"PASSION HOST" (Chanbaek)

 
2
 
            ดวงตาเรียวรีปรือขึ้นในความมืด  แผ่นหลังแอ่นขึ้นจนไม่ติดเตียงพร้อมทั้งริมฝีปากที่เผยอขึ้นหอบครางเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังเกิดขึ้นกับร่างกายของเขา  ถึงแม้ว่าจิตใจสำนึกจะคอยเตือนว่ามันไม่ใช่... มันไม่ถูกกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นภายในไม่กี่นาทีข้างหน้านี้  แต่... เขาไม่สามารถห้ามตัวเองในตอนนี้ได้แล้วจริงๆ
 
            มือเรียวสวยจิกเข้ากับกลุ่มผมสีดำสนิทเฉกเช่นเดียวกับดวงตาของเจ้าของเรือนผม ศีรษะกดลงกับหมอนใบโตเมื่อช่วงล่างถูกประคองให้ลอยขึ้น
 
            สัมผัสร้อนชื้นรอบๆ ช่องทางที่ไม่เคยมีใครสัมผัสมาก่อนทำให้ขนอ่อนลุกชันทั้งกาย ก่อนจะกระตุกอย่างแรงเมื่อลิ้นร้อนแหวกชำแรกเข้าไปข้างใน มือหนาแหวกหนั่นเนื้อนูนแน่นออกจากกัน ก่อนที่จะใช้ลิ้นแทรกเข้าไปลึกกว่าเดิม บ้างก็ตวัดเลียจนแบคฮยอนแทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาเพื่อระบายความเสียวซ่าน
 
            ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เขากับชานยอลพากันมาบนห้องที่อยู่ชั้นสองของโฮสต์คลับ รู้แค่ว่าไม่มีซักวินาทีเลยที่เขาจะอยู่ห่างจากร่างกายของคนคนนี้รวมถึงริมฝีปากที่ไม่เคยจะผละออกจากส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างสมบูรณ์แบบ เขาแค่ปรารถนาไออุ่น อยากอยู่ใกล้ๆ กับใครซักคนโดยที่ไม่ต้องห่างกัน และหวังว่ามันจะจบลงแค่นั้นแต่สุดท้ายก็ไม่ใช่... ความปรารถนาถูกอารมณ์พัดพาจนไกลเกินกู่เมื่อร่างบางถูกวางลงบนฟูกหนานุ่มเขาก็ถูกคนตัวสูงโถมตัวลงมาทาบทับพร้อมทั้งเสื้อผ้าของทั้งคู่ที่ถูกถอดออกไปกระจัดกระจายอยู่รอบๆ เตียง
 
            ชานยอลบดเบียดริมฝีปาก ส่งลิ้นเข้ามาฉกชิงความหวานอย่างไม่รู้จักเบื่อก่อนที่ใบหน้าคมคายจะเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยพร้อมกับสร้างรอยสีแดงเข้มไว้ทั่วทุกพื้นที่ที่ริมฝีปากลากผ่านแล้วผลก็ออกมาเป็นอย่างที่เห็น
 
            ขนาดจงอินที่เขาคบกันมาปีกว่า ยังไม่เคยได้ลุกล้ำอะไรขนาดนี้เลย แต่กับคนที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึง 24 ชั่วโมง... มันถูกต้องแล้วหรือไงกันนะ ?
 
            แต่ถึงจะคิดแบบนั้นก็เถอะ...
 
            “อะ... อ๊าาา!”
 
            เสียงหวานหวีดร้องออกมาเมื่อลิ้นร้อนถูกแทนที่ด้วยก้านนิ้วยาวที่สอดเข้าไปทีเดียวจนสุดข้อ ความรู้สึกเจ็บแสบเพียงครู่เดียวก็แปรเปลี่ยนเมื่อนิ้วยาวหมุนคว้านวนรอบช่องทางเพื่อหาจุดกระสันภายใน  แบคฮยอนร้องครวญครางออกมาไม่หยุด มือเรียวสวยเลื่อนตำแหน่งไปดึงรั้งใบหน้าของอีกคนให้เลื่อนขึ้นมามอบจุมพิตร้อนแรงอีกรอบ อีกรอบ... และอีกรอบอย่างไม่รู้จักพอ ยิ่งความต้องการทวีมากขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งบดเบียดริมฝีปากมากขึ้นเท่านั้น ทั้งคู่แลกลิ้นอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงน้ำลายเฉอะแฉะในความมืดยิ่งสร้างอารมณ์มากขึ้นเป็นเท่าตัว
 
            ถึงแม้แบคฮยอนจะจูบไม่เป็นประสาก็เถอะ แต่ในเมื่อมีชานยอลซึ่งเป็นระดับโปรอยู่แล้วจะต้องกลัวอะไรล่ะ จริงมั้ย ?
 
