รักวุ่นๆในรั้วมหาลัย

          "ปล่อยฉันนะแทมป์ฉันจะกลับไปหาทุกคน และไปบอกความจริงกับพวกเขาว่าเราไม่ได้เป็น


อะไรกัน" พายพูดพร้อมกับแกะมือแทมปาที่จับข้อมือเธอไว้ แทมปาหยุดเดินแล้วหันหน้าไปหาร่างบาง


ก็จะพูดว่า "ฉันไม่ปล่อย" ทั้งคู่เดินมาจนถึงหลังมหาลัยที่มีโต๊ะหินอ่อนสีหวานและรอบๆเต็มไปด้วยสวน


ดอกไม้ เป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การพาคู่รักมาสวีตกันมาก "พาฉันมาที่นี่ทำไม แล้วทำไมถึงไปบอกคน


อื่นว่าฉันเป็นแฟนนาย" พายถามก่อนจะจ้องมองร่างสูงอย่างเอาเรื่อง "แล้วทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ก็


ในเมื่ออีกไม่ช้าเราก็จะเป็นแฟนกันจริงๆ" แทมปาตอบหน้าตาย "แล้วใครบอกว่าฉันจะเป็นแฟนกับ


นาย" พูดจบร่างบางก็สะบัดก้นเดินหนีทันที แต่ร่างสูงรั้งเธอไว้ทัน แทมปาดึงพายมาไว้แนบอก ใบ


หน้าของทั้งสองใกล้กันแค่คืบ ต่างได้ยินเสียงลมหายใจอุ่นๆของกันและกัน "ถ้าเธอไม่ยอมตกลง


เป็นแฟนกับฉันฉันจะจูบเธอตอนนี้เลย แทมปาพูดพร้อมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้พาย *ไม่น๊า...จูบแรก


ของฉันนนนน* พายได้แต่หลับตาภาวนาขอให้แทมปาไม่ทำอย่างที่เขาพูด "พายฉันจะนับหนึ่งถึง


สามถ้าเธอไม่ตอบตกลงฉันจะจูบจริงๆนะ หนึ่ง..สอง..สะ.." "ตกลง ฉันจะยอมเป็นแฟนหลอกๆให้


นาย" ร่างบอกพรวดตอบออกไปด้วยความกลัว เพราะดูท่าแทมปาจะไม่ได้พูดเล่นกับเธอ "ก็แค่เนี้ย"


แทมปาพูดพร้อมพลัดออกจากร่างบาง "แล้วเราจะกลับเข้าไปในห้องได้รึยัง" พายถามอีกครั้งหลัง


จากที่ทั้งคู่เงียบไปนาน "อืม" แทมปาตอบสั้นๆ "ยัยเตี้ย" "อะไรอีกล่ะ" พายตอบเพราะหันหลังไปหา


 

ต้นเสียงที่เรียกเธอ แต่เธอดันชนเข้ากับแผงอกใหญ่ของแทมปาซะได้ "เตี้ยแล้วยังซุ่มซ่ามอีกนะ


เธอเนีย" "ช่างฉันเหอะน่า ว่าแต่เมื่อกี้เรียกฉันมีอะไร" พายถามพร้อมกับลูบหน้าผากไปพราง "ห้าม


ไปบอกเรื่องที่เราตกลงกันเมื่อกี้ให้พวกปากมากฟังเข้าใจมั้ย" "ไม่เข้าใจ นายหมายถึงใคร" แทมปา


ส่ายหัวอย่างเอือมระอาคนตรงหน้า "ก็พวก K.A.นั่นแหละ พวกนั้นปากมากจะตาย โดยเฉพาะยัยตัว


โน๊ต" เมื่อำด้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากแทมปา พายก็หลุดหัวเราะออกมา "หัวเราะอะไรของเธอ"


"ก็หัวเราะนายไง ไม่อยากจะเชื่อเห็นนายเงียบๆอย่างนี้แอบนิทาเพื่อนๆก็เป็นด้วย" "ฉันก็มีปาก


เหมือนเธอนะ จะทำอะไรก็ได้ถ้าฉันอยากทำ จะจูบเธอตรงนี้ยังทำได้เลยนะ" แทมปาพูดพร้มยื่น


หน้าไปใกล้พาย พายรีบเบือนหน้าหนีแทมปาทันที ตอนนี้หน้าพายแดงก่ำด้วยความเขิน แทมปาคลี่


ยิ้มออกมาก่อนจะใช้มือเรียวยาวของเขาจิ้มไปที่แก้มพาย "ทำอะไรของนาย" พายพูดแล้วปัดนิ้ว


แทมปาออก "ถ้ารู้ว่าปราบมาพยศอย่างเธอมันง่ายอย่างนี้ฉันทำไปนานแล้ว พาย" แทมปาพูดจบก็


เดินนำพายไปทันที ส่วนพายได้แต่ยืนงงกับการกระทำของแทมปา และยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่แทมปา


พูดเลยสักนิด "จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย" แทมปาตะโกนถามร่างบางที่ยังยืนอยู่ พายที่เรียกสติ


กลับคืนมาได้ก็รีบเดินตามแทมปาไปทันที