รักวุ่นๆในรั้วมหาลัย

 ณ.ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
 
     แทมปาเดินไปเปิดประตูให้พายพร้อมกับพูดว่า "ลงมาได้แล้วยัยเตี้ย" พายส่ายหัวแล้วนั่งกอดออก
 
เหมือนเด็ดถูกขัดใจ "งั้นฉันอุ้ม" แทมปปาพูดพร้อมกับทำท่าจะช้อนพายขึ้นมาอุ้ม แต่พายร้องห้าม
 
ไว้ทัน "หยุดนะ ฉันยอมแล้ว"พายพูดแล้วลงมาจากรถ เธอมองไปรอบๆก็พบผู้คนมากมายที่มาทาน
 
อาหาร แทมปาไม่รอช้าเดินนำคนตัวเล็กเข้าไปในร้าน ทั้งคู่อยู่ในห้องอาหารหรูสำหรับแขก VIP
 
"ทำไมนายถึงพาฉันมาที่นี่" พายถาม "จะมีสักครั้งที่เธอจะไม่ตั้งคำถามแล้วอยู่เงียบๆบ้างได้มั้ย"
 
"ไม่ได้" พายตอบอย่างกวนโอ๊ยพร้อมยักคิ้วให้แทมปา เมื่อร่างสูงเห็นการกระทำของคนตัวเล็กก็ยิ้ม
 
ให้กับความน่ารักของเธอ ทั้งคู่ทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย โดยเฉพาะพาย "ไหนว่าไม่หิวไง" แทม
 
ปาเอ่ยถาม เพระาก่อนหน้าเธอบอกกับเขาว่าเธอไม่หิว "ก็ตอนแรกฉันไม่หิว แต่ตอนนี้หิวแล้ว" พาย
 
ตอบพลางตักอาหารเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ "เธอนี่มันกินจุกจริงๆ" "ช่วยไม่ได้ ก็นายอยากพาฉันมาดีนัก
 
ดูนะฉันจะกินให้เงินในกระเป๋านายหมดไปเลย" "ทำได้ก็เอาสิ"แทมปาท้าพร้อมยักคิ้วให้พาย พาย
 
ได้แต่แอบค้อนให้แทมปาอย่างไม่จริงจังนัก และพายก็ยังคงตักอาหารมาทานต่อ แทมปาค่อยเอื้อม
 
มือไปเช็ดปากให้คนตัวเล็กที่กินเหมือนเด็กๆ "ทำอะไรของนาย" พายถามพร้อมจะปัดมือแทมปา
 
ออก "ปากเธอเลอะน่ะ แต่ตอนนี้โอเคแล้ว" แทมปาตอบยิ้มๆให้คนตัวเล็ก   เมื่อทั้งคู่ทานเข้าเสร็จก็
 
เดินกลับไปที่รถ "นายจะไปส่งฉันแล้วใช่มั้ย" เมื่อมาถึงรถของแทมปาพายก็เอ่ยถามชายหนุ่มทันที
 
"ยัง" "ได้ไงกัน นายบอกว่าถ้ามาหาอะไรทานเสร็จนายจะไปส่งฉันไง" พายถามชายหนุ่มที่ไม่ยอม
 
ทำตามคำพูดที่ให้ไว้กับเธอ "ก็ฉันเปลี่ยนใจแล้ว" "แล้วนายจะพาฉันไปไหนอีก" "ไปคอนโดฉัน"
 
เมื่อได้ยินคำตอบพายก็เบิกตากว้าง "นายจะบ้าหรอ จะพาฉันไปคอนโดนายทำไม ฉันจะกลับบ้าน
 
ป่านนี้แม่ฉันเป็นห่วงแย่" พายหาข้ออ้างมาทันทีที่รู้ว่าแทมปาจะพาเขาไปคอนโด "โกหก เธออยู่คอน
 
โดไม่ใช่รึไง แล้วแม่จะเป็นห่วงได้ไง อีกอย่างนานๆทีเธอถึงจะกลับไปบ้านใหญ่ไม่ใช่รึไง" แทมปา
 
