ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ วันนี้นายพาชั้นมาทำอะไรที่นี่เนี่ย”ฟางมองป๊อปปี้และแก้วที่ลากเธอมาที่สปาแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

“นี่เป็นสปาของเพื่อนชั้นเอง วันนี้เธอต้องมาเค้าครอสดูแลตัวเอง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แหม ปกติชั้นก็ทาครีม ดูแลตัวเองอยู่แล้วล่ะน่า ไม่ต้องมาที่นี่ก็ได้เปลือง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“พอเลย มาที่นี่ล่ะดีแล้วเพราะพรุ่งนี้เธอจะต้องไปออกงานครั้งแรก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ออกงานครั้งแรก กรี๊ดดด ป๊อปปี้นายพูดจริงๆนะ ตื่นเต้นจัง”ฟางร้องอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

“พอๆ สำรวมหน่อยสิ ห้ามกระโกกระดาก”ป๊อปปี้พูดแล้วส่ายหน้าขำๆก่อนจะเดินไปจัดการเรื่องให้

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวจะทำอะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อออกมาในชุดคลุมอาบน้ำแล้วถูกพนักงานดึงไปนั่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แวกซ์เฉยๆไม่เจ็บหรอกน่า”แก้วยิ้มก่อนจะหันไปพยักหน้ากับป๊อปปี้ที่กอดอกอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ไม่เบอะไรล่ะแก้ว พอแล้ว ไม่เอา”ฟางร้องเสียงหลงเมื่อถูกแวกซ์ขนส่วนขาและแขน ก่อนจะ

ขัดขืนไม่ได้เมื่อแก้วและป๊อปปี้ร่วมมือกันช่วยล๊อคตัวไม่ให้ฟางไปไหนได้จนเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห นี่ถึงกับแท้กทีมกันเลยหรอเนี่ย แก้วเธอไม่มีถ่ายละครรึไง”เขื่นเดินเข้ามาแล้วก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“วันนี้เค้ายกกองน่ะ เลยว่าง มาช่วยป๊อปทำอะไรแบบนี้ก็สนุกดีนะ นึกถึงสมัยเข้าวงการใหม่ๆ”แก้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

“ก็นึกว่าเธออยากนวดฟรีที่นี่ซะอีกเลยยอมมา”เขื่อนพูดแล้วอมยิ้มมองแก้วอย่างรู้ทัน

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ รู้ทันตลอดเลย ฟางสู้ๆนะเดี๋ยวชั้นขอไปนวดตัวก่อน”แก้วพูดแล้วเดินไปจากห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“เห้อ แก้วไปแล้ว ชั้นไปซาวน่าดีกว่า สู้ๆนะป๊อปปี้ ฟาง”เขื่อนพูดแล้วเดินหนีไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ นายไม่อยากจะไปสปากับพวกเขื่อนบ้างหรอช นอยู่ได้”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ ที่นี่มันเป็นสปาของจินนี่ ชั้นจะมาเมื่อไหร่ยังไงก็มีส่วนลดพิเศษล่ะน่า”ป๊อปปี้พูดแล้วยัก

คิ้วกวนๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ ใครกันจินนี่ กิ๊กนายรึไง”ฟางถาม

 

 

 

 

 

“ทำไม หึงหรอ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“จะบ้ารึไงยะตาบ้า ชั้นถามเฉยๆเท่านั้นเองล่ะน่าไม่ได้หึงอะไรซักหน่อย นายอย่ามามั่ว”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่ได้ว่าอะไร ชั้นก็พูดเล่นๆเฉยๆล่ะน่า เธอน่ะจะหึงอะไรชั้นเราน่ะทำงานด้วยกันอีกนานนะ

ถ้าคิดอะไรขึ้นมานี่ชั้นคงทำตัวไม่ถูกแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วหันหลังไปคุยกับพนักงานทำให้ฟางแอบ

ซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว ห้องนวดน้ำมันว่างพอดีไปนวดดีกว่า”แก้วพูดเมื่อเปลี่ยนชุดเสร็จก็เดินเข้าห้องไปนวดโดย

ไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งกำลังนวดอยู่ก่อหน้านี้แล้ว แก้วเดินผ่านเตียงข้างๆไปโดยไม่ทันสนใจคน

ที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวมานะคะคุณโทโมะขอไปเอาของด้านนอกพักให้น้ำมันซึมเข้าตัวก่อนนะคะ”พนักงานเตียง

ข้างๆพูดแล้วเดินออกจากห้องไป แก้วชะงักลืมตาขณะนวด ก่อนที่พนักงานะขอตัวออกไปเอาของ

