ปั้นรักปั้นหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำยังไงดีเขื่อน ชั้นโทรไปหาพี่จีจี้แล้วนะ เค้าบอกว่าตั้งแต่เกิดเรื่องเฟย์หายสาบสูญไม่ติดต่อใคร
อีกเลย พ่อแม่เค้าที่อยู่เมืองนอกก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเฟย์ไปไหน ทางโน้นเค้าก็รีบเคลียร์งานแล้วจะ
รีบตามมาที่ไทยให้เร็วที่สุด”แก้วพูดแล้วเดินกลับมาหาเขื่อนที่นั่งซึมอยู่ที่บ้าน ส่วนมีนก็ย้ายออก
จากบ้านเขื่อนไปอยู่คอนโดตามเดิม
 
 
 
 
 
 
 
“เรื่องของยัยนั่นให้ชั้นจัดการเองเถอะน่าแก้ว ว่าแต่เธอเถอะวันนี้ไม่ไปถ่ายละครทำไมไม่ไปเที่ยว
ล่ะ เห็นรายนั้นประกาศออกสื่อนักหนาว่ารักเธอมาก สิ้นเดือนนี้ก็จะพาเธอไปเที่ยวยุโรปด้วยกัน
นิ”เขื่อนที่พึ่งปิดนิตยสารบันเทิงแล้วถามแก้วกลับทำให้แก้วแอบถอนหายใจที่ฟลุ้คให้ข่าวแบบนั้น
ไปยุโรปงั้นหรอ นี่จะสร้างกระแสไปถึงไหนนะ
 
 
 
 
 
 
“แหม โทโมะซังก็ ความจริงแล้วบทนำของนางเอกเอ็มวีเรานี่น่าจะให้แจงจังเล่นนะ จะได้เล่นคู่กับ
โทโมะซัง”เสียงออดอ้อนหวานใสของแจมที่เดินคุยกับโทโมะทำให้แก้วและเขื่อนต้องหันไปมอง
 
 
 
 
 
“แหม หวานกันแบบนี้ไม่เปิดตัวกับนักข่าวไปเลยล่ะโทโมะว่าคบกัน”เขื่อนเห็นแจมเกาะติดโทโมะ
ก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ก็กะอยู่อ่ะนะ แจมจังเค้าน่ารักจริงใจแบบนี้ยังไงก็ต้องประกาศตัวอยู่แล้ว”โทโมะพูดแล้วเหล่ไป
ทางแก้ว
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นไปก่อนนะ เพลีย”แก้วเบือนหน้าหนีภาพนั้นก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนล่ะแก้ว นี่โทโมะซังเค้ามีเรื่องจะคุยกับแก้วเชียวนะ”แจมรีบปรี่ไปคว้าแขนแก้วแล้วพูด
 
 
 
 
 
“นายมีอะไรกับชั้นก็ว่ามาโทโมะ”แก้วที่แปลกใจที่โทโมะมีเรื่องจะคุยกับเธอก็หยุดถาม
 
 
 
 
 
