รักที่ไม่เคยได้รับ

“ สวัสดีค่ะ ใครค่ะ ทำไมไม่พูด ”

“ ฟางงนี่พี่เองนะ พี่ป๊อป ฟางหายไปไหน พี่ไปหาฟางที่บ้านทุกวันก็ไม่เจอ ” ภาณุดีใจมากที่แฟนสาวรับโทรศัพท์เขา เขาพยายามโทรหาเธอแต่ไม่เคยติด

“ พี่ป๊อปเลิกยุ้งกับฟางเถอะค่ะ เราต่างคนต่างอยู่ ” ตอนนี้เธอทำใจเรื่องภาณุได้แล้ว ถ้าเธอยังเจอหน้าเขาอยู่เธออาจจะใจอ่อนได้

“ น้าอรบอกพี่ว่าฟางแต่งงานแล้ว ไม่จริงใช่ไหม ” เรื่องที่อิงอรบอกว่าธนันต์ธรญ์กำลังจะแต่งงานอยู่ในหัวของภาณุมาตลอด 2 อาทิตย์ที่เขาไม่ได้เจอเธอ ยิ่งเธอหายไปนานเท่าไรเขายิ่งแน่ใจว่ารักเธอมากๆขึ้นทุกวัน

“ พี่ป๊อปไม่ต้องสนใจฟางหรอก พี่มีผู้หญิงอีกตั้งมากมายมาให้เลือก พี่ก็แค่หลงในรูปลักษณ์ภายนอกของฟางถ้าฟางไม่ใช่คุณหนูธนันต์ธรญ์พี่อาจจะไม่มองฟางด้วยซ้ำ ฟางขอให้พี่เจอคนดีๆนะคะ ” ธนันต์ธรญ์อดกลั้นน้ำตาไม่ได้จึงปล่อยให้มันไหลออกมา

“ ฟางพูดอะไร พี่ไม่เข้าใจ พี่ขอโอกาสนะฟางแค่ฟางให้โอกาสพี่อีกครั้งหนึ่งพี่จะไม่มีวันทำให้ฟางเสียใจอีกเด็ดขาด ” น้ำเสียงกระวนกระวายของชายหนุ่ม เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงเขากำลังจะเสียผู้หญิงที่รักไปเพราะการกระทำที่เห็นแก่ตัวของเขาเอง

“ มันสายไปแล้วแหละค่ะ เพราะฟางแต่งงานกับคนที่เขาพร้อมจะดูแลฟางจริงๆแล้ว ”

“ ฟางงงงงงงงงง โถโว้ย ” เขาเรียกเธอเมื่อได้ยินเสียงตัดสาย เขาโทรกลับไปอีกครั้งแต่เธอปิดเครื่องหนีไปแล้ว น้ำตาของลูกผู้ชายค่อยๆไหลออกมาเมื่อไม่สามารถหาทางปรับความเข้าใจกับเธอได้แล้วยังมารับรู้ว่าเธอกำลังจะแต่งงาน

เธอกำลังจะแต่งงานกับวิศวะจริงๆ หลังจากที่เธอมาอยู่บ้านเขาตอนนั้น 2 วัน ไม่รู้ว่าใครเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณอิงอรทำให้หล่อนตามมาที่บ้านของชายหนุ่ม จากนั้นแม่เลี้ยงของเธอกับแม่ของเขาก็บังคับให้ทั้งสองแต่งงานกันอีก 1 อาทิตย์ต่อมา งานแต่งงานถูกจัดขึ้นเล็กๆ มีแต่คนในเท่านั้นที่รู้

“ ผมกลับมาแล้วครับ ” วิศวะถือข้าวของมากมายมาเข้ามาในบ้าน

“ ทำงานเหนื่อยไหมค่ะ ”

“ ไม่เหนื่อยเลยครับ เพราะมีคุณมาช่วยดูแล ” หลังจากแต่งงานกันแล้วธนันต์ธรญ์ก็ย้ายมาอยู่บ้านที่แม่ของชายหนุ่มชื้อให้เป็นของขวัญแต่งงาน

“ ทานข้าวกันเถอะค่ะ คุณวิศวะฉันขอไปทำงานที่บริษัทด้วยนะ อยู่บ้านแล้วเหงาๆ ” เธอขอไปทำงานกับเขาหลายครั้งแต่เขาก็ไม่เคยอนุญาติเลยให้อยู่แต่บ้านเธอก็เบื่อ