ตอบ "นายรู้!!" พายอึ้ง นี่เขารู้เรื่องของเราได้ยังไงทั้งๆที่เราแทบไม่ไดพูดคุยหรือสนิทสนมกันเลย
 
ถึงจะอยู่ในคลาสเดียวกันก็เถอะ  "ใช่ฉันรู้ แล้วเธอก็เลิกอ้างนู่นอ้างนี่ได้แล้ว" แทมปาพูดในขณะที่
 
เขาค่อยๆขับรถออกไปจากร้านอาหาร พายมองไปข้างถนนผ่านกระจกรถก็พบสถานที่ๆเธอคุ้นเคย
 
เป็นอย่างมาก "นี่มันทางกลับคอนโดฉันหนิ่ นายรู้จักคอนโดที่ฉันอยู่ด้วยหรอ" พายหันไปถามชาย
 
หนุ่มที่กำลังขับรถอยู่ แต่ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ "นี่ฉันถามนายอยู่นะ" พายหันไปเอ็ดคนข้างๆอีกครั้ง
 
แต่ผลก็เหมือนเดิม ชายหนุ่มไม่ตอบได้แต่ขับรถต่อไปเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าคอนโด ทั้งคู่ลงจากลง
 
แล้วเดินขึ้นลิฟไป ชายหนุ่มกดไปที่ชั้นสี่ "นี่ฉันอยู่ชั้นสามไม่ใช่ชั้นสี่สักหน่อย" พายบอกก่อนจะ
 
เอื้อมไปกดลิฟแต่แทมปารั้งมือเธอเอาไว้ "แล้วใครบอกว่าฉันจะไปห้องเธอ" "อย่าบอกนะ...ว่าฉันสี่
 
ที่นายกำลังจะไปคือห้องของนาย" ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก่อนจะตอบหญิงสาว "ใช่ ฉันอยู่ชั้นสี่" "ไม่
 
เห็นนายบอกเลยว่านายก็อยู่คอนโดนี้" "ก็ไม่เห็นเธอถาม ฉันเลยไม่ได้บอก" "ฉันนี่มองนายผิดไป
 
จริงๆ ตอนแรกฉันคิดว่านายจะสุภาพ,เรียบร้อบ,พูดน้อย แต่ที่ไหนได้นายมันทั้งป่าเถื่อน,ไม่มีความ
 
เป็นสุภาพบุรุษ,เอาแต่ใจ,ชอบบังคับ,ชอบข่มขู่,กวนโอ๊ย,ปากร้ายยยย อื้อ...อ่อย..อั้น..อ้ะ " 
 
พายพยามเอามือแทมปาที่ปิดปากเธอออก "เงียบ เธอนี่มันพูดมากจริงๆเลยนะ" พูดจบแทมปาก็
 
ปล่อยมือออกจากปากพาย พายเมื่อหลุดออกจากมือใหญ่ก็ใช้หลังมือเช็ดปากก่อนจะค้อนวงใหญ่ใส่
 
ผู้ชายตรงหน้า และแล้วลิฟก็ถูกเปิดออก แทมปาไม่รอช้าจูงมือพายให้เดินตามเขาไป
 
 
      "ทำไมพายไม่ยอมรับสายนะ" เคบ่นในขณะที่กดโทร.หาพาย "ฉันมีเรื่องจะถามเธอมากมาย
 
เต็มไปหมดทั้งเรื่องไอ้แทมป์และเรื่องไอ้ริวสรุปมัยังไงกันแน่ห้ะยัยพายยย เธอชอบใครกันแน่..."
 
