Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

 
 
                                 เมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
 
              "ตอนนี้ทางไทยได้ส่งข้อมูลมาว่าฆาตรกรที่เราตามล่าตัวกันให้วุ่นเนี่ย ฆ่าหญิงสาวติดๆ
สองครั้งในเวลาห่างกันเพียง 1 ชม. 30 นาที"ผกก.กล่าวเกลิ่นให้ตำรวจสามนายที่นั่งอยู่ตรงหน้า
ฟัง
              "หา! มันกลับมาอีกแล้วหรอครับท่าน นี่มันก็ครั้งที่ 4 ที่ 5 แล้วนิ่"(ข)ตำรวจนายหนึ่งถาม
              "ท่านช่วยเล่ารายละเอียดให้พวกผมได้ไหมครับ"(ป)ขอรายละเอียดจาผกก. "รายละ
เอียดอยู่ในนี้ เอ้า! อ่านดู"ผกก.ยื่นซองน้ำตาลให้(ป)ตำรวจนายหนึ่ง
 
              "เมื่อเวลา 23.00น. พบว่ามีกลุ่มหญิงสาวถูกฆาตรกรรมในห้องน้ำหญิงที่สถานบันเทิง
แห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพ มีหญิงสาวประมาณ 4-5 คนที่นอนเสียชีวิตในห้องน้ำ หนึ่งในหญิง
สาวมีสภาพเปลือยเปล่า ถูกแทงเข้าที่ลำตัวประมาณ 10-15 แผล ตำรวจคาด เป็นผู้ร้ายกลุ่มเดียว
กันกับคดีที่1-3 ที่ผ่านมา" (ป) อ่านข่าวให้ทุกคนฟัง
 
              "อันต่อมานะครับ ข่าวล่าสุดฆาตรกรฆ่าปิดปากสาวสวยที่เห็นเหตุการณ์ในผับถูกแทง
เสียชีวิตในถนนเปลี่ยวหลังกลับจากทำงาน สภาพถูกกระหน่ำแทงนอนเสียชีวิตร่างกายอาบไปด้วย
เลือด มีพลเมืองดีพบจึงโทรแจ้งตำรวจ ตำรวจให้การณ์ว่ากำลังอยู่ในช่วงเรียบเรียงคดีอย่างลับๆ
เพื่อให้ทุกคนปลอดภัย" (ป)อ่านข่าวต่อไปให้ทุกคนฟัง
 
              "ผมจะชี้แจงอีกเรื่องคือ ข่าวที่สองนั้น ไม่ได้มีแต่หญิงสาวคนนั้นที่เดินมาเพียงผู้เดียว
แต่เธอกลับบ้านมาพร้อมกับน้องสาวบุญธรรมอีกสามคน ซึ่งทั้งสามรอดมาได้เพราะทางตำรวจขอ
ปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เพราะผู้ร้ายมีหน้ามีตาในสังคมมาก ทางเราจึงจะส่งพวกนายทั้งสามไป
คุ้มกันพยานให้ปลอดภัย อย่าลืมนะ ว่านี่คือความลับราชการตำรวจ อย่าไปเปิดเผยใครล่ะ"ผกก.ชี้
แจงให้ทั้งสามนายฟัง
 
              "พรุ่งนี้ทุกคนต้องไปถึงสนามบินตอนตีสองโดยไม่มีการต้อนรับ เพราะว่ามันคือความ
ลับ อย่าลืมล่ะ ว่าเราไว้ใจพวกนายมาถึงส่งพวกนายไป"ผกก.แจ้งอีกเรื่องทำให้ทั้งสามตอบตกลง
แล้วรับข้อมูลเพื่อที่จะเดนทางไปไทยในไม่ช้า
 
 
 
 
 
 
 
 
                                          ประเทศไทย
 
 
              "ทานอะไรก่อนมั้ยคะ"ผู้หมวดหญิงคนหนึ่งยื่นกาแฟให้สามสาว ทำให้ฟางขยับตัวหนี
เล็กน้อย ผู้กองที่คอยดูแลคดีนี้จึงจับบ่าฟางเพื่อไม่ให้ขยับ
              "ไม่ต้องกลัวครับ นี่คือผู้หมวดป๊อปปี้ ที่จะทำคดีนี้ร่วมกับผม และตำรวจญี่ปุ่นอีกสาม
คน"ผู้กองแนะนำหมวดให้สามสาวรู้จัก
   
              "สวัสดีค่ะ ดิฉันหมวดป๊อปปี้ จะคอยดูแลทุกคนเองไม่ต้องห่วงนะคะ"หมวดป๊อปปี้ยื่น
มือเพื่อจะจับทำความรู้จักกับฟาง ทำเอาฟางกลัวพยายามบังคับมือไปจับเพราะกลัวเสียมารยาท
 