“ ผมไม่อยากให้คุณลำบาก เดี๋ยวผมให้ป้าเดือนมาอยู่เป็นเพื่อนคุณ จะได้มีคนช่วยทำกับข้าวรอผมดีไหม ”

“ แต่ฉันยากทำงานนิค่ะ เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ”

“ คุณทำอาหารอร่อยๆ ไม่ต้องไปทำงานบริษัทหรอก ผมไม่อยากให้ใครมองคุณ ” เขายิ้มให้เธอก่อนจะทานอาหารต่อ

“ งานเยอะไม่ค่ะ มีอะไรให้ฟางช่วยไหม ” เธอถามชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ในห้องนอน เอกสารกองโตขนาดนี้ทำคนเดียวคงไม่ไหว

“ คุณไปนอนเถอะ ผมทำไปเรื่อยๆ งานไม่ได้สงพรุ่งนี้หรอก ”

“ ให้ฟางช่วยนะคะ ฟางรู้สึกว่าตัวว่างเกินไป ” เธอลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างเขา

“ ถ้าผมให้คุณทำอย่างอื่นแทนงานล่ะ ” เขาหันหน้ามาหาเธอแล้วก้มกระซิบข้าวๆหู

“ เอ่อ คือ ฟางว่าฟางไปนอนก่อนนะคะ ” ร่างบางรีบลุกจากเก้าอี้แล้วตรงไปที่เตียงนอนก่อนจะห่มผ้า จนชายหนุ่มอดหัวเราไม่ได้เขาแต่งงานกับเธอมาเกือบ 2 อาทิตยืแล้วแต่ยังไม่เคยมีอะไรกันเลยสักครั้งแม้แต่จูบก็ไม่เคย

วิศวะนั่งเคลียร์งานจนถึงห้าทุ่มก่อนที่เขาจะเดินไปปิดไฟแล้วมานอนข้างๆร่างเล็กของภรรยาสาว เธอยังขยับตัวไปมาเหมือนคนนอนไม่หลับเขาจึงอดสงสัยไม่ได้

“ นอนไม่หลับหรอครับ ”

“ ค่ะ มีเรื่องให้คิดเยอะ ” เธอพลิกตัวหันหน้ามาหาเขา

“ คุณมีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็บอกผมได้นะ ยังไงเราสองคนก็แต่งงานกันแล้ว ”

“ เรื่องไร้สะระค่ะ คุณนอนเถอะมันดึกแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานสาย ”

“ ผมช่วยให้คุณนอนหลับได้นะ ” เขาค่อยๆขยับตัวเขาหาเธอ ใบหน้าของชายหนุ่มค่อยๆใกล้ๆกับหญิงสาว จนริมฝีของทั้งสองสัมผัสกัน ลำแขนของวิศวะกอดต้อนเอาร่างของธนันต์ธรญ์ขยับมาจนเบียดกันเขา

“ คุณวิศวะ พอก่อนค่ะ ” เมื่อสาวร่างบางตั้งสติได้จึงรีบพูดแทรก

“ เราแต่งงานกันแล้วนะ มีอะไรกันมันไม่เสียหาย ” เขายังคงกอดร่างบางเอาไว้ จมูกโด่งก้มลงหอมแก้มของสาวตรหน้า

“ แต่ฉันยังไม่พร้อม ” เธอพูดพร้อมก้มหน้าลง

“ โอเค ผมเข้าใจ คุณนอนเถอะ ” เขาเลิกกอดร่างบางแล้วหันหน้ากลับไปนอนอีกทางหนึ่ง

“ นี่คุณ ผู้ชายอะไรขี้น้อยใจจัง ” ธนันต์ธรญ์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะจับไหล่ให้วิศวะหันหน้ามาหาเธอ เขาลุกขึ้นมานั่งเหมือนกับเธอ

“ ผมเป็นผู้ชายนะคุณมันก็ต้องมีเรื่องแบบนี้บ้าง ผมแต่งงานกับคุณมาเกือบ 2 อาทิตย์แค่จูบยังไม่เคยได้ ” น้ำเสียงของเขา

บ่งบอกความน้อยใจของชายหนุ่ม

“ ฉันขอโทษ ”

“ ผมขอนะฟาง ผมสัญญาว่าจะนุ่มนวนกับคุณ…….จะทำให้คุณเจ็บน้อยที่สุด ” ริมฝีปากของชายหนุ่มค่อยๆสัมผัสกับริมฝีปากของภรรยาสาวเบาๆ เขาค่อยแทรกลิ้นหนาเขาไปในโพรงปาก สาวร่างบางมีท่าทางตกใจเล็กน้อยเมื่อเขาเริ่มบุกรุก เขาตวัดลิ้นสูญเอาความหอมหวานจากปากสาวร่างบางอย่างโหยหามานาน มือหนาค่อยๆดันร่างบางให้นอนราบบนเตียงนอนกว้างก่อนที่มื้อหนาจะเริ่มอยู่ไม่สุขเขาลูบไล่ไปร่างบางจนเธอสะดุง ริมผีปากหนาละออกจากปากหนาวแล้วมาจูบทั่วใบหน้าหวาน เขาซุกไซร้ซอกคอขาวๆที่มีกลิ่นหอมอย่างหลงใหลแล้วตีตราความเป็นเจ้าของไว้บนซอกคอขาวมาจนถึงเนินอก เขารีบฉีกชุดนอนที่ขวางหูขวางตาออก ชายหนุ่มต้องตะลึงกับความงามที่อยู่ตรงหน้า ร่างเล็กที่ดูแซ็กซี่จนเขาอดใจไม่ไหว หน้าอกงามเบียดกันอยู่ในบราสีดำที่เงาอยากจะดึงออกเหลือเกิน

“ อืมม อ่า ” เสียงหวานที่เขาได้ยิมทำให้เพิ่มอารมณ์มาขึ้น

“ พอก่อนค่ะ ฉันไม่ไหวแล้ว คุณแกล้งฉัน ” เธอร้องเสียงดังเมื่อเขาทั้งกัดแล้วบีบเล่นกับหน้าอกของเธอ

“ ผมกำลังจะพาคุณไปขึ้นสวรรค์ ” เขารีบถอนเสื้อผ้าของตัวเองออกทุกชิ้น

“ ว้ายยยยยย ” เธอร้องตกใจเมื่อเห็นแกนกายของเขาที่แข็งใหญ่ชี้ออกมาอย่างเต็มตา

“ ฉันกลัว ”

“ ไม่ต้องกลัวที่รัก ” เขาดึงร่างของเธอให้ขยับมาใกล้ก่อนจะถอนกางเกงตัวจิ๋วตัวสุดท้ายที่ติดตัวสาวร่างบางออก

“ อ่า คุณ อ๊ายยยยย อ้า อ๊า ” สาวร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มก้มลงหยอกล้อกับที่สงวนของเธอ ร่างบางทั้งร้องและบิดตัวไปมาเมื่อเขาตวัดลิ้มไปมา เมื่อเห็นว่ามีน้ำหวานไหลออกมาจากกายสาวเขาก้มลงเลียและกินมันอย่างไม่ได้รังเกียจ

“ อ่า มันสกปรก อ่า ฉันไม่ไหวแล้วววว อ้ายยย ” เขาใช้นิ้วสัมผัสเม็ดเสียวของเธอแล้วลูบไปมาทั่วบริเวณนั้น

“ อ่า อ๊ายย คุณวิศวะ อ้า ” ร่างบางบัดตัวไปมาทั่วเตียง ก่อนที่เขาจะจับตัวเธอมาแล้วค่อยๆแยกขาเรียวออกจากกันแล้วใช้นิ้วดันลงไปที่ตรงนั้นของเธอ

“ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย เจ็บ อ่า อ่า ” เขาดันนิ้วขึ้นลงเป็นจังหวะเพื่อให้ร่างกายเธอปรับขนาดเพราะถ้าเขาเอาของจริงใส่เธอคงไม่ไหวแน่ๆ

“ ผมจะเพิ่มให้คุณอีก ”

“ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ” เธอกรี้ดเสียงดังเมื่อเขาเพิ่มนิ้วมาอีกหนึ่งและสอง เธอทั้งเจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน

“ คุณวิศวะ ฉันไม่เอาแล้ว อ๊ายย อ่า อ่า อ่า ”

