รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 7
หลังจากที่ผมหน้าทิ่มมาแล้วสองครั้ง ผมแทบลุกไม่ขึ้นเลยล่ะครับ -.-  
ผมลุกและเดินมาที่ห้องครัวต่อ เพื่อที่จะทำอาหารต่อด้วย 
"ฮยองครับ ผมอยากกินข้าวผัดหมู"
"มันไม่มีหมู"
"โด่ว ซื้อก็ได้หนิ -3-"
"ทุกคน!"  ผมและแบคฮยอนหยุดการสนทนาทันทีเมื่อได้ยินเสียงของน้องคิมแทฮยอง "ผมซื้อของมาฝากด้วย"
"..."
"..."
"เงียบกันทำไมอ่ะ ?"
"ปกติถ้านายออกไปข้างนอกจะไม่มีของติดไม้ติดมือกลับมาไม่ใช่หรอ -?-"  แบคฮยอนพูดขึ้น
"คนเรามันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงกันบ้างดิ "
"งั้นเดี๋ยวฉันทำอาหารต่อดีกว่านะ ^^;"
"แล้วแต่ฮยองเลย"  น้องคิมแทฮยองพูด "ไอ้พี่แบคตอนที่พี่อยู่สวนอ่ะ พี่บอกให้ผมไปรับไม่ใช่หรอ?"
"ก็ใช่ แต่ตอนนั้นใครจะไปรู้ล่ะว่าฮยองจะมารับด้วย -3-"
"ฮยอง -0-"
"ฉันลืมเก็บเศษแก้วอ่ะ เดี๋ยวไปเก็บก่อนดีกว่า ล้าาา~"
ผมปลีกตัวออกมาจากตรงนั้นทันที ไม่อย่างนั้นผมคงโดนน้องๆด่ากันละ - -
"ฮยองครับผมซื้อเนื้อหมูมาฝากด้วย"
"ขอบใจ ฉันกำลังจะทำข้าวผัดหมูพอดีเลย"
"อ่าาาา~ งั้นมื้อเที่ยงนี้ผมกินด้วยนะครับ^^"
"อืม แล้วแต่เลย"  ผมหันกลับมาทำอาหารต่อ ส่วนหมูที่น้องคิมแทฮยองซื้อมาให้ น้องเค้าก็เอาไปวางที่โต๊ะอาหารข้างหลังผม
และเดินไปนั่งข้างแบคฮยอนที่โซฟา
"โอ๊ย!"  เสียงแบคฮยอนที่ร้องขึ้นทำให้ผมต้องหยุดทำอาหารทันที และเดินเข้าไปหาแบคฮยอน
"เป็นอะไร!"
"ไอวีมันมาจับแผลผม -3-"
"-_-"
"ก็พี่มาแกล้งผมก่อนอ่ะ"
"ฉันไม่ได้แกล้งสักหน่อยหนิ แค่เอามือไปจับที่เอวแค่เนี้ย?"
"โรคจิตว่ะ ไอ้พี่แบค"
"-_-+"
"ก็แค่จิ้มเอง แค่นี้ก็ต้องจิ้มแผลด้วยอ่อ?"
"พอเถอะ -0-"  ผมรีบยกมือห้ามทั้งสองคนไว้ "แบคฮยอนเดี๋ยวฉันพานายไปพักข้างบน ส่วนวีช่วยพี่สับหัวหอมหน่อย"
"ผมสับไม่เป็น -0-"
"ก็สับๆให้เป็นแผ่นๆนั่นแหละ"
"ก็ได้ครับ - -"  
 
[BACKHYUN TALK]
ฮยองพาผมขึ้นมาที่ห้องของผม ส่วนไอ้น้องวีหรอ สมน้ำหน้า! โดนสับหัวหอม สาธุ! ขอให้น้ำตามันไหลเถอะ
"กำลังด่าใคร -?-"
"อะไรฮยอง มีที่ไหนไม่มี๊~"
"-_-"
"อย่าทำหน้ามึนดิ"
"เค้าไม่ได้เรียกหน้ามึนเค้าเรียกหน้าหล่อ :)"
"แหวะ! - -' "
ตี๊ดดดด~ (เสียงโทรศัพท์)
"เดี๋ยวฉันมาแปปนึง" 
ฮยองเดินออกไปจากผมซักสองสามก้าวก่อนที่จะกดรับโทรศัพท์ ส่วนผมหรอ? ก็เงี่ยหูฟังน่ะสิ
"ฉันขอโทษ ฉันมีธุระน่ะ...แค่นี้ก็ถึงขั้นโกรธเลยหรอ? ก็แล้วแต่เถอะ!"
โอ๊ะ! 0.0  เธอ?แสดงว่าฮยองคุยกับผู้หญิงอ่ะดิ ไหนบอกชอบผู้ชายไง แล้วไหงมาคุยกับผู้หญิง -?-
"ฮยองคุยกับใครหรอ ^0^;"
"เพื่อนน่ะ"
"เค้าขอเลิกฮยองหรอ?"
"เพื่อนเว้ยไม่ใช่แฟน-0-"   แง่ววว = ='  "ความจริงวันนี้ฉันมีนัดน่ะ แต่ว่ามาติดตรงที่นายไม่สบาย"
"ผมโดนแก้วบาด ผมสบายดี - -"
"นั่นแหละเหมือนกัน แล้วทีนี้ฉันไม่ได้ไปเธอก็เลยโกรธฉัน"
"โหย เรื่องแค่นี้แม่งเอ้ย!"
"..."
"โทษทีผมจริงจังไปหน่อย ^^;"
"แล้วนี่อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย?"
"ครับ สบายอยู่แล้ว"
"งั้นเดี๋ยวฉันเอาข้าวมาให้ "
"ครับฮยอง"
"ฉันไปละนะ"  ฮยองพูดก่อนที่จะเปิดประตูออกไปจากห้องของผม 
ผมอยู่คนเดียวได้อยู่แล้วล่ะ สบายมากกกกกก ^^;