เคยังคงบ่นใส่หน้าจอมือถือตัวเอง "ไอกบบบ" เสียงแจ้วๆเรียกเคขึ้นเค
 
 หันซ้ายหันขวาก็พบร่างบางตะโกนโหวกเหวกเรียกเขาอยู่ข้างๆรั้วบ้าน "มีไรยัยหัวหอม" เคเดินไป
 
ทางรั้วบ้านที่ติดอยู่กับบ้านตัวโน๊ตพลางถามร่างบางที่ยืนรอเขาอยู่ "ฉันงงเรื่องยัยพายกับแทมป์มาก
 
เลย สองคนนั้นก็ไม่มีท่าทีจะสนิทกันเลยสักนิด แล้วสองคนนั้นเขาไปคบกันตอนไหน แล้วทำไมฉัน
 
ถึงไม่รู้เลย และที่รับไม่ได้ไปกว่านั้นทำไมต้องเป็น "นายแทมป์" ฉันละเกลียดขี้หน้าหมอนั่นนักถาม
 
อะไรไปก็ไม่ค่อยตอบ ชอบทำหน้าเย็นชาอีกต่างหาก ขี้เก๊กสุดๆ อ้อ!แล้วหลังๆมานี้ยัยรินก็ดูซึมๆ
 
แปลกๆชอบกล ฉันว่าพวกนั้นต้องมีอะไรปิดบังเราอยู่แน่เลย"  ตัวโน๊ตไม่รอช้าเธอเปิดปากพูดในสิ่งที่
 
เธอคิดให้ร่างสูงฟัง ร่างสูงพยักหน้าพลางคิดในสิ่งที่ร่างบางพูด "นี่ยัย
 
หัวหอมฉันว่าเธอก้าวก่ายเรื่องของคนอื่นมากไปแล้วนะ เอาเวลาที่เธอสงสัยเพืื่อนมาหาแฟนดีกว่า
 
มั้ย?" เคบอกกับร่างบาง ทำเอาร่างบางกำมือแน่น และโวยวายออกมาทัที "หืม...ไอ้กบ ฉันอุตส่าห์
 
มาขอความเห็นจากนายอุตส่าห์พูดดีด้วยแท้ๆแล้วไหงมาว่าฉันเนี่ยห๊ะ" ตัวโน๊ตต่อว่าเคพลางเอื้อมมือ
 
เข้ามาจะดึงเสื้อเค แต่เคหลบทัน "ก็มันจริงหนิ่" "ว่าแต่คนอื่นแล้วนายล่ะ โถ่นายก็ไม่มีแฟนเหมือน
 
กันล่ะน่า" "เห๊ยๆๆ..อย่าเอาฉันไปรวมกับเธอ ถึงฉันไม่มีแฟนแต่ฉันก็มีคนที่ชอบนะ" เคพูดอย่างไม่
 
ยอม "ไอ้กบแกชอบใคร" ร่างบางถามด้วยความอยากรู้ทันที "ไม่บอก" "เชอะ ฉันก็มีคนที่ฉันชอบ
 
เหมือนกันล่ะหน่า" "ใคร...อย่าบอกนะว่าเธอหมายถึงจิ๋ว นี่ยัยหัวหอมจิ๋วมันเป็นผู้หญิงเธอก็เป็น
 
ผู้หญิงจะรักกันได้ยังไง" "ฉันไม่ได้ชอบยัยพายอย่างนั้นซะหน่อย" ตัวโน๊ตตอบกลับทันที "เอาเถอะ
 
ฉันไม่เสียเวลามาคุยกับคนอย่างเธอล่ะ ไปนอนดีกว่า ไปนะยัยหัวหอมมมม ห้าๆๆๆๆ" เคพูดพร้อม
 
กับโยกหัวตัวโน๊ตไปมาก่อนจะหันหลังเดินเข้าบ้านไป   "คอยดูนะ ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่านายแอบชอบ
 
ใครอยู่ แล้วทีหน้าทีหลังก็ออย่ามาเรียกฉันว่าหัวหอม เพราะฉันไม่ได้ชื่อหัวหมอ ฉันชื่อตัวโน๊ตต่าง
 
หากล่ะ ได้ยินมั้ยไอ้กบบ๊อง ชิส์"  ตัวโน๊ตตะโกนกลับไปก่อนที่เธอเองจะหันหลังเดินเข้าบ้านไปเช่น
 
กัน
 
 
 
 
อัพแล้วๆๆๆๆๆ รอติดตามตอนต่อไปด้วยนะ ^^