You are mine

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.24 น.

  52 ตอน
  457 วิจารณ์
  106.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 10.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) 18 วิธีระบายความเครียดของป๊อปปี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันน่ะฟาง จะรีบกลับจริงๆหรอ น่าจะอยู่ด้วยกันก่อนนะ”แก้วพูดเมื่อมาส่งฟางที่สนามบินที่
เชียงใหม่
 
 
 
 
 
“ฟางติดธุระจริงๆค่ะคุณแก้ว คือฟางเป็นห่วงคุณป๊อป”ฟางพูดทำให้โทโมะแอบซึม
 
 
 
 
 
“เค้าก็กลับไปเคลียร์งานที่บริษัทเค้าไม่มีอะไรหรอกความจริงฟางน่าจะอยู่ต่อ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“ไม่ได้หรอกโทโมะ อย่าลืมสิ แม้โทโมะจะลางานได้แต่ฟางลางานวันันทร์ฟางต้องไปทำงานอยู่
นะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ ถึงยังไงก็รั้งฟางให้อยู่ต่อไม่ได้ ฟางดูแลตัวเองดีๆนะ”โทโมะพูดก่อนะส่งฟางขึ้นเครื่อง
แล้วเดินออกมา
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอยากจะกลับเราไปซื้อตั๋วกันก็ได้นะโทโมะ จะได้กลับไปหาฟางยังไงล่ะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“กลับทำไมล่ะครับ นานทีคุณแก้วมาเที่ยวแถมผมยังพักรักษาตัวอีกเดี๋ยวผมจะพาคุณแก้วไปเที่ยว
เองนะครับ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอย่างงั้น ถ้าโทโมะอาสาเป็นไกด์ให้แก้ว งั้นแก้วก็อาสาเป็นพยาบาลจำเป็นนะคะ”แก้วพูดแล้ว
รีบจับแขนโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ะๆ คุณแก้วครับ จับอีกข้างๆ”โทโมะรีบพูดเมื่อแก้วจับแขนข้างที่เข้าเฝือกอยู่
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษค่ะโทโมะ แก้วลืมตัวไปหน่อย ไปกันค่ะ”แก้วพูดแล้วยิ้มแป้นเมื่อจะได้เที่ยวกับโท
โมะ2ต่อ2ที่นี่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมไม่ต้องชูป้ายขนาดนี้ก็ได้ค่ะปลื้ม ทำอย่างจะจำกันไม่ได้”ฟางลงจากเครื่องแล้วยิ้มขำเมื่อเห็น
ปลื้มเขียนชื่อตัวเองลงในกระดาษสีขาวกำลังชูแล้วมองหาฟาง ปลื้มยิ้มก่อนจะพาฟางขึ้นรถไปที่
คอนโดชุดสุดหรูของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“คุณป๊อปเป็นยังไงบ้างคะปลื้ม”ฟางถามขณะที่นั่งรถมาถึงคอนโดและกำลังรอขึ้นลิฟท์
 
 
 
 
 
“ก็เครียดๆกับงานและพวกผู้ถือหุ้นครับ”ปลื้มพูดแล้วพาฟางเข้าไปในห้องของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ครับ เดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องเอกสารทุกอย่างเองนะครับ ครับ”ป๊อปปี้ที่หน้าเครียดและกำลังถอด
เนคไทอยู่และมืออีกข้างหนึ่งก็กำลังกำโทรศัพท์คาดว่าคงคุยเกี่ยวกับเรื่องงานแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ยคะคุณป๊อป”ฟางถามเมื่อเห็นป๊อปปี้วางสายแล้วทำงานต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“ทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรที่คุณต้องกังวลหรอก ฟาง คุณมาก็ดีแล้วมาได้เวลาพอดี”ป๊อปปี้
พูดแล้วเดินมาโอบเอวฟาง
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คุณป๊อปเดี๋ยวค่ะ คุณกำลังทำงานอยู่ไม่ใช่หรอคะ”ฟางพูดเมื่อถูกป๊อปปี้ดึงไปกอดและซุกไซร้
ตามซอกคอของเธอ
 
 
 
 
 
 
“ก็ช่างงานสิ ตอนนี้ผมเครียด ฟาง ผมอยากจะพาคุณไปที่ห้องเล่นตอนนี้ให้รู้แล้วรู้รอด
จริงๆ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้านั่นจะทำให้คุณหายเครียดก็ไปสิคะ ฟางยินดีจะช่วยคุณ”ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็รีบพาเธอไปที่ห้อง
เล่นของเขา
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคุณถอดเสื้อผ้าตรงนี้นะ ผมไม่อยากให้คุณเขินอายเมื่อถอดเสื้อผ้า”ป๊อปปี้พูดแล้วให้ฟาง
ถอดเสื้อผ้าออกจนหมด
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคุณนั่งคุกเข่าตรงนี้ก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินหายเข้าไปอีกห้องสักพักป๊อปปี้ก็เดินออกมาใน
กางเกงยีนท์ขาดๆด้านบนไม่สวมเสื้ออะไรเลย ชายหนุ่มเดินไปหยิบแส้พู่สีดำออกมาแล้วลูบไล้ไป
ทั่วตัวของร่างบางที่เปลือยเปล่า
 
