รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 5

"ไอ้ฮยอง!"

"..."

"ไอ้ฮยองโยดา!"

"..."

"ไอ้ฮยองหูกางโยดาตาโต!"

"..."

นี่ผมแหกปากเรียกแล้วเรียกอีกแล้วนะ แต่ไอ้ฮยองนี่ก็ยังไม่ตื่น -0-

ฮยองชานยอลมานอนที่ห้องพ่อกับแม่ผม ส่วนไอ้วีก็นอนอยู่ห้องของมันน่ะแหละ ไอ้ฮยองคนนี้มันมีสิทธิ์อะไรมานอนห้องพ่อกับแม่ผมวะ?

หน้าด้านสุดๆ !

"อืม..."

"เฮ้ย! ไอ้โยดาตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน? แล้วนี่ใครให้เข้ามานอนในห้องพ่อกับแม่ผม แล้วทำไมไม่กลับไปบ้านของตัวเอง ทำไมต้องมาจัดของของพ่อกับแม่ผมด้วย แล้วทำไม..."

"นี่นายเป็นนักพูดหรือไงวะ แหกปากอยู่ได้-3-"

"แล้วใครทำให้ผมแหกปากก่อนล่ะ?"

"พอเถอะ"  ฮยองพูดและลุกจากเตียงก่อนที่จะไปหยิบผ้าขนหนู "ลงไปก่อนเดี๋ยวฉันตามไป"

"นั่นผ้าขนหนูพ่อกับแม่ผมนะ!"

"เรื่องของฉันน่า ไปเถอะหรืออยากอาบน้ำกับฉันด้วย นายก็ยังไม่ได้อาบน้ำหนิ :)"

ใช่ล่ะครับ ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลย พอดีผมจะมาเอาสบู่น่ะพอดีว่าห้องน้ำห้องผมสบู่มันหมด แต่ก็มาเจอไอ้ฮยองโยดานี่ซะก่อน! (เดี๋ยวๆ เรียกเยอะไปแล้วน้ะแบค -0- :: ไรท์)

"ไปก็ได้วะ"  ผมพูดอย่างเซ็งๆ และเดินออกมาจากห้องทันที

-^-

[CHANYEOL TALK]

เฮอะ ไอ้เด็กน้อยเอ๋ย!

เถียงไม่ชนะผมหรอก :P  ที่ผมมานอนห้องคุณน้าก็เพราะว่าเค้าให้ผมมานอนได้น่ะสิ หึ! ทำมาเป็นใหญ่ เดี๋ยวถ้าผมโกรธเมื่อไรเดี๋ยวก็รู้!

ผมหยิบผ้าขนหนูและเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จสรรพ ก่อนที่จะเดินลงไปข้างล่าง และก็เห็นไอ้น้องคิมแทฮยองและแบคฮยอนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร

เฮ้ย!ผมเป็นพ่อบ้านหรอ -?-

"มานั่งรอฉันกันทำไม?"

"เห็นไอ้พี่แบคมันบอกว่าพี่ชานยอลทำอาหารอร่อยอ่ะครับ"

"แล้ว?"

"ทำให้ผมกินหน่อย"

"เฮอะ ถึงนายไม่บอกฉันก็ทำให้อยู่ดีนั่นแหละ"

"งั้นก็รีบๆทำซะสิ ผมหิวแล้ว"  คราวนี้แบคฮยอนเปิดปากมา ส ใส่เกือกบ้าง ผมไม่ใช่พ่อบ้านหรือแม่บ้านสักหน่อย ทำไมต้องมาใช้กันด้วยฟ้ะ?  "ไม่อร่อยผมจะฟ้องคุณน้า :)"

พอผมได้ยินที่แบคฮยอนพูดผมถึงหันขวับทันทีเลย! ไอ้เด็กคนนี้นี่จริงๆเล้ย!

"ฟ้องว่าไร"

"บอกว่าฮยองดูแลผมไม่ดี แถมยังใช้ให้ผมทำงานหนักๆอีก ดีม้ะ? :)"

"โหย ไอ้พี่แบคเว่อร์ไปละ -3-"

"ไม่เว่อร์หรอก กำลังพอดีๆ :)"

พอดีหรอ? เดี๋ยวปัดเอาส้อมทิ่มฟันเหมือนในไอฟายซะหรอก!

