รักนะ ไอบี้ของผม
10.0
เขียนโดย ข้าวฟ่างอินดี้ภรรยาคริส
วันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.16 น.
19 ตอน
9 วิจารณ์
23.88K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) นัท?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 8
[V TALK]
"ฮืออออออ Y_Y"
ผมสับหัวหอมไปอย่างไม่เต็มใจ
ฉับๆ ~
"ฮืออออออออ Y_Y"
ให้ตายสิครับ ผมยิ่งสับไม่เป็นอยู่ แล้วนี่ดูผมสับสิ! ฮยองชานยอลบอกให้สับเป็นแผ่นๆ แต่ผมสับเป็นชิ้นๆเลยล่ะครับ ก็คนมันสับไม่เป็นหนิ -3-
"ไอ้น้องคิมแทฮยอง!"
"ครับ ฮยอง T^T"
"ร้องไห้ทำไม -0-"
"ก็ฮยองให้ผมสับหัวหอมนี่ล่ะครับ ผมสับไม่เป็นก็เลยเป็นแบบนี้อ่ะ T^T" ผมชี้ไปที่หัวหอมที่ผมสับเป็นชิ้นแหลกๆเมื่อกี้ให้ฮยองดู
"ไอ้น้องคิมแทฮยอง! มันเสียของนะเว้ย!"
"ก็ผมบอกแล้วว่าผมสับไม่เป็นอ่ะ T0T"
"เฮ้อ ไปไหนก็ไปเดี๋ยวฉันทำเอง"
"ครับ T0T" ผมตอบฮยองและเดินออกมาจากตรงนั้น
"แล้วจะไปไหนอีก?"
"ผมจะไปผับครับ"
"อย่ากลับดึกล่ะ"
"ครับ ^^" ผมเดินมาเปิดประตูบ้านและขึ้นไปขี่มอเตอร์ไซด์ตัวโปรดของผมที่จอดไว้อยู่ ผมสตาร์ทมันและขับออกไป แต่ผมยังไม่ทันจะออกไปจากนอกบ้านก็มีรถเก๊งสีดำมาจอดตัดหน้าผมไว้ซะก่อน "ใครวะ -0-"
ผมมองเข้าไปในรถเก๊งนั้น แต่ก็มองไม่เห็นเพราะเค้าใส่ฟิล์มดำมืดตึ๋ดตื้อเลยอ่ะ - -
"นี่ยู" ในที่สุดเค้าก็เปิดประตูออกมาจากรถ "ชานยอลอยู่มั้ย?"
"อยู่ครับ มีอะไรหรือเปล่า?"
"ฉันมีธุระกับชานยอล"
"ธุระอะไรล่ะครับ?"
"ไปเรียกเค้ามาให้ฉันหน่อย"
"อ่อ รอแปปครับ ^^" ผมเดินเข้าไปในบ้านอีกครั้ง และก็เห็นว่าฮยองกำลังหั่นหัวหอมอยู่ เอ้า ฮยองยังมีอีกหรอ -?- "ฮยองครับ"
"อ้าว ยังไม่ไปอีกหรอ"
"ยังครับ มีคนมาหาฮยองอ่ะ"
"ใคร?"
"ผมไม่รู้อ่ะ ออกไปหาเค้าเถอะครับ"
"อือ" ฮยองตอบผม และถอดผ้ากับเปื้อนออกก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้าน ซึ่งผมก็เดินไปเหมือนกัน
ฮยองเดินออกไปและก็หยุดแบบที่ผมไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมที่กำลังก้มหน้าอยู่ถึงกับหัวโขกกับแผ่นหลังฮยองกันเลยทีเดียว -.-
"นัท..."
"หืม? ฮยองก็รู้จักหรอ 0.0"
"..."
"ไฮ~ ชานยอล ไอขอโทษนะที่พูดกับยูอย่างนั้นน่ะ -3-"
"ไหนบอกว่าเราไม่ใช่เพื่อนกันอีกแล้วไง..."
"นั่นก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นนะ -3-"
"หรอ? ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย?"
"ชานยอลอาาาา~ ไปทานข้าวกันนะ"
"ไม่ น้องชายฉันไม่สบาย"
"อ๋า? ชานยอลมีน้องชายด้วยหรอ 0.0 คนนี้หรือเปล่า?" ผู้หญิงที่ชื่อนัทชี้มาทางผม ผมนี่สะดุ้งเลยครับ! ผมเกี่ยวไรฟร้ะ -0-
"มีสองคน"
"คนนี้ด้วยใช่มั้ยล่ะ?"