 
“ก็เห็นว่าช่วงนี้กำลังฮอตนี่ เพราะแฟนสุดที่รักของเธอเค้าปั่นกระแสคู่รักคู่จิ้นของเธอกับฟลุ้คจน
งานต่างไหลเข้ามาไม่ขาด ชั้นก็เลยสงเคราะห์ เอ๊ย ไม่สิ อยากจะทาบทามเธอไปเป็นนางเอกเอ็มวี
ให้ชั้นกับแจมจัง”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ว่าง”แก้วพอรู้ว่าต้องไปเล่นเอ็มวีให้โทโมะและแจมก็รีบปฏิเสธ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า เมื่อกี้ชั้นโทรหาฟลุ้คแฟนเธอเค้าบอกว่าช่วงนี้นอกจากถ่ายละครอย่างเดียวเธอก็ว่างนี่ งั้นก็
รับๆไปหน่อยเถอะน่า คนเคยคุ้น เป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน เดี๋ยวจะคิดค่าตัวในราคาพิเศษเลย”โท
โมะพูดแล้วจ้องไปที่แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ แก้วเห็นทีเธอจะต้องทำงานนี้แล้วล่ะ เพราะแม่ชั้นส่งข้อความมาแล้วว่า ตกลงกับทางต้น
สังกัดแล้วว่าจะเอาเธอเล่นเอ็มวีตัวล่าสุดของโทโมะและแจมจัง”เขื่อนนั่งอ่านข้อความในมือถือ
แล้วพูดทำให้แก้วอึ้งก่อนจะหันขวับกลับไปหาโทโมะอีกครั้งแล้วพบว่าโทโมะที่กอดอกอยู่นั้นยักคิ้ว
กวนๆใส่ก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
“เผด็จการที่สุด”แก้วมองโทโมะที่เดินออกไปแล้วพึมพำเบาๆก่อนจะเบือนหน้าหนีเมื่อแจมกับโท
โมะสวีทกันให้เธอเห็น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ตื่นมาในตอนเช้าวันต่อมาก็รีบตะโกนเรียกหาฟางเมื่อพบว่าข้างกายไม่มีฟางนอนข้างๆ
ก็รีบสวมเสื้อผ้าแล้ววิ่งลงมาเพราะกลัวว่าฟางจะหนีกลับไปก่อน แล้วชะงักเมื่อเห็นฟางยืนมองรูป
แต่งงานของแม่และพ่อที่ชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปตกใจหมดเลยนึกว่าฟางจะหนีกลับไปแล้วซะอีก”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินเข้าไปแตะไหล่ฟางแต่
ฟางสะบัดทิ้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาจับ ทำไมชั้นต้องหนีออกจากบ้านตัวเองด้วยคนที่ควรจะออกไปก็คือคุณ”ฟางเริ่มไล่
ป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางอย่าพูดแบบนั้นสิ เมื่อคืนเรา2คนยังมีความสุขด้วยกันอยู่เลยนะ เรากลับมาดีกันเหมือนเดิม
เถอะนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วจะเดินเข้าหาฟางแต่ฟางถอยหนี
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
เมื่อป๊อปปี้เอื้อมมือจับมือฟาง ฟางสะบัดและตบป๊อปปี้หน้าหัน
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาใช้คำว่าเรามีความสุขร่วมกัน มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นไม่ได้มีอะไรพิเศษ”ฟางว่าอย่าง
ไม่ไยดี
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรพิเศษงั้นหรอ ทั้งๆที่เต็มใจยอมป๊อปเมื่อคืนแล้วแท้ๆหรือจะต้องให้เตือนความจำอีกครั้ง
ว่าเรา2คนเป็นอะไรกัน”ป๊อปปี้รีบกระชากตัวฟางแล้วพูดแล้วน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อได้ยินว่าฟางไม่
ได้ความสำคัญกับเรื่องของเขาและเธออีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางผลักป๊อปปี้ออกจากการเกาะกุมก่อนจะตบหน้าป๊อปปี้ซ้ายขวาคนละที
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อออ”ฟางร้องตกใจเมื่อถูกป๊อปปี้กระชากมาบดจูบอีกครั้งก่อนจะดันตัวฟางลงไปนอนกับโซฟา
แล้วซุกไซร้
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจำไม่ได้ป๊อปจะช่วยฟางจำเองว่าเรา2คนเป็นอะไรกัน”ป๊ปปี้พูดแล้วซุกไซร้ตามตัวฟาง
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยนะ ป๊อปปี้ ปล่อย”ฟางดิ้นไปมาและพยายามหาทางหนีออกจากป๊อปปี้แต่เหมือนยิ่งดิ้นก็ยิ่ง
ถูกรัดมากขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ที่ทั้งโกรธและน้อยใจที่ฟางไม่ไยดีตัวเองจูบไปทั่วใบหน้าและลามมาที่ลำคอก็ชะงัก
เมื่อฟางหยุดนิ่งไม่ต่อต้านเขาอีกก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองแล้วตกใจเมื่อเห็นอดีตแฟนสาวกำลัง
ร้องไห้อยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมด ดีแต่ได้ ทำทุกอย่างเพื่อสนองความต้องการของตัวเองเมื่อหมดรักก็ทิ้ง
ไปหาคนอื่น สุดท้ายก็ไยดีกัน”ฟางพูดทั้งน้ำตาแล้วมองป๊อปปี้ เขามีฟ้าไปแล้วทำไมต้องทำแบบนี้
กับเธอด้วย
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะฟาง ป๊อปไม่เคยนอกใจฟาง มันเรื่องบ้าอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้เราต้องเลิกกัน ฟางเชื่อใจป๊อปได้
มั้ย”ป๊อปปี้ขอร้อง
 
