Caos - 1 - หน่วยลับจับหัวใจ ยัยวายร้ายตัวแสบ
10.0
เขียนโดย knara627
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.49 น.
4 Chapter
13 วิจารณ์
8,970 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ไม่เป็นไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ฉันไม่ต้องการ!”
“แต่ผมอยากขอโท...”
ติ๊ด ติ๊ด 'เชี่ยป๊อป ช่วยกุด่วนครับ ขยับไม่ได้แล้วเนี่ย!' เสียงทุ้มดังขึ้นในหูของบริการหนุ่มผ่านบูทูตทำให้
เขาชะงัก
“ขอตัวค่ะ” เธอกรอกตาด้วยความเบื่อหน่ายแล้วเดินหายไปในฝูงชนทันที
“หึ.......งั้นไว้เจอกันใหม่นะครับเลดี้ ผมขอโทษจริงๆ”
“...มึงอยู่ไหน เขื่อน”
“เฟย์!!!!” เมื่อเข้ามาในห้องวีไอพีสาวร่างเล็กก็ร้องขึ้นเพราะเห็นน้องสาวของตนยืนนิ่งทำตาโต
“....”
“เฟย์ เฟย์!!!” เดินเข้าไปเขย่าร่างเรียกสติร่างโปร่งทันที
“หะ หา?”
“เป็นอะไรมั้ย ใครทำอะไรเฟย์”
“....”
“เฟย์ตอบฟางสิ”
“..เขื่อน เขาชื่อเขื่อน”
“...?”
“เขารู้ชื่อเฟย์ รู้อายุ รู้ทันว่าเฟย์จะทำอะไรและ...”
“....”
“...เขาต้านพิษได้”
“.....”
“.......”
“..ใครกัน?”
“...โอยย ทรมานชิบเป๋ง”
“เหอะๆ ดีนะที่ไอ้(จอง)เบมันฉีดยาต้านสารพิษชั่วคราวให้เมิงก่อนกลับ ไม่งั้นนะ...”
“เออๆ กุก็ลืมไปว่าห้ามเข้าใกล้เด็กนั้นเดิน1เมตร”
“...เด็ก?”
“เอ้า ยัยคนน้องไง”
“อ้อออ น่าสนใจๆ”
“อะแระ อะไรของเมิง - - “
“ฮะฮะ เปล่า นึกถึงหน้ายัยเตี้ยนั้นตอนหงุดหงิดแล้วสยอง”
“..คนพี่อ่ะนะ”
“เออ แม่งร้ายมากแถมนิสัยโครตเย็น รู้ตำแหน่งน้องตัวเองโดยไม่พึ่งจีพีเอสเลยหว่ะ”
“หึ ตรงข้ามกลับน้องสินะ ร้อนเป็นไฟเชียว...เออ แล้วนี่เมิงกลับเลยปะ?”
“..ก็คงงั้น อีกครึ่งชั่วโมงก็ต้องขึ้นเครื่องแล้วหว่ะ”
“อ่าว ไอ้เวรก็รีบไปดิวะ”
“เออๆ อย่าลืมตามพี่น้องนรกแตกนั้นไปแล้วกัน ระวังจะหาไม่เจอ”
“ครับๆๆๆ คุณบอส”
“..โชคดีเว้ย”
จบประโยคชายในชุดบ๋อยก็กระโดดขึ้นรถเปิดประทุนแล้วเหยียบคันเร่งออกไปทันที เหลือไว้เพียงชายหนุ่มที่
ลุกขึ้นมาสะบัดแขนขาเพื่อให้หายจากฤทธิ์ยาที่ถูกฉีดเข้าไป
“..กวินน่าจะถูกใจนะ ของพวกนี้หน่ะ”
“.....”
“...เฟย์”
“.....”
“...เฟย์ได้ยินที่ฟางพูดมั้ย”
“ฮะ อะไรนะพี่ฟาง”
“เฮ้ออ เหม่ออะไรอีกหล่ะฮะ”
“...เปล่านี่”
“..ฮึฮึ นึกถึงเรื่องวันนี้หรอ”
“....”
“เฟย์ ฟางก็อยู่กับเฟย์แล้วไง จำไม่ได้หรอที่เคยพูดไว้..”
“...จำได้”
“..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าอยู่กันสองคนถึงตายก็ไม่เป็นไร”
“....เฟย์กลัว เขาไม่เหมือนใคร เขาบอกว่าครั้งนี้แค่เตือน”
“.......ตราบใดที่เฟย์อยู่กับฟาง เฟย์จะไม่เป็นไร...เชื่อฟางนะ”
“...อื้อ เฟย์เชื่อพี่ฟาง”
สองสาวโอบกอดกันและกันพร้อมน้ำตาของร่างที่สูงกว่าอาบลงตามแก้มเนียน
“ฟางง่วงแล้วแหละ”
“...เหมือนกัน”
โอบคอโอบไหล่เดินไปยังเตียงใหญ่แล้วนอนลง
หันมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมาราวกับโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัว
ภายในห้องเช่าที่อึมครึมดูอบอวลไปด้วยแสงสว่างจากรอยยิ้มของคนทั้งคู่ มอบความอบอุ่นผ่านอ้อมกอด
มอบความผูกพันผ่านคำพูดและการกระทำ
พี่น้อง..ตราบใดที่อยู่ด้วยกัน... เราจะไม่เป็นไร
อาจจะดูเลวร้ายในสายตาใครๆ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเบื้องหลังในอดีตของทั้งคู่จะโหดร้ายและ
น่าเศร้าเพียงใด...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