วิวาห์รักลวง

3วันต่อมา

กรี๊ง... กรี๊ง...

เสียงออดดังขึ้น ขณะที่ฟางกำลังทำขนมเค้กอยู่ในครัวกับเฟย์เงยหน้าขึ้นจากการผสมแป้งแล้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย

"เดี๋ยวเฟย์ไปดูให้นะค่ะพี่ฟาง"เฟย์พูด ก่อนจะเดินออกมาดู

ชายร่างสูง3คนที่ยืนอยู่หน้าบ้านมองเฟย์ที่เดินออกมาเปิดประตูนิ่ง ก่อนที่พิชชี่จะถามถึงฟางทันที

"ไม่ทราบว่าคุณฟางอยู่ไหมครับ?"

"อยู่ค่ะ แล้วพวกคุณเป็นใครเหรอค่ะ?"เฟย์ตอบ ก่อนจะถามกลับอย่างสงสัย เพราะเธอรู้ว่าพี่สาวของเธอไม่เคยรู้จักหรือมีเพื่อนชาย

"เป็นใครไม่สำคัญ เพราะคนที่ผมต้องการคือฟาง!"พิชชี่พูดจบก็ชกเข้าที่ท้องน้อยเฟย์ทันที

ตุบ

"โอ๊ย..."เฟย์ร้องออกมาได้แค่นั้นก็สลบไปทันที กั้งเพื่อนของพิชชี่ช้อนตัวเฟย์ขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับพิชชี่และกวัง

"เฟย์ใครมาเหรอ..."ฟางถามยังไม่ทันจบก็หันมาเจอพิชชี่กับกวังที่เดินเข้ามาในครัวซะก่อน

"นี่คุณเป็นใคร? เข้ามาได้ยังไง?"ฟางถามออกไปทันที พร้อมกับก้าวถอยหลังออกห่างจากพิชชี่อย่างหวาดกลัว

"เป็นใครเหรอ? ถามมาได้นะ เธอจำฉันไม่ได้เลยหรือไง?"พิชชี่ถามพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ

"แต่คงไม่แปลกหรอกที่เธอจะจำฉันไม่ได้"

"หมายความว่าไง?"ฟางถามอย่างสงสัย

"หึ! ก็หมายความว่าฉันเนี่ยแหละที่เป็นคนทำร้ายเธอจนความจำเสื่อม แต่ถ้าจะพูดให้ถูกคือมีคนมาช่วยเธอไว้ได้ทันซะมากกว่า เพราะไม่อย่างนั้นเธอตายไปตั้งนานแล้ว!"พิชชี่พูดเสียงเหี้ยม

ฟางหน้าซีดไปทันที เพราะความกลัว

"ฉันไปทำอะไรให้คุณต้องโกธรแค้นจนถึงขนาดฆ่ากันอย่างนั้นล่ะ?"

"หึ! เธอไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก... แต่เธอดันไปแย่งคนรักของพี่สาวฉันมา!"

ฟางถึงกับช็อคไปทันที ไหนป๊อปปี้เคยบอกเธอว่าเขาแต่งงานกับเธอเพราะความรักไง... แล้วทำไมผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงเธอถึงบอกว่าเธอไปแย่งคนรักของพี่สาวเขามา

"ไม่จริง... คุณโกหก ไหนพี่ป๊อปบอกฉันว่า... แต่งงานกับฉันเพราะความรักไง..."

"มันคงหลอกเธอแล้วล่ะ เพราะมันกับพี่สาวฉันรักกันมาตั้งนาน แต่เธอ... เธอมาแย่งมันไปจากพี่สาวฉัน! เธอทำลายความรักของพี่สาวฉัน!"พิชชี่ตะคอกใส่ฟางทันที

น้ำตาไหลออกจากตาคู่สวยทันที ก่อนมือบางจะยกขึ้นกุมศรีษะที่ปวดจนอยากจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ

ภาพที่ป๊อปปี้กับผู้หญิงอีกคนแวบเข้าในหัวของเธอทันที จากภาพที่เบลอๆ มองไม่ออกมาเป็นใครค่อยๆ ชัดขึ้นมาเรื่อยๆ จนรู้ว่าเป็นใคร

พิม...

"ไม่จริง... พี่ป๊อปโกหก... ไม่จริง กรี๊ด!"ฟางกรี๊ดออกมา ก่อนจะเป็นลมล้มไปกองกับพื้น

พิชชี่ที่ยืนมองอยู่เดินเข้ามาช้อนร่างฟางขึ้น ก่อนจะเดินออกจากครัวไปพร้อมกวัง

"ไอ้พิช มึงจะเอาผู้หญิงคนนี้ไปด้วยไหม?"กั้งถามพิชชี่ทันที ที่เขาออกมาจากครัวพร้อมกวังและฟาง

"มึงจะเอาไปทำไมว่ะ?"พิชชี่ถามกลับแล้วเดินออกจากบ้านไปพร้อมกวังและกั้งทันที

ด้านป๊อปปี้

ครืด... ครืด...

