รักอันตรายของยัยตัวร้าย

กลับมาแล้วรู้สึกมึนๆ นิยายสลับกว่าจะจัดหน้าเรียงหน้า มาแต่งตอนนี้ต่อได้

เล่นเอาไรเตอร์มึนไปหมดล่ะ ก่อนอื่นเลยไรเตอร์ไม่ขอแก้ตัวอะไรๆทั้งสิ้น    

ไรเตอร์ผิดเองที่หายหน้าไปจากสารระบบห้องนี้จริงๆ ไรเตอร์มัวแต่ยุ่งในห้อง

ซื้อขายบัตรคอนเสริต์ที่ไรเตอร์ไปเปิดที่เฟสบุ๊คแล้วต้องเป็นแอตมินที่ต้องดู

แลระบบห้องลงตัวกว่าจะได้กลับมาหาทุกคน ...... โกรธเค้าไหม.....5555

 

หลังจากที่เสร็จกิจกรรมเช้าบนโต๊ะอาหาร กรวิญช์ก็ได้กลับออกไป

พร้อมกับโทโมะเมื่อทั้งคู่ลาออกไปได้ไม่ถึง 1 นาที

 

   "แก้ววววว คือแบบว่า........"กรวิญช์ได้เดินกลับมายังที่เดิมเพื่อสอบ

ถามเพื่อนรักของตน

    "หือ...."แก้วที่หันไปมองพร้อมยักคิ้วขึ้น 1 ข้างเพื่อรอฟังกรวิญช์

พูดต่อเมื่อไม่ทันใจจึงเอ่ยถามต่อทันที

    "มึงมีอะไรไอ่วิญช์แล้วนี่คุณเคโระรีบไปทำงานไม่ใช่เหรอ แล้วเดิน

กลับเข้ามาลืมของอะไรเหรอ"

    "กู..ป่าวลืมของกูออกไม่ได้ แถวนี้มันอยู่ตรงไหนแล้วต้องออกไป

ทางไหนถึงจะเจอถนนหลักว่ะ กุหลงว่ะ"ถามไปเกาท้ายทอยไปด้วย

ความเขิลอาย พออีกฝ่ายได้ยินถึงกับลั่น จนแก้วต้องรีบดื่มกาแฟแล้ว

ชวนพี่แดนและกลุ่มลูกน้องตนเองอย่างคริส ไปยังจุดหมายพร้อมนำ

ทางให้สองหนุ่มสองออกไปด้วยในตัว

 

ภายในรถกรวิช์

    "ไอ่คุณโทโมะมึงจดมึงเขียนอะไรว่ะครับ นั่นมีถ่ายรูปข้างทางอีก

ไอ่บ้านี่มึงประสาทกินแล้วเหรอว่ะ"

    "บ๊ะ ไอ่กรจะจีบสาวเข้ามุดถ้ำเสือสาวต้องมีพิกัดมีรายละเอียด

ดิว่ะ"

    "นี่มึงเอาจริงเหรอว่ะ กูขอมึงล่ะไอ่โทโมะถ้ามึงจะจีบเล่นๆกะเพื่อน

คนนี้กุกูขอ ไม่ใช่เพราะอะไรเพราะเพื่อนกูทั้งคู่ที่สำคัญแก้วไม่เหมาะ

ที่จะเป็นของเล่นของมึง....."

   "ไม่..คนนี้กูเอาจริง ตั้งแต่เจอกันครั้งมันก็ใช่ล่ะว่ะแม่ของลูก ที่

สำคัญกูเสียบใครไม่ได้ล่ะถ้าไม่ใช่คนนี้" โทโมะพูดออกมาด้วยน้ำ

เสียงที่จริงจัง คนอย่างกรวิช์ถึงกับเงียบแล้วเผลอเอ่ยออกเบาแต่ไม่

พ้นหูของโทโมะได้ยินจนเจ้าตัวต้องเปลี่ยนไปเรื่องอื่นทันที และเมื่อ

เดินทางมาถึงหน้าบริษัทโทโมะก็เอ่ยขอบคุณและรีบไปเคลียร์งานที่

ค้างคาพร้อมเตรียมเอกสารที่แก้วต้องการต่อ

 

