วิวาห์รักลวง

3วันต่อมา

ผับKM_KZ 

พิมเดินเข้ามาในผับ ก่อนที่สายตาจะมองหาใครบางคนที่เธอแอบตามเขามา หลังจากที่เธอได้ยินข่าวของป๊อปปี้กับฟางที่หย่าตัดขาดจากกันเพราะมีเธอเป็นมือที่สามทำให้ชีวิตคู่ไปกันไม่รอดจนกลายเป็นข่าวใหญ่ในตอนนี้

ริมฝีปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงเหยียดยิ้มเมื่อเจอเป้าหมาย ก่อนที่ขาเรียวจะเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม

"ขอพิมนั่งด้วยคนได้ไหมค่ะป๊อป?"เธอถามทันที เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่เขานั่งอยู่

ป๊อปปี้เงยหน้ามองพิมแวบหนึ่งแล้วพยักหน้าให้เธอ ก่อนที่พิมจะเดินเข้ามานั่งข้างๆ เขา แขนเรียวของเธอยกขึ้นคองแขนแกร่งแน่น

ป๊อปปี้หันมามองแขนของเธอนิ่ง ก่อนจะค่อยๆ แกะแขนของเธอออก แล้วหันไปกระดกเหล้าจนหมดแก้ว

พิมขัดใจที่ป๊อปปี้ไม่สนใจเธอ เอาแต่กระดกแก้วเหล้าอย่างกับน้ำเปล่า จู่ๆ ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวเธอ เธอจึงหันกลับมามองป๊อปปี้อีกครั้ง

"เดี๋ยวพิมมานะค่ะป๊อป"เธอพูดจบก็เดินไปที่เคาร์เตอร์บาร์ทันที ก็จะยื่นเงิน3พันให้กับบริกรแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะอีกครั้ง

"ไปไหนมาเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถาม เมื่อเห็นว่าพิมเดินกลับมาแล้ว เธอคงไม่รู้ว่าบริกรหนุ่มที่เธอยื่นเงินให้นั้นเป็นเพื่อนของฟาง เพราะหลังจากที่รับเงินจากเธอเขาก็โทรมาบอกป๊อปปี้ว่าเธอจะวางยาเขา

"สั่งเครื่องดื่มให้คุณไงค่ะป๊อป"พิมตอบ ทั้งรอยยิ้ม

ป๊อปปี้มองรอยยิ้มของเธอนิ่ง รอยยิ้มที่เคยมองว่าสวยตอนนี้กลับเคลือบไปด้วยยาพิษที่สามารถทำให้เขาตายใจได้ไม่ยาก...

"สั่งให้ผม? ขอโทษนะพิม พอดีว่าหมดแก้วนี้ผมก็จะกลับแล้ว"

"จะรีบกลับไปไหนล่ะค่ะ? อยู่เป็นเพื่อนพิมก่อนสิ"

"พอดีว่าผมมีธุระที่จะต้องเคลียร์น่ะครับ และอีกอย่างคุณควรไปหาแฟนคุณนะ ไม่ใช่มาอยู่กับผู้ชายคนอื่นแบบนี้"

"มาแล้วครับ"บริกรหนุ่มเดินมาเสริฟ์เครื่องดื่มที่พิมสั่งแล้วเดินออกไป

"เครื่องดื่มนี่คุณเป็นคนสั่งดื่มเองแล้วกันนะครับ ผมขอตัว"ป๊อปปี้พูดจบก็ลุกขึ้นทันที แต่แขนแกร่งกับถูกพิมดึงไว้ เพื่อไม่ให้เขาไปง่ายๆ

"ดื่มหน่อยนะค่ะ ถ้าคุณยังแก่ที่เราเคยรักกันมาตั้งนานล่ะก็ นะค่ะป๊อป"

ป๊อปปี้มองแก้วในมือบางนิ่ง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าที่เธอพยายามให้เขาดื่มมันเพราะเธอใส่ยาปลุกลงไป ก่อนที่เขาจะรับแก้วนั้นมาดื่มจนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าคืนให้เธอ

พิมรับแก้วคืน ก่อนจะดื่มของเธอบ้าง แล้วรอเวลาที่ยาจะออกฤทธิ์

30นาทีผ่านไป

พิมนั่งกระสับกระส่ายรู้สึกร้อนไปหมด หยาดเหงื่อซึบออกมาตามไรผม บีบมือแน่นเพราะความต้องการที่ล้นทะลักออกมา

ป๊อปปี้นั่งมองพิมนิ่ง เมื่อเห็นว่าเธอนั่งกระสับกระส่ายไปมาก็เรียกพนักงานชายของทางร้านมาที่โต๊ะทันที

"ปะ ป๊อป...ช่วยพิมด้วย..."พิมอ้อนวอนชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าเขาลุกขึ้นยืน

"ขอโทษนะพิม ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้หรอก"

"เดี๋ยวสิป๊อป... ชะ ช่วยพิมหน่อยนะ... พิมร้อน"

"อ๋อ... ได้สิครับ เควิน... นายช่วยเธอหน่อยแล้วกันนะ พอดีว่าพี่รีบ"ป๊อปปี้พูดก็เดินออกไปทันที

"ป๊อป! คุณต้องกลับมาช่วยพิมสิ ป๊อป! อ๊าย! ปล่อยนะไอ้เด็กบ้า!"พิมโวยวายทันที ที่เควินบริกรหนุ่มที่เธอจ้างให้ใส่ยาปลุกให้ป๊อปปี้ดื่มจับแขนเธอไว้แน่น

"ผมก็อยากปล่อยนะป้า ถ้าป้าไม่คิดจะวางยาปลุกให้พี่ชายผมดื่ม"เควินพูดจบก็ลากพิมไปชั้นบนทันที โดยที่พิมพยายามขัดขืน แต่เพราะฤทธิ์ยาที่ออกฤทธิ์อย่างหนักทำให้เธอต้องจำยอมต่อความต้องการทางร่างกาย

บ้านนีระสิงห์...

