รักอันตรายของยัยตัวร้าย

        เฮ้ยโทโมะแกว่างไหมไปหาข้าวเย็นกินกัน...
 กรวิชญ์เอ่ยชวนเพื่อนสนิทของตนเองทันทีหลังจากที่กลับมาทำงานและได้เวลาพักผ่อนหลังจากปฏิบัติภารกิจของตนเองเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงออกมารับโทโมะ เพื่อไปทานข้าวด้วยกัน
 
    เอาดิเดียวกูเก็บของแป้บ เอ่อแฟ้มเอกสารทีจะให้คุณแก้วคนสวยข้า เฮ่อไอ่กร มึงรู้อะไรเกี่ยวกับแก้วที่กูไม่รู้บ้าง บอกกูหน่อยสิ กูจะได้ทำตัวให้เข้าตาเขาบ้าง
 
  โทโมะที่จู่ๆถามเรื่องแก้วโดยที่กรวิชญ์ไม่ทันได้ตั้งตัวเล่นเอาชายหนุ่มถึงกลับไปไม่เป็นเลยทีเดียวเพราะกรวิชญ์รู้ดีว่าถ้าแก้วอยากเปิดเผยตัวกับใครแก้วจะเป็นฝ่ายบอกด้วยตัวเองเพราะเขาถือว่าความลับที่แกเวปิดบังไว้มันค่อยข้างอันตราย และที่ลำบากใจไปไม่แพ้กันคือ โทโมะซึ่งเป็นคนที่เกียจคนโกหกและมีความลับนั้นเอง
 
    ไม่มีอะไรพิเศษหรอกแก้วก็เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปแต่ติดตรงห่ามๆนิดๆเพราะธุรกิจที่แก้วดูแลอยู่มันมีลูกน้องเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิงแก้วมันเลยติดนิสัยลุยๆ 
  
      แล้วนี่พ่อ แม่เขาไม่ห่วงแก้วบ้างเหรอทำงานกลุ่มใหญ่ๆมีแต่พวกผู้ชายถึงแม้ลูกน้องก็เถอะ ที่สำคัญน่ะ ขาว สวย ออกขนาดนั้น กูเป็นพ่อน่ะจะตามคุม เอะแต่ถ้าขืนตามคุมกูก็จีบไม่ได้ดิว่ะ
 
      เหอะๆ ๆ เอามึงว่าเถอะโมะ กุไม่อยากแสดงความคิดเห็นว่ะ .... กรวิชญ์ที่นั่งมองโทโมะวิจารณ์การเลี้ยงดูของหญิงสาวแล้วอดขำไม่ได้ถ้าโทโมะรู้ว่าจริงๆแล้วหญิงสาวถูกเลี้ยงดูมาแบบนั้นไม่อยากคิดเลยว่าโทโมะยังจะกล้าเสี่ยงเข้าสู่วงจรลูกตะกั่วมากมายได้ไหมหรือจะล้าถอยไปเลย
 
ไม่นานโทโมะก็เก็บอุปกรณ์เอกสารและสำรวจจนพอใจทั้งสองก็ออกเดินทางไปยังร้านอาหารที่ทั้งสองคนไปนั่งทานกันเป็นประจำ และเรื่องที่สนทนาไม่พ้นเรื่องคดีและก็วกกลับมาที่เรื่องแก้วจนกรวิชญ์เริ่มรำคานแล้วตะโกนใส่หน้าโทโมะว่าแก้วมันเป็นถึงหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียแกไม่ต้องห่วงมันหรอก
 
  ××โรงแรมไฮลิส××
   ไงปีแอร์เพื่อนยาก...นายเห่กิจการรุ่งเรืองดีนี่หว๊าฉันช่วยหาทำเลธุรกิจรถกับยาให้นายมาทำตลาดที่นี่ไม่เลวนี่หว๊า ...ฮึฮึ 
 
   ปีแอร์หันหลังมามองผู้มาเยือนในห้องทำงานของตนเองเขาเจอกับชายร่างทวมมีแผลเป็นตรงแก้มด้านซ้ายเป็นทางยางจากโหนกแก้มถึงคางเลยทีเดียว
 
