รักอันตรายของยัยตัวร้าย
9.2
เขียนโดย tanopa
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.
37 chapter
252 วิจารณ์
49.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) คำตอบที่สงสัย 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "แก้วขอคุยกับทางนู้น พวกพี่ไปพักกันก่อนเถอะค่ะ" นี่คือประโยคสุดท้ายก่อนแยกวงกันของพวกเรา จากนั้นฉันเดินออกมายังสวนฉันรู้สึกว่าเรื่องมันมีอะไรๆที่เป็นปมเกินไป ฉันยืนคิดนิ่งๆได้สักพักก็เดินไปทางฝั่งขวามืไปยังห้องซ้อมดาบใช่ ซ้อมดาบฉันเริ่มหันมาจับดาบได้ครึ่งปีหลังนี่เอง เหตุผลก็เพราะว่ามาเฟียกลุ่มไมอ๊อก มันหันมาจับดาบผสมปืน ฉันเริ่มฝึกมากยิ่งขึ้นและนี่ก็คือความลับเคล็ดลับการไล่ล่าศัตรูให้อร่อยของฉันคือต้องถนัดอาวุธให้ได้มากกว่า 3 ประเภท ยิ่งได้เยอะรสชาติความอร่อยมันก็หลากหลาย
"พี่คารอล อ้าวพี่โจแอนเองเหรอ ไม่ได้คุยกันนานเลยพี่สบายดีไหมค่ะนี่"
"สบายดีครับพอดีคารอลมันรีบออกไปรับนายท่าน เอ่อ พอดี คือว่า...หัวหน้าพวกลูกน้องในแก๊งเราผมส่งไปหกคน หัวหน้าเจอกันน่ะครับ"
"เจอแล้วพวกพี่ส่งมาแบบนี้แก้วว่าพวกพี่มีเรื่องอะไรแน่ๆ ไม่งั้นพวกพี่ไม่ส่งเจ้าพวกนี้มาแน่ มีอะไรจะเล่ามาให้หมด แด๊ดส่งมาเองแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ"แก้วเริ่มคาดคั้นจากอีกฝ่ายเนื่องจากดูสถานการณ์แล้วไม่น่าจะปกติ
"............"
"และฉันไม่เชื่อหรอกน่ะว่าคนอย่างพี่คารอลจะลืมมือเพราะคุณแด๊ดเรียกตัวฉันเป็นหัวหน้าพวกพี่ ถ้าพวกพี่มีลับลมคมในกับฉันเราก็ไม่ควรทำงานร่วมกันแล้วล่ะ"
"คือว่า....คารอลมันรีบออกไปจริงๆแต่เป็นเพราะว่าคือว่า นายท่านโดนกลุ่มของแก๊งค์แบล็คกิ้น รอบยิงครับตอนนี้คารอลกับลูกน้องออกไปรับนายท่านครับ พวกผมสองคนขอโทษที่ไม่ได้แจ้งหัวหน้าครับ แล้วนายท่านคาดว่าหัวหน้าแก๊งค์มันตามล่าหัวหน้าที่เมืองไทยแน่นอนนายท่านเลยสั่งการให้ลูกน้องตามมาดูแลหัวหน้าครับ" โจแอนที่ได้ยินคำพูดของหัวหน้าตนจึงบอกความจริงของเรื่องราวที่นู้นให้แก้วเนื่องจากน้ำเสียงของแก้วเอาจริงแน่นอนไม่ได้ล้อเล่นหรือหลอกล่อเพื่อเอาคำตอบจากเขา
