สี่สาวเหนือมนุษย์..

9.3

เขียนโดย kanoon

วันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.10 น.

  11 ตอน
  27 วิจารณ์
  17.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 20.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ฝัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     -เฟย์-

     หืมมม เหมือนคืนนี้จะหลับลึกกว่าวันอื่นน่ะเนี้ยยย ถ้าเป็นทุกวันก็คงดี ฝันได้อบอุ่นมากค่าา หมอกเต็มไปหมดเลยน่ะเนี้ยย เหมือนขึ้นภูเขาตอนเช้าตรู่เลย อยู่ๆก็มีผู้ชายอายุราวๆ50ปีเดินมาหาฉันท่ามกลางกลุ่มควัน เอ่ะหรือเขาจะหลงทางมาน่ะ? ถามดูสิแล้วฉันรู้ไหมย่ะเฟย์ เดี๋ยวน่ะนี้ฉันพูดกับตัวเอง? เริศมากเลยคะฉัน

     "คุณเป็นใครคะ?" ฉันต้องทำตัวสุภาพเรียบร้อยเหมือนฟาง ใช่ๆ

     "ไงเด็กน้อย.. 'พรปวีณ์' หรือเฟย์สิน่ะ" รู้ชื่อฉันได้ไงเนี้ยย ฉันดังขนาดนั้นเลย? ไม่ใช่ล่ะๆ

     "คุณรู้จักชื่อฉันได้ไงคะ?" ต้องนอบน้อมไว้เฟย์ ท่องไว้ๆ 

     และในเวลาเดียวกันของแต่ล่ะคน..

     "พรปวีณ์ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ปล่อยคลื่นพลังที่มองไม่เห็นได้และล่องหน' "

     "ธนันต์ธรญ์ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'บำคับสิ่งของรอบกายต่างๆและมองเห็นอนาคต' "

     "จริญญา หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ทะลุผ่านสิ่งของได้เพียงแค่เธอคิดและอ่านใจ' "

     "กุลมาศ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ปรับอุณหภูมิอากาศรอบกายและหูของเธอที่ได้ยินแม้กระทั้งที่ไกลๆ' "

     ห่ะ? พูดบ้าอะไร เค้าเป็นบ้าหรอ? ไม่น่าจะบ้าน่ะ..

     วันรุ่งขึ้น..

     -ฟาง-

     กริ๊งงงง~ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันเอิ่มมือไปกดปิดเสียงนาฬิกา ที่จริงฉันตื่นก่อนนาฬิกาจะปลุกอีกน่ะ.. แล้วฉันก็ตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก่อนที่นาฬิกาจะดังด้วยซ้ำ ที่จริงที่ฉันตื่นก่อนเวลาเพราะฝันเมื่อคืน..

     "ธนันต์ธรญ์ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'บำคับสิ่งของรอบกายต่างๆและมองเห็นอนาคต' " มันคือความจริงหรือแค่ฝันน่ะ นึกได้แบบนั้นฉันเลยลองมองไปที่ปากกาที่วางอยู่บนโต๊ะและฉันก็เพ่งสมาธิให้ปากกาให้ลอยมาที่มือฉัน ฉันเพ่งไปสัก4-5วิอยู่ๆปากกาก็ขยับและเริ่มลอยขึ้นจากโต๊ะ พอเห็นแบบนั้นก็ตกใจสิค่ะ สมาธิหลุดปากกาตกลงบนโต๊ะเหมือนเดิม เห้ยยนี้เรื่องจริงใช่ไหมไม่ใช่ฝันน่ะ? แต่ทำไมมันทำให้เหนื่อยอย่างงี้ล่ะเนี้ยย อยู่ก็มีภาพยัยแก้วตอนตื่นโพล่ขึ้นมาในหัวเฉยเลย..

     "อ่าวไงยัยฟางตื่นแล้วหรอ" ฉันหันไปเห็นยัยแก้วตื่นขึ้นมา เอ้ยๆเมื่อกี้ฉันก็เห็นภาพนี้น่ะ?

