ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางอยู่มั้ยฟิญ”ป๊อปปี้ที่รู้ว่าบ้านหลังใหม่ของฟางอยู่ที่ไหนก็รีบมาหาในวันต่อมาแล้วรีบถามฟิญที่

เดินออกมา

 

 

 

 

 

 

“ออกไปเลยนะ ไม่ต้องกลับมาที่บ้านนี้ พวกเราไม่ต้อนรับพี่”ฟิญโมโหหยิบไม้กวาดไล่ฟาดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฟิญ ฟังพี่ก่อนได้มั้ย พี่ไม่เคยนอกใจฟางเลยนะ โอ๊ย”ป๊อปปี้ร้องและพยายามปัดป้องไม่ให้เด็ก

สาวตีเขาอีก

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วฟิญทำไมไปทำพี่เค้าแบบนั้นล่ะลูก”แม่ของฟางเดินออกมาก็ตกใจก่อนจะรีบห้ามลูกสาว

คนเล็ก

 

 

 

 

 

 

 

“คนนี้ล่ะแม่เฟี๊ยต ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่ฟางต้องไปปฏิบัติธรรมกับพี่โฟร์”ฟิญหยุดตีแล้วฟ้องแม่

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ฟางไปปฎิบัติธรรม”ป๊อปปี้อึ้งหลังจากรับรู้ว่าคนรักของเขาหนีไปปฎิบัติธรรมซะแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตั้งแต่กระแสที่เราเปิดตัวคบกับฟลุ้คมาเนี่ย แฟนคลับเค้าที่ติดตามผลงานละครก็ยิ่งมีมากขึ้นจน

ได้เป็นนางเอกละครอีกเรื่องของช่องแล้วยินดีด้วยนะแก้ว”แม่เชื่อนพูดเมื่อเอาบทละครเรื่องใหม่ที่

เธอเล่นกับฟลุ้คมาให้แก้วอ่าน

 

 

 

 

 

 

“แล้วแก้วต้องทนคบพี่ฟลุ้คแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่คะ”แก้วพูดแล้วเหม่อออกไป กระแสที่เธอเป็น

แฟนฟลุ้คมีมากก็จริง แต่มีคนชอบใช่ว่าจะไม่มีคนเกลียด มีคนหาว่าเธอกับฟลุ้คเกาะกระแสกันดัง

ซึ่งก็จริงเพราะเธอไม่ได้รักฟลุ้คเลยสักนิด แล้วยิ่งชายหนุ่มบีบบังคับเธอเลิกกับโทโมะแบบนี้มันก็

ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่กับฟลุ้คมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ทำอย่างกับมีใครในใจอย่างงั้นแล้วล่ะแก้ว เห้อ นี่ก็จะเกือบ2อาทิตย์แล้วสินะที่โทโมะไปเก็บตัวที่

ญี่ปุ่นเพื่อเตรียมตัวออกซิงเกิ้ลกับแจมจัง รายนั้นคงเป็นเด็กที่ประสบความสำเร็จที่สุดในสังกัดน้า

แล้วล่ะมั้ง”แม่เขื่อนพูดแล้วคิดถึงเมื่อ2อาทิตย์ก่อนที่ไปส่งโทโมะขึ้นเครื่องที่สนามบิน ซึ่งแน่นอน

แก้วแอบไป แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เข้าไปหาและบอกลา

 

 

 

 

 

 

 

“มัวแต่คิดถึงๆ รายนั้นเค้าส่งของฝากมาให้เราแล้วล่ะแม่”เขื่อนเดินเข้ามากับมีนแล้วเอากล่องใบ

หนึ่งซึ่งโทโมะใส่ของฝากมาฝากทุกคนในสังกัด แก้วชะงักก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป โทโมะคง

เกลียดเธอแล้วสินะเธอจะอยู่ทำไม

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ฟางนี่ได้แต่พวกครีมกับที่มาร์กหน้าเนาะเขื่อน มีชาของคุณน้าด้วยนะคะ ส่วนนี่ก็กระเป๋า