            “อืออ... อื้อ!”
 
            แบคฮยอนร้องในลำคอเมื่อนิ้วที่สามถูกแทรกเข้าไปแล้วหมุนคว้างอยู่ข้างใน ก่อนที่นิ้วจะกระดิกถี่รัว ปลายเล็บมนขูดกับผนังช่องทางคับแน่นจนต้องร้องออกเสียงในลำคอเพราะความเสียว  ยิ่งนิ้วนั่นกระดิกถี่มากขึ้นร่างกายก็ยิ่งบิดเร่าเพราะความทรมานอย่างห้ามไม่ได้... ทรมานที่ความต้องการมันเกือบจะทะลุปรอท แต่มันกลับยังไม่ถูกเติมเต็มอย่างที่ใจหวัง
 
            ร่างขาวที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าภายใต้อาณัติทำให้ชานยอลใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเป็นเพราะตัวเขาเองก็ดื่มไปไม่น้อย หรืออาจจะเป็นเพราะเขาไม่เคยเจอคนแบบแบคฮยอนมาก่อน... ดูภายนอกเหมือนจะเป็นคนนิ่งเงียบ แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้วคนตัวเล็กกลับพยายามโต้ตอบทุกสัมผัสของเขา แถมยังทำได้เป็นอย่างดีจนตัวเขาเองก็ยังแปลกใจในเมื่อแบคฮยอนยัง ‘ไม่เคย’ กับใครแล้วทำไมถึงได้ตอบสนองเขาได้ดีขนาดนี้กันนะ
 
            หรืออย่างที่หลายคนเคยบอกว่า ‘ถ้าเคมีมันเข้ากัน อะไรๆมันก็ลงตัว ?’
 
            เล็บยาวข่วนแผ่นหลังกว้างจนเป็นรอยแดงหลายรอย เรียวขาขาวยกขึ้นพาดรอบเอวสอบของอีกคนเอาไว้แล้วออกแรงรั้งลงมาจนกายแนบสนิท ไม่รอช้า... เอวคอดเริ่มขยับเนิบนาบตามความต้องการจนแกนกายเสียดสีกันไปมา  ริมฝีปากผละออกจากกลีบปากสีหวาน ย้ายตำแหน่งมาสร้างรอยรักสีเข้มไว้ตามซอกคอขาว สูดดมกลิ่นฮอร์โมนที่มีมากกว่าปกติเมื่อเกิดอารมณ์ทางเพศ
 
            นิ้วทั้งสามถูกถอนออกมา จากนั้นมือหนาก็ย้ายไปประคองแกนกายของตนที่ขยายเต็มขนาดไปจ่อที่ปากทางรัก  ปลายมนถูกใช้ถูไปมารอบๆ อย่างกลั่นแกล้ง จนคนที่นอนอยู่ด้านล่างถึงกับร้องครางไม่หยุด  ดวงตาปรือขึ้นในความมืดสบตาเข้ากับคนที่แกล้งอยู่อย่างอ้อนวอน
 
            กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ส่งมาตามไอร้อนจากลมหายใจยิ่งทำให้แบคฮยอนมึนเมา  ดวงตาหวานเยิ้มโดยไม่รู้ตัวถูกส่งให้คนที่สบตา จนสุดท้ายชานยอลอดไม่ไหวที่จะต้องก้มลงช่วงชิงความหวานจากโพรงปากนั้นอีกรอบ
 
            ชานยอลเริ่มขยับช่วงล่าง ส่งผลให้แกนกายส่วนหัวผลุบเข้าไปข้างใน ได้ยินเสียงร้องอู้อี้ในลำคอจากอีกคนเพราะความเจ็บ 
 
            แต่ก็เจ็บได้ไม่นานเท่าไรนัก...
 
            ปังๆ !!
 
            “ชานยอล!! อย่าทำอะไรเพื่อนฉันนะเว้ย!!!”
 
            เป็นเซฮุนนั่นเองที่มาช่วยชีวิตแบคฮยอนไว้ได้ทัน
 
 
 
            ช่วย... ล่ะมั้ง ?
 
 
 
            กลับไปอ่านต่อที่เว็บนะฮับ ♥ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1293838&chapter=2