ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็ปิดกล้องแล้ว น้องแก้วครับเดี๋ยวพี่จะมารับเราไปงานปิดกล้องนะครับ”ฟลุ้คพูด

เมื่อมาส่งแก้วที่บ้าน

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวแก้วขอดูก่อนนะคะว่าชนกับงานอะไรรึเปล่า เนี่ยพี่ฟลุ้ค อีกไม่กี่ซีนก็จะปิดกล้องแล้ว ดีใจใช่

มั้ยล่ะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ เสียใจมากกว่า ที่อยู่ห่างจากแก้วมากกว่าเดิม เห้อ เสียดายมากเลยเนาะ”ฟลุ้คพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ โอ๊ย มดขึ้นบ้านหมดแล้ว”โทโมะที่แอบฟังอยู่ก็รีบไอและพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“แปลกนะครับบ้านก็ออกจะสะอาดแล้วไหงมีมดได้ล่ะ มดมันคงจะอิจฉาพี่แน่ๆเลยเนาะแก้ว”ฟลุ้ค

พูด

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็เชิญกลับครับ พอดีจะรีบทำความสะอาดบ้าน”โทโมะเอ่ยปากไล่

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ เพราะงานไม่มีเลยต้องมาเป็นพ่อบ้านดูแลบ้านให้ศิลปินอื่นๆ ดีจริงๆเลยนะครับ”ฟลุ้คพูด

 

 

 

 

 

“นี่อยากมีเรื่องรึไงห้ะ”โทโมะที่หงุดหงิดฟลุ้คอยู่แล้วก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่พอได้แล้วโทโมะ พี่ฟลุ้คคะ กลับไปก่อนเถอะค่ะ”แก้วรีบห้ามทั้งคู่ก่อนจะเดินเข้าไปไหนบ้าน

เพื่อตัดดปัญหาโดยทีโทโมะและฟลุ้คมองหน้ากันเขม่นก่อนจะแยกกันไปคนละทาง

 

 

 

 

 

 

 

ฟอด

 

 

 

 

 

 

เมื่อลับตาคนโทโมะวิ่งไปกอดและหอมแก้มแก้ว

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ จะบ้ารึไง มาทำอะไรตรงนี้กลางวันแสกๆน่ะ”แก้วผละออกจากโทโมะแล้วรีบดุ

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นแปลว่ากลางงคืนทำได้น่ะสิ งั้นไปเลยมั้ย ชั้นรอถึงกลางคืนไม่ไหวแล้ว”โทโมะพูดแล้วรีบดึง

มือแก้วขึ้นบันได

 

 

 

 

 

 

“พอเลยๆ เลิกหื่น แล้วนี่ไม่ออกไปไหนรึไง”แก้วตีโทโมะหลายทีก่อนจะว่า

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ พอดีว่าวันนี้ว่างน่ะ เลยอยู่บ้าน สอนการแสดงและร้องเพลงให้ศิลปินฝึกหัดที่เหลือแทนเขื่อน

ที่ลาไปบ้านชานเมือง เลยได้เห็นช้อตเด็ดหวานเลี่ยนของไอ้พระเอกนั่น นี่ชั้นหึงนะ”โทโมะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“หึงแล้วไงยะตาบ้า ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”แก้วพูดแล้วยักคิ้วกวนๆใส่ก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

“ก็อยากจะเป็นคนแถวนี้ไม่ให้เป็นนี่ นี่ คบกับชั้นเถอะนะๆๆ”โทโมะสวมกอดแล้วแล้วอ้อน

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา โทโมะ เลิกซนเป็นเด็กได้แล้ว ขืนนักข่าวรู้ว่าเป็นแฟนกันมีหวังตายแน่ๆ เรตติ้งนายตกนะ

พอเลย คิดอะไรก็คิดถึงหน้าคิดถึงหลังซะบ้าง ชั้นก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่ได้ทิ้งนายไปไหน ไม่ต้องใช้คำ

ว่าแฟนหรอก”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่แฟน แต่เราดูๆใจไปก่อนก็ได้เนาะๆ”โทโมะพูดแล้วรีบจูงมือก่อนจะถือกระเป๋าให้แก้วอีกข้าง

แล้วพาไปส่งที่ห้องเหมือนกับแมวเชื่องจนแก้วแอบยิ้มเมื่อเห็นโทโมะคอยดูแลเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรของเธอน่ะ”เขื่อนลืมตาตื่นมาแล้วตกใจเมื่อเห็นเฟย์พยายามรื้อหามือถือตัวเองจาก

เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้น ชั้นจะโทรหาพี่จีจี้”เฟย์พูดพลางไอออกมาเพราะยังไม่หายไข้ดี

 

 

 

 

 

 

“ดูตัวเองซะบ้างว่าหายดีรึยัง พอ หยุดเดี๋ยวนี้นะไม่อย่างงั้นชั้นปล้ำเธอแน่”เขื่อนดุ