เสียงโทรศัทพ์ของป๊อปปี้สั่นขึ้น ในขณะที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน ทำให้เขาละสายตาจากทางหันหยิบโทรศัทพ์เพื่อดูเบอร์ที่โทรเข้ามา

พิม...

ป๊อปปี้กดตัดสายไปทันที เพราะเขาไม่ต้องการที่จะคุยอะไรกับเธออีก

ครืด... ครืด...

โทรศัทพ์สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขากดตัดสายแล้วปิดเครื่องไปอย่างไม่สนใจ

"กรี๊ด! ป๊อปกล้าตัดสายฉันเหรอ!"พิมกรี๊ดออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะกดโทรออกหาป๊อปอีกครั้ง แต่คราวนี้ป๊อปปี้ปิดเครื่องหนีเธอไปแล้ว

"กรี๊ด! ปิดเครื่องเลยเหรอ!"พิมพูดอย่างหงุดหงิด ในมือกำโทรศัทพ์ไว้แน่น

'มันไม่จบแค่นี้แน่! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!'พิมคิดในใจ ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

ที่บ้าน...

ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านทันที ก่อนที่สายตาของเขาจะสะดุดเข้ากับร่างของใครบางคนที่นอนอยู่บนโซฟา

"เฟย์... เฟย์ ตื่นสิเฟย์ ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะ? แล้วฟางอยู่ไหน?"ป๊อปปี้ถามทันที ที่เฟย์ลืมตาตื่นแล้ว

"โอ๊ย!"เฟย์ร้องออกมาทันที ที่พยายามลุกขึ้นนั่งแต่เพราะโดนชกเข้าที่ท้องน้อยทำให้เธอยังเจ็บระบมอยู่

"เฟย์! เกิดอะไรขึ้น? ทำให้เราเป็นแบบนี้ล่ะ?"ป๊อปปี้รีบถามทันที

"พะ พี่ป๊อป... มีคนจะทำร้ายพี่ฟาง... พี่ป๊อปต้องช่วยพี่ฟางนะ..."คำพูดของเฟย์ ทำให้ป๊อปปี้นิ่งไปทันที

ติ่ง

เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น หลังจากที่เขาเปิดเครื่อง ทำให้เขาเปิดข้อความทันที

"ฟาง!"ป๊อปปี้ตกใจทันที ที่เห็นรูปของฟางที่ถูกมัดไว้ข้างหลังนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงไม้เก่าๆ

ครืด... ครืด...

โทรศัทพ์ป๊อปปี้สั่นขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขารีบกดรับสายทันที

"แกเป็นใคร? จับตัวฟางไปทำไม?"ป๊อปปี้ถามเสียงเข้ม หัวใจแกร่งกระตุกเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องดังลอดออกมาตามสาย

[หึ! แล้วมึงทำอะไรพี่สาวกูไว้ล่ะไอ้ป๊อป!]พิชชี่ตอบกลับเสียงเหี้ยมอย่างไม่เกรงกลัว

"ไอ้พิชชี่! มึงจับฟางไปทำไมว่ะ?"

[คนอย่างมึงไม่น่าถามอะไรโง่ๆ เลยนะไอ้ป๊อป ถ้ามึงรับข้อเสนอของกู กูจะปล่อยเธอไป แต่ถ้าไม่... มึงเตรียมตัวรับศพเธอไปได้เลย]

"ข้อเสนออะไร?"

[ข้อเสนอของกูง่ายนิดเดียว มึงต้องหย่ากับเธอ…]

"หย่าเหรอ? ไอ้พิชชี่! ครั้งก่อนก็ฝีมือมึงใช่ไหม!?"

[อืม… เริ่มฉลาดขึ้นแล้วสินะ มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก ที่เธอความจำเสื่อมก็ฝีมือกูเหมือนกัน]

"ไอ้เลว! มึงทำได้ไงว่ะ? ฟางเป็นผู้หญิงนะเว้ย!"

[ช่วยไม่ได้ ถ้ามึงไม่แต่งงานกับเธอ เธอคงไม่เจ็บตัวเพราะมึงหรอก]

"เธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ กูกับพิมเลิกกันเพราะพิมมีคนอื่นต่างหาก! ถ้าจะโทษใครสักคนก็คงเป็นพิมไม่ใช่ฟาง!"

[มึงจะบอกว่าพี่กูผิดงั้นเหรอไอ้ป๊อป!?]

"เออ! กูพยายามทำทุกอย่างเพื่อพิม แต่พิมกับหักหลังกู! เพราะงั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฟาง! ปล่อยเธอไปซะ"

[ไม่มีวัน! ถ้าอยากให้กูปล่อย มึงต้องเซ็นใบหย่าไม่งั้นมึงได้เห็นศพเมียมึงแน่ไอ้ป๊อป! กูให้เวลามึงแค่3วันเท่านั้น!]พิชชี่พูดก็ตัดสายไปทันที

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆ

ฝากเม้น ฝากติดตาม และอย่าลืมให้กำลังใจด้วยนะค่ะรีดเดอร์

คืนนี้ฝันดีนะค่ะ