ปั้นรักปั้นหัวใจ
9.6
เขียนโดย Chapond
วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.
72 ตอน
682 วิจารณ์
140.70K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
44) 44 หลังจากความเจ็บปวด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ฟางอยู่มั้ยฟิญ”ป๊อปปี้ที่รู้ว่าบ้านหลังใหม่ของฟางอยู่ที่ไหนก็รีบมาหาในวันต่อมาแล้วรีบถามฟิญที่
เดินออกมา
“ออกไปเลยนะ ไม่ต้องกลับมาที่บ้านนี้ พวกเราไม่ต้อนรับพี่”ฟิญโมโหหยิบไม้กวาดไล่ฟาดป๊อปปี้
“ฟิญ ฟังพี่ก่อนได้มั้ย พี่ไม่เคยนอกใจฟางเลยนะ โอ๊ย”ป๊อปปี้ร้องและพยายามปัดป้องไม่ให้เด็ก
สาวตีเขาอีก
“ตายแล้วฟิญทำไมไปทำพี่เค้าแบบนั้นล่ะลูก”แม่ของฟางเดินออกมาก็ตกใจก่อนจะรีบห้ามลูกสาว
คนเล็ก
“คนนี้ล่ะแม่เฟี๊ยต ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่ฟางต้องไปปฏิบัติธรรมกับพี่โฟร์”ฟิญหยุดตีแล้วฟ้องแม่
“อะไรนะ ฟางไปปฎิบัติธรรม”ป๊อปปี้อึ้งหลังจากรับรู้ว่าคนรักของเขาหนีไปปฎิบัติธรรมซะแล้ว
“ตั้งแต่กระแสที่เราเปิดตัวคบกับฟลุ้คมาเนี่ย แฟนคลับเค้าที่ติดตามผลงานละครก็ยิ่งมีมากขึ้นจน
ได้เป็นนางเอกละครอีกเรื่องของช่องแล้วยินดีด้วยนะแก้ว”แม่เชื่อนพูดเมื่อเอาบทละครเรื่องใหม่ที่
เธอเล่นกับฟลุ้คมาให้แก้วอ่าน
“แล้วแก้วต้องทนคบพี่ฟลุ้คแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่คะ”แก้วพูดแล้วเหม่อออกไป กระแสที่เธอเป็น
แฟนฟลุ้คมีมากก็จริง แต่มีคนชอบใช่ว่าจะไม่มีคนเกลียด มีคนหาว่าเธอกับฟลุ้คเกาะกระแสกันดัง
ซึ่งก็จริงเพราะเธอไม่ได้รักฟลุ้คเลยสักนิด แล้วยิ่งชายหนุ่มบีบบังคับเธอเลิกกับโทโมะแบบนี้มันก็
ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่กับฟลุ้คมากขึ้น
“ทำอย่างกับมีใครในใจอย่างงั้นแล้วล่ะแก้ว เห้อ นี่ก็จะเกือบ2อาทิตย์แล้วสินะที่โทโมะไปเก็บตัวที่
ญี่ปุ่นเพื่อเตรียมตัวออกซิงเกิ้ลกับแจมจัง รายนั้นคงเป็นเด็กที่ประสบความสำเร็จที่สุดในสังกัดน้า
แล้วล่ะมั้ง”แม่เขื่อนพูดแล้วคิดถึงเมื่อ2อาทิตย์ก่อนที่ไปส่งโทโมะขึ้นเครื่องที่สนามบิน ซึ่งแน่นอน
แก้วแอบไป แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เข้าไปหาและบอกลา
“มัวแต่คิดถึงๆ รายนั้นเค้าส่งของฝากมาให้เราแล้วล่ะแม่”เขื่อนเดินเข้ามากับมีนแล้วเอากล่องใบ
