Caos - 1 - หน่วยลับจับหัวใจ ยัยวายร้ายตัวแสบ

 
 
 
 
 
 
“หวัดดีครับ ผมชื่อ เขื่อน”
 
 
“..ฉันถามว่าแกเป็นใคร ไม่ใช่ชื่ออะไร!!!”
 
 
“เห้ ใจเย็นสิสาวน้อย ขึ้นเสียงกับผู้ใหญ่มันไม่ดีนะครับ”
 
 
     เพี้ย!!
 
มือเรียวตวัดเข้าที่มือเขาที่ยกมือขึ้นจับคางของเธออย่างแรง
 
 
 
“ฮึฮึ ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก”
 
 
“....?”
 
 
ผลัก อึก!!!!
 
 
มือหนาออกแรงผลักไหล่หญิงสาวที่ดูแสนจะบอบบางกระแทกผนังห้องจนเธอสะอึกก่อนจะคร่อมเธอไว้กับ
 
กำแพง
 
 
 
“...เชื่อแล้วหล่ะ ที่เขาว่ากันว่ากลิ่นของ นักมายากลแห่งลาสเวกัส หอมเย้ายวนน่าดึงดูดใจ”
 
 
จับปอยผมขึ้นสูดดมพร้อมส่งสายตาโลมเลียเธออย่างเปิดเผย
 
 
 
 
     'พี่ฟางทำอะไรอยู่นะ ทำไมไม่มาซะที'
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     เสียงหวานร้องขึ้นเบาๆระหว่างเดินช็อปอย่างสบายอารมณ์เพราะความรู้สึกที่ผิวหนังใต้แหวนวง
 
งาม
 
 
     สัญญาณจากน้องสาว
 
สีหน้ายิ้มแย้มแปรเปลี่ยนเป็นร่องรอยแห่งความกังวลสุด เพราะถ้าไม่มีเหตุด่วนเหตุร้อนขนาดกำลังจะตาย
 
(เคยเกิดขึ้นมาแล้ว) คนอย่างเฟย์จะไม่กดปุ่มนั้นแน่นอน ร่างเล็กหมุนตัวกลับหลังหันออกเดินทันทีราวกับ
 
มีจีพีเอสบอกตำแหน่งของอีกคน ทั้งๆที่เธอใช้เพียงความรู้สึกเท่านั้น
 
 
 
“โอ๊ะ ขอโทษครับ” เสียงทุ้มของบ๋อยในผับเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเขาเดินชนร่างเล็กจนแก้วเครื่องดื่ม
 
บนถาดในมือเขากระชอกใส่เสื้อเธอ แต่ตอนนี้ฟางไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้ว เพียงแค่ชายตามองตัวต้นเหตุก็ยัง
 
ไม่ แต่กลับแหวกฝูงชนเดินต่อไปอย่างรวดเร็วทำเอาบ๋อยเสิร์ฟถึงกับงง และเพียงแวบเดียวเท่านั้นที่มุมปาก
 
ของเขากระตุกขึ้นอย่างชอบใจ..
 
 
รีบเดินไปคว้าแขนคู่กรณีเอาไว้..แต่เธอคนนั้นกลับสะบัดออกอย่างไร้เยื่อใยจนชายหนุ่มคิ้วกระตุก
 
 
 
“เห้ เดี๋ยวสิครับคุณ”
 
 
“เอ่อ มีอะไรรึเปล่าคะ”
 
 
“อ่อ พอดีเมื่อกี้ที่ผมชนคุณ...”
 
 
หญิงสาวเลิกคิ้วแสดงอาการสงสัย แต่ก็ได้คำตอบมาเป็นนิ้วเรียวของบ๋อยที่ชี้มาที่เธอจนสายตาหวานต้อง
 
ก้มมองตัวเอง เธอถึงจะเข้าใจ
 
 
 
“คือผมขอโท..”
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ” ฟางตัดบทพร้อมส่งยิ้มบางๆให้แล้วออกเดินอีกครั้งแต่ใช้สปีดที่เร็วกว่าเดิมเท่าตัว
 
 
“เดี๋ยวสิครับ” มือหนาคว้าแขนเธอไว้แน่นจนฟางหันหน้ามาสงสายตาเย็น
 
 
“มีอะไรหรอคะ”
 
 
“คือ..ผมอยากขอโทษคุณโดยการเลี้ยงคุณสักช็อตสองช็อต”
 
 
“หึ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ”
 
 
แล้วเธอก็เดินจากไปอีกครั้ง ชายหนุ่มไม่ยอมแพ้อ้อมไปดักข้างหน้าเลยคราวนี้ สร้างความหงุดหงิดให้ฟางที่
 
ปกติจะใจเย็นมากนักเพราะตอนนี้เธอต้องตามหาน้องสาวให้เจอโดยด่วน!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“..เด็กสาวอายุแค่ 19 แต่ทำไมถึงมีฟีโรโมนส์ที่น่าสนใจขนาดนี้กันนะ ว่ามั้ยครับ?” เขื่อนพูดแล้วเบียดตัว
 
เข้ากับร่างบางจนไม่เหลือช่องว่างกระซิบเสียงพร่าที่ซอกหูเฟย์จนเธอขนลุกเกรียว
 
 
“..ปล่อยเดี๋ยวนี้!!!!” เธอกัดฟันพูดด้วยความเดือดดาด ตั้งแต่แตกเนื้อสาวยังไม่มีใครกล้าทำกับเธอถึง
 
ขนาดนี้เพราะปกติแล้วทุกรายจะประสาทหลอนตั้งแต่สัมผัสตัวเธอ แต่ทำไมกันเขาคนนี้ถึงจับทางเธอได้
 
หมดรวมถึงทำไม...
 
 
ถึงต้านพิษที่เธอฉีดตอนที่ปัดมือเขาออกจากคางได้?
 
 
 
 
“..หึหึ ผมปล่อยแน่ครับ เพราะครั้งนี้เป็นแค่การเตือนเท่านั้น”
 
 
“....”
 
 
“..จำชื่อผมเอาไว้ดีๆ เพราะเราจะได้พบกันใหม่.....นะครับ นางฟ้า”
 
 
จบประโยคร่างสูงก็จุมพิษลำคอขาวพร้อมขบเม้มอย่างรุนแรง..แล้วจากไป เหลือเพียงกลิ่นหอมที่น่าจะเป็น
 
กลิ่นไวน์จางๆและรอยแดงสีกุหลาบที่ลำคอขาว เฟย์ยังคงยืนนิ่งด้วยความช็อค
 
 
 
 
 
     เขาคือใครกัน ?