รักสามเศร้า...เราสามคน (FP)

"พี่ฟางคะ อาหารเสร็จยัง" เฟย์ถามเสียงใส ผู้เป็นพี่ได้แต่ยกถาดอาหารมาวางบนโต๊ะ และดึงเก้าอี้นั่งลงข้างๆ "เอ่อ..วันนี้พี่ฟางดูสดใสแปลกๆนะ" เฟย์ถามและส่งสายตาจับผิดมา เล่นเอาคนที่โดนมองถึงกับแสดงท่าทีเขินอาย "เปล่า" ฟางตอบกลับไป แต่เฟย์เป็นเหมือนคนที่สามารถเดาใจคนอื่นออกได้ จึงพยายามบีบเค้นจนถึงที่สุด ฟางหมดความอดทนจึงบอกความจริงทั้งหมดไป

"ว้าว เดทแรกเลยเหรอ" ฟางพยักหน้าตอบช้าๆ เฟย์เริ่มไล่สายตามองไปเรื่อยๆตั้งแต่หัวจรดเท้า

"นี่ จะมองอะไรพี่นักหนาเนี่ย??" เฟย์หยุดสายตามองไปที่หน้าของฟาง "แต่งตัวแบบนี้ไปนะ เชยตายเลย" ฟางดูงงกับคำพูดของเฟย์นิดๆ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับ

  ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ที่รวบรวมแบรนด์เสื้อผ้าชั้นนำของประเทศไว้ที่นี่ ฟางกวาดสายตามองไปรอบๆก่อนจะหันกลับมามองน้องสาวตน "พาพี่มาที่นี่ทำไมเหรอ" เฟย์ถอดหายใจเฮือกใหญ่ นี่พี่สาวที่ตนคิดว่าความรู้สึกจะเร็ว แต่...

"มาซื้อเสื้อผ้านะสิ ผู้ชายที่มัดใจพี่ฟางคนนี้ได้เนี่ย ต้องหล่อไม่เบาเลยใช่ป่ะ" เฟย์หัวเราะนิดหน่อย ก่อนจะพาฟางขึ้นบันไดเลื่อนไปยังร้านต่างๆ

ดูเหมือนว่าสองสาวจะถูกใจร้านนี้เป็นพิเศษ "สวยป่ะพี่ฟาง" ฟางพยักหน้าตอบและเดินเข้าไปหยิบชุดเดรสสีชมพู ลายไม้ ดูวินเทจนิดๆ  ฟางเลื่อนสายตามองไปยังป้ายราคา

"แพงจัง" ฟางรีบเก็บเสื้อผ้าเข้าที่เหมือนเดิม เฟย์รีบเดินมาเกาะไหล่ฟางไว้และบอกให้พี่สาวของตนวางใจได้ เพราะเขาจะซื้อให้เอง  เมื่อเลือกชุดได้แล้ว ต่อไปต้องเป็นรองเท้า

"เฟย์ว่า อย่างพี่ฟางเนี่ย...9 นิ้ว เลยดีมั้ย" ฟางทำสายตาแข็ง

"ขอโทษคะ งั้นไปดูกันดีกว่า" เฟย์รีบจับมือฟางเดินเข้าไปในร้าน ฟางได้รองเท้า ส้นสูงสีขาว ที่สวยสมกับฟางและชุดที่เลือกมาสุดๆ

"ดีกรี นักช็อปพี่ฟางก็มีเหมือนกันนะเนี่ย"  สองสาวเดินคุยกันไปเรื่อยๆ "ก็คงเฉพาะครั้งนี้แหล่ะ เพราะพี่จะไม่มาที่นี่อีกนานเลย" เฟย์ไหวไหล่นิดก่อนที่จะเดินกลับบ้านไป

  ฟางที่นั่งรอแฟนหนุ่มของตน เริ่มหงุดหงิดที่แทนเขาจะมารอตน แต่ตนต้องมาเป็นคนนั่งรอแทน

"คุณค่ะ" พนักงานสาวร้านอาหารยืนถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่หน้าโต๊ะดินเนอร์ของฟาง

"ว่าไงค่ะ" ฟางถามกลับ "นี่ช่อดอกไม้ของคุณค่ะ"พนักงานยื่นช่อดอไม้ให้และเดินออกไป

"ฟางครับ โทษทีนะ วันนี้ผมไปเดทกับคุณไม่ได้ เพราะผมติดประชุม ขอโทษนะครับ" ฟางที่อ่านข้อความของป็อปปี้ ที่ติดมากับช่อดอกไม้ และน้ำตาของลูกผู้หญิงก็ไหลออกมา