หนึ่งซึ่งโทโมะใส่ของฝากมาฝากทุกคนในสังกัด แก้วชะงักก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป โทโมะคง
เกลียดเธอแล้วสินะเธอจะอยู่ทำไม
“โอ้โห ฟางนี่ได้แต่พวกครีมกับที่มาร์กหน้าเนาะเขื่อน มีชาของคุณน้าด้วยนะคะ ส่วนนี่ก็กระเป๋า
ของเขื่อน มีของน้องแบมด้วย เอ๊ะ กล่องใบนี้โทโมะเขียนถึงแก้วด้วย”มีนนั่งอ่านของฝากแต่ละ
อย่างแล้วยื่นกล่องให้แก้ว
“ก่อนไปน้าเห็นโทโมะกับแก้วตึงๆกัน ทะเลาะอะไรกันรึเปล่าลูก”แม่เขื่อนถาม แก้วนิ่งเงียบแล้ว
มองหน้าเขื่อน
“รายนั้นเค้าทะเลาะกันบ่อยจะตายไม่มีอะไรหรอกแม่”เขื่อนรีบพูดแล้วเปลี่ยนเรื่องคุย
“เดี๋ยวนะ เฟย์ไม่ได้อยู่ที่สังกัดเราแล้วทำไมโทโมะต้องเอาของฝากให้มันด้วย”มีนรีบว่าเมื่อเห็นโท
โมะซื้อกล่องเพลงให้เฟย์
“สงสัยรายนั้นคงใส่มาผิดกล่องละมั้ง ไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปถ่ายตอนจอบละครก็เอาไปให้
เด็กนั่นเถอะมีน ไปเถอะเดี๋ยวเราไปสปากัน”แม่เขื่อนพูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วพามีนออกไป เขื่อนนิ่ง
นั่งมองกล่องเพลงที่โทโมะเอาให้เฟย์
“เข้มแข็งไว้นะเฟย์”เขื่อนอ่านการ์ดที่แนบมาแล้วชะงัก ไม่เข้าใจว่าแม่เฟย์จะร้ายกับโทโมะแต่
ทำไมโทโมะถึงยังเป็นห่วงเป็นใยเฟย์แบบนี้ ว่าแล้วชายหนุ่มก็รีบขับรถไปที่คอนโดเฟย์ทันที
“อ้วกก”เมื่อเขื่อนมาถึงคอนโดเฟย์และใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปก็แปลกที่ได้ยินเสียงเหมือนคน
โก่งคออ้วก
“ฮัลโหลเจ้ พรุ่งนี้ถ้าถ่ายฉากสุดท้ายจบแล้ว เฟย์กลับเลยได้มั้ย รู้สึกไม่สบายยังไงก็ไม่รู้ โอเคค่ะ
แค่นี้นะคะ”เฟย์เดินออกมาจากห้องน้ำและโทรหาจีจี้
“ไม่สบายเป็นอะไรรึเปล่า”เขื่อนพูดเมื่อเฟยืวางสายจากจีจี้
“มาทำไม ออกไปเลยนะ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเดี๋ยวนี้”เฟย์รีบไล่เขื่อน
“ชั้นก็ไม่อยากกลับมาหรอกน่า ชั้นแค่เอาของฝากของโทโมะมาให้เธอ”เขื่อนพูดแล้วยื่นกล่องเพ
ลงให้เฟย์
“โทโมะ”เมื่อเฟย์อ่านการ์ดที่โทโมะแนบมาให้แล้วก็น้ำตาซึมออกมา คิดถึงหลายอาทิตย์ก่อนที่
เธอเจอโทโมะที่ค่าย แล้วถูกชายหนุ่มคาดคั้นถึงเรื่องเขื่อน จนเขารู้ว่าเขื่อนนั้นทำร้ายจิตใจเฟย์มา
มากเพียงใด
“ไม่เข้าใจโทโมะมันจริงๆ ทั้งๆที่เธอน่ะแฉโทโมะสารพัดแต่กลับยังเป็นห่วงเป็นใย นี่คงจะอ่อยโท
