ร้ายแต่ก็รัก

"เฮ้ออออออ..." ป๊อปปี้ทรุดตัวลงนั่งกับโซฟาอย่างหมดแรง 
 
 
 
"นี่พี่ป๊อป ฟางหิวทำไรให้กินหน่อยสิ นะๆๆ" ฟางทำท่าอ้อนป๊อปปี้
 
 
 
"ยังจะหิวอีกหรอ คนป่าวว่ะ" ป๊อปปี้บ่น แน่ล่ะก็ดูเธอสิเล่นแวะทุกปั๊มระหว่างทางไปส่งแต๊งกิ้วไม่พอยังให้เขาลงไปซื้อของต่างๆนานาของเธออีก กลับคอนโดมาก็ยังต้องทำข้าวให้กินอีกหรอ
 
 
 
"ทำให้กินหน่อยเถอะน่า แล้วจะไม่บอกคุณลุงว่าพี่ป๊อปไปรับช้า" ฟางเอาพ่อของป๊อปปี้มาอ้าง เพราะแม่ของเธอแต่งงานกับพ่อของป๊อปปี้ เธอเลยต้องมาอยู่กับครอบครัวของป๊อปปี้
 
 
 
"คร้าบๆ = =" ป๊อปปี้ชักสีหน้าก่อนจะเดินเข้าครัวไปทำเมนูอย่างง่ายให้ฟางกิน  แล้วกลับออกมาพร้อมไข่เจียวทอดราดข้าวมาให้ฟาง
 
 
 
"ขอบคุณคร้า" ฟางบอก
 
 
 
"ไปนอนได้ล่ะ จะดูบอล" ป๊อปปี้ไล่ฟางที่กำลังดูละครไทยอยู่บนโซฟาไป
 
 
 
"ไม่เอา ที่ไทยตอนนี้เพิ่ง 2 ทุ่มเอง" ฟางพูดแล้วหยิบรีโมตมาไว้กับตัว ป๊อปปี้ก็รีบคว้ารีโมตที่มือฟางแล้วดึงมาด้วยแรงที่เยอะกว่าฟางทำให้ตัวฟางเอนไปทับป๊อปปี้ แล้วริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบกันอยู่นาน ป๊อปปี้ก็ดึงรีโมตออกจากมือฟาง ทำให้ฟางได้สติลุกขึ้นจากตัวป๊อปปี้
 
 
 
"อะ เออ คือ จะดูก็ดูไปสิฟางจะไปนอนแล้ว" ฟางรีบตวาดใส่ป๊อปปี้ก่อนจะถือจานข้าวเข้าไปในห้องของตัวเอง
 
 
 
"หึหึ" ป๊อปปี้ส่ายหัวให้กับฟางที่ยังจะเห็นแกกินอีก  แล้วนึกถึงตอนที่จูบกับฟางไปเมื่อกี้ "เฮ้ยคิดไรว่ะ ไม่ได้ไม่ได้ หึ" เขาไล่ความคิดนั้นออกแล้วกก้ดุบอลต่อ แล้วหลับไปบนโซฟา
 
 
 
 
"นี่เราเสียจูบแรกให้กับพี่ชายเนี่ยนะ กรีีดดดด" ฟางพูดก่อนจะเอาหมอนฟาดไปที่หมีพูห์ที่ป๊อปปี้เคยให้เธอไว้ แล้วเธอก็เอาไปที่เยอรมันด้วย
 
 
 
 
 
 
อิอิ แต่ก็ไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงไม่ใช่หรอ
ไรเตอร์แต่งผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะค่ะ แนะนำ คอมเมนต์ให้กันด้วยนะค่ะ