ป๊อปปี้ขับรถเข้ามาจอดในโรงรถ ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที

"ทำไมพี่ป๊อปทำแบบนี้!?"ฟางถามทันที ที่ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้าน ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วกับคำถามของเธอทันที

"เควินโทรมาบอกฟางว่าพี่ป๊อปให้เขาทำอย่างนั้นกับพี่พิม ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะค่ะพี่ป๊อป?"

"ก็พิมจะวางยาพี่นะ หรือว่าอยากให้พี่มีอะไรกับเธอแทนล่ะ?"

"ไม่อยาก!"ฟางรีบตอบทันที ก่อนที่เธอจะรีบปิดปากตัวเองที่เผลอพูดอย่างนั้นออกไป

ป๊อปปี้ยิ้มให้กับท่าทางของฟาง แล้วเดินเข้ามากอดเองบางของเธอ

"ดึกมากแล้วทำไมยังไม่นอนอีกล่ะ? หรือว่ารอให้พี่กลับมาก่อน"

"ใครบอก ฟางเปล่ารอพี่ป๊อปสักหน่อย งั้นฟางไปนอนดีกว่า"ฟางพูดจบก็แกะมือปลาหมึกของป๊อปปี้ แต่ดูท่าจะยากเพราะเขาไม่ยอมปล่อย

"ไหนๆ ก็จะไปนอนแล้ว งั้นไปพร้อมกันดีกว่า เพราะพี่ต้อง..."ป๊อปปี้หยุดพูด ก่อนจะทำสายตาเจ้าเล่ห์และยิ้มกรุ่มกริ่มทันที

"ไม่!"

"เดี๋ยวก็รู้ว่าฟางจะหนีรอดไปได้ไหม..."ป๊อปปี้กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูฟาง ทำให้เธอถึงกับขนลุก ก่อนจะถูกป๊อปปี้ลากเข้าห้องนอนไปทันที

บทเพลงรักที่บรรเลงในยามราตรีกว่าจะจบลงก็รุ่งสางของเช้าวันใหม่ของอีกวัน...

ด้านพิม

ร่างบางที่สวมเสื้อคุมอาบน้ำยืนมองตัวเองในกระจกนิ่ง สองมือกำแน่นที่ป๊อปปี้โยนเธอให้ชายอื่นอย่างไม่สนใจ

"ฉันจะไม่ยอมให้คุณทิ้งฉันไปได้หรอก! ในเมื่อฉันสามารถทำให้คุณหย่ากับมันได้ ฉันก็สามารถฆ่ามันได้เหมือนกัน!"พิมเอ่ยออกมาเสียงเหี้ยม ก่อนมือบางจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออกหาพิชชี่ทันที

[ฮัลโหล...]พิชชี่รับสายอย่างงัวเงีย

"แกตื่นได้แล้วพิชชี่ ฉันต้องการให้แกทำงานให้ฉัน เดี๋ยวนี้!"พิมพูดออกมาอย่างหงุดหงิด

[งานอะไรอีกล่ะ?]

"ฆ่านังฟาง!"

[พี่พิม! ฟางเป็นน้องเรานะ ผมไม่ทำหรอก แค่ทำร้ายเธอจนความจำเสื่อม จับตัวเรียกค่าไถ่ ไหนจะจับตัวมาบังคับให้ไอ้ป๊อปต้องหย่ากับเธออีก แค่ก็เกินพอแล้ว…]

"ฉันไม่เคยมีน้องสาว! แกพูดมาดีกว่าว่าจะทำหรือไม่ทำ!"

[ไม่! ยังไงฟางก็เป็นน้องสาวของผม ผมจะไม่ทำร้ายเธอเพราะความแค้นของพี่หรอก!]

"ได้! ในเมื่อแกไม่ทำ ฉันทำเอง!"พิมพูดจบก็วางสายทันที ก่อนจะแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้องไป

ด้านพิชชี่

"ชิบ! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ!?"พิชชี่สถบเสียงดัง ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นทันที

"เป็นอะไรเหรอพิช?"เกลถามชายหนุ่มด้วยความเป็นหว่ง

"ไม่เกี่ยวกับเธอ!"พิชชี่ตะคอกเสียงดัง แล้วลุกไปอาบน้ำก่อนจะรีบออกจากห้องไปทันที

เกลมองตามร่างสูงไปจนลับสายตา

'ถ้านายรักใครสักคนนายจะพูดแบบนี้ไหม...'เกลคิดในใจ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับความช้ำใจ

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆ

ฝากเม้น ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์