รักต้องห้าม [Poppy Fang Ft. Kaew]

 
 
 
 
 
 
 
     "เอ่อ นี่นายน่ะ.."เสียงเงียบสงบภายในรถทำให้ฟางรู้สึกไม่ดีจึงเริ่มเปิดประเด็นถามคนข้างๆเพื่อทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบนั้น
 
 
     "มีอะไร"คนถูกถามตอบเสียงเรียบ
 
 
     "นายเคยเห็นผู้หญิงคนนี้มั้ย"ไม่ว่าเปล่าฟางหยิบรูปถ่ายของพี่สาวเธอขึ้นมา ก่อนจะยื่นให้ชายหนุ่มข้างๆดู เขามองนิดนึงก่อนจะหันไป
 
 
     "ฉันไม่เคยเห็นหรอก เธอถามทำไม"ชายหนุ่มถามฟางกลับ
 
 
     "เอ่อเปล่า งั้นฉันรอเจอเจ้าของไร่ก็ได้"ฟางพูด ก่อนจะนั่งเงียบ พลางนึกคิด..
 
 
 
 
     "ฟาง หนูต้องตามหาพี่ของหนูให้เจอน่ะ"รดาบอกลูกสาวตัวเองอย่างคาดหวังว่าฟางจะทำได้
 
 
     "ฟางจะต้องหาพี่แก้วให้เจอให้ได้ แม่ไม่ต้องห่วงน่ะค่ะ"ฟางเข้ากอดผู้เป็นแม่ ก่อนจะหลับตาพริ้ม เธอคิดถึงพี่สาวของเธอเหลือเกิน
 
 
     "ฮึกๆ หนูก็อย่าจากแม่ไปไหนน่ะ แม่เหลือแค่หนูกับยัยแก้ว ตอนนี้ยัยแก้วก็หายไปอีก"น้ำตาของผู้เป็นแม่ไหลลงเป็นทางคิดถึงลูกสาวสุดหัวใจ และอดเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กด้วยไม่ได้เหมือนกัน
 
 
     "แม่ไม่ต้องห่วงน่ะค่ะ อยู่ที่บ้านก็ดูแลตัวเองด้วย ฟางจะกลับมาพร้อมพี่แก้วน่ะค่ะแม่"ฟางกอดแม่แน่นก่อนจะผละออก เพราะเธอต้องไปแล้ว
 
 
 
 
     
     "นี่เธอๆ ถึงแล้ว"คนตัวเล็กหลุดออกจากห้วงความคิดของตัวเอง เมื่อถูกชายหนุ่มสะกิด
 
 
     "อะ เอ่อ ขอบใจนายมากน่ะ เอ่อนี่นายช่วยพาฉันไปหาเจ้าของไร่ได้มั้ย"ชายหนุ่มมองฟางนิดนึง ก่อนจะเอ่ยขึ้น
 
 
     "งั้นเธอตามฉันมา"ชายหนุ่มเดินนำเข้าไปในบ้าน ฟางจึงเดินตามก่อนจะมองไปรอบๆ ภายในบ้านตกแต่งเป็นบ้านไม้สไตล์โมเดิร์น บรรยากาศให้ถึงความเป็นธรรมชาติ ฟางเดินจ้ำอ้าวไปยังโซฟารับแขกเพื่อนั่งรอเจ้าของไร่ ตอนนี้ก็ผ่านไป 20 นาทีแล้วทำไมยังไม่มาน่ะ
 
 
 
 
     "แก้ว นี่ใช่มั้ยน้องสาวแก"ป๊อปปี้ถือสร้อยคอล็อคเก็ตที่มีรูปแก้วอยู่ข้างในนั้น พลางเฝ้าดูฟางอยู่เงียบๆหลังจากที่เขาพาฟางมาส่งยังไร่นี้
 
 
     "ทำไมยังไม่มาน่ะ"ฟางชะเง้อมองดูรอบๆ ไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว อะไรกันทำไมถึงปล่อยให้เธอนั่งรอ เจ้าหน้าที่อะไรนั่นไปตามเจ้าของไร่ถึงไหนทำไมยังโผล่มาให้เห็นหน้าเลย
 
 
     "อ่ะแฮ่มๆ"ป๊อปปี้กระแอมเพื่อเรียกคนตัวเล็กที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ ฟางที่ได้ยินเสียงกระแอมจึงหันไปตามเสียงนั้น
 
