ปั้นรักปั้นหัวใจ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
43) 43 ฉันเกลียดเธอ Popy&Fang Part
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เดี๋ยวพอร้องเพลงเสร็แล้ว ฟางขอลากลับไปดูแลครอบครัวได้มั้ยคะ พอดีว่าแม่ของฟางอาการดี
ขึ้นและได้สติแล้ว ฟางอยากพาแม่กลับไปที่บ้านใหม่ที่พึ่งซื้อน่ะค่ะบอส”ฟางขอพ่อป๊อปปี้เกี่ยวกับ
เรื่องตารางงาน
“ความจริง ฟางน่าจะยังอยู่ที่บ้านของเขื่อนนะ จะได้ให้ป๊อปปี้ช่วยดูแลตารางงานเหมือนเดิม ไม่
ต้องเหนื่อยแบบนี้”พ่อป๊อปปี้มองฟางที่ออกมาจากบ้านของเขื่อนได้อาทิตย์นึงแล้วก็พูดขึ้น
“ไม่ป็นไรค่ะบอส ป๊อปปี้เค้ามีคนที่อยากดูแลอยู่แล้ว ฟางมันก็แค่นักร้องที่เค้าคอยดูแล พอถึงเวลา
ที่จะต้องแยกกันมันก็ต้องออกมาเป็นธรรมดา ไม่มีใครอยู่ด้วยกันตลอดไปหรอกค่ะ”ฟางพูดแล้วซึม
ลงไป
“ชั้นรู้นะว่าเธอกับลูกของชั้นคิดยังไงกัน ชั้นไม่ได้ห้ามหรอกนะเรื่องของเธอกับป๊อป”พ่อป๊อปปี้พูด
“แต่เค้าไม่ลืมฟ้า พอฟ้ามาฟางก็ต้องไปค่ะบอส”ฟางพูดก่อนจะปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอีกครั้งจน
พ่อป๊อปปี้ต้องเอาทิชชู่ให้
“ถึงในตอนนี้หนูกับป๊อปปี้จะร่วมทางกันไม่ได้แล้ว เอ่อ พ่อ เอ้ย บอสขอให้หนูเอานี่ไปให้เจ้าป๊อป
ทีได้มั้ย”พ่อป๊อปปี้มองฟางด้วยความสงสารก่อนจะยื่นซองเอกสารฝากให้ฟางไปให้ป๊อปปี้ ฟางนิ่ง
ก่อนจะรับมันแล้วเอาไปให้ชายหนุ่มที่คอนโด
“ฟะ ฟาง”ป๊อปปี้เดินมาเปิดประตูแล้วอึ้งและใจเต้นรัวเมื่อเห็นว่าฟางมาหา
“อย่าเข้าใจผิดคิดว่าฟางจะมาหาป๊อป พ่อป๊อปบอกให้ฟางแวะเอาเอกสารมาให้น่ะ”ฟางพูดน้ำ
เสียงเย็นชา
“นั่นสินะ ก็เราเลิกกันแล้วนี่ ฟางจะมาหาป๊อปทำไม แค่ก”ป๊อปปี้ยิ้มเศร้าๆก่อนจะไอออกมา
“นี่นายป่วยหรอป๊อป”ฟางตกใจก่อนจะเดินเข้ามาในห้องแล้วเอามืออังที่หน้าผากของป๊อปปี้
“นิดๆหน่อยๆเพราะอากาศมันเปลี่ยนแปลงบ่อยน่ะฟาง เดี๋ยวมันก็หาย”ป๊อปปี้หน้าแดงเมื่อฟางเป็น
ห่วงเธอ
“แล้วนี่กินยากินอะไรรึแล้วรึยัง”ฟางถาม ชายหนุ่มยิ้มนิดนึงก่อนจะส่ายหน้า ฟางถอนหายใจก่อน
จะเดินไปที่ครัว
“อะไรเนี่ย ที่ห้องตัวเองทำไมไม่มีอะไรติดตู้เย็นเลย มาม่าหรือโจ้กก็ไม่มี อะไรกัน ยาก็ไม่มี แถม
ห้องก็รก นี่ฟ้าของนายไม่มาหามาดูแลเลยรึไง”ฟางที่เดินมองในครัวและตู้ยาที่ไม่มีอะไรไหนจะ
ข้าวของในห้องที่รกอีกก็บ่น
หมับ
ป๊อปปี้ที่เดินเข้าไปใกล้ฟางก็กอดฟางแน่นทันที
“ปล่อยชั้นนะป๊อปปี้ ปล่อย”ฟางดิ้นไปมาแล้วพยายามจะสลัดตัวเองให้หลุดแต่ไม่เป็นผล
“ป๊อปคิดถึงฟางนะ คิดถึงฟางเหลือเกิน”ป๊อปปี้พูดความจริงออกมาจากใจทำให้ฟางนิ่ง
“อย่าไปได้มั้ย อย่าทิ้งป๊อปไป ป๊อปรักฟางนะป๊อปไม่ได้รักฟ้า”ป๊อปปี้พูดออกมาก่อนจะผละออก
