ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงมีข่าวของแบงค์กับฟางได้”บอสถามพร้อมกับยื่นนิตนสารบันเทิงฉบับ

หนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“นักร้องสาวฟาง กับพระเอกหนุ่มแบงค์ ควงกันไปช้อปปิ้งที่ซุปเปอร์มาเก็ตด้วยกัน2ต่อ2แบบนี้คือ

อะไร หรือนี่อาจะเป็นคู่จริงของสาวฟางไม่ใช่คู่จิ้นอย่างซุปเปอร์สตาร์หนุ่ม โทโมะ เท็จจริงจะเป็น

ยังไง ให้ตัวมาตอบด่วนด้วยจ้า”เลขาอ่านข่าวให้ป๊อปปี้และฟางฟัง ภาพในนั้นเป็นภาพที่ฟางกำลัง

เดินซื้อเค้กกับแบงค์ในซุปเปอร์มาเก็ต

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริงนะคะบอส ฟางไม่ได้เป็นอะไรกับพี่แบงค์เค้านะคะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

“แล้วความจริงมันคืออะไร ทำไมเราถึงไปกับแบงค์แบบนี้ได้ล่ะ”บอสถามฟาง

 

 

 

 

 

 

“วันนั้นเป็นวันเกิดน้องฟิญ แล้วป๊อปปี้เค้าไม่ว่างไปกับฟางแล้วฟางก็เจอพี่แบงค์เค้าออกมาจาก

ค่ายของเรา เค้าอาสาจะไปส่งฟางซื้อของเท่านั้นเองค่ะไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนคะ ดูทีวีก่อนค่ะ”เลขาของพ่อป๊อปปี้พูดแล้วเปิดทีวีเป็นภาพที่แบงค์ถูกนักข่าวมารุม

สัมภาษณ์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แบงค์คะ กับข่าวที่ออกมาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของนักร้องสาวฟางนี่เป็นยังไงคะ”นักข่าวถาม

แบงค์

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ น้องฟางเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนผมครับ เราเลยรู้จักและสนิทกันในระดับหนึ่ง”แบงค์ตอบ

 

 

 

 

 

 

“เป็นรุ่นน้อง แต่ข่าววงในบอกว่าฟางเคยปลื้มแบงค์สมัยเรียนนี่ยังไงคะ แล้วฟางยังปลื้มแบงค์อยู่รึ

เปล่าคะ”นักข่าวถาม

 

 

 

 

 

“ปลื้มหรอครับ อันนี้ผมไม่รู้มาก่อนนะเนี่ย งั้นต้องถามน้องเค้าแล้วล่ะครับงานนี้”แบงค์ตอบ

 

 

 

 

 

“แล้วแบบนี้จะมีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์กันมั้ยคะเนี่ย”นักข่าวถามต่อ

 

 

 

 

 

 

“อันนี้ผมว่าต้องปล่อยเป็นเรื่องของอนาคตครับว่าจะเป็นยังไง ผมขอตัวก่อนนะครับ”แบงค์ตอบและ

ยิ้มให้กับกล้องก่อนะเดินไป ป๊อปปี้เห็นดังนั้นก็รีบหยิบรีโมตปิดทีวีทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางไม่ได้คิดอะไรกับพี่แบงค์แล้วนะคะ จริงๆ”ฟางรีบบอกเมื่อเห็นท่าทางป๊อปปี้นิ่งๆ

 

 

 

 

 

“แต่เดี๋ยวนะคะ น้องแบงค์เค้าหมดคิวเรียนแอคติ้งที่ค่ายเราแล้วนี่คะ แล้วทำไมถึงเจอน้องฟาง

ได้”เลขาพูด

 

 

 

 

 

 

“มันความผิดผมเองครับบอสที่ปล่อยฟางให้อยู่คนเดียวจนต้องเป็นข่าวแบบนี้”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ จะชอบรึไม่ชอบแล้วยังไงชั้นไม่รู้นะ เพราะตอนนี้ข่าวมันออกมาแล้ว ดันเข้ามาซะถูก

