รักสามเศร้า...เราสามคน (FP)
เขียนโดย 
moowan
วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 20.40 น.
แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) เลิกกันเถอะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฮัลโหลฟาง" เสียงของป๊อปปี้ที่โทรศัพท์หาใครบางคน "เมื่อวานคุณติดประชุมเหรอ"
"ใช่ครับ ขอโทษจริงๆนะ พอดีเขาประชุมกระทันหันจริงๆ"ป๊อปปี้พูดแก้ตัว
"แล้วทำไมคุณถึงไม่โทรมาหาฉัน"ฟางเริ่มทำเสียงเข้มขึ้น "คือ..."
"ตอบมาสิ!!!"ฟางตวาดเสียงใส่โทรศัพท์ "คุณก็เคยไม่โทรหาผมตอนที่คุณติดธุระนะ คุณก็โกหกผมว่าจะโทรแต่ก็ไม่"
"คุณใช้คำว่าโกหกเหรอ ของฉันมันครั้งเดียว แล้วตอนที่คุณไปต่างประเทศ คุณไม่โทรหาฉันเลยสามเดือน แม้แต่ข้อความสักนิดก็ไม่มี ฉันยังไม่เคยใช้คำว่าโกหกกับคุณเลยนะ ถ้าคุยกันไม่ได้ก็เลิกกันเถอะ" ฟางพูดและวางสายไป ป๊อปปี้ได้แต่กุมขมับตัวเอง
สถานที่ ที่จะช่วยให้เค้าหายเครียดได้มีแค่ที่เดียวนั่นคือผับ เป็นสถานที่ ที่เค้าไปบ่อยที่สุด
ระหว่างที่ป๊อปปี้เดินเข้าไปนั้น รู้สึกได้ว่าตนเองไปชนกับใครคนหนึ่งเข้า
"ขอโทษครับ"
"ขอโทษ เช่นกันค่ะ"
"คือ ถ้าไม่รังเกียจ คุณจะมานั่งที่โต๊ะกับผมได้มั้ยครับ"
"ได้สิค่ะ" เฟย์ตอบกลับ และเดินตามป๊อปปี้เข้าไป
"คุณคิดยังไงกับความรักครับ เอ่อ..."
"เฟย์ค่ะ"
"ชื่อคุณคุ้นๆ กับชื่อแฟนผมเลยนะครับ"
"ค่ะ..แล้วคุณชื่ออะไรค่ะ"
"ป๊อปปี้ ครับผม เรียกป๊อปเฉยๆ ก็ได้นะครับ"
"ค่ะ สำหรับฉันความรักบางทีก็เหมือนสมการที่ว่า 1+1 = 0 เหมือนที่คุณเป็นอยู่ตอนนี้ไงค่ะ"
"คือ คนสองคนรักกันมาก แต่ยังไงก็ต้องเลิกกันยังงั้นเหรอครับ"
"ใช่ค่ะ แต่ไม่ต้องคิดมากนะคะยังไงคุณก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป"เฟย์พูดและตบบ่าของป๊อปปี้สองสามที
ฟางที่ขังตัวเองอยู่ในห้องตั้งแต่เช้าจนถึงตอนเย็น ฟางยังคงนั่งดูกรอบรูปของเธอและป๊อปปี้
"ฉันไม่น่า ไม่น่ารักนายเลย ป๊อป..." ฟางคว่ำกรอบรูปลงและนำสิ่งของทุกอย่างที่ป๊อปเคยให้เอาไปทิ้งให้หมด แม้แต่เบอร์ของป๊อปปี้ ก็ต้องลบทิ้ง
"ฉันคงจะคาดหวังกับนายมากเกินไปสินะ....ป๊อป"
-----------------------------------------------------------------------------------
The end
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