ของเขื่อน มีของน้องแบมด้วย เอ๊ะ กล่องใบนี้โทโมะเขียนถึงแก้วด้วย”มีนนั่งอ่านของฝากแต่ละ

อย่างแล้วยื่นกล่องให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ก่อนไปน้าเห็นโทโมะกับแก้วตึงๆกัน ทะเลาะอะไรกันรึเปล่าลูก”แม่เขื่อนถาม แก้วนิ่งเงียบแล้ว

มองหน้าเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“รายนั้นเค้าทะเลาะกันบ่อยจะตายไม่มีอะไรหรอกแม่”เขื่อนรีบพูดแล้วเปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ เฟย์ไม่ได้อยู่ที่สังกัดเราแล้วทำไมโทโมะต้องเอาของฝากให้มันด้วย”มีนรีบว่าเมื่อเห็นโท

โมะซื้อกล่องเพลงให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยรายนั้นคงใส่มาผิดกล่องละมั้ง ไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปถ่ายตอนจอบละครก็เอาไปให้

เด็กนั่นเถอะมีน ไปเถอะเดี๋ยวเราไปสปากัน”แม่เขื่อนพูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วพามีนออกไป เขื่อนนิ่ง

นั่งมองกล่องเพลงที่โทโมะเอาให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

“เข้มแข็งไว้นะเฟย์”เขื่อนอ่านการ์ดที่แนบมาแล้วชะงัก ไม่เข้าใจว่าแม่เฟย์จะร้ายกับโทโมะแต่

ทำไมโทโมะถึงยังเป็นห่วงเป็นใยเฟย์แบบนี้ ว่าแล้วชายหนุ่มก็รีบขับรถไปที่คอนโดเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้วกก”เมื่อเขื่อนมาถึงคอนโดเฟย์และใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปก็แปลกที่ได้ยินเสียงเหมือนคน

โก่งคออ้วก

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลเจ้ พรุ่งนี้ถ้าถ่ายฉากสุดท้ายจบแล้ว เฟย์กลับเลยได้มั้ย รู้สึกไม่สบายยังไงก็ไม่รู้ โอเคค่ะ

แค่นี้นะคะ”เฟย์เดินออกมาจากห้องน้ำและโทรหาจีจี้

 

 

 

 

 

“ไม่สบายเป็นอะไรรึเปล่า”เขื่อนพูดเมื่อเฟยืวางสายจากจีจี้

 

 

 

 

 

 

“มาทำไม ออกไปเลยนะ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเดี๋ยวนี้”เฟย์รีบไล่เขื่อน

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่อยากกลับมาหรอกน่า ชั้นแค่เอาของฝากของโทโมะมาให้เธอ”เขื่อนพูดแล้วยื่นกล่องเพ

ลงให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ”เมื่อเฟย์อ่านการ์ดที่โทโมะแนบมาให้แล้วก็น้ำตาซึมออกมา คิดถึงหลายอาทิตย์ก่อนที่

เธอเจอโทโมะที่ค่าย แล้วถูกชายหนุ่มคาดคั้นถึงเรื่องเขื่อน จนเขารู้ว่าเขื่อนนั้นทำร้ายจิตใจเฟย์มา

มากเพียงใด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เข้าใจโทโมะมันจริงๆ ทั้งๆที่เธอน่ะแฉโทโมะสารพัดแต่กลับยังเป็นห่วงเป็นใย นี่คงจะอ่อยโท

โมะล่ะสิ”เขื่อนว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ขั้นไม่ได้มีใจสกปรกคิดแต่เรื่องอย่างนั้นนะ ถ้ายังจะคิดต่ำแบบนั้นก็ออกไปซะ”เฟย์เอ่ยปากไล่

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ หรอ นี่เธอคงจะลืมแล้วสิว่าคนต่ำๆอย่างชั้น มันทำอะไรให้เธอพอใจมากกว่าที่คิด”เขื่อนกระ