 

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไอ้หื่นกาม เอะอะก็ปล้ำๆ อดอยากมาจากไหนห้ะ ไปหาที่อื่นโน่น ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนน

นะ”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่ใช่ ชั้นนี่ล่ะจะทำให้มันใช่แอง อย่าลืมสิว่าชั้นมีรูปลับของเธออยู่ อยากจะปล่อยเมื่อไหร่ก็

ปล่อยได้”เขื่อนยิ้มเยาะ

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ อย่าทำแบบนี้”เฟย์ร้องก่อนจะยอมอยู่ยิ่งๆแล้วนั่งหันหลังใส่เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า เป็นอะไรของเธอน่ะ ออกไปกินข้าว เดี๋ยวก็ตายซะหรอก”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์นั่งเงียบไม่

ไหวติง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็จับชั้นมาทรมานไม่ใช่รึไง เพื่อสาสมกับการทำเชื่อเสียงโทโมะของนายป่นปี้ทำเลย เอาให้พอ

ให้คุ้มกับตอนที่ชั้นเคยปล่อยคลิปฉาวนังมีนด้วยก็ได้นะ”เฟย์เงยหน้าขึ้นมาพูดอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอพูดว่าอะไรนะ อย่าบอกนะว่าไอ้คลิปของมีนกับฝรั่งนั่นเธอเป็นคนปล่อย เธอทำไมเลวแบ

บนี้ห้ะเฟย์”เขื่อนพุ่งเข้ามากระขากเฟย์เข้ามาใกล้ก่อนจะเอามือหนาบีบแก้มของเฟย์จนเฟย์ร้อง

ด้วยความเจ็บแล้วว่าก่อนจะผลักเฟย์ล้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะมาว่าชั้นไม่ได้นะ ก็นังมีนสุดที่รักของนาย อยากจะนอกใจไปหาไอ้ฝรั่งนั่นทำไม แล้วก็คงจะมัน

ล่ะสิท่าเลยเผลออัดคลิปความเลวเอาไว้ประจานให้ประชาชนรับรู้ โง่ชะมัด ว้าย จะทำอะไรน่ะ”เฟย์

พูดอย่างสะใจไม่กลัวว่าเขื่อนจะอารมณ์พุ่งพล่านมากแค่ไหนก่อนจะร้องเมื่อเขื่อนผลักเฟย์กดลง

กับเตียงก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออก

 

 

 

 

 

 

 

“ก็สั่งสอนเธอไงล่ะ ผู้หญิงร้ายๆอย่างเธอต้องเจอชั้น เฟย์”เขื่อนพูดจบก็ซุกไซร้ไปตามตัวเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“เอานะเขื่อน ไม่ทำแบบนี้ กรี๊ดดด”เฟย์ร้องออกมาเมื่อสุดท้ายก็ถูกเขื่อนข่มขืนเธออีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่สินะ โรงเรียนการแสดงที่นัดหมายของเรา”ฟางพูดเมื่อเดินเข้ามาด้านในของโรงเรียนการแสดง

แห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางมาแล้ว พี่ชื่อพี่ดอกอ้อนะคะ มาเลยค่ะเดี๋ยวพี่จะพาน้องฟางไปรู้จักกับนักแสดงคนอื่นๆ

ของหนังเรื่องนี้นะคะน้องฟางรับบทเป็นอาฉิง เป็นนางเอกของเรื่องนะคะ นี่ค่ะเวนดี้จะมารับบทเป็น

เสี่ยวผิงพี่สาวของอาฉิง นี่เวฟ จะมารับบทเป็นอาเว่ย และคนสุดท้ายคือน้องเต้ย พระเอกละครชื่อ

ดังจะมารับบทเป็นกมล พระเอกของเรื่องค่ะ”ดอกอ้อ ผู้จัดการหนังและดูแลนักแสดง เดินปรี่มาพา

ฟางและป๊อปปี้เข้าไปในห้องซ้อมการแสดง แล้วไล่แนะนำทุกคนให้ฟางรู้จัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางตัวจริงน่ารักนะเนี่ย เราชื่อเวฟนะ เราเป็นแฟนคลับของฟางนะ”เวฟรีบเดินปรี่มาจับมือแล้วพูด

อย่างตื่นเต้นก่อนจะรีบขอฟางถ่ายรูปทำเอาป๊อปปี้และฟางเหวอกับการจู่โจมของเวฟ

 

 

 

 

 

 

 

“เวฟพุ่งเข้ามาทักฟางแบบนี้ได้ยังไง ฟางเค้าตกใจหมดแล้วนะ เราชื่อเวนดี้นะยินดีที่ได้รู้จัก”เวนดี้

เดินเข้ามาพูด

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีนะคะทุกคน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”ฟางยิ้มและแนะนำตัวให้ทุกคนอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

“ไม่คิดเลยนะว่าตัวจริงจะตัวเล่กกระปุ๊กลุ๊กเหมือนตุ๊กตาล้มลุกแบบนี้”เต้ยเดินเข้ามาพูด