"อือ"
"ชานยอลอาาาาา~ ไม่เห็นบอกไอเลยนะ"
"..."
"พรุ่งนี้ก็ได้ เจอกันนะคะ จุ้บ >3<" นัทเขย่งเท้าไปจูบแก้มพี่ชานยอล! โหยยยยยยยย ไม่เกรงใจผีสางนางไม้บ้างเลยหรอเนี่ย -3-
นัทเดินออกไปขึ้นรถของตัวเองก่อนที่จะขับออกไป แต่ฮยองยังยืนตัวแข็งอยู่ที่เดิม
ฮยองเค้าเขินหรอ?
"ฮยองครับ เขินหรอ ^0^"
"..."
"แหม่ เขินก็ไม่บอก"
"..."
"เขินจนไม่กล้าพูดเลยล่ะซี่~"
"..."
"ฮยองครับ..."
ทำไมฮยองไม่รับมุกผมเลยล่ะ T0T
"ฉันขอตัว..." ฮยองพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน
แค่นี้ก็ไม่กล้าบอกผมเลยหรอไง -0-
[CHANYEOL TALK]
เฮ้ออออออออ ผมอยากย้ายไปอยู่กับแบคฮยอนสองต่อสองจังเลยอ่ะ -3-
ขนาดผมย้ายมาที่นี่ยัยนัทยังตามผมมาได้อ่ะ เอ้า คิดดู! นี่ถ้าผมตายไปยัยนี่คงจะตามไปเลยล่ะมั้ง
ยัยนัทเป็นคนที่นัดผมเองล่ะ แต่ว่าแบคฮยอนดันไม่สบายผมก็เลยต้องอยู่ ยัยนี่เป็นเพื่อนสนิทที่ผมรักมากที่สุด รักแบบเพื่อนๆน่ะ ก็คือ วันนี้ผมไปตามนัดของเธอไม่ได้แล้วทีนี้เธอก็เลยโกรธผม แล้วก็ทะเลาะกันเลยน่ะสิ -..-
เพราะผู้หญิงงี้เง่าไงผมถึงไม่อยากจะชอบผู้หญิง
...
[V TALK]
"ฮืออออออ Y_Y"
ผมสับหัวหอมไปอย่างไม่เต็มใจ
ฉับๆ ~
"ฮืออออออออ Y_Y"
ให้ตายสิครับ ผมยิ่งสับไม่เป็นอยู่ แล้วนี่ดูผมสับสิ! ฮยองชานยอลบอกให้สับเป็นแผ่นๆ แต่ผมสับเป็นชิ้นๆเลยล่ะครับ ก็คนมันสับไม่เป็นหนิ -3-
"ไอ้น้องคิมแทฮยอง!"
"ครับ ฮยอง T^T"
"ร้องไห้ทำไม -0-"
"ก็ฮยองให้ผมสับหัวหอมนี่ล่ะครับ ผมสับไม่เป็นก็เลยเป็นแบบนี้อ่ะ T^T" ผมชี้ไปที่หัวหอมที่ผมสับเป็นชิ้นแหลกๆเมื่อกี้ให้ฮยองดู
"ไอ้น้องคิมแทฮยอง! มันเสียของนะเว้ย!"
"ก็ผมบอกแล้วว่าผมสับไม่เป็นอ่ะ T0T"
"เฮ้อ ไปไหนก็ไปเดี๋ยวฉันทำเอง"
"ครับ T0T" ผมตอบฮยองและเดินออกมาจากตรงนั้น
"แล้วจะไปไหนอีก?"
"ผมจะไปผับครับ"
"อย่ากลับดึกล่ะ"
"ครับ ^^" ผมเดินมาเปิดประตูบ้านและขึ้นไปขี่มอเตอร์ไซด์ตัวโปรดของผมที่จอดไว้อยู่ ผมสตาร์ทมันและขับออกไป แต่ผมยังไม่ทันจะออกไปจากนอกบ้านก็มีรถเก๊งสีดำมาจอดตัดหน้าผมไว้ซะก่อน "ใครวะ -0-"
ผมมองเข้าไปในรถเก๊งนั้น แต่ก็มองไม่เห็นเพราะเค้าใส่ฟิล์มดำมืดตึ๋ดตื้อเลยอ่ะ - -
"นี่ยู" ในที่สุดเค้าก็เปิดประตูออกมาจากรถ "ชานยอลอยู่มั้ย?"
