รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 6
ไอ้น้องคนนี้มันเร็วจังเลยแฮะ -0-
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่และลุกมาหยิบกล่องยาที่ตู้ยาข้างๆห้องน้ำ 
ผมเปิดกล่องออกและหาพลาสเตอร์และยาทาแผล มันอยู่ไหนฟ้ะ? หาแล้วหาอีกผมก็ไม่เจอ
"ฮยอง!"  ผมหันไปตามที่มาของเสียง  "ยามันไม่มีหรอก"
"แล้วทำไมไม่ซื้อมาล่ะ?"
"ผมเอาไปทิ้งหมดแล้ว -3-"
"เอาไปทิ้งทำไม?"
"ก็มันหมดอ่ะ ฮยองออกไปซื้อเถอะส่วนพลาสเตอร์ก็มีอยู่แผ่นหนึ่ง"
"งั้นเอาน้ำล้างแผลไปก่อนละกัน เดี๋ยวค่อยทายา"
ผมเอากล่องยาเก็บไว้ที่เดิมและเดินมาที่แบคฮยอน 
"เดี๋ยวผมล้างแผลเอง"
แบคฮยอนพูดพร้อมกับเดินไปที่สายยางหน้าบ้าน โดยมีผมช่วยพยุงไปด้วย
ฟึ่บ~~~~~
แบคฮยอนหยิบสายยางขึ้นมาพร้อมกับเปิดน้ำ แบคราดไปที่แผลของตัวเอง เอ่อ...ไม่แสบเลยหรอ? ถ้าเป็นผมป่านนี้ถีบสายยางไปนานแล้ว - -
"ไม่แสบเลยหรอไง?"
"ก็แสบอยู่อ่ะ"
"ค่อยๆล้างละกัน"
ผมกำลังจะเดินออกมาเพื่อที่จะไปเอาพลาสเตอร์ แบคฮยอนก็พูดขึ้นมาซะก่อน
"ฮยอง มีเรื่องอะไรจะถามผมหรือเปล่า?"
"มะ...ไม่มี"
"แล้วทำไมต้องทำหน้าสงสัยด้วย -3-"
นี่หน้าผมมันน่าสงสัยหรอ -?-  ผมยอมรับก็ได้ผมอยากถามแบคฮยอนเรื่องแฟนของแบคฮยอน ก็ลูกอมไงเห็นคุณน้าเค้าเล่าให้ฟังหนิ
"ก็ได้ ฉันสงสัยเรื่องแฟนของนาย"
"..."
"นายเลิกกับแฟนแล้วหรอ?"
"..."
"ขอโทษที่ถามไปอย่างนั้น"  ผมหันหลังให้แบคฮยอนและจะเดินเข้าบ้านไป ให้ตายสิผมไม่น่าถามเลยอ่ะ T.T
"ใช่"
"0.0?"
"ผมเลิกแล้วล่ะ"
"งั้นหรอ..."
"ฮยอง ฮึก..."  แบคฮยอนวิ่งเข้ามากอดผมจากด้านหลัง  "ผมลืมเธอไม่ได้..."
"ไม่เป็นไรหรอก "
"ฮึก..."
"เดี๋ยวฉันจะทำให้นายลืมเอง"
"แต่...ฮึก..."
"เชื่อฉันสิ มันไม่มีหรอกนะที่มีผู้หญิงมาบอกเลิกกระทันหันแล้วเราจะลืมเค้าได้เลยน่ะ"
"...."
"อยู่เฉยๆแล้วพยายามอย่านึกถึงเค้า :)"
 
[BACKHYUN TALK]
ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเลยเอาหน้าฟุบเข้ากับหลังของฮยองแม่งเลย! ฮือออออ T^T
"ฮยองผมขอโทษนะ..."
"ขอโทษเรื่องอะไร?"
"ที่ผมพูดไม่ดีกับฮยอง ตอนนั้นผมนึกว่าฮยองไม่ใช่ฮยองชานยอล แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะ"
เพราะความอ่อนโยนของฮยองไง -///-
ความจริงผมก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนี้หรอกนะ แต่ไม่รู้สิ ทำไมผมถึงอ่อนแอขนาดนี้ -^-
"ไม่เป็นไรหรอก"
"..."
"เข้าบ้านไปทำแผลกันเถอะ เดี๋ยวก็เป็นบาดทะยักซะหรอก"
"ครับ ^^"  ต่อไปนี้ผมจะเป็นคนดีแล้วล่ะครับ ^^ เพราะฮยองคนนี้ก็คือคนเดียวกันกับที่ผมเคยเล่นอยู่ตอนเด็กๆ ตอนนั้นเราสนิทกันมากๆเลยล่ะ และผมก็รักฮยองคนนี้มากๆ ฮยองเค้าเป็นคนอ่อนโยนนะ น่ารักด้วย -///-
"นั่งก่อน"   ฮยองช่วยพยุงผมเข้ามาในบ้าน และให้ผมนั่งที่โซฟา แต่! ระหว่างที่ฮยองกำลังค่อยๆพยุงให้ผมนั่ง ฮยองก็ไปสะดุดอะไรไม่รู้ทำให้ล้มลงมาทับตัวผมบนโซฟา! 0.0
"เฮ้ย!!!!"
"เอ่อ..-///-"
"รอแปปเดี๋ยวฉันขอตั้งหลักก่อน"
"ฮยองครับ...."
"??"
"ฮยองชอบผู้ชายจริงๆหรอ?"
ฟึ่บ~ ตุ้บ~
" -[]-"
ฮยองถึงกับหล่นไปจากโซฟาเลยล่ะครับ - -
ผมไม่ผิดหนิ แค่ถามเฉยๆเอง -3-
"ฮยองเป็นอะไรหรือเปล่า?"
"มะ..ไม่เป็นไร ฉันไปทำข้าวเที่ยงก่อนดีกว่า ^^;"
อะ...อ้าวแล้วแผลผมล่ะ? TOT
ฟึ่บ~ ตุ้บ~
เอาเข้าไป -.-  ยืนขึ้นก็หน้าทิ่มอีก ฮยองนี่ซุ่มซ่ามจริง -_-
"ฮยองเป็นอะไรหรือเปล่า -?-"
"ไม่! ไม่นะ!"
แน่ใจ? -0-