โมะล่ะสิ”เขื่อนว่า
“ขั้นไม่ได้มีใจสกปรกคิดแต่เรื่องอย่างนั้นนะ ถ้ายังจะคิดต่ำแบบนั้นก็ออกไปซะ”เฟย์เอ่ยปากไล่
“อ๋อ หรอ นี่เธอคงจะลืมแล้วสิว่าคนต่ำๆอย่างชั้น มันทำอะไรให้เธอพอใจมากกว่าที่คิด”เขื่อนกระ
ชากเฟย์มาแนบอกแล้วก็จับเฟย์โยนลงเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางไว้
“ไม่เอานะ อย่าทำแบบนี้ ไม่”เฟย์ดิ้นในอ้อมกอดเขื่อนก่อนจะเป็นลมไป
“เฮ้ เฟย์ ฟื้นสิเฟย์”เขื่อนตกที่จู่ๆเฟย์ก็เป็นลมไปก็พยายามร้องเรียกให้เธอตื่น แต่ไม่เป็นผล เขื่อน
จึงจัดท่านอนให้เธอดีๆก่อนจะเข้าห้องน้ำไปเผื่อหาผ้ามาเช็ดตัวให้เฟย์และดูแลเธอไม่ห่าง
“ที่นี่สินะ”ป๊อปปี้จอดรถลงที่สถานวิปัสสนาแถวชานเมือง หลังจากเขาขอร้องให้แม่ฟางช่วยบอกที่
ให้กับเขาซึ่งตอนแรกฟิญเองก็ไม่ยอม แต่ป๊อปปี้กลับขอร้องและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แม่ฟาง
จึงยอมบอกว่าฟางและโฟร์ไปที่ไหน
“ตั้งจิตของเราให้สงบ และปล่อยวาง ทำจิตให้สงบ และปล่อยวาง”เจ้าหน้าที่พูดให้กับผู้ที่มานั่งวิ
ปัสนาที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ถึงเรื่องการตั้งจิตให้แน่วแน่ ฟางที่นั่งสมาธิอยู่ริมน้ำกับโฟร์ตั้งสมาธิ แต่
แล้วภาพที่เธอกับป๊อปปี้รักกันก็ฉายเข้ามาในหัว ภาพที่ป๊อปปี้สวมแหวนให้เธอจนมาถึงภาพที่เธอ
เห็นป๊อปปี้อยู่กับฟ้าและฟ้าบอกเธอว่าท้อง
“ฮึก ฮือๆ คนหลอกลวง กรี๊ดดด”ฟางที่ทนไม่ไหวระเบิดอารมณ์ออกมาแล้ววิ่งไปร้องไห้ ทำให้โฟร์
ตกใจแล้วรีบวิ่งตามไป
“ฟาง ใจเย็นๆก่อนสิฟาง พี่บอกแล้วไงว่าอย่าไปนึกถึงเรื่องของป๊อปปี้อีก”โฟรืวิ่งมาตามน้องสาว
แล้วพูด
“ฮือๆ ฟางลืมเค้าไม่ได้พี่โฟร์ ทำไมเค้าต้องหลอกฟางแบบนี้ ฮือๆ”ฟางกอดโฟร์แน่นแล้วร้องไห้
ออกมา
“โอ้ย นี่คงจะถูกทิ้งมาอีกรายแล้วกะจะพึ่งทางธรรมอีกล่ะสิ อาการแบบนี้จะรอดเร้อ”ชายคนหนึ่ง
เดินออกมาจากอีกมุมแล้วว่า
“นี่น้อง พวกพี่จะเป็นยังไงมันก็เรื่องของพี่”โฟร์ที่กอดฟางรีบว่าใส่หนุ่มน้อยคนนั้น
“ไอ้ตอนแรกก็ไม่อยากจะยุ่งหรอกนะป้า แต่เพราะน้องป้าอ่ะกรี๊ดทีลั่นทั้งหมดแบบนี้ ใครๆที่นั่ง
สมาธิแบบนี้จิตก็กระเจิงกันพอดี”ชายคนนั้นว่า
“นี่ ปากมอมแบบนี้มานั่งสมาธิใช่ว่าจะได้บุญนะ”โฟรือดไม่ได้ก็รีบว่า
“เอ่อ พี่ธามๆ ไปกันเถอะอย่ามีเรื่องกับผู้หญิงเลย อ้าว พี่ฟาง”มิณทร์เดินมาห้ามรุ่นพี่ตัวเองแล้ว
ทักฟาง
“มิณทร์มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย”ฟางถาม
“ผมหอฮะ มาส่งพี่ชายผมนั่งสมาธิฮะ แล้วนี่พี่ฟางมาทำบุญหรอฮะ”มิณทร์ถาม
“รายนี้เค้าอกหักแล้วมานั่งสมาธิต่างหาก”ธามไทว่า
“นี่หุปปากไอ้เด็กบ้า”โฟร์รีบว่าเพราะกลัวฟางจะร้องไห้อยู่
“พี่ฟางมีแฟนแล้วหรอ แล้วใครกันที่ทำพี่ฟางอกหักร้องไห้แบบนี้ฮะ”มิณทร์ถามฟาง
“ขอโทษนะครับ คุณพอจะเห็นผู้หญิงในรูปนี้รึเปล่าครับ”เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้พวกฟางหัน
ไปมอง
“นั่นมันพี่ป๊อปผู้จัดการพี่ฟางนี่ฮะ สงสัยจะมาตาม อ้าวพี่ฟาง”มิณทร์ชี้ไปที่ป๊อปปี้ แล้วตกใจที่เห็น
ฟางวิ่งหนี
“มิณทร์เจอพอดีเห็นฟางบ้างรึเปล่า”ป๊อปปี้รีบเดินไปหามิณทร์แล้วถามถึงฟาง
“ไม่กลับไปดูแฟนเธอล่ะป๊อปปี้ มายุ่งกับน้องชั้นทำไม”โฟร์กอดอกและขวางทางไม่ให้ป๊อปปี้ไปหา
ฟาง
“ผมขอร้องฮะพี่โฟร์ ผมมีเรื่องจะคุยกับฟางจริงๆ”ป๊อปปี้พูด
”ไม่ นายทำน้องชั้นเสียใจชั้นไม่ยอม”โฟร์โวยวาย
“นี่เจ้ คนเค้าจะง้อกันไปขัดเข้าเดี๋ยวบาปหาคู่ไม่ได้นะ มานี่”ธามไทเห็นป๊อปปี้ขอร้องกรีบดึงโฟร์ไป
ป๊อปปี้ได้โอกาสจึงรีบวิ่งตามฟางไปทันที
“สรุปพี่ฟางกับพี่ป๊อปไม่ได้เป็นผู้จัดการกันหรอกหรอเนี่ย”มิณทร์มองเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วพูด
“ฟาง เดี๋ยวก่อนฟาง อย่าวิ่งแบบนี้สิ”ป๊อปปี้ที่วิ่งไวกว่าฟางวิ่งเกือบจะตามฟางทัน
“ไม่ กลับไปเดี๋ยวนี้นะ ไปหาฟ้าโน่นซะ”ฟางที่ตกใจเมื่อป๊อปปี้วิ่งมาใกล้ก็รีบไล่ป๊อปปี้
“ฟางระวัง /กรี๊ดด”ป๊อปปี้เห็นทางด้านหน้าก็รีบร้องห้ามแต่ช้าไป ฟางสะดุดล้มคะมำไปเรียบร้อย
แล้ว
“โธ ฟางเจ็บตรงไหนรึเปล่า”ป๊อปปี้รีบประคองฟางที่ล้มขึ้นมาพลางปัดเศษใบไม้ออกให้
“มายุ่งทำไม ไปเลยนะเราไม่มีเรื่องต้องคุยกันเพราะเราเลิกกันแล้ว”ฟางไล่ป๊อปปี้
“ป๊อปรู้ดีว่าฟางเลิกกับป๊อปแล้ว ถ้าไม่อยากจะคุยเรื่องของเราก็ได้ แต่ฟางฟังก่อนได้มั้ย ป๊อปมี
เรื่องของพ่อฟางมาบอกให้ฟางรู้นะ”ป๊อปปี้พูดเรื่องพ่อทำให้ฟางเลิกดิ้นและหยุดนิ่งยอมฟังป๊อปปี้
มาดูกันรอบนี้ เรื่องพ่อของฟางจะเป็นกาวใจให้กันรึเปล่าน้ออออ
แล้วคู่อื่นล่ะ จะเป็นยังไง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