ปั้นรักปั้นหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์พี่ว่าเฟย์ใจเย็นๆก่อนนะ เขื่อนไม่มีวันจะตามมาที่นี่อีกหรอก”โย่งพูดเมื่อเห็นเฟย์เก็บเสื้อผ้าตัว
เองใส่กะเป๋า หลังจากที่เกิดเรื่องเธอก็หลบมาอยู่กับโย่งและก้อย เพราะก้อยขอให้เธออย่าทำอะไร
วู่วามกับลูกเป็นอันขาด
 
 
 
 
 
 
“พี่โย่งก็เห็นว่าเขื่อนพาลแค่ไหน เค้ารู้ว่าเฟย์อยู่กับพี่ เฟย์ไม่อยากให้พวกพี่เดือดร้อน”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
“แล้วถ้าเฟย์ไปจากที่นี่เฟย์จะไปอยู่ที่ไหน พ่อแม่ก็ยังไม่กลับจากเมืองนอกไม่ใช่หรอ”ก้อยถาม
 
 
 
 
 
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ อาจจะไปหาพี่จีจี้ ไม่รู้พี่แกดูแลศิลปินใหม่อยู่รึเปล่า”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นล่ะเฟย์ เฟย์อยู่กับพวกพี่นี่ อยู่คนเดียวมันอันตราย”โย่งดุรุ่นน้องคนสนิท
 
 
 
 
 
 
“เอางี้ ถ้าสมมุติว่าเฟย์ยืนยันจะไปก็ไป เดี๋ยวเฟย์เก็บกระเป๋าไปอยู่กับญาติพี่ที่ระยอง เขื่อนจะได้
ไม่ตามหาอีก”โย่งพูด
 
 
 
 
 
ปี้นๆ
 
 
 
 
ทันทีที่โย่งพูดจบเสียงบีบแตรรถก็ดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง
 
 
 
 
 
 “เฟย์ ชั้นรู้นะว่าเธออยู่ในนั้น ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”เขื่อนลงจากรถแล้วโวยวายหน้าบ้านโย่ง
 
 
 
 
 
“เขื่อนใจเย็นๆสิ นี่คนแถวนี้เค้าแตกตื่นหมดแล้วนะ”แก้วรีบพูดแล้วห้ามเขื่อนที่โวยวาย
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ ถ้าเธออยู่ในนั้นเธอออกมาเถอะนะ ออกมาพูดดีๆ พวกเรามีเรื่องจะคุยด้วย”โทโมะลงจากรถ
แล้วตะโกน
 
 
 
 
 
 
“ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่อย่างงั้นชั้นจะขับรถชนหน้าบ้านพี่โย่งของเธอเดี๋ยวนี้ล่ะ”เขื่อนโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย เขื่อน อย่า”โทโมะและแก้วเหวอเมื่อเขื่อนเอาจริงเดินขึ้นไปสตาร์ทรถแล้วหมายจะชนประตู
บ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เลิกบ้าสักทีได้แล้ว”เฟย์ตกใจรีบเปิดประตูบ้านออกมาทันทำให้เขื่อนดับเครื่องแล้วลงจากรถมา
อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ
 
 
 
 
 
เฟย์ที่โกรธจัด ตบหน้าเขื่อนซ้าย ขวาหันอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
“นี่เป็นบ้าอะไรของนาย นายจะเอาอะไรกับชั้นอีก ข่มขืนชั้น ทำลายชั้นให้ชั้นไม่มีพื้นที่ในวงการ
แล้วจะอะไรอีก ตามมาราวีชั้นทำไม อยากให้ชั้นตายไปจากชีวิตของนายนักใช่มั้ย ได้”เฟย์ระเบิด
อารมณ์ออกมาก่อนจะพุ่งไปที่ถนนหมายขะให้รถชน
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ อย่า”เขื่อนตกใจรีบวิ่งไปดึงเฟย์ไม่ให้ถูกรถสิบล้อทีขับมาชนจนกลิ้งไปข้างทางด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ เขื่อน เป็นยังไงบ้าง”โทโมะและแก้ววิ่งมาพร้อมกับโย่งและก้อยเพื่อดูอาการคนทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
“อะ โอ๊ย ปวดท้อง”เฟย์ที่อยู่ใต้ร่างของเขื่อนก็เอามือกุมท้องและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
 
 
 
 
 
“เลือด เฟย์”เขื่อนตกใจสุดขีดเมื่อเห็นเลือดซึมมาจากบริเวณนั้นก็รีบอุ้มเฟย์ขึ้นรถไปทันที
 
 
 
 
 
 
“อาการน้องสาวชั้นเป็นยังไงบ้างคะหมอ”ทันทีที่หมอออกมาจากห้องตรวจก้อยก็รีบเข้าไปถาม
อาการ
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้อาการน้องสาวคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ แต่หมอขอเตือนว่า ทีหลังอย่าให้คนไข้
มีอาการเครียดแบะกระทบกระเทือนอะไรรุนแรงแบบนี้อีก ไม่อย่างงั้นอาจจะต้องมีอาการแท้งลูก
จริงๆแน่”หมอพูดแล้วเดินไป
 