     "อ่ะ อืมรีบไปอาบน้ำเหอะ.." ฉันตอบยัยแก้ว แล้วอยู่ๆภาพยัยหนมจีนก็ผุดขึ้นมาเป็นภาพยัยจีนเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ ฉันเลยหันไปหายัยจีน เห็นมันกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำพอดี นี่สมองฉันยังปกติรึป่าวเนี้ย! นี่ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย 

     ผ่านไป10นาที ยัยแก้วกับยัยจีนก็ออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ยัยจีนเลยเดินไปปลุกยัยเฟย์ว่าให้ไปอาบน้ำมีเรื่องจะคุยด้วย จนยัยเฟย์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ

     "เมื่อคืนพวกแกฝันอะไรแปลกๆไหม" ยัยจีนถามขึ้น

     "อืม ฝันว่ามีผู้ชายอายุราวๆ50เดินมาพูดว่า.." ยัยเฟย์กำลังจะพูดทำให้พวกเราทั้ง4พูดพร้อมกันแต่แค่คนล่ะประโยค

     " พรปวีณ์ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ปล่อยคลื่นพลังที่มองไม่เห็นได้และล่องหน' "
     " ธนันต์ธรญ์ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'บำคับสิ่งของรอบกายต่างๆและมองเห็นอนาคต' "
     " จริญญา หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ทะลุผ่านสิ่งของได้เพียงแค่เธอคิดและอ่านใจ' "
     " กุลมาศ หญิงสาวผู้มีความสามารถ 'ปรับอุณหภูมิอากาศรอบกายและหูของเธอที่ได้ยินแม้กระทั้งที่ไกลๆ' "

     "พวกแกคิดว่าจริงไหม" ยัยแก้วถามขึ้น 

     "ฉันว่าจริง" ยัยจีนพูดขึ้น 

     "ฉันก็เชื่อ" ฉันพูดขึ้น

     "ถ้าจริงงั้นเรามาลองพิสูจน์กันไหม" ยัยเฟย์พูดพร้อมกับเดินไปหน้ากระจกเหมือนยัยเฟย์กำลังทำสมาธิผ่านไปไม่กี่วิอยู่ๆยัยเฟย์ก็หายไปจริงๆ! 

     "เฮ้ยๆ ยัยเฟย์หายไป! หายไปไหนแล้วล่ะ"ยัยแก้วตระโกนขึ้น 

     "ใช่ฉันหายไปจริงๆและตอนนี้ฉันอยู่นี้ย่ะยัยแก้ว!" พวกเราหันถามเสียงของยัยเฟย์ก็เห็นยืนอยู่ข้างหลังยัยแก้ว เรียกว่าทำเอายัยแก้วตกใจเลยล่ะ

     "งั้นแสดงว่านี่ก็เรื่องจริงสิน่ะ" ฉันพูด

     "ไปโรงเรียนกันเถอะก่อนที่จะไม่ทัน" ยัยจีนพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ เห็นแบบนั้นยัยเฟย์กับแก้วเลยเดินไปหยิบบ้าง ยัยแก้วสะพายเป้พาดไหล่ข้างนึง ส่วนยัยเฟย์สะพายพาดไหล่2ข้าง 

     "ทำไมไม่เอากระเป๋าล่ะยัยฟาง?"ยัยเฟย์ถามขึ้น

     "ฉันอยากลองพิสูจน์อะไรหน่อยน่ะ" ฉันพูดพร้อมหันไปมองกระเป๋าและเพ่งสมาธิไปให้มันมาหาฉัน ฉันเพ่งมันไม่นานมากกระเป๋าก็เริ่มลอยบนอากาศและมาเรื่อยๆจนมาอยู่ที่มือของเธอ นี่มันคือความจริงหรอเนี้ย?

     "ค่อยคิดเถอะไปเรียนก่อนจะสายเอา" ยัยจีนพูดพร้อมเดินออกไปพวกเราเลยเดินออกไปและขึ้นแท็กซี่ไปที่โรงเรียนมัถยมทนัย 

     ขณะนี้เวลา 8.57

     เฮ้อออดีน่ะที่ยังไม่เริ่มเรียน แต่มีแย่กว่านั้นคือลืมไปเลยว่าพวกเรานั่งข้างนายพวกนั้นนี่น่าาา!

     "ไง เฟย์เย่" เสียงนายเขื่อนเรียกยัยเฟย์พร้อมยิ้มกวนประสาท ยัยเฟย์ทำเป็นไม่สนใจและเดินไปกระแทกนั่งที่เก้าอี้

     "ยังไม่เข็ดรึไง"เฟย์พูดขึ้นรอยๆแต่ดูเจาะจงนายเขื่อนเป็นพิเศษ

     "ดูท่าจะยังน่ะ" นายเขื่อนตอบเฟย์ พวกฉันเลยเริ่มนั่งที่ของตัวเอง..

______________________________________________________________

อีกตอนก่อน5555 ไม่รู้ว่าจะมีคนชอบแนวแบบไรเตอร์กันอยู่ไหม ติชมได้เน้ออออ เม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยเด้อออ

คุณ nansusie : ตอนให้ก่อนนอนค่าา หรือเอาตอนใหม่มาให้ดึกเกินไปรึป่าวเนี้55555

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา