วิวาห์รักลวง
9.7
เขียนโดย flame
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
29 chapter
59 วิจารณ์
51.66K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3วันต่อมา
กรี๊ง... กรี๊ง...
เสียงออดดังขึ้น ขณะที่ฟางกำลังทำขนมเค้กอยู่ในครัวกับเฟย์เงยหน้าขึ้นจากการผสมแป้งแล้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย
"เดี๋ยวเฟย์ไปดูให้นะค่ะพี่ฟาง"เฟย์พูด ก่อนจะเดินออกมาดู
ชายร่างสูง3คนที่ยืนอยู่หน้าบ้านมองเฟย์ที่เดินออกมาเปิดประตูนิ่ง ก่อนที่พิชชี่จะถามถึงฟางทันที
"ไม่ทราบว่าคุณฟางอยู่ไหมครับ?"
"อยู่ค่ะ แล้วพวกคุณเป็นใครเหรอค่ะ?"เฟย์ตอบ ก่อนจะถามกลับอย่างสงสัย เพราะเธอรู้ว่าพี่สาวของเธอไม่เคยรู้จักหรือมีเพื่อนชาย
"เป็นใครไม่สำคัญ เพราะคนที่ผมต้องการคือฟาง!"พิชชี่พูดจบก็ชกเข้าที่ท้องน้อยเฟย์ทันที
ตุบ
"โอ๊ย..."เฟย์ร้องออกมาได้แค่นั้นก็สลบไปทันที กั้งเพื่อนของพิชชี่ช้อนตัวเฟย์ขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับพิชชี่และกวัง
"เฟย์ใครมาเหรอ..."ฟางถามยังไม่ทันจบก็หันมาเจอพิชชี่กับกวังที่เดินเข้ามาในครัวซะก่อน
"นี่คุณเป็นใคร? เข้ามาได้ยังไง?"ฟางถามออกไปทันที พร้อมกับก้าวถอยหลังออกห่างจากพิชชี่อย่างหวาดกลัว
"เป็นใครเหรอ? ถามมาได้นะ เธอจำฉันไม่ได้เลยหรือไง?"พิชชี่ถามพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ
"แต่คงไม่แปลกหรอกที่เธอจะจำฉันไม่ได้"
"หมายความว่าไง?"ฟางถามอย่างสงสัย
"หึ! ก็หมายความว่าฉันเนี่ยแหละที่เป็นคนทำร้ายเธอจนความจำเสื่อม แต่ถ้าจะพูดให้ถูกคือมีคนมาช่วยเธอไว้ได้ทันซะมากกว่า เพราะไม่อย่างนั้นเธอตายไปตั้งนานแล้ว!"พิชชี่พูดเสียงเหี้ยม
ฟางหน้าซีดไปทันที เพราะความกลัว
"ฉันไปทำอะไรให้คุณต้องโกธรแค้นจนถึงขนาดฆ่ากันอย่างนั้นล่ะ?"
"หึ! เธอไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก... แต่เธอดันไปแย่งคนรักของพี่สาวฉันมา!"
ฟางถึงกับช็อคไปทันที ไหนป๊อปปี้เคยบอกเธอว่าเขาแต่งงานกับเธอเพราะความรักไง... แล้วทำไมผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงเธอถึงบอกว่าเธอไปแย่งคนรักของพี่สาวเขามา
"ไม่จริง... คุณโกหก ไหนพี่ป๊อปบอกฉันว่า... แต่งงานกับฉันเพราะความรักไง..."
"มันคงหลอกเธอแล้วล่ะ เพราะมันกับพี่สาวฉันรักกันมาตั้งนาน แต่เธอ... เธอมาแย่งมันไปจากพี่สาวฉัน! เธอทำลายความรักของพี่สาวฉัน!"พิชชี่ตะคอกใส่ฟางทันที
น้ำตาไหลออกจากตาคู่สวยทันที ก่อนมือบางจะยกขึ้นกุมศรีษะที่ปวดจนอยากจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ
ภาพที่ป๊อปปี้กับผู้หญิงอีกคนแวบเข้าในหัวของเธอทันที จากภาพที่เบลอๆ มองไม่ออกมาเป็นใครค่อยๆ ชัดขึ้นมาเรื่อยๆ จนรู้ว่าเป็นใคร
พิม...
"ไม่จริง... พี่ป๊อปโกหก... ไม่จริง กรี๊ด!"ฟางกรี๊ดออกมา ก่อนจะเป็นลมล้มไปกองกับพื้น
พิชชี่ที่ยืนมองอยู่เดินเข้ามาช้อนร่างฟางขึ้น ก่อนจะเดินออกจากครัวไปพร้อมกวัง
"ไอ้พิช มึงจะเอาผู้หญิงคนนี้ไปด้วยไหม?"กั้งถามพิชชี่ทันที ที่เขาออกมาจากครัวพร้อมกวังและฟาง
"มึงจะเอาไปทำไมว่ะ?"พิชชี่ถามกลับแล้วเดินออกจากบ้านไปพร้อมกวังและกั้งทันที
ด้านป๊อปปี้
ครืด... ครืด...
เสียงโทรศัทพ์ของป๊อปปี้สั่นขึ้น ในขณะที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน ทำให้เขาละสายตาจากทางหันหยิบโทรศัทพ์เพื่อดูเบอร์ที่โทรเข้ามา
พิม...
ป๊อปปี้กดตัดสายไปทันที เพราะเขาไม่ต้องการที่จะคุยอะไรกับเธออีก
ครืด... ครืด...
โทรศัทพ์สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขากดตัดสายแล้วปิดเครื่องไปอย่างไม่สนใจ
"กรี๊ด! ป๊อปกล้าตัดสายฉันเหรอ!"พิมกรี๊ดออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกดโทรออกหาป๊อปอีกครั้ง แต่คราวนี้ป๊อปปี้ปิดเครื่องหนีเธอไปแล้ว
"กรี๊ด! ปิดเครื่องเลยเหรอ!"พิมพูดอย่างหงุดหงิด ในมือกำโทรศัทพ์ไว้แน่น
'มันไม่จบแค่นี้แน่! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!'พิมคิดในใจ ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
ที่บ้าน...
ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านทันที ก่อนที่สายตาของเขาจะสะดุดเข้ากับร่างของใครบางคนที่นอนอยู่บนโซฟา
"เฟย์... เฟย์ ตื่นสิเฟย์ ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะ? แล้วฟางอยู่ไหน?"ป๊อปปี้ถามทันที ที่เฟย์ลืมตาตื่นแล้ว
"โอ๊ย!"เฟย์ร้องออกมาทันที ที่พยายามลุกขึ้นนั่งแต่เพราะโดนชกเข้าที่ท้องน้อยทำให้เธอยังเจ็บระบมอยู่
"เฟย์! เกิดอะไรขึ้น? ทำให้เราเป็นแบบนี้ล่ะ?"ป๊อปปี้รีบถามทันที
"พะ พี่ป๊อป... มีคนจะทำร้ายพี่ฟาง... พี่ป๊อปต้องช่วยพี่ฟางนะ..."คำพูดของเฟย์ ทำให้ป๊อปปี้นิ่งไปทันที
ติ่ง
เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น หลังจากที่เขาเปิดเครื่อง ทำให้เขาเปิดข้อความทันที
"ฟาง!"ป๊อปปี้ตกใจทันที ที่เห็นรูปของฟางที่ถูกมัดไว้ข้างหลังนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงไม้เก่าๆ
ครืด... ครืด...
โทรศัทพ์ป๊อปปี้สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขารีบกดรับสายทันที
"แกเป็นใคร? จับตัวฟางไปทำไม?"ป๊อปปี้ถามเสียงเข้ม หัวใจแกร่งกระตุกเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องดังลอดออกมาตามสาย
[หึ! แล้วมึงทำอะไรพี่สาวกูไว้ล่ะไอ้ป๊อป!]พิชชี่ตอบกลับเสียงเหี้ยมอย่างไม่เกรงกลัว
"ไอ้พิชชี่! มึงจับฟางไปทำไมว่ะ?"