“ ไมเจ็บหรอกนะคนดี ผมจะนุ่มนวนกับคุณ ” เขาถอดนิ้วออกจากร่างกายเธอ แล้วแทรกตัวไปหว่างขาเธอแทนเขาเอาแกนกายไปจ่อไว้หน้าปากทางก่อน ส่วนตัวเขาพยายามเร้าโลมเบียงแบนความสมใจจากหญิงสาวไม่ให้จดจ่อกับตรงนั้นโดยการจูบเล้าโลมทั่วร่างกาย

“ คุณสวยมากรู้ตัวไหม ผมคิดว่าผมหลงคุณเข้าแล้วแหละ ”

“ คุณก็ดูดีมากเช่นกันค่ะ อ๊ายยยยยยยยยยย ฉันเจ็บ ” เมื่อกี่เป็นช่วงที่เธอเคลิมไปกับเขาที่สุด ชายหนุ่มจึงรีบดันแกนกายเข้าไปจนสุดทาง

“ ไม่ร้องนะคนดี ” เขาเช็ดน้ำตาให้ภรรยาสาว

“ ฉันเจ็บ เอามันออกไปที ”

“ ผมก็เจ็บเหมือนกัน ผมแน่นมากเลย ทำไหมคุณไม่บอกผมว่าคุณไม่เคยมาก่อน ”

“ หื้อ หือ ฉันเจ็บ ของคุณมันใหญ่ขนาดนั้นเอาเข้ามาได้ไง ” วิศวะยิ้มเมื่อได้ยิมที่เธอพูดเมื่อกี่ เขานอนนิ่งๆก่อนรอให้ร่างกายของเธอปรับขนาดเข้ากับของเขาก่อน

“ อ่า อ่า ผมเริ่มเลยนะ ”

“ เดี๋ยวก่อนค่ะ อย่าทำฉันแรงนะคะ”

“ ผมสัญญา ” เขากัดฟันกับความคับแน่นของร่างกายเธอแล้วค่อยๆขยับขึ้นลงเบาๆ ค่อยๆเพิ่งจังหวะที่ละนิด

“ อ่า อ่า อ๊า อ้า ” เธอร้องตามแรงกระแทกของเขา มือบางยกขึ้นกอดคอชายหนุ่มเพื่อที่พยุง

“ อ่า อ๊ายยยย อ้า อ่า อ่า ” เสียงสองหนุ่มสาวดังแข่งกันไปทั่วห้องนอน ชายหนุ่มเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่เขากระแทกแกนกายเขาออกทั้งเร็วและแรงตามอารมณ์ที่ประทุของเขา

“ อ่าอ้าอ่าอ่าอ๊ายยยยยยยย ” เขากระแทนแกนเข้าออกอย่างแรงจนร่างบางที่อยู่ข้างล่างเหนื่อยหอบเหงื่อเต็มตัว

“ คุณ ผมขอโทษนะแต่ผมยังไม่ถึงจุดเลย ” เขาค่อยขยับแกนกายอีกครั้งแล้วเพราะตอนนี้อารมณ์ชายหนุ่มมันร้อนแรงจนทนไม่ไหวแล้ว เขากระแทกแกนกายเขาออกจนถึงจุดสุดยอด

“ อ่า ” เขาปล่อยน้ำขาวขุ่นๆเขาไปในร่างกายของเธอก่อนจะถอดแกนกายออกมา แต่ต้องตกใจเมื่อเห็นเลือดบริสุทธิ์เต็มที่นอน ตอนที่เขามีอะไรกับเธอเขาก็เห็นอยู่ว่าเลือดออกแต่ไม่คิดว่ามันจะเยอะขนาดนี้ ชายหนุ่มรีบไปหาผ้ามาเช็ดตัวในภรรยาสาวแล้วทำความสะอาดคราบน้ำรักที่เลอะเต็มที่นอนก่อนจะเข้าไปนอนกอดภรรยาสาวสวยด้วยความสุข

“ คืนนี้ผมมีความสุขมากเลยนะ ขอบคุณนะครับที่เก็บครั้งแรกของคุณไว้ให้ผม ”

ขอเม้นหน่อยนะ อยากรู้ว่าชอบกันหรือเปล่า