You are my forever เธอคือของฉันตลอดไป (Fic.HP)

                                                        Chapter4
                                            คำประกาศจากจอมมาร1
".........หืม......"เธอตกใจกับแขนที่ผาดมาที่เอวของเธอ
 
"อะไร...หืม ตกใจเหรอ"เค้ายิ้มบางๆระหว่างที่เธอหันมา
 
"..เอ่อ แขน"เฮอร์ไมโอนี่พูด
 
"กลัวอะไร มะรืนเราก็จะแต่งงานกันล่ะ"เดรโกตอบกวนๆ
 
"นาย!"
 
"อะๆ ไม่เอา เรียกผมว่าคุณซะ"
 
"ไม่!"
 
"ผมบอกคุณไปแล้วนะ ว่าอย่าขัดใจผม แต่ถ้าคุณยังทำล่ะก็ คุณคงรู้นะว่าอะไรจะตามมาไเดรโกยื่นข้อเสนอด้วยเสียงที่ไม่ดังไปกว่ากาารกระซิบ
 
"...................."วส่าแล้วเธอก็ล้มตัวลงนอน แล้วปล่อยใก้เค้ากอดเธอต่อไปโดยไม่คัดค้านอะไรอีก
 
แต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสษหรอก....ว่าอ้อมกอดของว่าที่สามีเธอน่ะ อุ่นจริงๆ.....
 

หลังมื้ออาหาร
 
'พ่อเรียกผมมาทำไม'เดรโกถาม
 
'ฉันได้ยินเสียงแกทำอะไรเจ้าหญิง'ผู้เป็นบิดาบอกบุตรชาย
 
'จูบ มันคงเรียกอย่างนั้น'เดรโกตอบเรียบๆ
 
'แต่ฉันคิดว่าเเกทำร้ายเธอมากว่า ตอนแรกจอมมารจะยกเธอให้ฉัน แต่นาร์ซิสซาร์ยังอยู่ และฉันก็ไม่ยอม เพราะฉะนั้น เเกต้องดูแลเธอดีๆ ถ้าเธอทำอะไรขัดหูขัดตา แกต้องลงโทษไม่รุนแรงมาก เกลี้ยกล่อมให้เธอเข้าร่วมกับฝ่ายเราซะ'
 
'ครับ แต่ทั้งๆที่เธอฆ่าเดฟนีอ่ะนะ'
 
'นังนั่นมันโง่ไปรองรับคาถาให้อะมีเลียอง'
 
'ทำไมพ่อพูดงั้น'
 
'ฉันก็ไม่ได้ชอบเธอตั้งแต่เเรก'
 
'ผมเคยชอบเธอแล้ว....กลับมาชอบอีกครั้งจะเป็นอะไรไป....'
 

คฤหาสน์มัลฟอย
 
ชุดรัดรูป คอเต่า ลูกไม้สีดำ ยาวถูกวางไว้บนเตียงพร้อมเครื่องประดับ....และจู่ๆเอลฟ์ประจำบ้านก็หายตัวมา
 
"เชิญนายหญิงอาบน้ำเจ้าค่ะ  เดี๋ยวนายหญิงเสร็จเมื่อไหร่ อีฉันจะทำผมให้เจ้าค่ะ"เอลฟ์พูด
 
"จ้ะ"
ไม่นานเธอก็ออกมาในชุดคลุมอาบน้ำสีเขียวมรกต...
 
"เชิญนั่งค่ะ"
 
แล้วเอลฟ์ก็ปล่อยผมสีน้ำตาลของเธออกมา ผมสีน้ำตาลของเธอได้กลายเป็นสีบลอนด์ไปแล้ว เอลฟ์ค่อยๆม้วนผมให้เป็นลอนด์
 
"เสร็จแล้วเจ้าค่ะ"
 
"ขอบใจมากจ้ะ เเล้วสร้อยฉันไปไหนล่ะ "
 
"อยู่ที่โต็ะเจ้าค่ะ"
 

 
ห้องอาหาร
 
"ชาร์ล็อตใกล้เสร็จรึยัง"ลูเซียสถาม
 
"ใกล้แล้วเจ้าค่ะ"เอลฟ์ตอบ
 
เฮอร์ไมโอนี่ค่อยๆเดิรลงมา 
 
"มานี่ ชาร์ล็อต"เดรโกเรียก
 
"...."
 
"เราไปกันเถอะ"
 
ก่อนที่เค้าจะจับแขนเธอและเดินเจ้าไปในเตาผิง
 
"กองบัญชาการศาสตร์มืด!"
 
ก่อนที่ทั้งสองจะหายไป....