 
 
 
 
 
“ไม่เชื่อ ออกไปเลยนะ ชั้นอยากอยู่คนเดียว”ฟางตวาดใส่ป๊อปปี้แล้วผลักให้ชายหนุ่มออกห่างตัว
เองพ้นๆก่อนจะวิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนห้อง
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้มองฟางแล้วถอนหายใจก่อนจะหันไปเห็นพ่อของฟางยืนลับๆล่อๆข้างนอกบ้าน
 
 
 
 
 
“คุณมาทำไมที่นี่ไม่ทราบ”ป๊อปปี้เดินออกไปถามพ่อของฟางที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
 
 
 
 
 
“ผมแค่อยากจะมาดูว่าฟางกลับไปแล้วรึยังเท่านั้นเอง”พ่อฟางพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณเป็นพ่อประสาอะไรทำไมคุณถึงไม่สนใจลูกตัวเอง แม่คุณจะเลิกกับแม่ฟางไปแล้วนะ แต่คุณ
น่าจะรักลูกบ้างสิ ทั้งพี่โฟร์ ฟางและน้องฟิญต้องอยู่แบบไม่มีพ่อ แต่คุณกลับรักลูกต่างแม่มากกว่า
เนี่ยนะ”ป๊อปปี้โวยวาย
 
 
 
 
 
 
“ผมเองก็รักฟาง โฟร์และฟิญเหมือนกันนั่นล่ะ แต่เพราะผมทำผิดกับเฟี๊ยต ผมทรยศความเชื่อใจ
ของเฟี๊ยตที่มีให้ผม ไปนอนกับดาวจนมีดาด้าเค้าบอกผมว่าถ้าไม่รับผิดชอบเธอ เธอจะให้พวก
นักเลงที่เป็นลูกน้องพ่อเธอมาทำร้ายลูกเมียผม ผมไม่ยอมหรอกนะที่จะให้ลูกเมียผมเป็นอะไรไป
ผมเลือกทางนี้แล้วเป็นเพราะความผิดพลาด ผมอยากกลับไปหา ไปถามไถ่ดูแลลูกๆทั้ง3และเมีย
ผม แต่ผมทำไม่ได้อีกแล้ว ถ้าผมไป ดาด้าก็จะถูกทำร้าย”พ่อฟางพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
“ผมเข้าใจว่าการที่คนเราต้องการปกป้องคนที่เรารักมากที่สุด แม้ว่าตัวเองจะต้องเจ็บปวด
ก็ตาม”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เนี่ยนะหรอการปกป้องกัน แล้วแม่เฟี๊ยตกับพวกเราต้องเสียใจตอนที่พ่อไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น
เนี่ยน่ะหรอคนรักกันเค้าทำกัน ทำให้คนที่รักต้องเสียน้ำตา เนี่ยหรอที่บอกว่าปกป้อง”ฟางที่ได้ยิน
เสียงป๊อปปี้โวยวายล่างบ้านก็ลงมาดูและได้ยินเรื่องราวของพ่อตัวเองพูดทั้งหมดก็โพล่งออกมา
แล้วมองทั้งพ่อตัวเองและป๊อปปี้สลับกัน
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางใจเย็นๆก่อนนะ บางทีพ่อฟางอาจจะไม่ได้โกหกก็ได้นะ”ป๊อปปี้พยายามไกล่เกลี่ยทั้ง2ฝ่าย
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำพูดดีเลย ผู้ชายประเภทเดียวกันยังไงซะก็ต้องเข้าข้างกันอยู่ดี”ฟางมองทั้ง2คนแล้ว
ไม่เชื่อ
 
