผลักฟางออกทำให้ล้มลงก็จะเหนี่ยวไกปืนนัดสุดท้ายใส่ฟาง
 
 
              ปัง!!!!!!!!!!!
           ธามยิงปืนใส่กลางหน้าอกฟางแม้ป๊อปปี้จะพุ่งตัวเข้ามารับกระสุนแต่ก็ไม่ทันความเร็วของ
          ลูกกระสุนของปืนในมือธาม
 
 
         "พี่ฟาง!!!"เฟย์ร้องออกมาแล้วรีบวิ่งไปดูฟางในขณะที่ธามเหม่อจึงทำให้โทโมะและเขื่อน
รีบวิ่งไปยึดปืนแล้วรุมชกธามให้หมดแรงจึงล้มลงนอน 
 
         "ฟาง! เธอเป็อะไรมั้ย"ป๊อปปี้รีบลุกมาประคองฟางทันทีที่รู้สึกตัว "ป๊อป ปี้..."ฟางลูบหน้า
ป๊อปปี้เบาๆ ก่อนที่จะหมดสติลงทันที
 
         "พาพี่ฟางไปหาหมอก่อนเถอะ มันจะระเบิดแล้ว"แบมรีบบอกทุกคน ทำให้ป๊อปปี้รีบอุ้มฟาง
ไปที่รถพยาบาลที่รออยู่ด้านนอก พร้อมกับตำรวจที่มารอจับธามและแบม
 
 
 
 
 
 
         "พี่โทโมะ!!"แบมรีบวิ่งไปควงแขนโทโมะทำให้โทโมะหันมอง "พี่ธาม! พี่ธามยังอยู่ข้างใน
พี่โทโมะช่่วยพี่ธามด้วย"แบมรีบกระตุกแขนโทโมะใหญ่ ทำให้โทโมะรีบวิ่งไปทันที
 
         "เห้ย! โทโมะ อย่า!!!"เขื่อนตะโกนบอกแต่ไร้ความสนใจจากโทโมะ ทั้งที่ระเบิดเริ่มนับ
ถอยหลังลงช้าๆ 3...2...1...
 
 
                 ตู้ม!!!!!
             เสียงระเบิดดังขึ้นทำให้บ้านทั้งหลังระเบิดเป็นจุล รวมถึงโทโมะที่ล้มลงเพราะโดนสเก็ต
ระเบิดทำให้หมดสติไปทันที
 
 
 
 
          "พี่โทโมะ!!!!"แบมและเขื่อนอุทานออกมาเมื่อเห็นร่างโทโมะโดนระเบิดต่อหน้า
 
 
 
ติดตามคับ! ใกล้จบล่ะน้าา