Caos - 1 - หน่วยลับจับหัวใจ ยัยวายร้ายตัวแสบ
เขียนโดย 
knara627
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.49 น.
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ไม่เป็นไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฉันไม่ต้องการ!”
“แต่ผมอยากขอโท...”
ติ๊ด ติ๊ด 'เชี่ยป๊อป ช่วยกุด่วนครับ ขยับไม่ได้แล้วเนี่ย!' เสียงทุ้มดังขึ้นในหูของบริการหนุ่มผ่านบูทูตทำให้
เขาชะงัก
“ขอตัวค่ะ” เธอกรอกตาด้วยความเบื่อหน่ายแล้วเดินหายไปในฝูงชนทันที
“หึ.......งั้นไว้เจอกันใหม่นะครับเลดี้ ผมขอโทษจริงๆ”
“...มึงอยู่ไหน เขื่อน”
“เฟย์!!!!” เมื่อเข้ามาในห้องวีไอพีสาวร่างเล็กก็ร้องขึ้นเพราะเห็นน้องสาวของตนยืนนิ่งทำตาโต
“....”
“เฟย์ เฟย์!!!” เดินเข้าไปเขย่าร่างเรียกสติร่างโปร่งทันที
“หะ หา?”
“เป็นอะไรมั้ย ใครทำอะไรเฟย์”
“....”
“เฟย์ตอบฟางสิ”
“..เขื่อน เขาชื่อเขื่อน”
“...?”
“เขารู้ชื่อเฟย์ รู้อายุ รู้ทันว่าเฟย์จะทำอะไรและ...”
“....”
“...เขาต้านพิษได้”
“.....”
“.......”
“..ใครกัน?”
“...โอยย ทรมานชิบเป๋ง”
“เหอะๆ ดีนะที่ไอ้(จอง)เบมันฉีดยาต้านสารพิษชั่วคราวให้เมิงก่อนกลับ ไม่งั้นนะ...”
“เออๆ กุก็ลืมไปว่าห้ามเข้าใกล้เด็กนั้นเดิน1เมตร”
“...เด็ก?”
“เอ้า ยัยคนน้องไง”
“อ้อออ น่าสนใจๆ”
“อะแระ อะไรของเมิง - - “
“ฮะฮะ เปล่า นึกถึงหน้ายัยเตี้ยนั้นตอนหงุดหงิดแล้วสยอง”
“..คนพี่อ่ะนะ”
“เออ แม่งร้ายมากแถมนิสัยโครตเย็น รู้ตำแหน่งน้องตัวเองโดยไม่พึ่งจีพีเอสเลยหว่ะ”
“หึ ตรงข้ามกลับน้องสินะ ร้อนเป็นไฟเชียว...เออ แล้วนี่เมิงกลับเลยปะ?”
“..ก็คงงั้น อีกครึ่งชั่วโมงก็ต้องขึ้นเครื่องแล้วหว่ะ”
“อ่าว ไอ้เวรก็รีบไปดิวะ”
“เออๆ อย่าลืมตามพี่น้องนรกแตกนั้นไปแล้วกัน ระวังจะหาไม่เจอ”
“ครับๆๆๆ คุณบอส”
“..โชคดีเว้ย”
จบประโยคชายในชุดบ๋อยก็กระโดดขึ้นรถเปิดประทุนแล้วเหยียบคันเร่งออกไปทันที เหลือไว้เพียงชายหนุ่มที่
ลุกขึ้นมาสะบัดแขนขาเพื่อให้หายจากฤทธิ์ยาที่ถูกฉีดเข้าไป
“..กวินน่าจะถูกใจนะ ของพวกนี้หน่ะ”
“.....”
“...เฟย์”
“.....”
“...เฟย์ได้ยินที่ฟางพูดมั้ย”
“ฮะ อะไรนะพี่ฟาง”
“เฮ้ออ เหม่ออะไรอีกหล่ะฮะ”
“...เปล่านี่”
“..ฮึฮึ นึกถึงเรื่องวันนี้หรอ”
“....”
“เฟย์ ฟางก็อยู่กับเฟย์แล้วไง จำไม่ได้หรอที่เคยพูดไว้..”
“...จำได้”
“..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าอยู่กันสองคนถึงตายก็ไม่เป็นไร”
“....เฟย์กลัว เขาไม่เหมือนใคร เขาบอกว่าครั้งนี้แค่เตือน”
“.......ตราบใดที่เฟย์อยู่กับฟาง เฟย์จะไม่เป็นไร...เชื่อฟางนะ”
“...อื้อ เฟย์เชื่อพี่ฟาง”
สองสาวโอบกอดกันและกันพร้อมน้ำตาของร่างที่สูงกว่าอาบลงตามแก้มเนียน
“ฟางง่วงแล้วแหละ”
“...เหมือนกัน”
โอบคอโอบไหล่เดินไปยังเตียงใหญ่แล้วนอนลง
หันมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมาราวกับโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัว
ภายในห้องเช่าที่อึมครึมดูอบอวลไปด้วยแสงสว่างจากรอยยิ้มของคนทั้งคู่ มอบความอบอุ่นผ่านอ้อมกอด
มอบความผูกพันผ่านคำพูดและการกระทำ
พี่น้อง..ตราบใดที่อยู่ด้วยกัน... เราจะไม่เป็นไร
อาจจะดูเลวร้ายในสายตาใครๆ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเบื้องหลังในอดีตของทั้งคู่จะโหดร้ายและ
น่าเศร้าเพียงใด...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