 
 
 
 
“อะไรนะ แท้ง”โทโมะ เขื่อนและแก้วร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อได้ยิน
 
 
 
 
 
“ใช่ เฟย์กำลังท้อง ตอนนี้ท้องได้เดือนเศษแล้ว”โย่งพูดแล้วจ้องไปที่เขื่อน
 
 
 
 
 
“เฟย์ไม่ได้แอบคบชู้กับพี่หรอกหรอ”เขื่อนที่นับเวลาที่เขาอยู่กับเฟย์แล้วพูด
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
โย่งเหลืออด ชกหน้าเขื่อนจนล้มจนโทโมะและแก้วต้องรีบมาประคองเขื่อนขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
“นี่แกบ้าไปแล้วรึไง คิดว่าชั้นคบชู้กับเฟย์ เฟย์กับชั้นเรารักกันเหมือนพี่เหมืนน้องกัน เก็บความคิด
บ้าๆนี้ทิ้งซะ แกมันไม่ใช่ลูกผู้ชายเขื่อน แกข่มเหงรังแกเฟย์ทุกทางไม่พอ ลูกในท้องของเฟย์แกยัง
คิดว่าเป็นลูกคนอื่นอีก”โย่งว่าอย่างเหลืออด
 
 
 
 
 
 
“เฟย์มีอะไรกับชั้นแค่นเดียว เฟย์ท้องกับชั้น ลูกในท้อง เฟย์”เขื่อนประมวลความคิดตัวเองก่อนจะ
รีบพุ่งไปหาเฟย์
 
 
 
 
 
 
“หยุดอยู่ตรงนั้น อย่าเข้ามานะ”เฟย์พูดเมื่อเห็นเอนเจ้ามาหาตัวเองในห้องตรวจ
 
 
 
 
 
 
“ชั้นทำเธอท้อง เฟย์ ชั้นขอโทษ ชั้นยินดีจะรับผิดชอบเธอนะเฟย์”เขื่อนพยายามพูดกับเฟย์
 
 
 
 
 
“หรอ มีสามัญสำนึกก็ตอนชชั้นจะมีลูกงั้นหรอ ไม่ง่ายไปหน่อยหรอเขื่อน”เฟย์เยาะ
 
 
 
 
 
“ชั้นขอโทษเฟย์ ชั้นผิดไปแล้ว ชั้นขอโอกาสเริ่มใหม่อีกครั้งเถอะนะ”เขื่อนพยายามพูด
 
 
 
 
 
 
“เก็บคำนั้นไว้ซะ ชั้นไม่ต้องการรับมัน เลิกยุ่งกับชั้นสักทีเขื่อน ให้ชั้นได้อยู่อย่างสงบๆเถอะ อ้อ
แล้วถ้ายังขืนตามราวีกับชั้นอีกล่ะก็ ชั้นจะแจ้งตำรวจบอกว่ามีคนโรคจิตบุกรุกมาทำร้ายชั้นแน่”เฟย์
ว่าก่อนจะเดินออกไปกับโย่งและก้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งานนี้ลำบากแล้วล่ะเขื่อน”โทโมะและแก้วได้ยินทุกอย่างก็เดินมาตบไหล่เขื่อนเพื่อให้กำลังใจ
 
 
 
 
 
 
“ถ้านายรักเค้า นายอยากรับผิดชอบเค้า นายก็ทำให้เค้าเห็นสิว่านายรู้สึกยังไง”แก้วพูดเมื่อขึ้นรถ
มาด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“หึ พูดดีเนาะ รู้สึกยังไงก็ทำตามความรู้สึกตัวเองมิน่าล่ะ ถึงได้ทิ้งชั้นไปหาคนอื่น”โทโมะแขวะ
 
 
 
 
 
 
“นี่ จะมาพูดอะไรให้มันได้ความในเมื่อตอนนี้นายเองก็มีแจมจังไปแล้ว”แก้วเองก็ว่าแล้วจ้องหน้า
โทโมะ
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย พอกันทั้งคู่นั่นล่ะ รู้ว่าเลิกกันแล้ว แต่ชั้นขอเหอะนะ ตอนนี้สงบศึกกันชั่วคราวก่อน เพราะเรา
ต้องร่วมมือกันเพื่อช่วยเพื่อนของเรา เข้าใจมั้ย”เขื่อนเห็นแก้วและโทโมะจะทะเลาะกันก็รีบพูด
ทำให้ทั้งคู่เลิกเขม่นกันทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่โฟร์ แม่ ฟิญ พี่กลับมาแล้ว”ฟางเดินเข้ามาในบ้านร้องเรียกทุกคนก็แปลกใจที่ไฟในบ้านมืดไป
หมด
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟิญลองเล่นอีกรอบให้พี่ฟังนะ เอาล่ะเริ่ม”เสียงคุ้นหูทำให้ฟางเดินมาที่หลังบ้านชะงักเมื่อ
เห็นป๊อปปี้กำลังสอนอุคุเลเล่ให้ฟิญที่หลังบ้านโดยที่จุดเทียนไขล้อมรอบเพื่อให้เกิดแสงสว่าง
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันเนี่ยเข้ามาทำอะไรที่บ้านชั้น”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
“พอดีว่าป๊อปจะมาหาแม่ฟาง ถามเรื่องอาการหายป่วยนะ เลยเจอพี่โฟรืกับแม่ฟางเค้ากำลังจะไป
บ้านที่ชานเมืองเพื่อจะไปเคลียร์เรื่องพ่อเจตน์ แล้วไม่มีใครรับฟิญป๊อปเลยอาสามาอยู่เป็นเพื่อน
น่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ใช่พี่ฟาง แถมเมื่อกี้นะไฟก็ดับ ดีนะที่พี่ป๊อปอยู่เป็นเพื่อนไม่งั้นแย่แน่”ฟิญพูด
 
