วิวาห์รักลวง
9.7
เขียนโดย flame
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
29 chapter
59 วิจารณ์
51.68K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านนีระสิงห์
เอี๊ยด!
พิชชี่เหยียบเบรกทันที ที่ถึงบ้านของฟาง ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างรีบร้อน
"มาทำไม!?"เฟย์ถามทันที ที่พิชชี่เดินเข้าในบ้านของเธอ ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยเข้ามาเหยียบบ้านหลังนี้เลยสักครั้ง
"ฟางอยู่ไหน?"พิชชี่ถามหาฟางทันที ทำให้เฟย์ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัยว่าเขาจะมาหาพี่สาวเธอทำไม
"พี่ฟางไม่อยู่ มีอะไรบอกฉันไว้ก่อนก็ได้"
"ไม่ พี่ต้องการพบฟาง..."พิชชี่พูดไม่ทันจบเฟย์ก็แทรกขึ้นซะก่อน
"ฉันไม่เคยมีพี่ชายที่ทำร้ายได้เมื่อแต่น้องตัวเองอย่างคุณ! เชิญคุณกลับไปได้แล้ว!"
"ไม่! พี่ต้องการเจอฟางจริงๆ นะเฟย์ และวันนี้พี่ไม่ได้จะมาทำอะไรฟางด้วย พี่จะมาเตือน..."
"เตือนอะไรของคุณ? ตลอดเวลามีแต่พวกคุณที่คิดจะทำร้ายพวกเรา"
"ใช่ พี่เคยทำร้ายคุณน้ากับพวกเธอ แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกันนะเฟย์ ตอนนี้ฟางกำลังตกอยู่ในอันตรายพี่แค่อยากมาบอกให้ฟางระวังมากขึ้นก็เท่านั้น'
"จากใครล่ะ?"
"พี่พิม... พี่ไม่เข้าใจ ทั้งๆ ที่ฟางหย่ากับไอ้ป๊อปแล้วทำไมพี่พิมถึงคิดอยากจะฆ่าฟางอีก?"
เฟย์นิ่งไปทันที ถ้าเธอบอกกับพิชชี่ว่าฟางกับป๊อปปี้ไม่ได้หย่ากันอย่างที่เขาเข้าใจล่ะ เขาคิดที่จะทำร้ายฟางอยู่อีกไหม?
"เฟย์... ให้พี่ได้เจอฟางเถอะ หรือเฟย์ไม่ห่วงฟาง?"
"ทำไมฉันจะต้องให้คุณเจอกับพี่ฟางด้วย? เอาล่ะ ธุระของคุณมีเท่านี้ใช่ไหม? งั้นคุณก็กลับไปได้แล้ว! ส่วนเรื่องที่คุณบอกฉันจะบอกพี่ฟางเอง"
"ก็ได้ งั้นบอกฟางว่าให้ระวังตัวด้วยนะ และอย่าให้เธอออกจากบ้านคนเดียวล่ะ"พิชชี่พูดจบก็หันหลังเดินออกไปทันที
เฟย์มองตามหลังพี่ชายต่างมารดาไปจนลับหลังแกร่งไป เสียงรถที่เคลื่อนออกไปจากหน้าบ้าน ทำให้เธอรู้ว่าเขาได้กลับไปแล้วจริงๆ
"คิดว่าแปลกไหม? ที่อยู่ๆ เขาก็มาเตือนพี่แบบนี้ ทั้งๆ ที่เขาทำร้ายพวกเรามาตลอด"ฟางที่เดินออกมาจากห้องนั่งเล่นถามทันที
"นั่นสิ แต่ยังไงพี่ฟางก็ต้องระวังตัวด้วยนะ บางทีสิ่งที่เขาบอกอาจจะจริงก็ได้"เฟย์เอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วงพี่สาว
"จ้า... งั้นเราไปหาอะไรทานข้างนอกกันนะ พี่อยากกินเค้กช็อคโกแล็ตจัง"ฟางรับคำ ก่อนจะชวนน้องสาวออกไปหาอะไรทานข้างนอก
สองสาวเดินออกมาขึ้นรถที่เตรียมไว้ ก่อนจะให้คนขับรถขับออกรถทันที