"อยู่ครับ มีอะไรหรือเปล่า?"
"ฉันมีธุระกับชานยอล"
"ธุระอะไรล่ะครับ?"
"ไปเรียกเค้ามาให้ฉันหน่อย"
"อ่อ รอแปปครับ ^^" ผมเดินเข้าไปในบ้านอีกครั้ง และก็เห็นว่าฮยองกำลังหั่นหัวหอมอยู่ เอ้า ฮยองยังมีอีกหรอ -?- "ฮยองครับ"
"อ้าว ยังไม่ไปอีกหรอ"
"ยังครับ มีคนมาหาฮยองอ่ะ"
"ใคร?"
"ผมไม่รู้อ่ะ ออกไปหาเค้าเถอะครับ"
"อือ" ฮยองตอบผม และถอดผ้ากับเปื้อนออกก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้าน ซึ่งผมก็เดินไปเหมือนกัน
ฮยองเดินออกไปและก็หยุดแบบที่ผมไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมที่กำลังก้มหน้าอยู่ถึงกับหัวโขกกับแผ่นหลังฮยองกันเลยทีเดียว -.-
"นัท..."
"หืม? ฮยองก็รู้จักหรอ 0.0"
"..."
"ไฮ~ ชานยอล ไอขอโทษนะที่พูดกับยูอย่างนั้นน่ะ -3-"
"ไหนบอกว่าเราไม่ใช่เพื่อนกันอีกแล้วไง..."
"นั่นก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นนะ -3-"
"หรอ? ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย?"
"ชานยอลอาาาา~ ไปทานข้าวกันนะ"
"ไม่ น้องชายฉันไม่สบาย"
"อ๋า? ชานยอลมีน้องชายด้วยหรอ 0.0 คนนี้หรือเปล่า?" ผู้หญิงที่ชื่อนัทชี้มาทางผม ผมนี่สะดุ้งเลยครับ! ผมเกี่ยวไรฟร้ะ -0-
"มีสองคน"
"คนนี้ด้วยใช่มั้ยล่ะ?"
"อือ"
"ชานยอลอาาาาา~ ไม่เห็นบอกไอเลยนะ"
"..."
"พรุ่งนี้ก็ได้ เจอกันนะคะ จุ้บ >3<" นัทเขย่งเท้าไปจูบแก้มพี่ชานยอล! โหยยยยยยยย ไม่เกรงใจผีสางนางไม้บ้างเลยหรอเนี่ย -3-
นัทเดินออกไปขึ้นรถของตัวเองก่อนที่จะขับออกไป แต่ฮยองยังยืนตัวแข็งอยู่ที่เดิม
ฮยองเค้าเขินหรอ?
"ฮยองครับ เขินหรอ ^0^"
"..."
"แหม่ เขินก็ไม่บอก"
"..."
"เขินจนไม่กล้าพูดเลยล่ะซี่~"
"..."
"ฮยองครับ..."
ทำไมฮยองไม่รับมุกผมเลยล่ะ T0T
"ฉันขอตัว..." ฮยองพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน
แค่นี้ก็ไม่กล้าบอกผมเลยหรอไง -0-
[CHANYEOL TALK]
เฮ้ออออออออ ผมอยากย้ายไปอยู่กับแบคฮยอนสองต่อสองจังเลยอ่ะ -3-
ขนาดผมย้ายมาที่นี่ยัยนัทยังตามผมมาได้อ่ะ เอ้า คิดดู! นี่ถ้าผมตายไปยัยนี่คงจะตามไปเลยล่ะมั้ง
ยัยนัทเป็นคนที่นัดผมเองล่ะ แต่ว่าแบคฮยอนดันไม่สบายผมก็เลยต้องอยู่ ยัยนี่เป็นเพื่อนสนิทที่ผมรักมากที่สุด รักแบบเพื่อนๆน่ะ ก็คือ วันนี้ผมไปตามนัดของเธอไม่ได้แล้วทีนี้เธอก็เลยโกรธผม แล้วก็ทะเลาะกันเลยน่ะสิ -..-
เพราะผู้หญิงงี้เง่าไงผมถึงไม่อยากจะชอบผู้หญิง
...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