 
 
 
 
“แต่ตอนนี้พี่มาแล้ว ฟิญอยู่กับพี่ ส่วนคุณกลับไปดูแลลูกเมียคุณซะ”ฟางไล่
 
 
 
 
 
“แต่พี่ฟาง พี่ป๊อปอุตส่าห์สอนฟิญเล่นอุคุเลเล่นะ พรุ่งนี้ฟิญมีสอบด้วย ให้พี่ป๊อปอยู่ต่อเถอะนะ”ฟิญ
พูด
 
 
 
 
 
 
“ทีเมื่อก่อนล่ะไล่เค้าไป ทีนี้ล่ะตัวติดกัน พี่เป็นพี่แท้ๆเรานะ”ฟางหน้างอแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที
 
 
 
 
 
 
 
“งานนี้พี่เราหายโกรธพี่ยากแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“ก็ทำให้พี่ฟางใจอ่อนสิพี่ป๊อปจะไปกลัวอะไร”ฟิญพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย”เสียงตึงตังตามมาด้วยเสียงร้องของฟางทำให้ป๊อปปี้และฟิญรีบวิ่งเข้าไปข้างใน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้และฟิญตกใจเมื่อเห็นฟางตกบันได ป๊อปปี้ก็รีบอุ้มโดยที่ฟิญถือไฟฉายส่องทางให้
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย คุณชั้นเจ็บนะ เบาๆสิ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้พามานั่งที่ชิงช้าหน้าบ้านที่จุดเทียนรอบๆแล้วเขาก็
ทายาให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เฉยๆนะฟาง เดี๋ยวก็ไม่หายหรอก”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาขาฟางมาวางไว้ที่ตักแล้วนวดให้อย่างอ่อน
โยน ฟางหน้าแดงจัดจะทักท้วงไม่ให้เขาทำแบบนี้ แต่ก็ไม่ทัน ฟางมองอดีตแฟนหนุ่มดูแลเธอ
แบบนี้ก็อดซึมไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“ดีนะที่ข้อเท้าเคล็ดนิดหน่อย แล้วพรุ่งนี้มีแค่ไปอัดเสียงลงตัวหนังที่ถ่ายไม่ต้องใช้เท้ามาก
พยายามอย่าลงน้ำหนักเท้านะฟางน่ะยิ่งซุ่มซ่ามๆด้วย เอ่อ ขอโทษทีนะที่แอบเอาตารางงานฟาง
มาจากพ่อป๊อปอีกแล้ว”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ช่างมันเถอะ แต่ทีหลังอย่าทำอีกนะ เพราะชั้นไม่อยากทำให้ลูกเมียคุณลำบากใจ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ป๊อปไม่รู้เรื่องจริงๆนะเกี่ยวกับเรื่องของฟ้ากับลูก จะให้ป๊อปทำยังไง ฟางถึงจะเชื่อใจว่าป๊อป
ไม่ได้ทำ ขอร้องเถอะนะ เราเป็นคนรักกันต้องเชื่อใจกันไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้พูดแล้วกุมมือฟางขอร้อง
ให้เธอเชื่อใจ
 
 
 
 
 
 
“หลักฐานมันชัดเจนขนาดนี้แล้วจะให้ชั้นเชื่อใจอะไรคุณอีก”ฟางพูดออกมาเสียงสั่นแล้วสบตากับ
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปจะทำทุกอย่างเพื่อให้ฟางเชื่อใจว่าป๊อปไม่ได้ทำอย่างงั้นจริงๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือ2ข้างกุม
มือฟางไม่ปล่อยจนฟางรู้สึกหวิวที่ใจ โดยไม่รู้เลยว่ามีรถยนต์สีดำคนหนึ่งจอดหน้าบ้านฟางแล้ว
มองภาพนั้นด้วยความอิจฉาริษยา
 
 
 
 
 
 
 
มาดูกันว่ายังจะมีเรื่องร้ายๆเข้ามาหาป๊อปฟางอีกรึเปล่าาน้ออออ