  ฝั่งแก้วนั้นเมื่อจัดกรแบ่งงานตามหน้ที่ต่างแก้วได้สั่งให้คริส ควบคุม

ลูกน้องทั้งหมด 10 คนเพื่อกระจายรอบข้างด้านนอกของสถานที่นัด

หมายของธีรนันท์ ส่วนแก้วกับแดนซุ่มอยู่โกดังข้างๆที่ไม่สามารถมี

ใครทันสังเกตจะเห็นได้ว่าสามารถแอบไปหลบซ่อนได้นั้นเอง

ย้อนไปเมื่อ 30 นาทีที่ผ่านมา

 

        "คุณธีรนันท์นีเงินจำนวน 10 ล้าน ฉันรู้จักมันดีมันไม่เคยเอา

แค่ 8 ล้านอย่างที่มันว่าหรอกมันต้องการค่าเสียงเวลาอีก ขอแค่คุณ

ถ่วงเวลาให้เพิ่มขึ้นที่คุณต้องเป็นฝ่ายหาคำตอบให้ฉันว่า มันต้องเอา

รถนำเข้าแบบผิดกฎหมายมาได้อย่างไง แล้วเรื่องยาเสพติดอีกมันรับ

จากที่ไหนมา" แก้วได้เอ่ยขึ้นกับตัวล่อของเธอให้ทำตามที่แก้วต้อง

การให้ได้มากที่สุด

       "คุณแก้วผมไม่มั่นใจว่าผมจะทำให้คุณได้ ผมไม่คิดว่าเขาจะ

ยอมบอกผมง่ายๆน่ะครัที่สำคัญผมแค่ลูกหนี้ จะไปถามอะไรได้"

       "ไม่ได้ก็ต้องได้หรืออยากตายฉันจะได้สงเคราะห์ให้ตอนนี้เลย

ไม่ต้องถึงมือพวกนั้นหรอก" แก้วยกปืนขึ้นเล็งหน้าผากของธีรนันท์

ทันที ที่จริงเธอทำเพื่อเพียงการขู่ต่างหากเธอไม่คิดจะยิงแบบไร้

เหตุผล

 

     "ว่าไงเพื่อนยาก .... หาเงินมาได้ไวดีนี่ สถานที่นัดไกลน่าดูกลัว

ใครตามหรือไงหรือว่ากลัวเจอคนรู้เรื่องหึหึ ไม่กลัวโดนเก็บเหรอไง จะ

ว่าไปโอ้ววววว รู้หน้าที่ดีนิว่าต้องให้เพิ่ม เอาไปเอกสารบริษัทซังกะ

บ๊วย พร้อมโฉนดบ้านต๊อกต๋อยของนาย เราคงได้ใช้บริการอีกฉันเชื่อ

แบบนั้น" ปีแอร์ที่ปรากฎตัวตามเป้าหมายแดนพึ่งได้เห็นตัวจริงสมกับ

ที่คุณดาวได้บอกไว้ว่าเป็นผู้ฃายหน้าตาดีถึงดีมาก แต่นิสัยนรกชัดๆ

     "เดี๋ยวครับคุณปีแอร์ ที่คุณบอกว่าเราจะได้ใช้บริการกันอีกหมาย

ความว่าไงในเมื่อคุณสั่งห้ามผมเขาบ่อน หรือว่าคุณจะให้ผมติดต่อ

ลูกค้าให้อีก"

     "ใช่ ฉลาดไม่เบานี่ บ่อนนายอยากเข้าฉันจะเปิดให้คราวนี้ไม่คิด

เงินใหเล่นฟรีๆสนใจไหมพอดีหุ้นส่วนใหญ่ฉันมาจากเมืองนอกเขา

มีข้อเสนอเพิ่มเติมว่าไง"ปีแอร์ล่อนกต่อที่ตนไม่คิดว่าครามซวยตัว

เองมาถึงโดนไม่เฉลียวใจอะไรเลย

     "ผมน่ะสนใจ งานก็ไม่เจริญก้าวหน้า เงินเดือนก็ไม่ขึ้น แถมเจ้า

ของบริษัทก็ไม่เคยเข้ามา"ธีรนันท์ได้ทีรีบพูดเอาใจปีแอร์ทันที

     "ให้มันได้งี้สิ ถ้าสนใจนัดคุยกันอีกที......"