"ระยำ!!!พวกมันถือว่าตัวเองเป็นใคร กล้าดียังไงแอบมาทำร้ายคุณแด๊ด พวกมันต้องไม่ตายดีแน่แล้วคุณแม่ปลอดภัยน่ะ"แก้วเอ่ยถามถึงแม่ของตนทันทีที่ทราบเรื่องการลอบทำร้ายของศัตรูที่หมายเอาชีวิตคนสำคัญของเธอ
"หัวหน้าครับ นายหญิงท่านเป็นอดีตตำรวจกองปราบ มีฝีมืออยู่น่ะครับอย่าลืมสิครับหัวหน้าแถมไม่พอยังเป็นคนสอนความบ้าระห่ำดีเดือดให้หัวหน้าน่ะครับ" โจแอนรีบออกปากบอกหญิงสาวทันที
"อืม...นั่นสิน่ะ ฉันก็ลืมไป ไอ่พี่โจแอนนนปากเหรอะ ว่าแต่อาจักรเป็นไงบ้างแล้วมีใครสร้างปัญหาอะไรไหม"กว่าจะข่มอารมณ์ที่เดือดปุดๆของตัวเองลงได้ก็แทบแย่
"ไม่มีครับ ถ้าจะมีก็แต่คุณราฟาเอลคนเดียวที่เอาแต่ถามเรื่องขยายหุ้นของพวกเราสองพ่อลูกให้ได้ แล้วขออำนาจอนุมัติจากคุณจักร ให้ขยายให้เพราะหัวหน้าไม่อยู่นานเกินที่จะรอเจรจากับหัวหน้าครับ"
"บอกให้รอไปก่อนถ้าคุณแด๊ดกับแม่ถึงบ้านปลอดภัยแล้วยังไงติดต่อฉันมาด้วยน่ะ แค่นี้แหละ" แก้วหลังจากวางสายที่ถึงกับเหนื่อยใจจากหลายๆอย่างเธอเข้มแข็งพอที่จะไม่โวยเรื่องที่เกิดกับพ่อแม่ของตน เพราะเธอถูกเรื่องให้ยอมรับการวางตัวในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นต่างๆมาตั้งแต่เด็กๆ เธอจึงยอมรับมันได้ แต่เรื่องนี้มันทำให้เธอยังคงนอนไม่หลับอยู่ดี เธอจึงเดินไปยังห้องฝึกซ้อมวันนี้เธอเลือกฝึกการใช้โซ่ แก้วเลือกที่จะเหวี่ยงควงโซ่เพื่อระบายความเครียดจากเรื่องราวต่างๆ แก้วอยู่ในนี้นานหลายชั่วโมงจากตี 1 จะรู้ว่าเลยเวลานอนก็ปาไปตี 5 นั่นคือเสียงโทรศัพท์ที่แจ้งมาว่า บุคคลสำคัญปลอดภัยและถึงบ้านพักเรียบร้อยแล้วเธอจึงไปพักผ่อนได้เสียที
ช่วงนี้ผมมาสั้นๆ ง่ายๆ วันนี้นางเอกผมอาจโรคจิตไปหน่อย อย่าว่ากันน๊าาาา
"พี่คารอล อ้าวพี่โจแอนเองเหรอ ไม่ได้คุยกันนานเลยพี่สบายดีไหมค่ะนี่"
"สบายดีครับพอดีคารอลมันรีบออกไปรับนายท่าน เอ่อ พอดี คือว่า...หัวหน้าพวกลูกน้องในแก๊งเราผมส่งไปหกคน หัวหน้าเจอกันน่ะครับ"
"เจอแล้วพวกพี่ส่งมาแบบนี้แก้วว่าพวกพี่มีเรื่องอะไรแน่ๆ ไม่งั้นพวกพี่ไม่ส่งเจ้าพวกนี้มาแน่ มีอะไรจะเล่ามาให้หมด แด๊ดส่งมาเองแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ"แก้วเริ่มคาดคั้นจากอีกฝ่ายเนื่องจากดูสถานการณ์แล้วไม่น่าจะปกติ
"............"