"เฟย์ ฟาง"เสียงของใครบางคนเรียกเฟย์กับฟางที่เดินออกมาจากร้านเค้กทันที ทำให้สองสาวหันไปมองตามเสียงเรียกพร้อมกัน
"แก้ว / พี่แก้ว"เฟย์กับฟางขานชื่อแก้วออกมาพร้อมกัน หลังจากที่เห็นว่าใครเป็นคนเรียกพวกเธอไว้
"ไง สบายดีหรือเปล่า?"แก้วถาม ก่อนที่สามสาวจะเดินไปพร้อมกัน
"อืม สบายดี แล้วแก้วหายไปไหนมาเนี่ย?"ฟางถามเพื่อนสาวกลับ ก่อนที่แก้วจะหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าฟาง
"ฟาง... แก้วไม่ไหวแล้ว..."แก้วเอ่ยออกมาเสียงสั่นเคือง ทำให้เฟย์กับฟางเดินเข้ามาฟาแก้วด้วยความเป็นห่วง
"เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะพี่แก้ว?"เฟย์ถามแก้วด้วยความเป็นหว่ง
"เขาไม่เคยสนใจอะไรแก้วเลย... เขานอกใจแก้วตลอดเลย... แก้วไม่ไหวแล้ว..."
"งั้นแก้วก็เลิกกับเขาซะสิ ถ้าเหนื่อยก็พัก อย่าฝืนมันเลย แก้วยังมีฟางกับเฟย์นะ ไหนจะคุณลุงกับคุณป้าอีก ถอยออกมาจากตรงนั้นตอนนี้ก็ยังทันนะแก้ว"ฟางเอ่ยออกมาอย่างให้กำลังแก้ว เพราะเธอก็เคยเป็นเหมือนกัน
"ขอบใจนะเฟย์ ฟาง"แก้วยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่ทั้งสามจะเดินเที่ยวต่อ
"นี่ ฉันมีอะไรจะบอก"แก้วพูดขึ้นระหว่างที่ทั้งสามเดินกลับมาที่รถ ทำให้เฟย์กับฟางหันมามองแก้วด้วยความสงสัย
"อะไรเหรอ?"ฟางถาม
"ฉันจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่"
"จริงเหรอ เมื่อไหร่อ่ะ?"
"อีก3วัน ฉันคงคิดถึงแกแย่เลยอ่ะ"
"นั่นสิ แล้วทำไมต้องย้ายไปไกลขนาดนั้นด้วยล่ะ?"เฟย์ถาม นึกใจหายไม่น้อยที่พี่สาวอีกคนจะไปอยู่ไกลถึงเชียงใหม่
"ก็ไปช่วยพี่กายทำไร่องุ่นและเผื่อเวลาทำใจด้วย... คงมีสักวันที่ฉันต้องทำใจเรื่องเขาได้..."แก้วเอ่ยออกมาเบาๆ
เฟย์กับฟางมองแก้วอย่างเข้าใจความรู้สึกของเธอดี ก่อนที่ฟางจะจับมือแก้วไว้อย่างให้กำลังใจ
"ฟางเป็นกำลังใจให้แก้วเสมอนะ แล้วมาเยี่ยมกันบ้างนะ"ฟางพูดจบก็กอดแก้ว โดยที่เฟย์ก็กอดแก้วไว้ด้วยเหมือนกัน ก่อนที่ทั้งสามจะแยกย้ายกัน
บ้านจิระคุณ
ป๊อปปี้เดินลงมาจากชั้นบน หลังจากที่สาวใช้ได้ขึ้นไปตามเขา แล้วบอกว่ามีคนมาขอพบเขา
"ไอ้พิชชี่! มึงมาทำอะไรที่บ้านกู!?"ป๊อปปี้ถามเสียงเข้มทันที ที่เห็นว่าคนที่ต้องการพบเขาเป็นพิชชี่
"กูจะมาคุยกับมึงเรื่องฟาง"พิชชี่พูดตามจุดประสงค์ที่เขามาพบป๊อปปี้ทันที
ป๊อปปี้ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น เมื่อพิชชี่มาพูดกับเรื่องของฟาง ทำให้เขายอมนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามกับพิชชี่ทันที
"มีอะไรก็พูดมา"
"กูอยากให้มึงช่วยดูฟางให้หน่อยว่ะ พี่กูวางแผนจะทำอะไรฟางกูยังไม่แน่ใจมากนักว่ะ แต่อยากให้มึงช่วยดูแลเธอหน่อย"
"ทำไมถึงเอาเรื่องนี้มาบอกกู?"