 
 
 
 
 
“ผมคุณนุ่มจัง สวยด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเปียผมให้กับฟางเป็นเปียเดียวก่อนจะหอมแก้มร่างบางที
นึง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อถูกแส้พู่ไล้ที่เม็ดบัวงาม หญิงสาวกัดปากตัวเองเพื่อระบายความต้องการ
 
 
 
 
 
 
“อื้มม”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกป๊อปปี้ดึงไปจูบอย่างร้อนแรงก่อนจะพาฟางมาที่ขึงแล้วใส่
กุญแจมือ2ข้างขึงไว้
 
 
 
 
 
 
 
“คุณนี่ช่างหอมไปทั่งตัวจริงๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วจูบไล้จากท้ายทอยมาถึงไหล่มนก่อนจะจูบด้านหน้า
แล้วขบเม้มยอดอกสวย2ข้างสลับกันจนฟางยืนบิดไปมาด้วยความเสียวก่อนจะถูกป๊อปปี้จูบทั่ว
จนถึงปลายเท้าและจูบย้อนขึ้นมาถึงโพรงกลีบกุหลายสวยของเธอ
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คุณป๊อป”ฟางร้องครางเมื่อชายหนุ่มปรนเปรอไปทั่วตัวเธอ ร่างบางบิดเร่าไปด้วยความเสียว
ซ่านเมื่อถูกป๊อปปี้ปรนเปรอความสุขสมแบบที่เธอยากจะได้รับ ก่อนเธอจะได้ยินเสียงฉีกห่อปรอยด์
ที่คุ้นหู
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อถูกบางสิ่งเข้ามาในตัว ไม่รู้ว่าชายหนุ่มถอดกางเกงยีนต์ตัวนั้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ตอนนี้ป๊อปปี้ในสภาพเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเธอจับขาเธอข้างหนึ่งพาดเอวของเขาไว้ก่อนจะ
ดันสะโพกเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อป๊อปปี้จับขา2ข้างเกี่ยวรัดเอวแล้วเริ่มซอยสะโพก
เข้ามาในตัว ฟางที่ถูกจับมัดใส่กุญแจมือขึงมือ2ข้างไว้บิดไปมาตามแรงโยกของชายหนุ่มก่อนจะ
กัดปากเพื่อความเสียวซ่านที่เข้ามาในตัวแล้วหลับตาพริ้ม
 
 
 
 
 
 
 
“อื้มม”ป๊อปปี้บดจูบฟางอย่างร้อนแรงและใช้ลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากบางโดยฟางเองก็จูบกลับ
เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
“เก่งมากกระต่ายน้อยของผม ต้องอย่างงี้สิๆ”ป๊อปปี้เร่งสะโพกก่อนจะปลดกุญแจมือแล้วอุ้มฟางมา
ที่เตียงโดยที่ร่างกายของเขาและเธอไม่ยอมแยกออกจากกัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะขึงฟางแล้วมัด
เชือกกับเตียงหนังในห้องนั้น
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งเสร็จก่อนล่ะที่รัก ยังมีอีก”ป๊อปปี้ถอนแกนกลางออกมาแล้วกระซิบข้างหูก่อนจะเดินไป
หยิบขนนกยูงที่อยู่ข้างๆแส้พู่มาถูไถไปทั่วตัวของฟาง ฟางบิดไปมาด้วยความเสียวและความ
ต้องการในตัวชายหนุ่มที่ค้างเมื่อกี้นี้
 
 
 
 
 
 
“คุณป๊อป ฟางไม่ไหวแล้ว”ฟางพูดแล้วมองชายหนุ่มที่มองร่างบางอย่างใจเย็น
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ผมเป็นนายคุณคือทาส ทาสต้องการอะไรก็ร้องขอเจ้านายดีๆสิ”ป๊อปปี้ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะพูด
ออกมา
 
 
 
 
 
 
“นายท่านคะ ฟางไม่ไหวแล้ว ช่วยฟางเถอะค่ะนายท่าน”ฟางขอร้องชายหนุ่มอีกครั้ง ป๊อปปี้ยิ้ม
ออกมาก่อนจะโดดขึ้นเตียงมาทาบทับร่างบางอีกครั้งก่อนจะสอดใส่แกนกลางเข้าไปจนมิดด้านจน
ฟางกระตุกเกร็งด้วยความเสียว
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางสั่นสะท้านไปทั่วตัวเมื่อถูกชายหนุ่มขย่มตัวเข้ามาเร็วและแรงพร้อมกับครางออกมา
 
 
 
 
 