ด้านนอกเหมือนกัน แก้วจึงแอบย่องมาเตียงข้างๆที่มีเพียงที่กั้นฉากกั้นอยู่ก็ตกใจพบว่าคนที่นอน

อยู่คือโทโมะ แก้วหน้าแดงจัดเพราะตอนนี้เธอสวมแค่ชุดคลุมอาบน้ำเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย”แก้วที่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆโทโมะก็สะดุ้งเมื่อโทโมะพลิกตัวเงยหน้าแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะ”โทโมะรีบคว้าแขนแก้วเมื่อวิ่งออกไป ก่อนจะรีบล๊อคประตูแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรของนายน่ะ อย่ามองชั้นด้วยสายตาแบบนั้นนะ”แก้วหน้าแดงแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเราไม่ต้องมานวดแล้วมั้ย นวดแบบธรรมดาๆที่เรานวดน่ะมันจะไปสนุกอะไร ตอนนี้ก็มีทั้งชั้น

กับเธอในห้องนี้แล้ว ไม่มีใครมากวนด้วย”โทโมะเห็นแก้วที่หน้าตาตื่นก็แกล้งทำท่าหื่นใส่แก้วแล้ว

เดินเข้ามาใกล้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยะ อย่านะ”แก้วตกใจรีบผลักโทโมะออกแต่เนื้อตัวที่ลื่นไปด้วยน้ำมันนวดของโทโมะนั้นทำให้แก้ว

ดันโทโมะไปไม่พันมิหนำซ้ำยังลื่นแล้วทำให้โทโมะและแก้วเข้าใกล้กันมากกว่าเดิม ตึกๆ โทโมะ

เมื่อใกล้แก้วก็ยิ่งใจเต้นรัว

 

 

 

 

 

 

 

“อะ ออกไปเลยนะ ชั้นไม่เล่นนะ”แก้วที่อยู่ใกล้โทโมะมากไปก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“เอ้า สาวๆทั้งประเทศชอบชั้น แล้วเธอไม่อยากชอบชั้นมั่งรึไง”โทโมะยิ้มยั่วแล้วกระแซะเข้าใกล้

แก้ว

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่นิยมรุ่นเดียวกันมาทำแฟนหรอกนะ”แก้วส่ายหน้าแล้วเดินหนี

 

 

 

 

“แหมๆ อะไรกันชั้นน่ะเข้าวงการหลังเธอก็จริง แต่ชั้นอายุมากกว่าเธอ2ปีเชียวนะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

“ย่ะ แต่ชั้นไม่นิยมพวกที่อยู่ๆกันแบบนี้”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แหม ต้องให้ไกลๆแล้วโตกว่าแบบพี่ฟลุ้คสินะถึงจะถูกใจ”โทโมะแขวะ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่พูดกับนายแล้ว หลักชั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”แก้วพูดแล้วบอกโทโมะให้หลบ แต่โทโมะยิ่ง

แกล้งแก้วยิ่งไม่หลบแล้วยื่นตัวเองเข้าไปใกล้ตัวแก้วมากกว่าเดิน จังหวะนั้นเองแก้วหงายหลังล้ม

ลงโทโมะรีบประคองรับแต่เนื่องจากเนื้อตัวโทโมะลื่นอยู่แล้วทำให้ทั้งคู่ล้มลงไปทันที

 

 

 

 

 

 

จุ้บ

 

 

 

 

 

ตอนนั้นเอง ปากโทโมะและแก้วได้ประกบกันทั้งคู่อึ้งตกใจตัวชาไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

“อะ ไอ้บ้า ไอ้ลามก”แก้วได้สติรีบออกห่างแล้ววิ่งหนีออกจาหห้องไปทันที โทโมะที่ได้สติมอง

แก้วที่วิ่งออกไปด้วยความตกใจปนเขินก็แอบอมยิ้มนิดนึงก่อนจะนั่งลงแล้วรอให้พนักงานมานวดต่อ

อย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณค่ะ”เฟยืที่ว่างจากโชว์ตัวต่างจังหวัดก็แวะมาที่สปาแล้วมาพักผ่อนด้วยการอบซาวน่าที่นี่ก็

เดินลัดเลาะหาห้องว่างจนเจอห้องหนึ่งที่เปิดประตูอยู่ก็ยิ้มก่อนจะเข้าไปแล้วเอาแผ่นเจลปิดตามา

ปิดไว้ขณะเข้าห้องซาวน่า

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

เสียงเหมือนมีใครเข้ามาในห้อง เฟย์ไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นคนมาขอแชร์ห้องซาวน่าเพราะที่นี่

เป็นสปาชั้นนำไม่แปลกที่จะมีคนมาใช้บริการที่นี่ และเธอเองก็ไม่ใช่ดาราดังอะไรที่จะหยิ่งใช้ห้อง