ชากเฟย์มาแนบอกแล้วก็จับเฟย์โยนลงเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางไว้

 

 

 

 

 

“ไม่เอานะ อย่าทำแบบนี้ ไม่”เฟย์ดิ้นในอ้อมกอดเขื่อนก่อนจะเป็นลมไป

 

 

 

 

 

“เฮ้ เฟย์ ฟื้นสิเฟย์”เขื่อนตกที่จู่ๆเฟย์ก็เป็นลมไปก็พยายามร้องเรียกให้เธอตื่น แต่ไม่เป็นผล เขื่อน

จึงจัดท่านอนให้เธอดีๆก่อนจะเข้าห้องน้ำไปเผื่อหาผ้ามาเช็ดตัวให้เฟย์และดูแลเธอไม่ห่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นี่สินะ”ป๊อปปี้จอดรถลงที่สถานวิปัสสนาแถวชานเมือง หลังจากเขาขอร้องให้แม่ฟางช่วยบอกที่

ให้กับเขาซึ่งตอนแรกฟิญเองก็ไม่ยอม แต่ป๊อปปี้กลับขอร้องและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แม่ฟาง

จึงยอมบอกว่าฟางและโฟร์ไปที่ไหน

 

 

 

 

 

 

“ตั้งจิตของเราให้สงบ และปล่อยวาง ทำจิตให้สงบ และปล่อยวาง”เจ้าหน้าที่พูดให้กับผู้ที่มานั่งวิ

ปัสนาที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ถึงเรื่องการตั้งจิตให้แน่วแน่ ฟางที่นั่งสมาธิอยู่ริมน้ำกับโฟร์ตั้งสมาธิ แต่

แล้วภาพที่เธอกับป๊อปปี้รักกันก็ฉายเข้ามาในหัว ภาพที่ป๊อปปี้สวมแหวนให้เธอจนมาถึงภาพที่เธอ

เห็นป๊อปปี้อยู่กับฟ้าและฟ้าบอกเธอว่าท้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ คนหลอกลวง กรี๊ดดด”ฟางที่ทนไม่ไหวระเบิดอารมณ์ออกมาแล้ววิ่งไปร้องไห้ ทำให้โฟร์

ตกใจแล้วรีบวิ่งตามไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ใจเย็นๆก่อนสิฟาง พี่บอกแล้วไงว่าอย่าไปนึกถึงเรื่องของป๊อปปี้อีก”โฟรืวิ่งมาตามน้องสาว

แล้วพูด

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ฟางลืมเค้าไม่ได้พี่โฟร์ ทำไมเค้าต้องหลอกฟางแบบนี้ ฮือๆ”ฟางกอดโฟร์แน่นแล้วร้องไห้

ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย นี่คงจะถูกทิ้งมาอีกรายแล้วกะจะพึ่งทางธรรมอีกล่ะสิ อาการแบบนี้จะรอดเร้อ”ชายคนหนึ่ง

เดินออกมาจากอีกมุมแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่น้อง พวกพี่จะเป็นยังไงมันก็เรื่องของพี่”โฟร์ที่กอดฟางรีบว่าใส่หนุ่มน้อยคนนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ตอนแรกก็ไม่อยากจะยุ่งหรอกนะป้า แต่เพราะน้องป้าอ่ะกรี๊ดทีลั่นทั้งหมดแบบนี้ ใครๆที่นั่ง

สมาธิแบบนี้จิตก็กระเจิงกันพอดี”ชายคนนั้นว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่ ปากมอมแบบนี้มานั่งสมาธิใช่ว่าจะได้บุญนะ”โฟรือดไม่ได้ก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ธามๆ ไปกันเถอะอย่ามีเรื่องกับผู้หญิงเลย อ้าว พี่ฟาง”มิณทร์เดินมาห้ามรุ่นพี่ตัวเองแล้ว

ทักฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“มิณทร์มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย”ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

“ผมหอฮะ มาส่งพี่ชายผมนั่งสมาธิฮะ แล้วนี่พี่ฟางมาทำบุญหรอฮะ”มิณทร์ถาม

 