              "ทุกคนทานอะไรมารึยังคะ"หมวดป๊อปปี้ถามไม่คิด "เอ่อ...คงจะยังเนาะงั้นนี่เลยค่ะ
ป๊อปทำกาแฟและก็เอาขนมมาให้ทาน เป็นมื้อเช้าเล็กๆน่ะค่ะ"หมวดยื่นขนมปังให้เมื่อเห็นสาวๆไม่
ตอบและต้องหน้าแตกอีครั้งเมื่อสาวๆยังไม่พูดด้วยอีกครั้ง
 
             "มีอะไรจะถามป๊อปมั้ยคะ"ผู้หมวดป๊อปปี้เริ่มไม่ไหวกับความเย็นชา "ผู้หมวดไม่ไปทำ
งานบ้างหรอคะ"แก้วปัดคำถามใส่ "เอ่อ...นี่ไงคะ ป๊อปทำงานอยู่ งานนี้ก็คือ ดูแลทุกๆคน"ผู้หมวด
ป๊อปปี้พยายามำหน้ายิ้ม
             "ยัยแก้ว ให้ความเคารพเค้าบ้างสิ"เฟย์บอก "อ่อ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ป๊อปอายุ 24 เอง"
ผู้หมวดป๊อปปี้รู็สึกดีกับคำพูดเฟย์เล็กน้อย "24 ก็เท่าพี่ฟางน่ะสิ งั้นหมวดก็เรียกเฟย์กับแก้วว่า
น้องแล้วกันค่ะ"เฟย์บอก "อ๋อ! ลืมไปเลย ชั้นเฟย์นะคะ ส่วนนนี่พี่ฟาง แล้วก็แก้ว"เฟย์แนะนำตัว
แทนพี่สาว "อ๋อ! ค่ะ"ผู้หมวดป๊อปปี้เห็นถึงความเฟรนลี่ของเฟย์แล้วเริ่มชอบใจ
 
            "แล้วเมื่อไหร่เราจะได้จัดงานศพให้พี่โฟร์ตามวัฒนธรรมได้ล่ะคะ มันก็ผ่านมาตั้งสอง
สามวันแล้ว แล้วคุณเอาศพพี่โฟร์ไปไว้ไหน ดูแลดีรึเปล่า"ฟางถามรัวๆ
            "เอ่อ...ทีละคำถามนะคะ อย่างแรกคือศพพี่สาวคุณฟางอยู่กับโรงพยาบาล มีเจ้าหน้าที่
ดูแลอย่างดี ส่วนพิธีกรรมเดี๋ยวอีกสองวันก็จัดได้แล้วเชิญคุณฟางเตรียมงานได้เลยค่ะ"ผู้หมวด
ป๊อปปี้ตอบ "ขอบคุณนะคะที่ดูแลพวกเรา เราจะให้ข้อมูลเต็มที่เช่นกันค่ะ"ฟางตอบแล้วยิ้มทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                           วันเผาศพโฟร์
 
          "พี่โฟร์ไปดีนะ เฟย์รักพี่โฟร์มากรู้มั้ย เฟย์รักพี่โฟร์มากๆเลย พี่โฟร์"เฟย์พูดก่อนจะเป็นลม
ล้มไปทำให้แก้วที่พยายามไม่ร้องไห้อยู่ต้องมาพยุงตัวไปพัก
 
         "งานศพจบลงแล้ว ครั้งสุดท้ายแล้วใช่มั้ยที่ฟางจะได้เห็หน้าพี่"ฟางพูดพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้
ภายในงานที่ไม่มีคนหลงเหลืออยู่พร้อมกอดรูปหน้าศพพี่สาวของตนเอง
        "พี่โฟร์ฟางไม่น่าทิ้งพี่ให้โดนฆ่าคนเดียว ทำไม ทำไมคนๆนั้นไม่เป็นฟาง ทำไม ทำไมพี่
ต้องมารับเคราะห์แบบนี้ ทำไมพี่ต้องอายุสั้นจากฟางและน้องๆไป แล้วใครจะอยู่ข้างๆฟาง กอด
ฟางได้อบอุ่นแบบนี้ทุกวัน  พี่โฟร์ เราก็มีกันอยู่แค่สี่คน ทำไมพี่ต้องมาด่วนจากกันไปด้วย"ฟาง
ทรุดตัวลงกอดรูปโฟร์แน่น พร้อมร้องไห้จนน้ำตาจะเป็นสายเลือดด้วยความคิดถึงและเสียใจ
เหมือนกับไม่มีอะไรประคองจิตใจไว้เลย
 
 
 
                              ปัง!!!!!!!!!!!
           เสียงปืนดังสนั่น ทำให้ฟางตกใจทิ้งรูปโฟร์หล่นพื้นแตก เฟย์และแก้วสะดุ้งทันทีที่เสียง
ดังขึ้น แก้วผู้เข้มแข็งพยายามวิ่งไปคว้าตัวฟางที่จะโดนกระสุนปืนแต่ไม่ทันถูกยิงขวางทางไว้จึงรีบ
วิ่งกลับหวังจะคว้าตัวเฟย์หนีไปก่อน
         
                  
 
ติดตามจร้าาาา โหวตให้ด้วยน้าาาาา