You are my forever เธอคือของฉันตลอดไป (Fic.HP)
เขียนโดย 
หิมะ
วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.32 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 12.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) มื้อแรกกับตระกูลมัลฟอย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter3
มื้อแรกกับตระกูลมัลฟอย
"โอ้ย ให้ตาย...."เธออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้า มันมีแต่คอปาด หรือไม่ก็ชุดสำหรับหน้าหนาว ไม่ก็ชุดนอนบางเบา!
'กลั้นใจใส่ก่อนก้ได้ฟร่ะ...'
ว่าแล้วเธอหยิบชุดคอปาดสีเขียวมรกตออกมาใส่ ผลิกดูไปมา แล้วตระหนักได้ว่า วันนี้มันไม่ใช่วันที่สำคัญอะไร....นี่ก็ยังไม่คำ.....คิดหนักแล้วสาวเจ้าก็เอาชุดไปเก็บ และหยิบชุดสีดำขึ้นมา ก่อนจะใส่มันลงไป
"โอ....."เด็กสาวในกระจกบานใหญ่ช่างสวยเหลือนเกิน เธอสวมสร้อยรูปสิงห์กริฟฟินดอร์ เธอสวมชุดสีดำบางเบาอวดรูปร่างอย่างพอสมควร
เวลาผ่านไป
เธอกำลังสนุกสนานกับกระต่ายน้อยที่หลงมา แล้วประตูก็เปิดออก
"ได้เวลาแล้ว ชาร์ล็อต เธอทำอะไร"เดรโกเดินเข้ามา
"กระต่ายไง"เธอตอบเรีบยๆ "คงไม่ชอบมันสินะ"
"วิ้งกีี้"เค้าพึมพำก่อนจะอ้มกระต่ายขึ้นมา "เจอมันที่ไหน"
"อยู่ๆก็โผล่มา"เฮอร์ไมโอนี่ตอบ
"ของฉันเอง ขอบใจมาก ลงไปได้แล้ว"
ที่จริงกระต่ายตัวนี้เป็นกระต่าที่เดรโกและเดฟนี กรีนกราส เลี้ยงไว้ตอนที่เธอยังมีชีวิตและอยู่กับเค้า เค้าเอามันไปปล่อยแล้ว แต่มันยังกลับมา
ห้องโถงคฤหาสน์
"มาช้าไปหน่อยนะ"ลูเซียสมัลฟอยบอกบุตรชาย
"ขอโทษครับ "บุตรชายตอบ
"ลูเซียส นี่ชาร์ล็อตใช่มั้ย"นาร์ซิสซาร์ถามสามี
"ใช่"เค้าตอบ
"เริ่มทานกันเถอะ"แล้วบรรยากาศก็เริ่มมืดครึ่ม เธอรู็ดีว่าการทานอาหารกับครอบครัวสูงศักดิ์มะกไม่คุยกัน
".....คุณหนูกอร์ดอน พรุ่งนี้เชิญธอไปที่กองบัญชาการด้วย"ลูเซียสเริ่ใ
"มีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ฉันค่อนข้างที่จะมั่นใจว่าเธอรู้ไปก็คงไม่ได้มีความสุขขึ้นเม่าไหร่นัก"เค้าตอบ
"ค่ะ"
"งั้นผมกับชาร์ล็อตขอตัว"เดรโกพูด
"คุณหนูกอร์ดนไปได้ เดรดกฉันจะคุยกับแกก่อน"
"ชาร์ล็อต ไปรอฉันในห้อง"
เวลาผ่านไป
ประห้องเปิดออก เดรโกเห็นเธอนอนหลับไปแล้ว เค้าส่ายหัวนิดๆก่อนจะเข้าไปนอนและกอดเธอหลวมๆ ก่อนจะนึกถึงคำที่ผู้เป็นพ่อบอกเค้า.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