ระหว่างที่ผมทำ ผมก็ได้รับรู้ถึงบางอย่าง...

นั่นก็คือ...

ไอ้น้องแบคฮยอนนั่นเอง มองผมตลอดเลยอ่ะ พอผมหันไปก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักหรอก ผมก็หันมาทำกับข้าวต่ออ่ะแหละ ส่วนไอ้น้องคิมแทฮยองก็นั่งฟุบไปกับโต๊ะแล้ว สงสัยคงโดนแบคฮยอนปลุกมาแน่เลย -0-

"ได้หรือยังเนี่ยฮยอง? นานจริง"

"เอ้าๆ ได้แล้ว กินแล้วก็เอาไปล้างด้วยล่ะ"

"ทำไมผมต้องล้าง?"

"แล้วทำไมฉันต้องตอบนายด้วยล่ะ? รีบๆกินแล้วเอาไปล้างซะ"

"รู้แล้วน่า -3-"

"หืมมมมม~  เสร็จแล้วหรอ?"  น้องคิมแทฮยองเงยหน้าขึ้นมาและบิดขี้เกียจอย่างเต็มที่ -,,- "หิวอ่ะ -0-"

"นี่ไง"  ผมชี้ไปที่จานของน้องคิมแทฮยอง  "กินหมดแล้วเอาไปล้างด้วยนะ"

"ค้าบบบบบบบบบ"

ผมหันหลังและเดินไปที่ห้องครัว ผมหยิบมีดขึ้นมาสับหัวหอมอย่างช้าๆ ไม่ต้องถามว่าทำไมผมไม่แสบตา  ผมหันมือเดียวแล้วเอากระทะมาปิดหน้าข้างนึง...

ผมค่อยๆหั่นไปเรื่อยจนเสร็จ ก่อนที่ผมจะหันไปหุงข้าว มื้อกลางวันนี้ผมกะว่าจะทำข้าวผัดหมูให้พวกน้องๆที่หิวโหยทั้งหลาย แต่ประเด็นคือ หมูไม่มี - -'

"อ่ะ ผมกินหมดแล้ว"  แบคฮยอนเดินมาอยู่ที่ข้างหลังผมก่อนที่จะยื่นจานมาให้ 

"ก็เอาไปล้างสิ เอามาให้ฉันทำไม"

"ผมขี้เกียจ"

"ฮยองงงงง~"  นั่นไงมาอีกคนแล้ว -[]-  "ผมอยากตะ...เฮ้ยยยยยย"

ฟึ่บ~ เฟี้ยววว~ เพล้ง~

"..."

"..."

"เอ่อ..ผมขอโทษ ^^;"  น้องคิมแทฮยองหาเรื่องให้ผมอีกแล้ว! เดินมาก็ไม่ดูเล้ย ก็รู้ๆอยู่ว่ามันมีน้ำที่ผมสะบัดไว้หลังจากล้างมือแล้วผมยังไม่ได้เช็ดอยู่ ไอ้น้องคนนี้ก็ยังเดินมาอีก -0-

"เดี๋ยวฉันเก็บเอง"

ผมก้มหน้าลงไปเก็บเศษแก้วที่น้องคิมแทฮยองได้ทำไว้ แต่ก็ต้องช็อคเมื่อแบคฮยอนกำลังเดินไปแล้วจะเหยียบเศษแก้วที่แตกเมื่อกี้!

"ระวัง!"

"ระวังอะไร? โอ๊ย!"

นั่นไง - -'

"เป็นไงล่ะ?"  ผมเข้าไปพยุงตัวแบคฮยอน "ไปทำแผลก่อนเถอะ"

ผมพาแบคฮยอนไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวี

"เบาๆน่ะ"

"รู้แล้วน่า ฉันมือเบาจะตาย"

"ใครจะเชื่อได้ -3-"

"ไอ้น้องคิมแทฮยอง!"

"..."

"หยิบกล่องยาให้พี่หน่อย!"

"..."

"ไอ้น้องคิมแทฮยองครับ!"

"..."

"มันหนีไปแล้วครับ ฮยอง - -' "