ปั้นรักปั้นหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะเรื่องนี้ต้องมีเลิฟซีนกับพี่ฟลุ้คหรอคะ”แก้วอ่านบทช่วงหลังของละครก็รีบพูดกับผู้กำกับ
 
 
 
 
 
“ใช่ ก็ตามข่าวที่เค้าเห็นเราไปดูหนัง ทานข้าวกับฟลุ้คทำให้แฟนคลับเค้าจิ้นมากขึ้นเราก็ต้องคืน
กำไรให้คนดูสร้างมุมกุ๊กกิ๊กของพระนางเพิ่มขึ้นไง เรตติ้งของละครเราจะได้ดีขึ้นๆไง ถ้าเป็นไปได้
จูบเลยก็จะดีมาก”ผู้กำกับพูด
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นแก้วขอพิจารณาก่อนได้มั้ยคะ คือแก้วเล่นละครมาแก้วก็ไม่เคยมีเลิฟซีนดุแบบนี้เลย”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“เอ้า จะไปกลัวอะไร ฟลุ้คก็ไม่มีแฟน เราก็ไม่มีแฟน มีข่าวจิ้นแบบนี้สิดีสร้างกระแสนอกจากทั้ง
ละครแล้ว ให้กับพวกเราทั้งคู่อีก ออกงานคู่ ได้ค่าตัวเยอะจะตาย แถมดังด้วย”ผู้กำกับพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่มันก็เป็นเรื่องหลอกลวงประชาชนไม่ใช่หรอพี่ เพราะแก้วไม่ได้คิดอะไรกับพี่ฟลุ้คมากกว่าพี่เลย
นะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“มันก็เป็นเรื่องปกติของวงการอยู่แล้วนี่ จะแคร์อะไร เอาเป็นว่า พี่ให้เราไปคิดละกันนะกับบทที่ปรับ
ใหม่ว่าจะเอาจูบจริงรึเปล่า แต่ให้ถอนเลิฟซีนพวกนี้ออกคงไม่ได้นะ”ผู้กำกับพูด แก้วถอนหายใจ
ก่อนจะเดินออกมาหลังเลิกกองแล้ว
 
 
 
 
 
 
“พี่ไปส่งมั้ยน้องแก้ว”ฟลุ้คขับรถมาจอดใกล้แก้วแล้วถาม
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ แก้วโทรตามเขื่อนมาแล้ว ขอตัวนะคะ”แก้วพูดแล้วเดินเลี่ยงฟลุ้คออกมาเพราะนึกถึง
บทที่ถูกปรับใหม่ เพราะจริงๆแล้วไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าฟลุ้คชอบเธอ แต่เพราะเธอไม่ได้คิดอะไร แล้ว
นี่ต้องมีเรื่องที่ต้องคู่กันบ่อยๆมันจะยิ่ทำให้ฟลุ้คคิดไปไกล เธอขอเลือกจะรักษาระยะห่างระหว่าง
เธอกับฟลุ้คไว้ก่อนแล้วกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ยๆ วันนี้ไม่กลับกับพี่ฟลุ้คขาของเธอ แปลกจัง”แก้วเดินมาตามทางต้องชะงักเมื่อโทโมะจอดรถ
มาทัก
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นแค่เกรงใจพี่เค้า เออ นายมาก็ดีละ ดีเลย ส่งชั้นกลับด้วย”แก้วพูดจบก็ลงไปนั่ในรถโทโมะ
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ผมซุปตาร์นะครับไม่ใช่คนขับรถ คุณจริญญา”โทโมะบนใส่แก้วที่นั่งด้านหลังเพราะมันเหมือน
เขาเป็นคนขับรถของเธอ
 
 
 
 
 
 
“ในสายตาคนอื่น นายคือซุปตาร์ แต่สำหรับชั้น นายคือโทโมะ ผู้ชายขี้บ่น โอเคนะ พูดมากไปได้
แล้ว”แก้วพูดแล้วยักคิ้วกวนๆ โทโมะส่ายหน้าเบาๆก่อนจะขับรถมาจอดคอนโดตัวเอง
 
 
 
 
 
“นายจะบ้าหรอมาจอดคอนโดได้ไงทำไมไม่ไปบ้านพัก เดี๋ยวถ้าปาปารัซซี่ห็นนายพาชั้นเข้าคอนโด
มีหวังเป็นข่าวใหญ่พอดี”แก้วโวยวาย
 
 
 
 
 
“เอาน่า ชั้นแวะมาเอาของน่า มีทางลับตามมาแล้วกัน”โทโมะพูดจบก็ใส่แว่นตาดำก่อนจะโยน
หมวกให้แก้วแล้วเดินเลาะมาทางด้านหลังที่มีประตูทางเข้าออกของแม่บ้านแล้วสามารถเข้าไปใน
คอนโดได้โดยไม่ต้องเข้าด้านหน้า
 
 
 
 
 
 
“เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวนะยะ มิน่า ไม่เคยมีข่าวเสียหายเลย งี้เอาสาวมานอนกี่คนแล้วล่ะ”แก้วพูด
ขณะเข้ามาในห้อง
 
 
 
 
 
“ไม่อ่ะ นอกจากแม่กับพี่มากิแล้ว เธอน่ะผู้หญิงคนแรกที่ชั้นพามา”โทโมะพูดทำให้แก้วชะงัก
 
 
 
 
 