จังหวะตอนโทโมะมีปัญหาซะด้วย งั้นป๊อปปี้ถ้าพาฟางไปออกงานก็ดูแลดีๆแล้วกัน ถ้านักข่าวขุด

คุ้ยอะไรก็พาฟางออกมาเลย ส่วนฟางถ้านักข่าวถามอะไรก็ตอบไปตามตรงว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับ

ฝ่ายโน้น เพราะถ้าไม่มีรูปหลุดหรืออะไรอีก ข่าวมันก็เงียบไปเอง เอาล่ะ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าป๊อปต้อง

ติวเรื่องแอคติ้งให้ฟางดีๆนะ เพราะจะมีค่ายหนังเค้ามาติดต่อให้ฟางไปเล่นหนัง”บอสพูดก่อนที่ฟาง

และป๊อปปี้จะเดินออกมาจากห้องทำงานบอส โดยที่ป๊อปปี้ไม่ยอมพูดอะไรเลยทำให้ฟางแอบ

อึดอัดใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปปี้ ขอโทษนะ ที่ไม่ระวังตัวจนเป็นข่าวแบบนี้”ฟางพูดเสียงอ่อยๆขอโทษป๊อปปี้

 

 

 

 

“ชั้นต่างหากล่ะ ต้องขอโทษเธอที่ทิ้งเธอให้อยู่คนเดียวจนเป็นข่าว”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ก็นายต้องไปหาเพื่อนนี่นา และอีกอย่างอลิสเค้าคงอยากเพื่อนคนนี้อยู่ข้างๆ”ฟางหน้ามุ่ยลงไป

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“พูดแต่อลิสๆอยู่นั่นล่ะ งั้นก็ไปหาอลิสเลยแล้วกัน”ป๊อปปี้อ่านข้อความในมือถือเสร็จก็ดึงฟางขึ้นรถ

ไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เธออยู่ไหนน่ะ อยู่ในห้องน้ำหรอ”เขื่อนที่ออกไปสงบสติอารมณ์แล้วเดินเข้ามาในห้องวันต่อมา

ก็แปลกใจที่ไม่เห็นเฟย์ในห้องนอน เลยเดินไปเคาะประตูที่ห้องน้ำ ก่อนจะหยุดฟังแล้วได้ยินเสียง

ฝักบัวในห้องเปิดอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์”เขื่อนลองเปิดประตูห้องน้ำที่ไม่ได้ล๊อคเข้าไปก็ตกใจเมื่อเห็นเฟย์นอนขดตัวอยู่ในอ่างน้ำแล้ว

เปิดฝักบัวไหลรดตัวเอง นอนหนาวกอดตัวเองแล้วปากสั่น เขื่อนรีบอุ้มเฟย์ขึ้นมาจากอ่างน้ำทันที

 

 

 

 

 

“นะ หนาว”เฟย์หลับตาอยู่เริ่มเพ้อละเมอออกมาเขื่อนจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“จะไม่ด้หนาวได้ไงล่ะยัยบ้า เล่นนอนอยู่ในอ่างทั้งคืน”เขื่อนพูดแล้วเห็นว่าเฟย์ตัวร้อนก็จัดการเข็ด

ตัวให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ”สักพักเฟย์ก็ร้องไห้ออกมาทำให้เขื่อนชะงัก แล้วมองไปที่ผ้าปูเตียงที่มีคราบเลือดสีแดงเป็น

ดวงๆ จะว่าไปแล้ว เรื่องนี้เขาก็ทำรุนแรงกับเฟย์เหมือนกัน แม้ว่าเฟย์จะทรยศเขาในตอนแรกก็ตาม

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอไม่ทำชั้นก่อนชั้นก็ไม่อยากทำร้ายเธอหรอกเฟย์”เขื่อนลูบผมของเฟย์ที่หลับไม่ได้สติเพราะ

