ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นมีรถพยาบาลเข้ามาที่สปาของเพื่อนเขา

 

 

 

 

“ประตูที่ห้องซาวน่าไม่ดีเลยทำให้มีลูกค้าของที่นี่โดนขังไว้ด้านในน่ป๊อป”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

“เขื่อนไม่เป็นแล้วนะ เขื่อน”เสียงใสๆของเฟย์ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ววิ่งตามรถเข็นตามมาดูอาการ

เขื่อนไม่ห่าง

 

 

 

 

 

“เห้ย เขื่อน”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นเพื่อนของตัวเองมีสภาพเป็นแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนเป็นแบบนี้แล้วงานพรุ่งนี้จะทำยังไงล่ะเนี่ย”โทโมะที่เดินออกมาจากด้านในสปาพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“ถ้ามันไม่มีใครช่วยป๊อปปี้ดูแลศิลปิน พรุ่งนี้ชั้นลากองถ่ายมาช่วยก็ได้”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า แบบนี้พี่ฟลุ้คของเธอก็ถามหาแย่สิ”โทโมะหันไปพูดกวนๆใส่แก้วตามเคย แต่คราวนี้แก้วที่

งอนโทโมะจากในสปาเมื่อกี้หันขวับมามองก่อนจะทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินเชิดไปอยู่ข้างๆฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นตอนนี้พวกเรารีบไปดูอาการเขื่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที”ป๊อปปี้สรุปก่อนที่ทุกคนจะไป

หาเขื่อนที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อาการเขื่อนเป็นยังไงบ้างคะหมอ”แก้วถามหมอเมื่อหมอตรวร่างกายเขื่อนเสร็จ

 

 

 

 

 

 

“ดูจากอาการแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ แต่หมอจะให้คนไข้นอนที่นี่เพื่อพักฟื้นคืนนึงแล้ว

กัน”หมอพูด

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชั้นยังไม่ตายนะ ไม่ต้องร้องไห้หรอกยัยหัวหอม”เขื่อนพูดแล้วมองเฟย์ที่นั่งเฝ้าข้างๆเขาไม่ห่าง

 

 

 

 

 

“ใคร ใครร้องไห้ยะชั้นน่ะก็แค่แสบตาย่ะ”เฟย์รีบเช็ดน้ำตาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆไม่ร้องก็ไม่ร้อง แต่เธอน่ะกลับไปได้แล้วเพื่อนชั้นเค้าก็มากันหมดแล้ว เดี๋ยวพี่จีจี้ของเธอก็มา

แหกอกชั้นตายพอดี ข้อหาลักพาตัวเด็กในสังกัดเค้าไป”เขื่อนพูดแล้วรับน้ำเปล่ามาจากแก้วที่ริน

ให้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไล่กันหรอยะ เออก็ได้ ไปก็ได้ อุตส่าห์ช่วยแท้ๆทีนี้ล่ะทิ้งกัน”เฟย์โวยวายก่อนจะเดินปึงปังออกไป

 

 

 

 

 

“ดูเค้าก็เป็นห่วงนายดีนะเขื่อนน่จะให้เค้าอยู่ต่อนะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่อ่ะ ยัยนั่นข่าวฉาวเยอะแล้ว ขืนอยู่นานๆเดี๋ยวเป็นข่าวได้ ยิ่งยัยนี้ชอบเหวี่ยงไม่แคร์สื่อ

ด้วย”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ รู้นิสัยกันดีริงๆนะเนี่ย คิดอะไรกับเฟย์รึเปล่าน่ะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“ไม่หรอกเพื่อนกัน ว่าแต่ฟางเถอะ พรุ่งนี้พร้อมมั้ยกับการว์ตัวครั้งแรก”เขื่อนเปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 

 

 

“ให้ยอมรับตรงๆเลยมั้ย ฟางบอกเลยว่ายังไม่พร้อมอ่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมเพราะมาถึงขนาดนี้แล้วเธอจะกลัวไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้มันคือวันแสดงฝีมือเธอ

แล้วสู้หน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ก็มันตื่นเต้นนี่นา ทำตัวไม่ถูกยังไงไม่รู้”ฟางพูดแล้วทำสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนี่พวกเราตั้งเยอะให้กำลังใจฟาง ตอนชั้นโชว์ครั้งแรกนะชั้นก็เป็นแบบฟางล่ะ แต่ชั้น

เชื่อมั่นในตัวเองว่าต้องผ่านมันไปให้ได้ และมันก็ผ่านไปได้”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้ฟางอย่างเป็น

มิตร

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ วันนี้เราให้เขื่อนพักผ่อนกันเถอะเพราะนายกับฟางต้องตื่นเช้า หลังเสร็จงานพวกเราจะมา

