ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างๆ หลัวจากออกงานครั้งแรก กระแสตอบรับเป็นไงบ้างฟาง”เขื่อนถามเมื่อเขาเห็น

ฟางเดินเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

 

“มีแต่คนว่าทั้งนั้นเลย ดูสิเขื่อน ไหนจะในเฟสบุ้ค ไหนจะกระทู้พันทิป ในไอจีอีก”ฟางพูดแล้วเอา

ไอแพตให้เขื่อนดู

 

 

 

 

 

 

“โทโมะขึ้นร้องมาช่วยใครร้องเพลง ไม่เห็นจะรู้จักเลย”

 

 

 

เขื่อนอ่านคอมเม้นในเฟสบุ้คคอมเม้นแรก

 

 

 

 

 

“ใช่ๆ ไม่เห็นจะสวยเลย”

 

 

เขื่อนอ่านคอมเม้นต่อไปแล้วรีบปิดไปอ่านข้อความในพันทิป

 

 

 

 

“ค่ายKzส่งนักร้องคลื่นลูกใหม่ขึ้นเวทีในมินิคอนเสิร์ตของโทโมะ มีทั้งแต้งกิ้ว มิณทร์ที่เคยเป็นเน็ตไอดอลแล้ว แต่สาวน้อยที่โทโมะขึ้นมาร้องเพลงด้วยนี้คือใคร เรามาดูกันว่าหน้าตาน่ารักแต่จะดังรึจะดับกัน”

 

 

เขื่อนอ่านกระทู้พันทิปแล้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

“ส่วนตัวนะคะ เป็นใครมาจากไหนไม่รู้ กล้ามากนะที่มาร้องเพลงกับโทโมะ”

 

 

 

 

เขื่อนอ่านคอมเม้นต่อไป

 

 

 

 

“ใช่ๆ พี่โทโมะของเราออกจะหล่อ แต่ไหงมาร้องเพลงกับใครที่ไหนไม่รู้ ไม่เห็นจะน่ารัก”

 

 

 

เขื่อนอ่านคอมเม้นไปสังเกตฟางที่ทำหน้าเจื่อนๆไป

 

 

 

 

“ดับแน่ๆนี่พูดเลย ดังก็ไม่ดัง”เขื่อนอ่านจบก็รีบปิดไอแพตแล้วดูฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ชั้นคงไม่มีคนยอมรับแน่ๆ ดูแต่ละคอมเม้นสิ”ฟางพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะมานั่งเศร้าเสียใจทำไมล่ะ มีคนเกลียดแต่ใช่ว่าจะไม่มีคนชอบนะ”ป๊อปปี้เดินเปิดประตูเข้ามา

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เออ นั่นสิ ฟางอย่าพึ่งคิดมากเลยนะ”เขื่อนช่วยปลอบใจฟางอีกที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไง ใครว่าเธอมีแต่คนว่า นี่ไงในไอจี นักร้องใหม่หรอคะ น่ารักจัง”ป๊อปปี้เปิดอินสตาแกรมอ่านให้

ฟางฟังเกี่ยวกับคอมเม้นท์แต่ละเม้นท์ใต้ภาพงานมินิคอนเสิร์ตเมื่อวาน

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เค้าน่ารักดีนะ เต้นแล้วเคมีเข้ากับพี่โทโมะเลย”

 

 

 

เขื่อนอ่านคอมเม้นต่อไป

 

 

 

 

“ใช่ๆ เคมีเข้ากันดี ถ้าออกงานคู่กันอีกก็ดีสิ ดูรูปแล้วจิ้นเลย”

 

 

 

 

ป๊อปปี้อ่านคอมเม้นอีกรูปที่เป็นรูปฟางและโทโมะเต้นคู่กันเมื่อวานพร้อมกับคำชมฟางเมื่อเต้นกับ

โทโมะให้ฟางดู

 

 

 

 

 

“โอ้โหฟาง นอกจะมีกระแสจิ้นกับโทโมะแล้วยังมีแฮชแท็กให้เรากับโทโมะด้วยนะ นี่

ไง#TOMOFANG”เขื่อนพูดแล้วชูภาพให้ฟางดู ฟางมองแล้วใจชื้นขึ้นมาแล้วสบตากับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ว่าเธอไม่ดี เห็นมั้ย ยังมีคนที่ชอบเธออย่าคิดมากสิยัยแสบ เมื่อกี้ตอนขับรถตามมาที่โรง

พยาบาลนะ ชั้นได้ยินเพลงของเธอเปิดในวิทยุด้วยนะ อย่าพึ่งคิดมาก”ป๊อปปี้พูดแล้วพลางลูบหัว

อย่างอ่อนโยนทำให้ฟางใจสั่นรัวไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยคราวนี้ชั้นคงได้คู่จิ้นเป็นเธอแล้วล่ะมั้ง”โทโมะพูดแล้วเดินเข้ามาในโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมหรอโทโมะเกิดอะไรขึ้น”ฟางถามต่อด้วยความสงสัยและแปลกใจที่เห็นโทโมะสวมหมวก