     "บอกผมคราวๆตอนนี้ไม่ได้เหรอครับว่า ให้ผมทำอะไรได้บ้างหรือ

อย่างน้อยให้ผมได้สอบถามก็ยังดีครับ"

     "ก็ได้ในเมื่อคิดจะทำงานกับฉันแล้วนายมีสิทธิ์เท่าที่ฉันต้องการ

จะตอบเท่านั้น"ปีแอร์พูดไปแสยะยิ้มไปเป็นรอยยิ้มที่แทบหาความไว้

ใจก็หาไม่ได้

    "งานที่ผมจะต้องทำร่วมกับคุณมันเกี่ยวข้องความยาเสพติดหรือ

ว่าแค่หาลูกค้าเรื่องรถแบบเดิม"

    "ทั้งสองอย่าง แต่อาจมีการหาข้อมูลหัวน้าใหญ่นายเพิ่มอีกข้อ"

    "หัวหน้าใหญ่คุณหมายถถึงคุณแดนดนัยเหรอครับ"เมื่อธีรนันท์

กล่าวถึงบุคคลที่สาม แดนดนัยถึงกับตกใจทันที

    "ไม่ใช่เว้ย ฉันหมายถึงหัวหน้ามันอีกที เห่หรือว่านายไม่รู้จักยัยนั้น

งั้นบอกให้เอาสมองแกไว้น่ะยัยนั่นมันเป็นหัวหน้าของหัวหน้าแกอีกที

........

     "และก็เป็นเจ้าชีวิตมึงด้วยอีพี่ปีแอร์" แก้วที่ได้ยินถึงกับเดือดดาล

ขึ้นมาทันที

     "มันชื่อ จริญญา ไมเนอร์ ใครๆเรียกมันว่า แก้ว นายต้องคอย

พยายามหาข้อมูลยัยนั่นมาบอกว่าตอนนี้มันมุดหัวอยู่ตรงไหนมาราย

งานให้ฉันฟัง แล้วรายละเอียดค่อยว่ากันอีกทีแล้วไงฉันจะให้อัลเบริ์ด

ติดต่อนายไป ลาก่อนเพื่อน"

 

     จากนั้นปีแอร์ก็เดินออกไปทันทีแก้วที่รอให้กลุ่มของคริสรายงาน

สถานการณ์ว่าปกติก็ออกจากที่ซ่อนมาทันทีที่ได้รับแจ้ง

     "ชัดเจนมากคุณธีรนันท์ทำงานได้ไม่เลวนี่" แก้วเอ่ยชมผลงาน

ของชายตรงหน้าทันที

     "แก้วเราจะมั่นใจได้ไงว่าพวกนั้นจะไม่สงสัยตัวคุณธีรนันท์"แดน

ที่ไม่แน่ใจเท่าไหร่ได้เอ่ยคุยกับแก้วตามประสาคนระแวงใจ

     "แก้วให้คนสะกดรอยตามพวกนั้นไปไม่ต้องห่วง งั้นเอาเป็นว่าเรา

ต้องคิดแผนต่อไปแล้วล่ะ คุณธีรนันท์ได้เวลาเปิดเผยข้อมูลของแก้ว

ในอีกด้านให้คุยรู้สักทีสิน่ะ เราไปสำนักงานแก้วกันตามมาค่ะ

    "นี่คุณแก้วยังมีอีกด้านอีกเหรอครับ"ธีรนันท์อุทานออกมาทันที

เพราะที่เจอมาก็โหดมากพอแล้วไม่อยากคิดว่าจะน่ากลัวขนาดไหน

เมื่อเทียบกับชายคนเมื่อกี้ที่ว่าน่ากลัว แก้วดูจะนรกยิ่งกว่า......

 

 

 จบไว้เท่านี้รอลุ้นต่อไปว่าแก้วจะนรกแค่ไหน .....

คิดถึงเขาไหม เขากลับมาแล้ว ใครอยากคุยกับเค้าทุกวันเจอเขาใน

เพจ "ตามหาบัตรคอนเสิร์ตวันงานไปไม่ได้ ซื้อ ขาย ราคาย่อมเยาว์

จ้า"ได้เลยครับ สิงตัวเฝ้าเพจทุกวัน