พิษไข้แล้วพูดอย่างอ่อนโยน ก่อนจะล้มตัวนอนเฝ้าเฟย์อยู่ข้างๆไม่ไปไหน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า จะนั่งอยู่บนรถอีกนานมั้ยเนี่ย ลงมาสิ”ป๊อปปี้จอดรถที่หน้าร้านกาแฟของอลิสก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“พวกชอบบังคับ เชอะ”ฟางลงรถมาทำหน้ามุ่ยก่อนจะเดินเข้ามาในร้าน

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางใช่มั้ยคะ ขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยคะ”มีลูกค้าหญิง2คนเห็นฟางก็รีบปรี่ไปขอถ่ายรูป

 

 

 

 

 

 

“แหม ฮอตจริงๆเลยนะ นักร้องคนเก่งของป๊อปคนนี้น่ะ”อลิสเดินเข้ามาแตะไหล่ป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“พอดีว่าช่วงนี้ฟางกำลังจะมีซิงเกิ้ลที่2แล้วน่ะ ป๊อปกลัวว่าฟางจะเครียดๆ เลยพาออกมาเปิดหูเปิด

ตาบ้าง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“จะเครียดก็เพราะนายพามาเนี่ยล่ะ”ฟางพูดพึมพำกับตัวเองเบาๆแล้วมองหน้าอลิสที้องหน้ากลับ

 

 

 

 

 

 

“ฟาง น่ารักมั้ย มีตุ๊กตาหมีด้วยนะ ไปนั่งตรงนั้นกัน ตรงนั้นดูเป็นส่วนตัวด้วย ไม่ค่อยมีคนเยอะเท่า

ไหร่ เดี๋ยวชั้นสั่งอะไรให้กินเนาะ”ป๊อปปี้เดินพาฟางไปด้วยกันอีกมุมของร้านแล้วโอบไหล่ฟาง ฟาง

หันมายิ้มเยาะใส่อลิสแล้วเดินไปกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว มีแต่เค้กน่าทานทั้งนั้นเลย วันนี้ชั้นขอกินหน่อยน้า เดี๋ยววิ่งคืนให้ๆ”ฟางอ้อนป๊อปปี้เมื่อเห็น

เค้ก

 

 

 

 

 

 

“แอ๊บ”อลิสแอบเบ้ปากมองฟางที่อ้อนป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะลุกเอาเค้กมาให้ฟาง ฟางมองหน้าอลิ

สก่อนจะยักคิ้วกวนๆ

 

 

 

 

 

 

 

“อ้อนดีแบบนี้ หวังว่าจะรู้ตัวนะว่าตัวเองเป็นนักร้องแล้วป๊อปปี้เป็นใคร นี่คงจะไม่เอาผู้จัดการตัวเอง

มาคบเป็นแฟนหรอกใช่มั้ย”อลิสพูดขึ้นเมื่ออยู่กับฟาง2คน “แต่ป๊อปปี้เค้าทั้งเทคแคร์ชั้นดี ทั้งหล่อ

นิสัยดีอีกด้วย เห้อ แถมโปร์ไฟล์ก็ดีเยี่ยมแบบนี้ใครเข้าใกล้ ก็หวั่นไหวเป็นธรรมดานี่ จริงมั้ย อ

ลิส”ฟางยอกย้อนอลิสแล้วทำหน้ากวนๆใส่

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เธอคืดว่าอยู่ใกล้ป๊อป แล้วอยากจะทำอะไรก็ทำงั้นหรอ ไม่มีวัน ชั้นกับป๊อปเรารู้จักกันมาก่อนที่

ป๊อปจะรู้จักกับเธอ ชั้นไม่มีวันยกป๊อปให้เธอหรอก”อลิสว่า

 

 

 

 

 