และใส่แว่นตากันแดด เพราะปกติตอนเขามาหาเขื่อน โทโมะไม่ห็นต้องพรางตัวขนาดนี้เลย

 

 

 

 

 

 

“ก็รูปในไอจีรูปนี้อ่ะดิ ที่ชั้นขึ้นไปร้องเพลงช่วยเธอโปรโมต ทำให้เกิดแฟนคลับเค้าตั้งเพจในเฟส

บุ้ค ของชั้นกับเธอ แล้วทีนี้พ่อป๊อปปี้เอ้ย บอสใหญ่เลยเห็นว่าเป็นเรื่องดี เลยจะให้เธอกับชั้น

ออกงานคู่กันน่ะสิ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห นี่มันโชค2ชั้นเลยนี่ฟาง ใช่มั้ยป๊อป”เขื่อนรีบพูดแล้วหันไปพูดกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่า มันยังคนที่เกลียดชั้นอยู่นะ จะดีหรอ”ฟางพูดแล้วชั่งใจกับข้อความต่างๆ

 

 

 

 

 

 

 

“เธอก็อย่าเอาเรื่องเล็กๆๆพวกนี้ไปใส่ใจเลย ดีซะอีก ตอนนี้ทางผู้ใหญ่และแฟนคลับส่วนนึงก็

สนับสนุนเธอแล้วนะ แม้จะออกงานคู่โทโมะหน่อยก็ไม่เป็นไร น่ารักดี”ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปทางอื่น

ไม่มองฟางกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้านายเห็นว่าน่ารักแล้วเหมาะสม ชั้นก็โอเคแล้วกัน”ฟางมองป๊อปปี้ที่ไม่สนใจตัวเองก็พูดก่อนจะ

หันไปคุยต่อกับโทโมะ จนถึงเวลาที่เขื่อนออกจากโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย นักข่าว”เขื่อนตกใจเมื่อเห็นนักข่าวมายืนรอหน้าโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

“ตายล่ะ ยังไม่ไปอีกหรอเนี่ย คืองี้ เมื่อกี้ตอนชั้นออกมาจากค่ายอ่ะ นักข่าวพวกนี้เค้ามาถามเกี่ยว

กับเรื่องของเธอ เพราะพวกนี้เค้าสืบมาได้ว่าฟางเป็นเด็กในสังกัดของนายที่ป๊อปปี้ดูแลอยู่”โทโมะ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“คือ อยากให้ออกงานคู่กันก็จริงนะ แต่ไม่ใช่เวลานี้ เอางี้ เจอกันที่บ้าน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาผ้า

ปิดปากใส่ให้ฟางแล้วดึงไปอีกทางทันที ส่วนโทโมะและเขื่อนมองหน้าก่อนก่อนจะกอดคอเดิน

ออกไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวๆ นี่นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ นี่โรงพยาบาลนี้มีทางเข้าออกทางเดียวนิ”ฟางพูดเมื่อเดินตาม

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็พาออกอีกทางไง หลบนักข่าว แหม ไม่ทันจะดังนี่มีคนสนใจเรื่องราวขนาดนี้เลยนะเรา”ป๊อปปี้

พูดแล้วจูงมือฟางออกมาทางประตูหลังโรงพยาบาลที่เป็นทางแคบๆ ของตึก ทำให้ป๊อปปี้และฟาง

ต้องเลาะไปในทางแคบๆด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

จี๊ดๆ

 

 

 

 

 

จู่ๆก็มีหนูสีดำวิ่งตัดหน้าฟางที่เดินตามป๊อปปี้อยู่

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดๆ หนูๆๆ”ฟางตกใจร้อง ป๊อปปี้ตกใจเช่นกันรีบเอามือปิดปากฟางทำให้ฟางโผกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

 

ฟางที่อยู่ใกล้และกำลังกอดป๊อปปี้อยู่ก็ใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องกลัวนะ หนูมันไปแล้ว”ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดก็พูดปลอบฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“อะ เอ่อ ใช่ๆ ไปกันเถอะ”ฟางได้สติ รีบผละออกจากอ้อมกอดแล้วรีบเดินนำป๊อปปี้ออกไปด้าน

นอก

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย นี่เราใจเต้นแบบนี้ได้ไง นั่นผู้จัดการเรา ท่องไว้ๆ”ฟางที่รีบวิ่งออกมาด้านนอกแล้วพูดกับตัว

เอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาพบคุณภัทรดนัย เสตสุวรรณค่ะ”เฟย์เดินมาหาพยาบาลที่นั่งอยู่หน้าเค้าเตอร์แล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ คุณภัทรดนัยพึ่งออกไปเมื่อกลางวันนี้เองค่ะ”นางพยาบาลพูดทำให้เฟยืที่ซื้อดอกไม้มาเยี่ยมก็

แอบจ๋อยทันที

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ มาเยี่ยมชั้นล่ะสิ”เขื่อนที่ตั้งเดินกลับมาเอาของเห็นเฟย์ก็รีบไปหา

 

 

 

 

 

 