[คนอย่างมึงไม่น่าถามอะไรโง่ๆ เลยนะไอ้ป๊อป ถ้ามึงรับข้อเสนอของกู กูจะปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่... มึงเตรียมตัวรับศพเธอไปได้เลย]
"ข้อเสนออะไร?"
[ข้อเสนอของกูง่ายนิดเดียว มึงต้องหย่ากับเธอ…]
"หย่าเหรอ? ไอ้พิชชี่! ครั้งก่อนก็ฝีมือมึงใช่ไหม!?"
[อืม… เริ่มฉลาดขึ้นแล้วสินะ มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก ที่เธอความจำเสื่อมก็ฝีมือกูเหมือนกัน]
"ไอ้เลว! มึงทำได้ไงว่ะ? ฟางเป็นผู้หญิงนะเว้ย!"
[ช่วยไม่ได้ ถ้ามึงไม่แต่งงานกับเธอ เธอคงไม่เจ็บตัวเพราะมึงหรอก]
"เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ กูกับพิมเลิกกันเพราะพิมมีคนอื่นต่างหาก! ถ้าจะโทษใครสักคนก็คงเป็นพิมไม่ใช่ฟาง!"
[มึงจะบอกว่าพี่กูผิดงั้นเหรอไอ้ป๊อป!?]
"เออ! กูพยายามทำทุกอย่างเพื่อพิม แต่พิมกับหักหลังกู! เพราะงั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฟาง! ปล่อยเธอไปซะ"
[ไม่มีวัน! ถ้าอยากให้กูปล่อย มึงต้องเซ็นใบหย่าไม่งั้นมึงได้เห็นศพเมียมึงแน่ไอ้ป๊อป! กูให้เวลามึงแค่3วันเท่านั้น!]พิชชี่พูดก็ตัดสายไปทันที
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆ
ฝากเม้น ฝากติดตาม และอย่าลืมให้กำลังใจด้วยนะค่ะรีดเดอร์
คืนนี้ฝันดีนะค่ะ
กรี๊ง... กรี๊ง...
เสียงออดดังขึ้น ขณะที่ฟางกำลังทำขนมเค้กอยู่ในครัวกับเฟย์เงยหน้าขึ้นจากการผสมแป้งแล้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย
"เดี๋ยวเฟย์ไปดูให้นะค่ะพี่ฟาง"เฟย์พูด ก่อนจะเดินออกมาดู
ชายร่างสูง3คนที่ยืนอยู่หน้าบ้านมองเฟย์ที่เดินออกมาเปิดประตูนิ่ง ก่อนที่พิชชี่จะถามถึงฟางทันที
"ไม่ทราบว่าคุณฟางอยู่ไหมครับ?"
"อยู่ค่ะ แล้วพวกคุณเป็นใครเหรอค่ะ?"เฟย์ตอบ ก่อนจะถามกลับอย่างสงสัย เพราะเธอรู้ว่าพี่สาวของเธอไม่เคยรู้จักหรือมีเพื่อนชาย
"เป็นใครไม่สำคัญ เพราะคนที่ผมต้องการคือฟาง!"พิชชี่พูดจบก็ชกเข้าที่ท้องน้อยเฟย์ทันที
ตุบ
"โอ๊ย..."เฟย์ร้องออกมาได้แค่นั้นก็สลบไปทันที กั้งเพื่อนของพิชชี่ช้อนตัวเฟย์ขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับพิชชี่และกวัง
"เฟย์ใครมาเหรอ..."ฟางถามยังไม่ทันจบก็หันมาเจอพิชชี่กับกวังที่เดินเข้ามาในครัวซะก่อน
"นี่คุณเป็นใคร? เข้ามาได้ยังไง?"ฟางถามออกไปทันที พร้อมกับก้าวถอยหลังออกห่างจากพิชชี่อย่างหวาดกลัว
"เป็นใครเหรอ? ถามมาได้นะ เธอจำฉันไม่ได้เลยหรือไง?"พิชชี่ถามพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ
"แต่คงไม่แปลกหรอกที่เธอจะจำฉันไม่ได้"
"หมายความว่าไง?"ฟางถามอย่างสงสัย
"หึ! ก็หมายความว่าฉันเนี่ยแหละที่เป็นคนทำร้ายเธอจนความจำเสื่อม แต่ถ้าจะพูดให้ถูกคือมีคนมาช่วยเธอไว้ได้ทันซะมากกว่า เพราะไม่อย่างนั้นเธอตายไปตั้งนานแล้ว!"พิชชี่พูดเสียงเหี้ยม
ฟางหน้าซีดไปทันที เพราะความกลัว
"ฉันไปทำอะไรให้คุณต้องโกธรแค้นจนถึงขนาดฆ่ากันอย่างนั้นล่ะ?"
"หึ! เธอไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก... แต่เธอดันไปแย่งคนรักของพี่สาวฉันมา!"
ฟางถึงกับช็อคไปทันที ไหนป๊อปปี้เคยบอกเธอว่าเขาแต่งงานกับเธอเพราะความรักไง... แล้วทำไมผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงเธอถึงบอกว่าเธอไปแย่งคนรักของพี่สาวเขามา
"ไม่จริง... คุณโกหก ไหนพี่ป๊อปบอกฉันว่า... แต่งงานกับฉันเพราะความรักไง..."
"มันคงหลอกเธอแล้วล่ะ เพราะมันกับพี่สาวฉันรักกันมาตั้งนาน แต่เธอ... เธอมาแย่งมันไปจากพี่สาวฉัน! เธอทำลายความรักของพี่สาวฉัน!"พิชชี่ตะคอกใส่ฟางทันที
น้ำตาไหลออกจากตาคู่สวยทันที ก่อนมือบางจะยกขึ้นกุมศรีษะที่ปวดจนอยากจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ
ภาพที่ป๊อปปี้กับผู้หญิงอีกคนแวบเข้าในหัวของเธอทันที จากภาพที่เบลอๆ มองไม่ออกมาเป็นใครค่อยๆ ชัดขึ้นมาเรื่อยๆ จนรู้ว่าเป็นใคร
พิม...
"ไม่จริง... พี่ป๊อปโกหก... ไม่จริง กรี๊ด!"ฟางกรี๊ดออกมา ก่อนจะเป็นลมล้มไปกองกับพื้น
พิชชี่ที่ยืนมองอยู่เดินเข้ามาช้อนร่างฟางขึ้น ก่อนจะเดินออกจากครัวไปพร้อมกวัง
"ไอ้พิช มึงจะเอาผู้หญิงคนนี้ไปด้วยไหม?"กั้งถามพิชชี่ทันที ที่เขาออกมาจากครัวพร้อมกวังและฟาง
"มึงจะเอาไปทำไมว่ะ?"พิชชี่ถามกลับแล้วเดินออกจากบ้านไปพร้อมกวังและกั้งทันที
ด้านป๊อปปี้
ครืด... ครืด...
เสียงโทรศัทพ์ของป๊อปปี้สั่นขึ้น ในขณะที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน ทำให้เขาละสายตาจากทางหันหยิบโทรศัทพ์เพื่อดูเบอร์ที่โทรเข้ามา
พิม...
ป๊อปปี้กดตัดสายไปทันที เพราะเขาไม่ต้องการที่จะคุยอะไรกับเธออีก
ครืด... ครืด...
โทรศัทพ์สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขากดตัดสายแล้วปิดเครื่องไปอย่างไม่สนใจ
"กรี๊ด! ป๊อปกล้าตัดสายฉันเหรอ!"พิมกรี๊ดออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกดโทรออกหาป๊อปอีกครั้ง แต่คราวนี้ป๊อปปี้ปิดเครื่องหนีเธอไปแล้ว
"กรี๊ด! ปิดเครื่องเลยเหรอ!"พิมพูดอย่างหงุดหงิด ในมือกำโทรศัทพ์ไว้แน่น
'มันไม่จบแค่นี้แน่! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!'พิมคิดในใจ ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
ที่บ้าน...
ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านทันที ก่อนที่สายตาของเขาจะสะดุดเข้ากับร่างของใครบางคนที่นอนอยู่บนโซฟา
"เฟย์... เฟย์ ตื่นสิเฟย์ ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะ? แล้วฟางอยู่ไหน?"ป๊อปปี้ถามทันที ที่เฟย์ลืมตาตื่นแล้ว
"โอ๊ย!"เฟย์ร้องออกมาทันที ที่พยายามลุกขึ้นนั่งแต่เพราะโดนชกเข้าที่ท้องน้อยทำให้เธอยังเจ็บระบมอยู่
"เฟย์! เกิดอะไรขึ้น? ทำให้เราเป็นแบบนี้ล่ะ?"ป๊อปปี้รีบถามทันที
"พะ พี่ป๊อป... มีคนจะทำร้ายพี่ฟาง... พี่ป๊อปต้องช่วยพี่ฟางนะ..."คำพูดของเฟย์ ทำให้ป๊อปปี้นิ่งไปทันที
ติ่ง
เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น หลังจากที่เขาเปิดเครื่อง ทำให้เขาเปิดข้อความทันที
"ฟาง!"ป๊อปปี้ตกใจทันที ที่เห็นรูปของฟางที่ถูกมัดไว้ข้างหลังนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงไม้เก่าๆ
ครืด... ครืด...
โทรศัทพ์ป๊อปปี้สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขารีบกดรับสายทันที
"แกเป็นใคร? จับตัวฟางไปทำไม?"ป๊อปปี้ถามเสียงเข้ม หัวใจแกร่งกระตุกเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องดังลอดออกมาตามสาย
[หึ! แล้วมึงทำอะไรพี่สาวกูไว้ล่ะไอ้ป๊อป!]พิชชี่ตอบกลับเสียงเหี้ยมอย่างไม่เกรงกลัว
"ไอ้พิชชี่! มึงจับฟางไปทำไมว่ะ?"
[คนอย่างมึงไม่น่าถามอะไรโง่ๆ เลยนะไอ้ป๊อป ถ้ามึงรับข้อเสนอของกู กูจะปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่... มึงเตรียมตัวรับศพเธอไปได้เลย]
"ข้อเสนออะไร?"
[ข้อเสนอของกูง่ายนิดเดียว มึงต้องหย่ากับเธอ…]
"หย่าเหรอ? ไอ้พิชชี่! ครั้งก่อนก็ฝีมือมึงใช่ไหม!?"
[อืม… เริ่มฉลาดขึ้นแล้วสินะ มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก ที่เธอความจำเสื่อมก็ฝีมือกูเหมือนกัน]
"ไอ้เลว! มึงทำได้ไงว่ะ? ฟางเป็นผู้หญิงนะเว้ย!"
[ช่วยไม่ได้ ถ้ามึงไม่แต่งงานกับเธอ เธอคงไม่เจ็บตัวเพราะมึงหรอก]
"เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ กูกับพิมเลิกกันเพราะพิมมีคนอื่นต่างหาก! ถ้าจะโทษใครสักคนก็คงเป็นพิมไม่ใช่ฟาง!"
[มึงจะบอกว่าพี่กูผิดงั้นเหรอไอ้ป๊อป!?]
"เออ! กูพยายามทำทุกอย่างเพื่อพิม แต่พิมกับหักหลังกู! เพราะงั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฟาง! ปล่อยเธอไปซะ"
[ไม่มีวัน! ถ้าอยากให้กูปล่อย มึงต้องเซ็นใบหย่าไม่งั้นมึงได้เห็นศพเมียมึงแน่ไอ้ป๊อป! กูให้เวลามึงแค่3วันเท่านั้น!]พิชชี่พูดก็ตัดสายไปทันที
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆ
ฝากเม้น ฝากติดตาม และอย่าลืมให้กำลังใจด้วยนะค่ะรีดเดอร์
คืนนี้ฝันดีนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