 
 
 
 
“แม้ไม่มีพ่อแล้ว แต่ฟางยังมีแม่เฟี๊ยตที่รักหนูมากกว่าใคร มีโฟร์ที่คอยปกป้องเราและฟิญในฐานะ
พี่คนโต พ่อยากกลับไปหานะ แต่ว่าถ้าพ่อไป ดาด้าต้องถูกดาวทำร้าย พ่อเองก็ทนไม่ได้นะ ดาด้า
เป็นเด็กที่น่าสงสารแถมสุขภาพแกก็ไม่ค่อยแข็งแรงด้วย ที่พ่อไม่ไปหา ออกมากชีวิตพวกเราทาง
โน้นไม่ใช่ว่าพ่อมีความสุข ไม่เลย พ่อไม่มีความสุขเลย ฟาง พ่อรักหนูมากนะลูก รักโฟร์ ฟิญลูกๆ
ทุกคน และยังรักแม่เฟี๊ยตเสมอ”พ่อฟางพูดความจริงจากใจ ทำให้ฟางน้ำตาไหลออกมา
 
 
 
 
 
 
“นี่น่ะหรอที่บอกชั้นว่าพี่เจตน์ไม่ยุ่งวุ่นวายอะไรกับบ้านนั้นแล้ว แล้วยังจะมาหาอีกงั้นหรอ”เสียงของ
ดาวพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ดาว พี่ก็อยู่กับดาวกับดาด้าแล้วนะพี่แค่อยากมาดูฟางเท่านั้น พี่ไม่ได้ทิ้งเราไปนะ”พ่อฟางพูด
 
 
 
 
 
“กลับไปเถอะค่ะ เมียใหม่พ่อมาตามแล้วนี่คะ”ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาทิ้ง
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำเป็นไล่เลย นังนักร้อง ชั้นรู้นะว่าแกเองก็ดีใจจนเนื้อเต้นล่ะสิท่าที่พ่อแกมาหา ไม่มีวัน
ซะหรอก เพราะพ่อแกเค้าแต่งงานอยู่กินกับชั้นไปแล้ว ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไรทั้งนั้น นังหน้า
ด้าน”ดาวแผดเสียงด่าว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“หน้าด้าน คำนี้ควรจะเก็ยไว้ใช้กับคุณไม่ดีกว่าหรอคะที่ทำตัวเป็นผู้หญิงหน้าไม่อายแย่งพ่อชั้นมา
จากแม่ชั้นแล้วยังใช้อิทธิพลมืดขู่พ่อชั้นให้ยอมคุณ คนอะไรทั้งเห็นแก่ตัวและไม่มีความเป็นแม่คน
ที่ดีเลย คิดแต่จะทำร้ายลูกตัวเองเพื่อระบายอารมณ์ จนคนอื่นเค้าเดือดร้อน”ฟางว่าอย่างเหลือ
ดอดเพราะผู้หญิงคนนี้ทำให้ครอบครัวเธอต้องแตกแยก
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด อีเด็กบ้าปากดีนักใช่มั้ย เออ งั้นก็ลองกินลูกปืนหน่อยแล้วกัน อยากจะรู้นักว่าแกยังปาก
เก่งอีกมั้ย”ดาวว่าก่อนจะชักปืนขึ้นมาจากกระเป๋าแล้วเหนี่ยวไกปืนหมายจะยิงฟาง พ่อของฟางรีบ
ดึงฟางไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
เสียงปืนดังขึ้นทำให้ฟางและพ่อกอดกันแน่น ก่อนจะหันไปมองรอบๆตัวเองแล้วพบว่าทั้งคู่ไม่ได้
เป็นอะไร
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้”ฟางหันไปดูทางต้นเสียงแล้วช็อคเมื่อเห็นป๊อปปี้ถูกยิงล้มลงตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
 
 
ป๊อปปี้จะเป็นยังไงต้องติดตามนะจ้ะ