 

 

 

 

 

“นี่นาย หมายความว่ายังไงน่ะ”ฟางหันขวับไปพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็เหมือนตุ๊กตาล้มลุกจริงๆนี่นา น่ารักดี ไม่คิดเลยนะครับว่าจะได้เจอนักร้องสาวสวยที่กำลังฮอต

ที่สุดในตอนนี้ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับฟาง”เต้ยพูดแล้วยิ้มให้ก่อนจะจับมือฟางเช็คแฮนด์

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะครับ วันนี้ฟางเค้ามาสายผมว่าเรารีบประชุมเรื่องหนังกันดีกว่านะครับ ฟางเค้าจะได้กลับไป

ซ้อมร้องเพลงต่อ”ป๊อปปี้เห็นท่าทางของเต้ยที่มีต่อฟางก็รีบดึงมือฟางออกไปและพาฟางไปนั่ง

ประชุมด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สรุปนะคะ เดี๋ยวเราจะไปถ่ายภาพยนตร์เรื่องนี้กันที่ดอยแม่สลอง เชียงรายกันอาทิตย์หน้า ซึ่งทาง

คุณป๊อปบอกมาแล้วเกี่ยวกับเรื่องคิวของน้องฟางที่ทางต้นสังกัดเคลียร์คิดทั้งหมดให้เราแล้วตามนี้

นะคะ”ดอกอ้อพูด

 

 

 

 

 

“งั้นวันนี้เรามาทำเวิร์คช้อปปรับพื้นฐานนักแสดงในเรื่องให้คุ้นเคยกันก่อนเลยนะครับ”ผู้กำกับหนัง

ในเรื่องพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวในเรื่องน้องฟางจะต้องรักกับเต้ยมาตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันนะคะ แล้วเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่

มากไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ไม่มีวันลืมไปจากใจ ขอให้น้องฟางและเต้ยทำอารมณ์สวมบทบาทเป็นก

มลและอาฉิงนะคะ”ดอกอ้อพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กมล เธอเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย”ฟางเดินเข้ามาตามบทแล้วคุยกับเต้ย

 

 

 

 

 

 

 

“อาฉิง”เต้ยเห็นฟางที่ดินมาแตะไหล่ตัวเองเสร็จก็ดึงฟางไปกอดแน่นท่ามกลางความตกใจของ

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน พอๆ คุณเล่นเกินบทไปรึเปล่า”ป๊อปปี้รีบพูดแล้วดึงฟางออกห่าง

 

 

 

 

 

 

 

“นอกบทอะไรกันครับ ผมน่ะเห็นว่าตัวกมลและอาฉิงเองก็รักกันมาก จะเพิ่มบทให้กอดกันเมื่อตอน

เจอกันหน่อยก็ไม่แปลกนี่ครับ และอีกอย่างตอนนี้เรากำลังทำเวิร์คช้อปนักแสดง ผู้จัดการส่วนตัวก็

ไม่ควรจะมายุ่งด้วย”เต้ยพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณป๊อปปี้คะพี่ดอกอ้อว่า คุณป๊อปใจเย็นๆนั่งลงที่เดิมเถอะนะคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”ดอกอ้อ

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรจริงๆป๊อปปี้ นั่งลงเถอะ”ฟางเห็นท่าไม่ดีก็รีบพูด ทำให้ป๊อปปี้ยอมนั่งทนดูฟางและเต้ยท

เวิร์คช้อปการแสดงคู่กันที่เต้ยพยายามแสดงความรักอย่างถึงเนื้อถึงตัวฟางเสมอจนจบช่วงเวิร์ค

ช้อป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับแล้วหรอฟาง ให้เราเดินไปส่งนะ”เต้ยเห็นฟางกำลังเดินกลับกับป๊อปปี้ก็รีบเดินมาเป็นเพื่อน

 

 

 

 

 

 

“ผมว่ามันไม่ดีนะครับ เต้ยก็เป็นถึงพระเอกดังมาเดินกับฟางแบบนี้ก็เป็นข่าวพอดี”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“จะไปซีเรียสอะไรครับคุณผู้จัดการ พระเอกนางเอกจะพูดคุยทำความรู้จักคุ้นเคยกันก่อนจะไป

แสดงจริง ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหาย”เต้ยพูดก่อนจะชวนฟางคุยโดยมีป๊อปปี้เดินตามไปเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

ใครว่ามีแค่อุปสรรคฝั่งป๊อปปี้ ฝั่งฟางก็มาแล้ว แถมออกตัวแรงซะด้วย

 

คู่นี้เค้าจะจัดการกันได้มั้ยน้อ ยังไม่ทันได้บอกรักกันซะด้วย

 

 

แต่คู่อื่นจะเป็นยังไงหรือมีอุปสรรครึเปล่าต้องติดตามน้าาา