 
     "นาย! นี่ไปไหนมา แล้วไหนล่ะเจ้าของไร่ ฉันต้องการจะพบเจ้าของไร่น่ะ"ฟางโวยวายใส่ป๊อปปี้ ก็แหงล่ะนั่งรอมาจะครึ่งชั่วโมงอยู่ล่ะ ยังไม่โผล่หน้ามาเลย
 
 
     "ก็ฉันนี่แหละ เจ้าของไร่"ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบ ก่อนจะเดินอ้อมมานั่งที่โซฟาข้างๆเธอ
 
 
     "นะ นายอ่ะน่ะ"ฟางมองป๊อปปี้อย่างตกใจ ไหนเขาบอกว่าเป็นเจ้าหน้าที่ของไร่ไง แล้วทำไมเป็นถึงเจ้าของไร่ (?)
 
 
     "ต้องขอโทษด้วยที่ไปโกหกเธอไว้ ฉันคิดว่าเธอจะมาทำไม่ดีไม่ร้ายกับไร่นี้ แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ"ป๊อปปี้มองฟางนิ่งๆ ฟางได้แต่อ้าปากเหวออยู่ตรงนั้น
 
 
     "เอ่อ คือ ฉันถามนายไปแล้วนี่ ฉันมาตามหาผู้หญิงคนนี้"ฟางยื่นรูปของแก้วให้ป๊อปปี้ดู ป๊อปปี้หยิบมาดูก่อนจะกระตุกยิ้ม
 
 
     "นี่ใครหรอ สวยซะด้วย แถมขาวอีก หึหึ"ป๊อปปี้ลูบคางตัวเอง
 
 
     "นี่นายอย่ามาคิดลามกน่ะ เคยเห็นรึป่าว"ฟางมองป๊อปปี้หน่อยๆ รู้สึกได้ถึงฮอร์โมนลามกของหมอนี่ หยึ๋ย! น่ากลัว
 
 
     "ไม่เคยหรอก ก็บอกไปแล้วนี่ ยัยบื้อ"ป๊อปปี้พูด ก่อนจะลุกขึ้น แล้วยื่นหน้าเข้าไปหาฟางช้าๆ
 
 
     "นะ นาย เอาหน้ามาใกล้ฉันทำไม"ฟางมองก่อนจะหันหน้าหนีคนตัวสูงที่ค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอ
 
 
     "ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้หรอกน่ะ เธอไสหัวกลับบ้านไปเถอะ"ป๊อปปี้มองฟางในระยะประชิด เธอคนนี้ก็น่าตาน่ารักใช้ได้ หน้าตาคล้ายกับแก้ว แต่นิสัยไม่คล้ายกันเอาซ่ะเลย
 
 
     "ไอ้บ้า หึ้ย!"ฟางผลักป๊อปปี้ออก
 
 
     "กลับไปได้ล่ะ เดินออกไปข้างหน้าจะมีรถพาไปส่งข้างหน้าปากทางอยู่ ก็ไปตรงนั้นแหละ สำหรับวันนี้ สวัสดี"ป๊อปปี้ฉีกยิ้มแปปนึงก่อนจะหุบยิ้มทันที แล้วเดินออกไปจากบ้านทันที
 
 
     "หน็อย ไอ้บ้า"ฟางบ่นเบาๆก่อนจะเดินมองรอบๆ แต่ก็ต้องสะดุดกับรูปหนึ่งที่ถูกจัดใส่กรอบอย่างดี และเธอนั้นแสนจะคุ้นเคยกับคนในรูป นี่มันรูปพี่แก้วนี่! ฟางหยิบรูปขึ้นมาดู ก่อนจะเก็บใส่กระเป๋าตัวเองทันที ไหนหมอนั่นบอกว่าไม่รู้จักพี่แก้วไง แล้วทำไมถึงมีรูปพี่แก้วล่ะ! ฟางเก็บข้อสงสัยนี้ไว้ในใจ ก่อนจะออกไปจากไร่ภาณุ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
..................................................................................................................................................
 
 
 
WriterZ : โย่วแมนน.. สวัสดีค่าเพื่อนๆ เก๊ามาอัพแล้วน้า ขอบคุณทุกเม้นเลยน้า ฝากเม้นโหวตกันเยอะๆน่ะค่ะ ติดตามต่อไปเรื่อยๆน้า