เยี่ยมนายนะ”ป๊อปปี้พูดสรุปก่อนจะพาแก้ว ฟางและโทโมะกลับบ้านไป ซึ่งคืนนี้โทโมะเลือกจะไป

นอนคอนโดแทนการมาเตรียมตัวที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมยังไม่นอนอีก พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นฟางยังคงซ้อมร้องเพลงของตัว

เองอยู่

 

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นนอนไม่หลับนี่เลยซ้อมอีกหน่อยแล้วค่อยไปนอน”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ ซ้อมแค่ไหนแค่นั้น แล้วไปนอน เพราะพรุ่งนี้จะได้ตื่นมาสดชื่นๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ก็มันตื่นเต้นนี่นา มันงานแรกของชั้นเชียวนะ”ฟางรีบพูดแต่สีหน้ายังไม่คลายความกังวลไปได้เลย

เพราะเธอไม่ได้เป็นเน็ตไอดอล ไม่มีผลงานทางโทรทัศน์หรือเคยประกวดเหมือนคนอื่นๆมาก่อน

 

 

 

 

 

 

 

“เธอก็คิดซะว่า เธอทำในสิ่งที่รักสิ เธออบร้องเพลงเธอก็ทำโชว์ให้เต็มที่ทำให้คนดูด้านล่างมีความ

สุขไปกับเธอ ไม่ต้องคิดกังวลหรือฟุ้งซ่านทำใจให้สบาย โล่งๆไม่ต้องเครียดนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วลูบ

ผมฟางอย่างอ่อนโยนจนทำให้ฟางใจสั่น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นไปนอนแล้วก็ได้ ง่วงพอดีเลย หาวว”ฟางได้สติรีบหนีป๊อปปี้เข้านอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนที่โทโมะจะเปิดตัวนะ ก็จะมีพวกศิลปินฝึกหัดของค่ายขึ้นไปโชว์ก่อนจะเรียงลำดับ แรก

สุดจะเป็นมิณทร์ แต้งกิ้วแล้วก็ฟางนะ เอาล่ะอีก10นาที ทำสมาธิดีๆล่ะ”สตาฟในงานเดินมาชี้แจง

ทุกคนหลังเวทีในวันงาน

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว มิณทร์ดูนั่นสิ มีแฟนคลับนายที่เชียร์นายตอนประกวดมาชูป้ายไฟให้ด้วย”แต้งกิ้วแอบเปิด

ม่านหลังเวทีดูบรรยยากาศด้านนอกงานแล้วรีบชวนมิณทร์มาดู

 

 

 

 

 

“นั่นไง แฟนคลับเธอก็มีนะ”มิณทร์รีบพูดแล้วชี้ให้แต้งกิ้วดู

 

 

 

 

 

 

“นี่ นั่งนิ่งเชียว กินอะไรมั้ย”แก้วเดินมาแตะไหล่ฟางที่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจา

 

 

 

 

 

 

“แก้ว ทำไงดี ชั้นกลัวอ่ะ กลัวคนดูไม่ฟังชั้น ไม่สนชั้นเพราะทั้งแต้งกิ้วทั้งมิณทร์เค้าเป็นเน็ตไอ

ดอลกับเคยประกวดมาก่อนแล้วมีแฟนคลับมาเชียร์เค้า แต่ชั้นเป็นใครก็ไม่รู้จะมีคนสนใจหรอ”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าฟาง โชว์ตัววันนี้มันเหมือนกับการเปิดตัวเราให้คนอื่นรู้จักเรานะ ไม่เคยรู้จักมาก่อนแต่เริ่ม

กันใหม่ตอนนี้ก็ได้ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวชั้นขอตัวไปดูอีตาโทโมะก่อนนะ นี่จะแสดงอยู่แล้วยังไม่มา

อีก”แก้วพูดก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“มิณทร์เตรียมตัวออกได้แล้วค่ะ”สตาฟเดินมาเรียกมิณทร์ออกไป เมื่อมิณทร์ขึ้นเวทีเสียงกรี๊ดก็ดัง

ขึ้นตามด้วยมิณทร์ที่ร้องเพลง นั่นทำให้ฟางที่นั่งรออยู่เริ่มตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงของคนมาคอย

เชียร์

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ แต้งกิ้วต่อเลยค่ะ”สตาฟพูดเมื่อมิณทร์ร้องเพลงจบแล้วให้แต้งกิ้วขึ้นไปร้องเพลง เมื่อแต้

งกิ้วขึ้นเวทีเสียงกร๊ดก็ดังกระหึ่มไม่แพ้มิณทร์ยิ่งทำให้ฟางใจเสียกว่าเดิม

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางเตรียมตัวนะคะ”สตาฟในงานบอกฟางทำให้ฟางนั่งนิ่งไม่กล้าลุกขึ้นไป

 

 

 

 

 