จากอ้อมกอดแล้วช้อนใบหน้าเรียวของฟางมาใกล้ หมายจะจูบฟาง
“นี่นายคงจะหิว ดูสิตัวร้อนจี๋จนไอร้อนออกมาแบบนี้ นอนพักเถอะนะ เดี๋ยวชั้นจะไปซื้อข้าวกับยามา
ให้เองนะ”ฟางรีบพูดก่อนจะพาป๊อปปี้ไปนอนที่เตียง แล้วจัดการเก็บของของป๊อปปี้เข้าตามชั้นไว้ที่
เดิม
“กลับมาได้มั้ยฟาง ป๊อปรักฟางมากนะ”ป๊อปปี้มองฟางที่ดูแลตัวเอง ผิดจากเมื่อก่อนที่เขาคอย
ดูแลฟางก็พูด
“ไม่ได้หรอก ตอนนี้แม่ฟางฟื้นแล้ว ฟางต้องกลับไปอยู่ที่บ้านกับครอบครัว”ฟางพูด
“เรื่องของพ่อฟาง ฟางไม่ต้องห่วงนะ ป๊อปยืนยันเหมือนเดิมว่าป๊อปยังจะตามหาพ่อของ
ฟาง”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ต้องพูดมากอีกแล้วล่ะ เดี๋ยวชั้นจะลงไปซื้ออะไรให้ทานนะ”ฟางใจเต้นรัวที่ป๊อปปี้ยังคงเป็นห่วง
เรื่องพ่อเธอ ก่อนจะทำเป็นพูดเสียงแข็งแล้วเดินไปข้างนอก พลันสายตาเห็นรูปคู่ของเขาและเธอ
วางอยู่ที่หัวเตียงก็ใจเต้นรัว
“หรือเราจะกลับไปหาป๊อปปี้ดี”ฟางที่เดินคิดหลังจากซื้อโจ้กและยาให้ป๊อปป้แล้วก็เดินมาที่ห้อง
“ไม่เอาฟ้า อย่าทำแบบนี้”เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้ฟางชะงัก อะไรนะ ฟ้างั้นหรอ
“ทำไมล่ะป๊อป ฟ้าเป็นเมียป๊อปไปแล้วนะ จะอายทำไมล่ะ”เสียงของฟ้าดังขึ้นทำให้ฟางอึ้ง นี่ป๊อปปี้
กับฟ้าอยู่ในห้อง
“ไม่ใช่ ถ้าป๊อปทำอะไรฟ้าป๊อปก็รู้สิวันนั้น”ป๊อปปี้พูดแล้วเหมือนมีเสียงตึงตังในห้อง
“ไม่ได้นะ นี่ฟ้ากำลังท้องอยู่นะ ท้องลูกของเราไง”เสียงของฟ้าดังออกมาอีกครั้งทำให้ฟางอึ้ง
แอ้ด
ฟางที่ไม่อาจทนอีกต่อไปเปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วช้อค
“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อสภาพของเขาและฟ้าที่ฟางเห็นนั้นมันล่อแหลมเหลือเกิน เพราะป๊อปปี้อยู่ใน
สภาพผ้าขนหนูตัวเองหลังจากอาบน้ำเสร็จและผ้าที่ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกเหลือแต่ชุดชั้นในกำลัง
ยื้อกันบนเตียง
“นี่น่ะหรอที่ขอให้ชั้นกลับมา ถ้ายังรักกันแล้วจะมาขอให้ชั้นกลับไปทำไม”ฟางพูดออกมาทั้งน้ำตา
“ไม่ใช่นะฟาง ไม่ใช่อย่างที่ฟางคิด ป๊อปรักฟางนะ ฟ้า ปล่อยสิ”ป๊อปปี้รีบตรงเข้าไปหาฟาง
“ป๊อปจะทิ้งลูกกับเมียคนนี้ไปไม่ได้นะ ถ้าป๊อปไป ฟ้าจะแฉว่านังนักร้องนี่มันแย่งผัวชาวบ้าน”ฟ้าพูด
ออกมาเสียงแข็งป๊อปปี้และฟางอึง้ก่อนจะหันไปมองฟ้าที่เดินเอาที่ตรวจครรภ์ยัดใส่มือฟาง ฟางมอ
ที่ตรวจครรภ์แล้วอึ้ง2ขีดงั้นหรอ
เพี้ยะ
ฟางหันมาที่ป๊อปปี้และตบหน้าชายหนุ่มก่อนจะวิ่งร้องไห้ออกไป
“ไม่นะฟาง อย่าไป”ป๊อปปี้หมายจะวิ่งตามไปแต่ฟ้ากลับกระชากป๊อปปี้ให้กลับมา
ตอนนี้บอกได้คำเดียวเลยว่า นังฟ้าาาาาาาา
ฟางเกือบจะใจอ่อนแล้วเเท้ๆ เห้อออออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