"กูแค่ไม่อยากทำร้ายน้องตัวเอง... แค่ที่ทำมาทั้งหมดพวกเธอก็ไม่ยอมรับกูเป็นพี่อยู่แล้ว"
"น้อง... หมายความว่าไง?"ป๊อปปี้ถาม เมื่อได้ยินพิชชี่เรียกฟางว่าน้อง
"เฮ้อ... ฟางกับเฟย์เป็นน้องสาวกู..."
"ไอ้เวร! นี่ขนาดน้องตัวเองมึงยังกล้าทำอีกเหรอว่ะ!?"
"เออ ยอมรับ แต่ที่กูทำเพราะโดนบังคับเว้ย! แต่ตอนนี้กูไม่ทำ เพราะพี่พิมคิดจะฆ่าฟางจริงๆ!"
"หึ! มึงเลยมาให้กูไปดูแลฟางเนี่ยนะ? เพื่ออะไรว่ะ? นเมื่อกูกับฟางก็หย่ากันแล้วตามที่พิมกับมึงต้องการ"
พิชชี่นิ่งไปสักพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเขาเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน อีกคนก็พี่ อีกคนก็น้องต่างมารดา คิดไม่ออกจริงๆ ว่าเขาควรช่วยใคร
"เพราะอย่างนี้ไง กูถึงไม่ช่วยพี่พิม เลยมาขอให้มึงช่วยดูแลเธอหน่อย"
"ได้ เพราะอย่างไงฟางก็เคยเป็นเมียกู"ป๊อปปี้รับคำของพิชชี่ ก่อนที่พิชชี่จะขอตัวกลับ หลังจากที่ป๊อปปี้รับคำขอของเขาแล้ว
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆ
ฝากเม้น ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะ
เอี๊ยด!
พิชชี่เหยียบเบรกทันที ที่ถึงบ้านของฟาง ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างรีบร้อน
"มาทำไม!?"เฟย์ถามทันที ที่พิชชี่เดินเข้าในบ้านของเธอ ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยเข้ามาเหยียบบ้านหลังนี้เลยสักครั้ง
"ฟางอยู่ไหน?"พิชชี่ถามหาฟางทันที ทำให้เฟย์ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัยว่าเขาจะมาหาพี่สาวเธอทำไม
"พี่ฟางไม่อยู่ มีอะไรบอกฉันไว้ก่อนก็ได้"
"ไม่ พี่ต้องการพบฟาง..."พิชชี่พูดไม่ทันจบเฟย์ก็แทรกขึ้นซะก่อน
"ฉันไม่เคยมีพี่ชายที่ทำร้ายได้เมื่อแต่น้องตัวเองอย่างคุณ! เชิญคุณกลับไปได้แล้ว!"
"ไม่! พี่ต้องการเจอฟางจริงๆ นะเฟย์ และวันนี้พี่ไม่ได้จะมาทำอะไรฟางด้วย พี่จะมาเตือน..."
"เตือนอะไรของคุณ? ตลอดเวลามีแต่พวกคุณที่คิดจะทำร้ายพวกเรา"
"ใช่ พี่เคยทำร้ายคุณน้ากับพวกเธอ แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกันนะเฟย์ ตอนนี้ฟางกำลังตกอยู่ในอันตรายพี่แค่อยากมาบอกให้ฟางระวังมากขึ้นก็เท่านั้น'
"จากใครล่ะ?"
"พี่พิม... พี่ไม่เข้าใจ ทั้งๆ ที่ฟางหย่ากับไอ้ป๊อปแล้วทำไมพี่พิมถึงคิดอยากจะฆ่าฟางอีก?"