 
“ปากเล็กๆของคุณน่าจูบไม่พอยังเซ็กซี่เหลือเกิน ยิ่งคุณครางแบนี้ผมยิ่งชอบ ที่รัก”ป๊อปปี้พูดก่อน
จะแกะเชือกที่ขึงมือข้างเตียงของฟางออกแล้วเปลี่ยนไปขึงไว้กับตะแกรงเหล็กที่เป็นเหมือน
หลังคาของเตียงแล้วขึงฟางเอาไว้ ก่อนที่จะจับฟางมานั่งตักตัวเองโดยที่ทั้งคู่ยังไม่ถอดถอนตัวเอง
ออกมาจากกัน ป๊อปปี้จูบฟางและเอามือหนาขยำสะโพกฟางไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ผมอยากจะจูบไปทั่วตัวคุณเหลือเกินฟาง ผมต้องการคุณ”ป๊อปปี้พูดแล้วทำคิสมาร์กไว้ทั่วลำคอ
และทั่วตัวจนผิวสีขาวเนียนของฟางที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อตอนนี้มีรอยแดงจากป๊อปปี้อยู่ทั่วตัวเพื่อ
แสดงความเป็นเจ้าของ
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ฟางร้องครางในลำคอเมื่อป๊อปปี้ที่เร่งสะโพกบดจูบอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“ฟาง อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ที่ปลดเชือกที่ขึงฟางบนตะแกรงเหล็กแล้วเอามือฟางไพล่หลังก่อนจะจับฟาง
พลิกตัวแล้วทำท่าเหมือนกับคลานอยู่นั้น ก็สอดแทรกแกนกลางใส่อีกครั้งแล้วขยับสะโพกแล้วมือ
ข้างหนึ่งจับเชือกที่มัดมือฟางแล้วเอาไพล่หลัง ส่วนมืออีกข้างหนึ่งจับหางเปียที่เปียให้ฟางในตอน
แรกคล้ายกับการควบม้า
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คุณป๊อป ฟางไม่ไหวแล้ว”ฟางร้องครางออกมาเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน
 
 
 
 
 
 
“อดทนอีกนิดนึงฟาง”ป๊อปปี้ไม่หยุดและซอยสะโพกให้เร็วและแรงยิ่งขึ้นจนร่างบางถึงฝั่งฝันไป
แล้ว แต่ป๊อปปี้ที่ยังไม่ถึงจุดนั้นก็พลิกตัวฟางมาอยู่ในท่าปกติแล้วกางขาฟางออกเพื่อให้ร่างกายได้
สอดใส่เข้ามาลึกยิ่งขึ้น
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คะ คุณป๊อป”ฟางครางไม่เป็นภาษา เมื่อหอบหายใจสักพักแล้วถูกป๊อปปี้ปรนเปรอมันอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คุณกำลังทำให้ผมคลั่งที่รัก”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาขาวข้างหนึ่งของฟางเกี่ยวรัดเอวเข้าไว้
 
 
 
 
 
 
“คุณก็กำลังทำให้ชั้นคลั่งค่ะคุณป๊อป”ฟางหอบหายใจรัวแล้วพูดยิ่งทำให้ป๊อปปี้ยิ่งเร่งสะโพกตัวเอง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ ฟาง ผมไม่ไหวแล้ว อ๊า”ป๊อปปี้ครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันก่อนจะหอบหายใจลงซบที่อกสวย
 
 
 
 
 
“คุณป๊อป แฮ่กๆ”ฟางมองร่างสูงที่หอบหายใจบนตัวเธอก็เอื้อมมือลูบหัวป๊อปปี้เบาๆก่อนจะไล้ไป
หมายจะกอดชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“คุณทำให้ผมได้ปลดปล่อย เก่งมากที่รัก เก่งจริงๆ”ป๊อปปี้รวบตัวฟางมากอดแล้วพูดก่อนจะหอม
แก้มร่างบาง
 
 
 
 
 
 
“ชะ ชั้นเหนื่อนไม่ไหวแล้ว”ฟางที่เหนื่อยล้าจากสมรภูมิรักร้อนเมื่อกี้ก็พูด ชายหนุ่มยิ้มนิดนึงก่อนจะ
ลุกชึ้นไปหยิบผ้าคลุมสีฟ้าครามผืนหนึ่งที่แขวนไว้มาสวมให้กับฟางก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วสวมกาง
เกงยีนต์ขาดตัวเดิม
 
 
 
 
 
 
 
 
“คะ คุณป๊อป”ฟางที่ไม่มีแรงพูดขึ้นเมื่อถูกชายหนุ่มอุ้มเธออกมาจากห้องเล่นของเขา
 
 
 
 
 
“คุณเป็นของผมคนเดียวเท่านั้นฟาง”ป๊อปปี้ที่อุ้มฟางมานอนที่ห้องนอนพูดขึ้นทำให้ฟางหน้าแดง
จัด
 
 
 
 
 
อะไรกัน เจอหน้าปุ๊บก็ัดเลยนะคุณภาณุ หึหึ
 
 
เดี๋ยวตอนหน้าจะจัดตอนป๊อปฟางเต็มๆเลย เพราะอาจจะมีเรื่องไม่คาดฝันแน่ๆ
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา