รักที่ไม่เคยได้รับ

ธนันต์ธรญ์เดินมาตึกใหญ่ตามคำเรียกร้องของคุณอิงอร ถ้าให้เธอเดาวันนี้แม่เลี้ยงของเธอคงจะพาไปดูตัวกับชายคนใดคนหนึ่ง




“ คุณอรมีอะไรกับฟางหรอค่ะ ”




“ เย็นนี้มีงานการกุศลเธอต้องไปกับฉัน ฉันให้นังเอมเอาชุดไปให้แล้ว รีบแต่งตัวซะ ”




“ ค่ะ คุณอร ”




“ เดี๋ยวก่อน ตกลงตัดสินใจได้ยังว่าจะเลือกคนไหน ”




“ ฟางยังไม่รู้ค่ะ แล้วคุณอรชอบคนไหนละคะ คุณอรจะเลือกให้ฟางก็ได้นะเพราะฟางไม่ได้รักทั้งสองคน ” แม่เลี้ยงของเธอยิ้มดีใจที่ธนันต์ธรญ์ยอมแต่งงานกับคนที่เลือกให้




“ ถ้าให้ฉันเลือกคนไหนก็ได้เพราะดูมีชาติตระกูลทั้งสองคนแต่นิสัยแกก็ไปปรับกันเองนะ สองคนนั้นไม่ธรรมดาแกก็คงรู้ ” คุณอิงอรพูดก่อนจะเดินขึ้นบนบ้าน





สาวร่างบางเดินกลับมาเรือนคนใช้พรางคิดเรื่องที่เธอต้องแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ในเมื่อแม่เลี้ยงของเธอก็รู้ว่าเขาทั้งสองเป็นคนแบบไหนยังจะให้เธอแต่งอีก คงเพราะว่าพวกเขารวยเป็นมหาเศรษฐีระดับประเทศ





“ น้องฟาง มาแต่งตัวได้แล้ว คุณอิงอรบอกพี่ว่าต้องแต่งให้ทัน 6 โมง ” เอมหลานสาวป้าจันทร์รีบวิ่งมาเรียกเธอ




“ ฟางเบื่ออ่ะ ฟางไม่อยากไป ฟางไม่ชอบสังคมที่สวมหน้ากากเข้าหากัน ” เธอทำหน้างอแงเหมือนเด็กจะร้องไห้




“ ยังไงก็ต้องไป เราขัดคำสั่งคุณอรเขาไม่ได้นะ รีบแต่งตัวเถอะ ”




“ ก็ได้ค่ะ ”





เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชม. เธอทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยพร้อมออกงาน ธนันต์ธรญ์รีบเดินไปหาคุณอิงอรที่ตึกใหญ่เพราะใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว วันนี้เธอใส่ชุดราตรีสีขาวมีโชว์หลังเล็กน้อยทำให้ดูน่ามองยิ่งขึ้น ผมยาวถูกรวบขึ้นรวมหลวมๆ ใบหน้าหวานถูกแต่งเต็มเล็กน้อยเพราะผิวหน้าของเธออมชมพูดูเป็นธรรมชาติมาก




“ แกนี่มันใส่อะไรก็สวยไปหมดจริงๆ ” คุณอิงอรเอ่ยชมเธอ




“ ขอบคุณค่ะ ”




“ นี่ เอาไปใส่ซะ ” อิงอรเอาตลับเครื่องเพรชให้ธนันต์ธรญ์ก่อนจะเดินไปนั่งรอบนรถ




“ ถึงงานแล้วทำตัวให้มันเนียนๆละ เพราะวันนี้เธอต้องเจอว่าที่เจ้าบ่าว ” ธนันต์ธรญ์เข้าใจที่แม่เลี้ยงดูดีในสายตาคนภายนอกเธอคือคุณหนูฟางผู้เพียบพร้อมทุกอย่าง




“ คุณอรค่ะ ฟางขอเวลาอีกสัก 2 ปี ได้ไหม ฟางเพิ่งเรียนจบอายุก็ยังน้อย ”




“ นี่แกคิดถึงบุญคุณฉันบ้างสิ ฉันให้ที่อยู่อาศัย ส่งแกเรียนหนังสือที่ดีๆ พอจบมหาลัยฉันก็ส่งไปต่อปริญญาโทต่างประเทศ แกเคยคิดบางไหมว่าฉันเสียเงินไปกี่ล้านที่เลี้ยงแกมาจนโตขนาดนี้ แค่แต่งงานแค่นี้ทำไม่ได้หรอ ” หญิงวัยกลางคนหันหน้ามาตวาดเสียงดัง




“ ที่จริงถ้าคุณอรไม่ให้เรียนฟางก็ไม่เรียน แต่ทุกอย่างที่ทำคุณบังคับฟางหมด ฟางอยากเรียนอีกสายหนึ่งคุณก็ให้เรียนอีกสายหนึ่ง ”




“ นังเด็กบ้า ถ้าแกยังไม่หยุดต่อปากต่อคำกับฉัน ฉันจะให้แกไปเป็นเมียตาแกอายุรุ่นพ่อหรือแกจะเอา ” เธอเงียบทันทีเมื่อได้ยินแม่เลี้ยงพูดเพราะอิงอรเป็นคนเด็ดขาด




“ ฟางขอโทษค่ะ ” เธอน้ำตาคลอเมื่อหาทางออกไม่ได้ ถ้าจะหนี้ออกจากบ้านมันก็เลวเกินไปเพราะอย่างที่แม่เลี้ยงเธอบอกท่านหมดเงินไปเยอะ




“ ดี บอกง่ายๆตั้งแต่แรกก็จบ และถ้าแกยังเลือกที่จะแต่งกับใครไม่ได้ แกได้แต่งกับตาแกแน่ๆ ”




“ ถึงงานแล้ว ลงรถ !!! ”






ธนันต์ธรญ์เดินควงแขนคุณอิงอรเขามาในงาน แม่เลี้ยงของเธอหน้าตายิ้มแยมต่างจากเมื่อกี่ที่อยู่บนรถมาก นี่สินะสังคมของคนรวยต่างคนก็ต่างสวมหน้ากากเข้าหากัน




“ สวัสดีค่ะ คุณพี่พลอยลดา ” คุณอิงอรและธนันต์ธรญ์เดินเข้าไปไหว้ผู้ใหญ่




“ สวัสดีจ๊ะ คุณน้องอิงอร หนูฟางป้าคิดถึงจังเลยโตเป็นสาวแล้วสวยกว่าคุณแม่อีกนะเนี่ย ”




“ ขอบคุณค่ะคุณป้า ”




“ คุณพี่มาคนเดียวหรอค่ะ ”




“ ป่าวจ๊ะ พี่มากับลูกชาย นานๆออกงานสังคมทีหนึ่ง ไม่เหมือนหนูฟางมากับคุณแม่ตลอดทำตัวน่ารักๆป้าอยากได้เป็นลูกสะไภ้จริงๆ ” ธนันต์ธรญ์รู้แล้วว่าผู้ใหญ่ทั้งสองเริ่มจะเปิดประเด็น




“ นั่นไงจ๊ะ ลูกชายพี่เดินมานั่นแล้ว ” ชายหนุ่มหน้าคมเดินตรงมาหามารดาแต่สายตาของเขากลับจ้องมองแต่หญิงสาวหน้าหวานที่สวยมากจนเขาไม่อาจละสายตาได้




“ สวัสดีครับคุณน้าอร ” ขณะที่คุยกับผู้ใหญ่เขาก็ยังรอบมองเธออยู่เป็นระยะ




“ โตขึ้นหล่อจนป้าเกือบจำไม่ได้ นี่น้องฟางลูกสาวน้าเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ”




“ สวัสดีครับ ป๊อปปี้ครับ ”




“ สวัสดีค่ะ ฟางค่ะ ”




“ คุณน้องค่ะ พี่ว่าเราไปคุยกับคนอื่นในงานดีกว่า ” คุณพลอยลดาเปิดทางให้ลูกชายเต็มที่เพราะหล่อนรู้ว่าลูกชายเจ้าชู้เจอผู้หญิงที่ดีและเรียบพร้อมอย่างธนันต์ธรญ์ต้องรีบคว้าไว้