“จะมาก่อนรึหลังแล้วไงล่ะ แต่ป๊อปปี้เค้าอยู่ชั้น”ฟางเยาะ

 

 

 

 

 

“นี่ อยากโดนดีนักใช้มั้ย”อลิสพูดแล้วง้างมือหมายจะตบฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน้า อลิส”ฟางทำทีเป็นกลัวอลิสแล้วหลับตาปี๋ทันที

 

 

 

 

 

 

“ทำอะไรกันน่ะ”ป๊อปปี้ที่ปเอาของว่างมาให้ฟางชะงักเมื่อเห็นอลิสกำลังหาเรื่องฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ เพื่อนของนายจะหาเรื่องชั้น หาว่าชั้นแย่งนายไปจากเค้า ชั้นไม่อยู่ที่นี่แล้ว”ฟางทำปั่นปึ่ง

ก่อนจะวิ่งออกไปนอกร้าน

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง อย่าพึ่งไปกลับมาก่อน เธอไม่ได้โดนอลิสทำอะไรใช่มั้ย”ป๊อปปี้รีบวิ่งตามไปถามด้วยความ

เป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้านายมาช้า ชั้นอาจจะโดนตบจริงๆก็ได้นะ นายกลับไปหายัยนั่นเถอะ เดี๋ยวชั้นนั่งรอในรถ

ก็ได้”ฟางตีหน้าเศร้า

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ไงล่ะชั้นเป็นผู้จัดการเธอนะ มีหน้าที่คอยดูแลและปกป้องไม่ให้เธอเป็นอะไร ถ้าอลิสทำร้ายเธอ

จริง ชั้นเองก็ไม่ชอบเหมือนกันที่เธอถูกทำร้ายน่ะ เอางี้ เข้าไปในร้านเถอะนะ เดี๋ยวชั้นจะอยู่ข้าง

เธอไม่ให้อลิสมาหาเรื่องเธออีกแล้ว โอเคมั้ย”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางกลับมานั่งที่เดิม โดยมีอลิ

สมองฟางอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้เป็นผู้จัดการชั้นใช่ม้ะ งั้น อยากกินเค้ก แต่ป้อนให้ด้วยนะๆ”ฟางรีบอ้อนป๊อปปี้ต่อหน้าอลิส

 

 

 

 

 

 

“เธอนี่น้า อ่ะๆ”ป๊อปปี้แอบยิ้มนิดนึงก่อนจะป้อนเค้กเข้าปากฟาง แล้วเช็ดปากให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้ว ชั้นไปหน้าร้านล่ะ”อลิสฮึดฮัดไม่พอใจแล้วเดินปึงปังออกไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

“ฮิฮิ ไปซะได้ก็ดี สะใจชะมัด”ฟางเมื่อเห็นอลิสเดินออกไปก็หัวเราะชอบใก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“นี่แน่ะ ยัยตัวแสบ แสบนักใช่มั้ย”เมื่อเห็นท่าทางของฟาง ป๊อปปี้ก็เข้าใจก่อนจะเอาครีมเค้กป้ายที่

แก้มฟางอย่างหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย คนบ้า เดี๋ยวหน้าชั้นเป็นสิว อย่างนี้ต้องเอาคืน นี่แน่ะๆ”ฟางร้องก่อนจะเอาครีมเค้กป้ายกลับ

บ้าง แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกัน เหมือนเมื่อตอนอยู่ที่ห้องซ้อมด้วยกัน โดยที่ทั้งคู่รู้สึกดีต่อกันแม้ไม่ต้อง

พูดก็รู้

 

 

 

 

 

 

 

นั่นไง นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันนะเนี่ย ยังหวงขนาดนี้ ถ้าเป็นแฟนกันล่ะ จะเป็นไงน้ออ

 

 

เดี๋ยวขออัดคู่หลักอย่างป๊อปฟางก่อนเนาะ เดี๋ยวค่อยกลับไปคู่รองงง