สี่สาวเหนือมนุษย์..

     -เฟย์-

     หลังจากที่นั่งอึดอัดกับบรรยากาศบนโต๊ะอาหารกลางวันหมดไปพวกเราก็กำลังจะลุกขึ้น

     "พวกเธอจะไปไหนต่ออ่ะ" นายเขื่อนถาม

     "ยุ่ง ไปกันเหอะๆ" ฉันบอกเพื่อนให้เดิน ระหว่างทางเดินเหมือนนายพวกนั้นจะเดินตามมาด้วยซิ วุ่ยวายอะไรกับพวกฉันจริงๆ

     "เอ่ออทำไมนายพวกนั้นต้องเดินตามเรามาด้วยอ่ะ" ยัยแก้วถาม

     "ชะ.. ว๊ายยย!" ยัยฟางกำลังจะตอบแต่ก็มีเสียงคนกรี๊ดขึ้นมาเรียกความสนใจจากเรา

     "เกิดไรขึ้นน่ะ" ฉันถาม

     "ไปดูกันเหอะๆ" ยัยจีนพูดพร้อมเดินนำออกไป พวกเราจึงเดินตาม ก็เห็น..

     "อร๊ายยย ช่วยด้วยๆ" ก็คือมีผู้ชายใส่ชุดเหมือนโจรประมาณ5-6คนกำลังยืนอยู่ตรงกลางและมีคนนึงยืนจ่อปืนและเลงไปที่สมองของเด็กผู้หญิงคนนึงอยู่ นี้โจรกล้าเข้ามาในโรงเรียนขนาดนี้แล้วหรอเนี้ย? อ่อ! แล้วก็มีรปภ.ยืนอยู่ด้วย

     "เงียบน่า! ถ้าไม่อยากตายอย่าขยับ" มันตะคอกใส่ผู้หญิงที่โดนปืนจ่อหัว

     "เฮ้ย ทำไรน่ะ!" เสียงนี้มัน? นายเขื่อนเรอะ? ฉันหันไปตามเสียงเห็นนายวพวกนั้นเดินออกมายืนตรงหน้าโจรนายเขื่อนชี้หน้า

     "ตะคอกใส่ผู้หญิงไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยนะครับ" นายจองเบพูด

     "ยุ่ง อย่าเข้ามาน่ะเว้ย!" โจรอีกคนพูดขึ้น 

     "ชิ วุ่นวายชะมัด!" นายป็อปพูดต่อ

     "อย่ามายุ่ง อยากตายรึไง" โจรอีกคนพูด พร้อมยกปืนขึ้นมาจ่อตรงหน้านายป็อป

     "นายกล้าหรอ" นายป็อปพูด เอิ่มป็อปมันเป็นโจรน่ะจะไม่กล้าได้ไงย่ะ!

     "หึ! ปัง!" โจรยิ้มมุมปากแล้วก็ยิงแต่ก่อนที่มันจะถึงตัวป็อป อยู่ๆยัยฟางก็วิ่งไปข้างหน้านายป็อปกับกระสุนที่หยุดอยู่ตรงหน้าของฟางเหมือนมีกำแพงที่มองไม่เห็นกั้นลูกกระสุนกับยัยฟางได้ ทุกคนตะลึงกับสิ่งที่าฟางทำ! และฉันคนนึงนี้แหละ!  

     "ฟาง แกทำไรของแก.." ยัยแก้วถามยัยฟางด้วยอาการช็อค! และลูกกระสุนก็ตกลงสู่พื้น 

     "เฮ้ยๆทำไมมันเป็นอย่างงี้ล่ะ!" โจรคนที่ยิงกระสุนใส่ฟางพูดขึ้นด้วยอาการช็อค

     "บ้าน่า!" โจรอีกคนพูดขึ้นและเล็งปืนมาที่ฟางอีกรอบแล้วยิง! และฟางดูเริ่มเหนื่อยกับการใช้พลังจิตซะด้วยสิ ทำไงดีล่ะเนี้ย คิดได้ดังนั้น ฉันเลยวิ่งไปบังข้างหน้าฟางและเพ่งจิตไปที่ลูกกระสุน ความรู้สึกเหมือนมีพลังงานอะไรสักอย่างออกมาจากตัวเลยแหะ และภาพที่อยู่ตรงหน้านั้นคือลูกกระสุนหยุดอยู่ตรงหน้ฉันนี้สิ! พอกระสุนหล่นลงพื้นความรู้สึกเหมือนพลังงานนั้นมันไหลเข้าร่างกายฉันเหมือนเดิม แต่ที่แย่คือทำไมมันเหนื่อยอย่างงี้ล่ะเนี้ย!

     "ฟาง.. ไม่เป็นไรใช่ไหม.." ฉันหันไปหาฟางที่อยู่ด้านหลัง

     "อืม ขอบใจน่ะ" ฟางตอบ 

     -แก้ว-

     ทำอะไรไม่คิดจะปรึกษากันเลยช่ะ! โอ๊ยยแล้วทีนี้จะทำไงเนี้ยยย! บางคนก็เริ่มเอากล้องขึ้นมาถ่ายภาพแล้วสิ! ฉันหันไปหาหนมจีน หนมจีนมองมาที่ฉันอยู่แล้ว

      'ต้องทำไรสักอย่างแล้ว ฉันว่าเราไปจัดการมันเลยดีกว่า โอเคไหม' ยัยจีนพูดในใจ ฉันเลยพยักหน้ารับ ยัยจีนเดินผ่านผู้คนแล้วไปยืนอยู่ตรงด้านหลังพวกโจร พวกเราพยักหน้าครั้งนึงแล้ววิ่งเข้าไปหาโจรคนที่อยู่หน้าสุด โจรหันมาสนใจฉันที่วิ่งเข้าไปหา ยัยจีนเลยวิ่งจากด้านหลังไปจัดการกับโจรคนนึง โจรคนนึงเห็นแบบนั้นเลยยกปืนขึ้นมายิงฉัน แต่คงยากหน่อยน่ะ ลืมไปแล้วหรอว่าฉันทะลุสิ่งของได้! ฉันยิ้มที่มุมปากแลพยายามตั้งสมาธิ ไม่กี่วิกระสุนนั้นก็ผ่านตัวฉันไป และเข้าไปปัดปืนที่มือมันทิ้ง

     "ฉันสายดำแล้วน่ะ" ฉันพูดแล้วยิ้มมุมปากยกเท้าเตะกล้านคอมันด้วยแรงที่ฉันคิดว่ามันคงเจ็บน่าดูเลยล่ะ..

_______________________________________________________________

เดี๋ยวมาอัพน่าา ขอเม้นให้กำลังใจไรเตอร์โหน่ยยย เดี๋ยวนี้อาจจะไม่ได้อัพน่าา ใกล้สอบแล้ววว