เฟย์นิ่งไปทันที ถ้าเธอบอกกับพิชชี่ว่าฟางกับป๊อปปี้ไม่ได้หย่ากันอย่างที่เขาเข้าใจล่ะ เขาคิดที่จะทำร้ายฟางอยู่อีกไหม?
"เฟย์... ให้พี่ได้เจอฟางเถอะ หรือเฟย์ไม่ห่วงฟาง?"
"ทำไมฉันจะต้องให้คุณเจอกับพี่ฟางด้วย? เอาล่ะ ธุระของคุณมีเท่านี้ใช่ไหม? งั้นคุณก็กลับไปได้แล้ว! ส่วนเรื่องที่คุณบอกฉันจะบอกพี่ฟางเอง"
"ก็ได้ งั้นบอกฟางว่าให้ระวังตัวด้วยนะ และอย่าให้เธอออกจากบ้านคนเดียวล่ะ"พิชชี่พูดจบก็หันหลังเดินออกไปทันที
เฟย์มองตามหลังพี่ชายต่างมารดาไปจนลับหลังแกร่งไป เสียงรถที่เคลื่อนออกไปจากหน้าบ้าน ทำให้เธอรู้ว่าเขาได้กลับไปแล้วจริงๆ
"คิดว่าแปลกไหม? ที่อยู่ๆ เขาก็มาเตือนพี่แบบนี้ ทั้งๆ ที่เขาทำร้ายพวกเรามาตลอด"ฟางที่เดินออกมาจากห้องนั่งเล่นถามทันที
"นั่นสิ แต่ยังไงพี่ฟางก็ต้องระวังตัวด้วยนะ บางทีสิ่งที่เขาบอกอาจจะจริงก็ได้"เฟย์เอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วงพี่สาว
"จ้า... งั้นเราไปหาอะไรทานข้างนอกกันนะ พี่อยากกินเค้กช็อคโกแล็ตจัง"ฟางรับคำ ก่อนจะชวนน้องสาวออกไปหาอะไรทานข้างนอก
สองสาวเดินออกมาขึ้นรถที่เตรียมไว้ ก่อนจะให้คนขับรถขับออกรถทันที
"เฟย์ ฟาง"เสียงของใครบางคนเรียกเฟย์กับฟางที่เดินออกมาจากร้านเค้กทันที ทำให้สองสาวหันไปมองตามเสียงเรียกพร้อมกัน
"แก้ว / พี่แก้ว"เฟย์กับฟางขานชื่อแก้วออกมาพร้อมกัน หลังจากที่เห็นว่าใครเป็นคนเรียกพวกเธอไว้
"ไง สบายดีหรือเปล่า?"แก้วถาม ก่อนที่สามสาวจะเดินไปพร้อมกัน
"อืม สบายดี แล้วแก้วหายไปไหนมาเนี่ย?"ฟางถามเพื่อนสาวกลับ ก่อนที่แก้วจะหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าฟาง
"ฟาง... แก้วไม่ไหวแล้ว..."แก้วเอ่ยออกมาเสียงสั่นเคือง ทำให้เฟย์กับฟางเดินเข้ามาฟาแก้วด้วยความเป็นห่วง
"เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะพี่แก้ว?"เฟย์ถามแก้วด้วยความเป็นหว่ง
"เขาไม่เคยสนใจอะไรแก้วเลย... เขานอกใจแก้วตลอดเลย... แก้วไม่ไหวแล้ว..."
"งั้นแก้วก็เลิกกับเขาซะสิ ถ้าเหนื่อยก็พัก อย่าฝืนมันเลย แก้วยังมีฟางกับเฟย์นะ ไหนจะคุณลุงกับคุณป้าอีก ถอยออกมาจากตรงนั้นตอนนี้ก็ยังทันนะแก้ว"ฟางเอ่ยออกมาอย่างให้กำลังแก้ว เพราะเธอก็เคยเป็นเหมือนกัน
"ขอบใจนะเฟย์ ฟาง"แก้วยิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่ทั้งสามจะเดินเที่ยวต่อ
"นี่ ฉันมีอะไรจะบอก"แก้วพูดขึ้นระหว่างที่ทั้งสามเดินกลับมาที่รถ ทำให้เฟย์กับฟางหันมามองแก้วด้วยความสงสัย
"อะไรเหรอ?"ฟางถาม
"ฉันจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่"
"จริงเหรอ เมื่อไหร่อ่ะ?"