ซาวน่าคนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงน่ะ”เสียงที่คุ้นหูทำให้เฟย์ต้องเอาแผ่นเจลปิดตาออกแล้วต้องตกใจเมื่อเห็น

คนที่มาแชร์ห้องซาวน่านั้นคือเขื่อน เฟย์รีบลุกแล้วถอนห่างหนีจากเขื่อนที่ยืนมองทันทีเพราะตอน

นี้เธอสวมแค่ชุดคลุมตัวเดียวเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวจะเขินอะไรเล่า ทีเล่นเอ็มวีกับผู้ชายถอดเสื้อมีตั้งเยอะแยะ ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ชั้น

เพื่อนเธอนะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ตะ แต่ชั้นไม่ชินนี่นา เรารู้จักกันมานานก็จริงแต่ชั้นเป็นดารานะ”เฟย์หน้าแดงแล้วพูดและหลบ

สายตา

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ไม่ชินก็ไม่ชิน งั้นออกไปก็ได้”เขื่อนส่ายหน้าก่อนจะเดินไปเปิดประตูต้องตกใจเมื่อพบว่า

ประตูห้องซาวน่าปิดล๊อค

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะทำไมประตูล๊อค”เฟย์แปลกใจที่เห็นเชื่อนเปิดประตูไม่ได้ก็ถาม

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยมันล๊อคจากด้านนอกชัวร์ ไม่ก็ประตูเสียแน่ๆ”เขื่อนพูดก่อนจะเดินพยายาม

ทุบประตู ส่วนเฟย์ก็พยายามหาอะไรแถวนั้นช่วยเขื่อนทุบประตู เพราะเสียเงินค่าประตูสปายังดีกว่า

ต้องเข้าโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

“โห ประตูมันแข็งอ่ะเฟย์ทุบนานละมันยังไม่พังเลยเธอไหวมั้ย”เขื่อนที่ทุบก็เริ่มหอบหายใจเพราะ

อยู่ในห้องที่ทั้งร้อนและอับแล้วเคลื่อนไหวร่างกายตลอดแบบนี้มันยิ่งจะทำให้เขาเสียพลังงานใน

ร่างกายมากกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“ไหวแต่เขื่อนนายนั่งลงเถอะนี่หน้านายเริ่มซีดแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นอะไรเหมือนตอนเข้าค่ายหรอก

น่า”เฟย์พูดแล้วสังเกตดูเขื่อนที่หน้าตาซีดเซียวแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อก่อนที่เฟย์และเขื่อนไปเข้าค่าย

แล้วเขื่อนร้แนจากการเดินทางไกลจนเป็นลม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกน่า ชั้นยังไหว ตอนนี้ชั้นต้องวิ่งรอกดูแลศิลปินนะชั้นไม่อ่อนแอแบบเมื่อก่อนแล้ว

น่า”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่อ่อนแอได้ไงน้านายซีดนะเขื่อนถ้านายเป็นอะไรขึ้นมาจะว่ายังไง”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

“เถอะน่า ชั้นน่ะ มะ ไม่ เป็น ไรหรอก”เขื่อนพูดก่อนจะเป็นลมวูบไปต่อหน้าต่อตาเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อน ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ ช่วยเขื่อนที”เฟย์รีบประคองกอดเขื่อนที่เป็นลมตะโกนออกมาอย่าง

ขวัญเสีย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพอกโคลนแล้วก็อบผิวด้วยน้ำแร่นะคะ”เสียงของพนักงานพูดทำให้ฟางที่ถูกล้างตัวเสร็จเดิน

ออกมาแล้วพบว่าป๊อปปี้นั่งอยู่ที่ดิมไม่ไปไหน

 

 

 

 

 

“ทำไมนายไม่ไปไหนเลยล่ไม่เมื่อยรึไง”ฟางถาม

 

 

 

 

 

“ไม่อ่ะ หน้าที่ของชั้นคือต้องดูแลเธอวันนี้ชั้นพาเธอมาดูแลตัวเองเพื่อจะได้เตรียมตัวเป็นนักร้อง

และดาราที่เพอเฟ็กสมบูรณ์แบบ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มนิดนึงตามแบบของเขาทำให้ฟางส่ายหน้าก่อน

จะถูกลากไปขัดสีฉวีวรรณสารพัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เชอะ ไหนว่าจะดูแลเราๆ ไหงมาหลับได้ล่ะเนี่ย”ฟางเดินออกจากห้องแต่งตัวเมื่อจัดการตัวเอง

เสร็จแล้วเดินออกมาเห็นป๊อปปี้นั่งหลับและกอดหมอนไม่รู้เรื่อง ฟางจึงมานั่งข้างๆแล้วมองป๊อปปี้