“โอ้โห ห้องนายนี่สะอาดมาก จะเนี้ยบไปไหนยะ”แก้วทึ่งเมื่อเปิดไฟเข้ามาแล้วมองไปรอบๆห้อง
ของโทโมะที่ตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำดูเรียบหรูก่อนจะมองไปยังรูปต่างๆที่แฟนคลับโทโมะให้มา
โทโมะเก็บของทุกชิ้นที่แฟนคลับให้มาหมดไม่เว้นแต่ของชิ้นเล็กๆ ใส่แฟนคลับแบบนี้สินะ ถึงมี
สาวๆรักทั้งประเทศแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเข้าห้องน้ำแปปนะ”แก้วพูดแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไป โทโมะส่ายหน้าขำก่อนจะเดินไปนั่ง
แล้วทำกระเป๋าของแก้วหล่นทำให้บทละครที่เปลี่ยนใหม่หล่นลงมา ทำให้โทโมะถือวิสาสะเปิดอ่าน
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่สมัยนี้ละครต้องเล่นถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้อีกหรอ แล้วฉากนี้ไม่จูบจริงไปเลยล่ะ ยัยห้อยถามจริงนี่
ตอนที่บทเก่ายังไม่ขนาดนี้เลย จะสร้างกระแสจิ้นไปถึงไหนเนี่ย”โทโมะเห็นแก้วเดินออกมาก็บ่น
กับบทของแก้วยาวเหยียด
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ใช่ว่าชั้นอยากจะทำ แต่ผู้กำกับขอไว้น่ะสิ ชั้นไม่อยากจะนึกเห้อ ผู้กำกับแกบอกว่า ถ้าไม่มีแฟน
จะไปกลัวอะไรไป ดีซะอีกออกงานคู่ดังทั้งคู่ ถ้าดังแบบนี้ชั้นไม่เอาหรอก”แก้วพูดให้ฟังแล้วพลาง
ถอนหายใจ
 
 
 
 
 
 
“งี้สินะ เธอถึงได้ออกจากเกิลร์กรุ้ปตอนนั้น เพราะเค้าจะปรับลุคให้เธอเซ็กซี่เธอเลยไม่ยอมและ
ออกมา”โทโมะพูดแล้วคิดถึงข่าววงในที่วงเกิลร์กรุ้ปของแก้ววงเก่าต้องการจะปรับให้เซ็กซี่เข้ากับ
กระแส แก้วเลยขอถอนตัวออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“อือ ชั้นน่ะอิจฉานายนะที่ได้ใช้ความสามารถด้านการร้องและเต้นของนายแล้วดังจริงๆโดยไม่ต้อง
ฉาบหน้ากากมายาพวกนี้ไว้”แก้วพูดออกมาจากใจ ที่เธอไม่ชอบโทโมะจริงๆแล้วส่วนลึกเธอแอบ
อิจฉาเขาที่ได้ทำตามใจตัวเองแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
“อิจฉาชั้นทำไมเนี่ย ไม่มีอะไรให้อิจฉาหรอก งานเยอะไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว ชั้นน่ะอยากจะ
ไปเที่ยวรอบโลกเลยเลือกจะเป็นนักร้อง พอเก็ยเงินได้ อ้าว ไม่มีเวลา เพราะต้องทัวร์คอนเสิร์ต
ออกซิงเกิ้ลใหม่บ้างล่ะ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นนายก็หาใครสักคนมาดูแล จัดการตารางงานนายสิ เพราะลำพังเขื่อนก็หัวหมุนกับการดูแล
ศิลปินใหม่ๆอยู่แล้ว นายเองะได้มีเวลาว่างไง”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาผู้จัดการ แต่อยากได้แฟนสักคนอ่ะ”โทโมะพูดทำให้แก้วชะงักหันขวับมามอง
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วมาบอกชั้นทำไมยะ ให้ชั้นหาให้รึไง”แก้วรีบพูด ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกแปลกๆกับบรรยากาศใน
ห้องขึ้นมาแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ไม่ต้องไปหาหรอก ไม่เอาอ่ะ เมื่อกี้ถือว่าชั้นไม่ได้พูดแล้วกัน ชั้นบ่นเฉยๆ”โทโมะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อ่อๆ ชั้นก็นึกว่านายจะให้ชั้นหาสาวๆให้ ชั้นว่านายลองประกาศกับนักข่าวสิ ว่านายอยากมีแฟน
เดี๋ยวสาวๆเค้าก็แห่มาให้นายเลือกเองล่ะน่า”แก้วพูดแล้วลุกขึ้นไปดูวิวที่ระเบียงคอนโดโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้ชั้นไม่อยากเลือกใครอ่ะ ไม่เอา ไม่คุยเรื่องนี้ละ เอางี้ชั้นช่วยเธอต่อบทให้เอามั้ย ไหนๆ ขอ
ดูหน่อยสิ ว่าไอ้บทละครพวกนี้มันจะยากแค่ไหนกัน”โทโมะพูดแล้วเดินถือบทละครไปหาแก้วเพื่อ
เปลี่ยนเรื่องคุยก่อนจะช่วยแก้วต่อบทละครด้วยกัน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองนั้นเผลอยิ้มทุกครั้งเวลา
ที่อยู่กับแก้ว
 
 
 
 
 
 
เอ้า คู่นี้ ทะเลาะกันไปมา นี่ชักยังไงๆนะ