  นึกว่าใครที่ไหนคุณโรเบริ์ดนั้นเองไหนอัลเลริ์ดมันบอกผมว่าคุณจะมาถึงอีกสองวัน มาเร็วกว่าที่คิดน่ะนี่
 
   แค่อยากมาหาหนอนที่นี่ไวๆ มันทำฉันติดคุกเกือบครึ่งปีนี่ถ้าฉันไม่หนีออกมาลูกน้องฉันอดตายกันพอดี แกอย่าลืมล่ะฉันทำให้แกเติบโตไก้ขนาดนี้ ข้อตกลงของเราคือแกต้องลากตัวยัยนั้นมาให้ฉันจัดการให้ได้ แล้วอำนาจของยัยนั้นก็จะตกมาในมือของแก แต่ถ้าแกเล่นตุกติกกับฉันแกก็รู้ว่าฉันจะจัดการยังไงกับแก ฮ่าๆๆๆๆ 
 
  จากนั้นโรเบริ์ดก็เดินออกจากห้องทันทีโดยไม่ฟังคำตอบใดๆจากปีแอร์ทั้งสิ้น
 
    อัลเบิร์ด เข้ามาหาฉันเดี๋ยวนี้ ... สิ้นเสียงปีแอร์ อัลเบิร์ดทีรอคำสั่งจากเจ้านายอยู่หน้าห้องรีบเข้าไปพบกับเจ้านายของตนเองทันที
 
    อัลเบิร์ดแกรีบติดต่อไอ้ธีรนันท์ให้มันเดินหน้าทำงานทันทีฉันต้องได้ตัวยัยแก้วก่อนที่เจ้าโรเบริ์ดมันได้ตัวไป
 
    เดี๋ยวครับไหนเจ้านายจะจัดการกับคุณแก้วไม่ใช่เหรอครับ...เอ่ยถามเจ้านายด้วยความสงสัยทันทีเนื่องจากไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้
 
   ฉันมานั่งคิดดูตอนนี้ถ้ายัยมันเป็นอะไรขึ้นมาลุงโรเจอร์คงไม่ไว้หน้าฉันกับพ่อฉันแน่ๆ และทีสำคัญงานที่นี่ก็ทำเงินให้ฉันสบายๆไม่ต้องไปดิ้นรนปากกัดกับพวกเราทางนู้นด้วย เปลี่ยนแผนเราต้องตัวยัยนั้นก่อนเจ้านั้นให้ได้ 
 
    แม้ว่าผลที่ตามมาเราจะต้องกลายเป็นคนที่หักหลังนายโรเบริ์ดเหรอครับเจ้านาย ..... ทำไมเราไม่ทำเป็นนิ่งๆ ปล่อยให้มันกัดกันเองแล้วเราก็จบแบบสวยๆเอาล่ะครับ
   เฮ่.... แบบนั้นอืม.... ก็จริงได้ทั้งสองต่อ ถ้ายัยนั้นตายฉันก็ไม่มีความผิดเพราะมันฆ่ากันเอง ลุงโรเจอร์ก็หันไปเล่นงานไอ่โรเบริ์ดแทน แต่ถ้าโรเบริ์ดตายส่วนแบ่งธุรกิจที่นี้ก็ไม่ต้องแบ่งให้มันแถมเผลอๆลูกน้องของมันก็มาขอร่วมแก๊งค์เราสิน่ะๆ ไม่เลวนี่อัลเบริ์ด
  ใช่ไหมครับเจ้านาย ถ้าปล่อยแบบผมว่า ฝ่ายเราจะมีได้แต่ได้น่ะครับ ดีออก
  
 
 
 
โอเยๆ มาถึงจุดนี้แล้วมันเหมือนใกล้คายจุดสำคัญแล้วใช่ไหมแต่ไรยังมีอะไรๆที่....... ไม่บอกอาจจะจบแบบหักมุมหรือจบแบบตรงๆไรยังไม่เฉลยตามอ่านกันไปเรื่อยๆน่ะจ่ะ
ฝันดีค่าบบบบบ