 

 

 

 

 

 

“รายนี้เค้าอกหักแล้วมานั่งสมาธิต่างหาก”ธามไทว่า

 

 

 

 

“นี่หุปปากไอ้เด็กบ้า”โฟร์รีบว่าเพราะกลัวฟางจะร้องไห้อยู่

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางมีแฟนแล้วหรอ แล้วใครกันที่ทำพี่ฟางอกหักร้องไห้แบบนี้ฮะ”มิณทร์ถามฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับ คุณพอจะเห็นผู้หญิงในรูปนี้รึเปล่าครับ”เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้พวกฟางหัน

ไปมอง

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันพี่ป๊อปผู้จัดการพี่ฟางนี่ฮะ สงสัยจะมาตาม อ้าวพี่ฟาง”มิณทร์ชี้ไปที่ป๊อปปี้ แล้วตกใจที่เห็น

ฟางวิ่งหนี

 

 

 

 

 

 

“มิณทร์เจอพอดีเห็นฟางบ้างรึเปล่า”ป๊อปปี้รีบเดินไปหามิณทร์แล้วถามถึงฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่กลับไปดูแฟนเธอล่ะป๊อปปี้ มายุ่งกับน้องชั้นทำไม”โฟร์กอดอกและขวางทางไม่ให้ป๊อปปี้ไปหา

ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ผมขอร้องฮะพี่โฟร์ ผมมีเรื่องจะคุยกับฟางจริงๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

”ไม่ นายทำน้องชั้นเสียใจชั้นไม่ยอม”โฟร์โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้ คนเค้าจะง้อกันไปขัดเข้าเดี๋ยวบาปหาคู่ไม่ได้นะ มานี่”ธามไทเห็นป๊อปปี้ขอร้องกรีบดึงโฟร์ไป

ป๊อปปี้ได้โอกาสจึงรีบวิ่งตามฟางไปทันที

 

 

 

 

 

“สรุปพี่ฟางกับพี่ป๊อปไม่ได้เป็นผู้จัดการกันหรอกหรอเนี่ย”มิณทร์มองเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง เดี๋ยวก่อนฟาง อย่าวิ่งแบบนี้สิ”ป๊อปปี้ที่วิ่งไวกว่าฟางวิ่งเกือบจะตามฟางทัน

 

 

 

 

 

“ไม่ กลับไปเดี๋ยวนี้นะ ไปหาฟ้าโน่นซะ”ฟางที่ตกใจเมื่อป๊อปปี้วิ่งมาใกล้ก็รีบไล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ฟางระวัง /กรี๊ดด”ป๊อปปี้เห็นทางด้านหน้าก็รีบร้องห้ามแต่ช้าไป ฟางสะดุดล้มคะมำไปเรียบร้อย

แล้ว

 

 

 

 

 

 

“โธ ฟางเจ็บตรงไหนรึเปล่า”ป๊อปปี้รีบประคองฟางที่ล้มขึ้นมาพลางปัดเศษใบไม้ออกให้

 

 

 

 

 

“มายุ่งทำไม ไปเลยนะเราไม่มีเรื่องต้องคุยกันเพราะเราเลิกกันแล้ว”ฟางไล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ป๊อปรู้ดีว่าฟางเลิกกับป๊อปแล้ว ถ้าไม่อยากจะคุยเรื่องของเราก็ได้ แต่ฟางฟังก่อนได้มั้ย ป๊อปมี

เรื่องของพ่อฟางมาบอกให้ฟางรู้นะ”ป๊อปปี้พูดเรื่องพ่อทำให้ฟางเลิกดิ้นและหยุดนิ่งยอมฟังป๊อปปี้

 

 

 

 

 

มาดูกันรอบนี้ เรื่องพ่อของฟางจะเป็นกาวใจให้กันรึเปล่าน้ออออ

 

แล้วคู่อื่นล่ะ จะเป็นยังไง