"อีก3วัน ฉันคงคิดถึงแกแย่เลยอ่ะ"
"นั่นสิ แล้วทำไมต้องย้ายไปไกลขนาดนั้นด้วยล่ะ?"เฟย์ถาม นึกใจหายไม่น้อยที่พี่สาวอีกคนจะไปอยู่ไกลถึงเชียงใหม่
"ก็ไปช่วยพี่กายทำไร่องุ่นและเผื่อเวลาทำใจด้วย... คงมีสักวันที่ฉันต้องทำใจเรื่องเขาได้..."แก้วเอ่ยออกมาเบาๆ
เฟย์กับฟางมองแก้วอย่างเข้าใจความรู้สึกของเธอดี ก่อนที่ฟางจะจับมือแก้วไว้อย่างให้กำลังใจ
"ฟางเป็นกำลังใจให้แก้วเสมอนะ แล้วมาเยี่ยมกันบ้างนะ"ฟางพูดจบก็กอดแก้ว โดยที่เฟย์ก็กอดแก้วไว้ด้วยเหมือนกัน ก่อนที่ทั้งสามจะแยกย้ายกัน
บ้านจิระคุณ
ป๊อปปี้เดินลงมาจากชั้นบน หลังจากที่สาวใช้ได้ขึ้นไปตามเขา แล้วบอกว่ามีคนมาขอพบเขา
"ไอ้พิชชี่! มึงมาทำอะไรที่บ้านกู!?"ป๊อปปี้ถามเสียงเข้มทันที ที่เห็นว่าคนที่ต้องการพบเขาเป็นพิชชี่
"กูจะมาคุยกับมึงเรื่องฟาง"พิชชี่พูดตามจุดประสงค์ที่เขามาพบป๊อปปี้ทันที
ป๊อปปี้ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น เมื่อพิชชี่มาพูดกับเรื่องของฟาง ทำให้เขายอมนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามกับพิชชี่ทันที
"มีอะไรก็พูดมา"
"กูอยากให้มึงช่วยดูฟางให้หน่อยว่ะ พี่กูวางแผนจะทำอะไรฟางกูยังไม่แน่ใจมากนักว่ะ แต่อยากให้มึงช่วยดูแลเธอหน่อย"
"ทำไมถึงเอาเรื่องนี้มาบอกกู?"
"กูแค่ไม่อยากทำร้ายน้องตัวเอง... แค่ที่ทำมาทั้งหมดพวกเธอก็ไม่ยอมรับกูเป็นพี่อยู่แล้ว"
"น้อง... หมายความว่าไง?"ป๊อปปี้ถาม เมื่อได้ยินพิชชี่เรียกฟางว่าน้อง
"เฮ้อ... ฟางกับเฟย์เป็นน้องสาวกู..."
"ไอ้เวร! นี่ขนาดน้องตัวเองมึงยังกล้าทำอีกเหรอว่ะ!?"
"เออ ยอมรับ แต่ที่กูทำเพราะโดนบังคับเว้ย! แต่ตอนนี้กูไม่ทำ เพราะพี่พิมคิดจะฆ่าฟางจริงๆ!"
"หึ! มึงเลยมาให้กูไปดูแลฟางเนี่ยนะ? เพื่ออะไรว่ะ? นเมื่อกูกับฟางก็หย่ากันแล้วตามที่พิมกับมึงต้องการ"
พิชชี่นิ่งไปสักพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเขาเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน อีกคนก็พี่ อีกคนก็น้องต่างมารดา คิดไม่ออกจริงๆ ว่าเขาควรช่วยใคร
"เพราะอย่างนี้ไง กูถึงไม่ช่วยพี่พิม เลยมาขอให้มึงช่วยดูแลเธอหน่อย"
"ได้ เพราะอย่างไงฟางก็เคยเป็นเมียกู"ป๊อปปี้รับคำของพิชชี่ ก่อนที่พิชชี่จะขอตัวกลับ หลังจากที่ป๊อปปี้รับคำขอของเขาแล้ว
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆ
ฝากเม้น ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