“ ตาป๊อปฝากดูแลน้องด้วยนะ ”




“ ครับ ”




“ น้องฟางอยากดื่มอะไรไหมครับ เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้ ”




“ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะครับ ”




“ พี่ว่าเราออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่าไหม หลังโรงแรมมีสวนสวยมากเลยนะ ”




“ ก็ดีเหมือนกันค่ะ ”





ทั้งสองเดินคุยกันมาเรื่อยๆ ถึงธนันต์ธรญ์ดูออกว่าเขาเจ้าชูมากสายตาแวววาวตลอดเวลา แต่เธอก็ยังออกมากับเขาเพราะไม่ชอบบรรยากาศในงานเลี้ยงยังไงเขาก็ไม่กล้าทำอะไรเธอหรอกกล้องวงจรปิดเต็มโรงแรม




“ ที่จริงพี่ไม่ค่อยออกงานกับคุณแม่เลยนะ มีแต่ผู้ใหญ่เต็มไปหมดพี่ไม่มีเพื่อน ”




“ แล้วทำไมวันนี้ถึงมาละค่ะ ”




“ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันถ้าจะให้เดา คิดว่าคงเป็นพรหมลิขิตให้เรามาเจอกัน ” เธอยิ้มให้เขาวันนี้ภาณุแซวเธอเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้ง




“ ฟางว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ คุณแม่ท่านโทรมาบอกฟางนะคะ ” เธอรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อหาทางกลับเข้างาน




“ โอเคครับ ”




“ ว้ายยยยยยย ” ธนันต์ธรญ์สะดุดก้อนหินใหญ่จนล้มเมื่อเธอเดินกลับ ภาณุรีบเข้าไปประคองร่างบางลุกขึ้น




“ โอ้ย มันยังเจ็บอยู่เลยค่ะ ฟางขอนั่งพักก่อน ”




“ โอเค งั้นเดี๋ยวพี่นวดเท้าให้นะ ”




“ อย่าเลยค่ะ คุณภาณุ ” ไม่ทันที่เธอจะพูดเสร็จเขาถอดรองเท้าแล้ว มือหนาค่อยๆนวดเบาๆที่ข้อเท้า ธนันต์ธรญ์ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำขนาดนี้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครนวดเท้าเธอแบบนี้เลย




“ นวดเป็นด้วยหรอค่ะ ” เธอรู้สึกแปลกใจไม่คิดว่าเพลย์บอยหนุ่มไฮโซจะมีมุมแบบนี้ด้วย




“ พี่ไปเล่นกีฬามาแล้วขาพลิกบ่อย 5555 แต่ฟางเป็นคนแรกที่นวดให้เลยนะเนี่ย ” เขาพูดไปด้วยนวดไปด้วย




“ ขอบคุณมานะคะ ”




“ พี่ว่าน่าจะดีขึ้นแล้วแหละ ” เขาพูดเสร็จก็ถอดร้องเท้าของเธอออกอีกข้างหนึ่ง




“ ไม่ต้องใส่แล้วนะรองเท้าเดี๋ยวมันจะทำให้ฟางเจ็บ พี่ถือให้เอง ” เขาประคองร่างบางลุกขึ้นมายืนข้างกาย




“ ขอร้องเท้าด้วยค่ะ ”




“ ก็พี่บอกว่าจะถือให้ไง ”




“ นั่นมันรองเท้านะคะ แค่คุณนวดเท้าให้ฟางก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว ” เธอเกรงใจเขามากเพราะจริงๆแล้วเธอก็ไม่ใช่คุณหนูเป็นแค่เด็กกำพร้าธรรมดาๆคนหนึ่ง เขาเป็นถึงทายาทของตระกูลใหญ่ถ้าเขารู้ว่าเธอเป็นใครคงไม่คิดจะทำแบบนั้น




“ ก็รองเท้าไงครับ แล้วไงหรอ ไปกันเถอะไหนบอกพี่ว่าคุณแม่โทรตามไง ”