“ยัยแสบ นั่งเงียบแบบนี้เดี๋ยวจะเป็นลมบนเวทีมั้ยเนี่ย”ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างๆแล้วพูด

 

 

 

 

“นาย ชั้นเริ่มไม่มั่นใจแล้วอ่ะว่าชั้นจะทำได้มั้ย ชั้นกลัว”ฟางพูดกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ฟาง ชั้นน่ะเชื่อว่าเธอทำได้นะ ตอนนี้ใครต่อใครที่อยู่ข้างนอกอาจ

จะยังไม่รู้จักเธอ แต่ถ้าเธอมีความมั่นใจ เชื่อมั่นว่าตัวเธอทำได้ เธอสามารถทำให้ทุกคนสนใจและ

ติดตามเธอหลังจากนี้ได้ ถ้าเธอคิดว่าไม่มีใครรู้จัก นี่ไง มีชั้นที่รู้จักเธอแล้ว ถ้าเธอคิดว่าเธอไม่

มั่นใจ นี่ไง ชั้นอยู่นี่ อยู่ตรงนี้ รอเธออยู่หลังเวทีนี้ ไปซะ คนเก่งของชั้น เธอน่ะมีอะไรดีๆในตัวเยอะ

ที่พร้อมโชว์ เธอทำได้ฟาง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกุมมือให้กำลังใจฟาง ทำให้ฟางใจเต้นรัวก่อนจะยิ้ม

กับป๊อปปี้เมื่อเห็นป๊อปปี้ยิ้มให้มา คำพูดให้กำลังใจจากผู้จัดการคนนี้เหมือนเป็นเชื้อเพลิงที่ปลุกให้

เธอฮึดอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ออกไปได้แล้วค่ะ”สตาฟสั่งฟางก่อนจะให้ฟางขึ้นไปบนเวที เมื่อไปถึงเวที เสียงฮือฮามาจาก

ล่างเวที ทำให้ฟางประหม่าเล็กน้อย แต่เมื่อคำพูดของป๊อปปี้ดังก้องในหัวทำให้เธอสูดลมหายใจ

เข้าลึกๆก่อนจะยิ้มให้ทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“รู้รึเปล่าเรื่องที่เธอกำลังคิด สงสัยจะผิด มันไม่จริง”เมื่อดนตรีดังขึ้นฟางก็เริ่มร้องเพลงขึ้นมาท่อน

แรก ทุกคนด้านล่างเวทียังแปลกใจมองหน้ากันเลิกลั่กไปบนเวทีแล้วพูดคุยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอยากจะเม้าท์ก็มาสิ มาเม้าท์ทูเม้าท์ ว่าฉันรักใคร ไม่อยากจะพูดเลย ถ้าอยากจะเม้าท์ก็มาสิ

มาเม้าท์ทูเม้าท์ อยากรู้ใช่ไหม ว่าเรื่องจริง จะเป็นไง เม้าท์ทูเม้าท์เลยดีกว่า”เมื่อมาถึงท่อนฮุค

ฟางก็ร้องและเต้นวาดลวดลายบนเวทีต่ออย่างไม่ยอมแพ้ จนคนดูบางส่วนเริ่มตบมือเข้ากับจังหวะ

กับเพลง ทำให้ฟางใจชื้นและร้องเพลงต่อไปเรื่อยๆ จนจู่ๆท่อนฮุคหลังสุด โทโมะก็โผล่เข้ามาแล้ว

เจ้นท่าเดียวกับฟาง ก่อนจะเต้นเข้าคู่กับฟางสร้างเสียงฮือฮาและเสียงกรี้ดของแฟนคลับเป็นอย่าง

มากก่อนที่ทั้งคู่จะเต้นและร้องด้วยกันจนจบเพลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จบไปแล้วนะครับกับซิงเกิ้ลล่าสุดของศิลปินหน้าใหม่คนนี้ ชื่อเพลงmouth to mouth แฟนๆที่

น่ารักของผมทุกคนครับ ผมขอฝากฟางศิลปินคนใหม่ของค่ายไว้ในใจทุกคนด้วยนะครับ”โทโมะ

พูดโปรโมตให้กับฟาง เมื่อร้องจบเพลง ก่อนที่เสียงกรี๊ดของแฟนคลับโทโมะจะดังมาเป็นระลอกๆ

ก่อนที่โทโมะจะพาฟางลงมาหลังเวที

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ยชั้นบอกแล้วว่าเธอต้องทำได้ คนเก่งของชั้น”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูดแล้วยิ้มให้กับฟางเหมืน

กับที่เคยบอกไว้ว่าเขาจะอยู่ข้างๆฟางและไม่ไปไหน

 

 

 

 

“อื้อ ขอบใจนะป๊อปปี้”ฟางยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

 

 

 

 

 

หลังากออกงานครั้งแรกแล้วฟางจะเป็นยังไงต้องติมตามน้าาาาา