"และฉันไม่เชื่อหรอกน่ะว่าคนอย่างพี่คารอลจะลืมมือเพราะคุณแด๊ดเรียกตัวฉันเป็นหัวหน้าพวกพี่ ถ้าพวกพี่มีลับลมคมในกับฉันเราก็ไม่ควรทำงานร่วมกันแล้วล่ะ"
"คือว่า....คารอลมันรีบออกไปจริงๆแต่เป็นเพราะว่าคือว่า นายท่านโดนกลุ่มของแก๊งค์แบล็คกิ้น รอบยิงครับตอนนี้คารอลกับลูกน้องออกไปรับนายท่านครับ พวกผมสองคนขอโทษที่ไม่ได้แจ้งหัวหน้าครับ แล้วนายท่านคาดว่าหัวหน้าแก๊งค์มันตามล่าหัวหน้าที่เมืองไทยแน่นอนนายท่านเลยสั่งการให้ลูกน้องตามมาดูแลหัวหน้าครับ" โจแอนที่ได้ยินคำพูดของหัวหน้าตนจึงบอกความจริงของเรื่องราวที่นู้นให้แก้วเนื่องจากน้ำเสียงของแก้วเอาจริงแน่นอนไม่ได้ล้อเล่นหรือหลอกล่อเพื่อเอาคำตอบจากเขา
"ระยำ!!!พวกมันถือว่าตัวเองเป็นใคร กล้าดียังไงแอบมาทำร้ายคุณแด๊ด พวกมันต้องไม่ตายดีแน่แล้วคุณแม่ปลอดภัยน่ะ"แก้วเอ่ยถามถึงแม่ของตนทันทีที่ทราบเรื่องการลอบทำร้ายของศัตรูที่หมายเอาชีวิตคนสำคัญของเธอ
"หัวหน้าครับ นายหญิงท่านเป็นอดีตตำรวจกองปราบ มีฝีมืออยู่น่ะครับอย่าลืมสิครับหัวหน้าแถมไม่พอยังเป็นคนสอนความบ้าระห่ำดีเดือดให้หัวหน้าน่ะครับ" โจแอนรีบออกปากบอกหญิงสาวทันที
"อืม...นั่นสิน่ะ ฉันก็ลืมไป ไอ่พี่โจแอนนนปากเหรอะ ว่าแต่อาจักรเป็นไงบ้างแล้วมีใครสร้างปัญหาอะไรไหม"กว่าจะข่มอารมณ์ที่เดือดปุดๆของตัวเองลงได้ก็แทบแย่
"ไม่มีครับ ถ้าจะมีก็แต่คุณราฟาเอลคนเดียวที่เอาแต่ถามเรื่องขยายหุ้นของพวกเราสองพ่อลูกให้ได้ แล้วขออำนาจอนุมัติจากคุณจักร ให้ขยายให้เพราะหัวหน้าไม่อยู่นานเกินที่จะรอเจรจากับหัวหน้าครับ"
"บอกให้รอไปก่อนถ้าคุณแด๊ดกับแม่ถึงบ้านปลอดภัยแล้วยังไงติดต่อฉันมาด้วยน่ะ แค่นี้แหละ" แก้วหลังจากวางสายที่ถึงกับเหนื่อยใจจากหลายๆอย่างเธอเข้มแข็งพอที่จะไม่โวยเรื่องที่เกิดกับพ่อแม่ของตน เพราะเธอถูกเรื่องให้ยอมรับการวางตัวในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นต่างๆมาตั้งแต่เด็กๆ เธอจึงยอมรับมันได้ แต่เรื่องนี้มันทำให้เธอยังคงนอนไม่หลับอยู่ดี เธอจึงเดินไปยังห้องฝึกซ้อมวันนี้เธอเลือกฝึกการใช้โซ่ แก้วเลือกที่จะเหวี่ยงควงโซ่เพื่อระบายความเครียดจากเรื่องราวต่างๆ แก้วอยู่ในนี้นานหลายชั่วโมงจากตี 1 จะรู้ว่าเลยเวลานอนก็ปาไปตี 5 นั่นคือเสียงโทรศัพท์ที่แจ้งมาว่า บุคคลสำคัญปลอดภัยและถึงบ้านพักเรียบร้อยแล้วเธอจึงไปพักผ่อนได้เสียที
ช่วงนี้ผมมาสั้นๆ ง่ายๆ วันนี้นางเอกผมอาจโรคจิตไปหน่อย อย่าว่ากันน๊าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