“ว้าย อะไรเนี่ยอีตาบ้า หลีกๆ หายแล้วนิ ชั้นกลับล่ะ”เฟย์รีบเดินหนี แต่เขื่อนรั้งไว้

 

 

 

 

 

“เอ้าจะไปไหนล่ะ มาเยี่ยมชั้นไม่ใช่รึไง นี่ดอกไม้ให้ชั้นใช่มั้ย ม่ะ ขอนะ”เขื่อนพูดแล้วยิ้มตามแบบ

ฉบับของเขาเอง

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันยะ หายแล้ว ก็ไม่ต้องมายุ่ง ดอกนี้เดี๋ยวชั้นเอาไปจัดดอกไม้ที่คอนโด”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“นี่ ทำเป็นหยิ่งเลยน่า ยังไงซะเราก็เพื่อนกัน”เขื่อนพูดแล้วเดินไปกอดคอเฟย์อย่างสนิทสนม

 

 

 

 

 

“ไม่ นั่นมันเรื่องอดีต ตอนนี้มันไม่ใช่ พอเลย ชั้นไม่อยากเป็นเพื่อนนายแล้ว”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

“ทำไม ไม่อยากเป็นเพื่อน แต่เลื่อนเป็นแฟนล่ะสิๆ”เขื่อนรีบแซวต่อ ทำให้เฟย์หน้าแดง

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นไม่ใช่มีนนะอีตาบ้าโอ้ย กลับแล้ว”เฟย์พูดแล้วปาดอกไม้ใส่เขื่อนจนเขื่อนรับแทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

“เอ้า รีบกลับไปไหนล่ะ นี่ไปกินข้าวกันๆ เดี๋ยวเลี้ยงข้าวๆ”เขื่อนรีบพูดก่อนจะรีบวิ่งตามเฟย์แล้วดึง

ขึ้นรถตัวเองไป ด้วยริสัยเดิมที่ทำอะไรตามใจตัวเองทำให้สุดท้ายเฟย์ถูกเขื่อนลากไปกินข้าวด้วย

กันอย่างเสียไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวถ่ายแบบพรุ่งนี้เสร็โทโมะต้องไปคุยเรื่องซิงเกิ้ลใหม่นะ”พนักงานเดินมาแจกแจงงานให้โท

โมะที่เดินออกมาจากห้องซ้อมเต้นอีกครั้ง ก่อนที่โทโมะจะเดินมาที่ระเบียงตอนเย็นหลังซ้อมเต้น

เสร็จแล้วถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ขอบคุณมากนะคะพี่ฟลุ้คที่ช่วยแก้ว ไม่งั้น ถ่ายเอ็มวีวันนี้ แก้วคงเล่นไม่ได้แน่ๆ”แก้วเดินพูด

กับฟลุ้คเมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ทำให้โทโมะที่อยู่ชั้นบนชะงัก แล้วมองคนทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

“เห้อ บางทีพี่ก็ไม่อยากให้มันเป็นแค่เอ็มวีเลยนะแก้ว”ฟลุ้คมองแก้วแล้วพูดทำให้แก้วชะงัก

 

 

 

 

 

“เอ่อ สายแล้วๆตายล่ะ เดี๋ยวแก้วต้องเอารองเท้าไปคืนที่ร้านเพื่อนด้วยสิ”แก้วรีบพูดเปลี่ยนประเด็น

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องคุยเลยแก้ว พี่รู้นะว่าแก้วรู้ว่าพี่คิดยังไงกับเรา แก้ว พี่ไม่อยากเป็นแค่คู่จิ้นกับ

เราอีกต่อไปแล้ว พี่ชอบแก้วนะ พี่ชอบมากตั้งแต่แก้วเข้าวงการใหม่ๆเลยก็ว่าได้”ฟลุ้คพูดความรู้สึก

ออกมาจากใจ

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟลุ้คแก้วว่ามันอาจจะดูไม่ดี”แก้วตกใจเธอรู้ว่าฟลุ้คชอบเธอ แต่ไม่คิดว่าฟลุ้คจะบอกเธอตรงๆ

แบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอได้มั้ย พี่ขอจีบแก้วได้มั้ย”ฟลุ้คพูดขอร้อง แก้วที่ทนเห็นฟลุ้คอ้อนไม่ไหวก็ตอบตกลงเพราะ

กลัวฟลุ้คจะเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีเนาะ ดีจริงๆ”โทโมะยืนมองทุกอย่างจากด้านบนแล้วพูดพึมพำกับตัวเองแล้วรู้สึกอิจฉาฟลุ้ค

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

โอ้ย แต่ละคู่ล่ะปากแข็งเชียว มาดูกัน ใครจะหลุดพูดก่อนนะๆ

 

 

ขอโทษน้า ที่หายไปนาน ช่วงนี้ต้องเตรียมทำเรื่องเอกสาร ใกล้เรียนแล้วอ่ะ ไรเตอร์เลยไม่ค่อยมีเวลามาอัพ แต่อย่าหายไปไหนนะ ตอนหน้า มีอุปสรรคเข้ามาแล้วจ้าาา