หลับ

 

 

 

 

 

 

“เชอะ ทีตอนนี้ล่ะหลับปุ๋ยอย่างกับเด็ก ทีกับเราล่ะดุเอาๆ อีตาขี้เก็ก”ฟางมองป๊อปีป้ที่หลับก็ยิ้ม

ก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

“พูดอะไรชั้นได้ยินนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลืมตามองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

“นะ นายไม่ได้หลับหรอกหรอ”ฟางตกใจแล้วรีบมองไปทางอื่นเมื่อถูกป๊อปปี้จับได้

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้หลับ ชั้นแค่พักสายตาหรอกน่า แต่ก็ดี นอนพักสายตาคราวนี้ได้รู้ว่ามีคนแอบ

นินทา”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ชั้นขอโทษแล้วกันน่านายน่ะไปหาอะไรกินป่ะจะได้สดชื่น”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“หิวล่ะสิ ยัยแสบ”ป๊อปปี้มองฟางอย่างรู้ทันก่อนจะพาฟางลงมาที่ชั้นล่างของสปาที่เป็นร้านกาแฟ

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวป๊อปปี้ มาแล้วทำไมไม่โทรหานี่จินนี่ก็มัวแต่ต้อนรับแขกคุณแม่ลืมมาหาเพื่อนตัวเองเลย

เนี่ย”เมื่อลงมาชั้นล่างขณะสั่งเครื่องดื่ม จินนี่ก็เดินเข้ามาทักป๊อปปี้ทำให้ฟางมองจินนี่ด้วยความ

สงสัย

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้าก็เห็นจินนี่ต้องทำงาน ธุรกิจกำลังไปได้สวยลูกค้ามาใช้บริการเยอะป๊อปก็ไม่อยากกวนนี่

นา”ป๊อปีป้พูดแล้วยิ้มก่อนจะพูดคุยกับจินนี่อย่างสนิทสนมแล้วถามไถ่สารทุกข์สุขดิบตามประสา

เพื่อนกันว่าเป็นยังไงบ้าง ทำให้ฟางที่ยืนมองอยู่เริ่มรู้สึกตัวว่าเป็นส่วนเกินก็เดินมานั่งที่โต๊ะเพียงคน

เดียวแล้วมองดูป๊อปปี้พูดคุยกับจินนี่แล้วไม่มองงเธอก็ซึม

 

 

 

 

 

 

 

“อีตาบ้าไหนว่าจะดูแลกันไงเล่า”ฟางหน้ามุ่ยแล้วจิ้มเค้กเจ้าปากอย่างหัวเสียแล้วมองไปที่นอก

กระจกของร้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เค้กมีครีมเยอะแบบนี้มีหวังอ้วนแน่เลย ยัยแสบ”ป๊อปปี้เดินมานั่งตรงข้ามฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“นายไม่ไปคุยกับเพื่อนนายล่ะชั้นอยู่คนเดียวได้”ฟางทำเป็นยิ้มแล้วตักเค้กกิน

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ป๊อปปี้เห็นฟางจะตักเค้กเข้าปากก็ตีมือฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเลยยัยแสบกินไปหลายคำละมานี่อ่ะ ชั้นสั่งให้”ป๊อปีป้เลื่อนทาร์ตผลไม้ให้กับฟางแล้วยัก

คิ้วให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจนะแต่นายไปคุยกับเพื่อนนายเหมือนเดิมเถอะ”ฟางพูดแล้วทำทีเป็นไม่สนใจป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่สนใจชั้นเลยรึไงคนเราอุตส่าห์จะเอาเดโมมาให้ฟังซะหน่อย”ป๊อปปี้พูดก่อนะแกะไอพอตตัวเอง

แล้วเสียบหูฟังก่อนจะยื่นหน้าเข้าใกล้ฟางเพื่อจะใส่หูฟังให้ นั่นทำให้ฟางใจเต้นรัวกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

“เพราะมั้ย”ป๊อปปี้ถามเมื่อกดเล่นเพลงแล้วฟังเพลงจากหูฟังไอพอตอีกข้างหนึ่ง

 

 

 

 

 

“อื้อ เพราะ เพราะที่สุดเลย”ฟางพูดแล้วแอบอมยิ้มอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

 

เอาแล้วไง แต่ละคู่ใครหวั่นไหวก่อนล่ะเนี่ย ละเขื่อนจจะเป็นยังไงน้อออ

 

 

ขอโทษน้าที่หายไป ช่วงนี้เอาตรงๆไม่ว่างเลยที่จะมาอัพอ่ะ

 

 

พยายามมาอัฟแล้วน้าอย่าหายไปไหนกันน้า