ด้วยแรงแห่งรัก

 

 

 

 

     ภายในห้องพยาบาล

 

 

 

     "สวัสดีครับคุณหมอ"  เขื่อนเดินเข้ามาทักทายก่อน

 

 

 

     "สวัสดีครับคุณเขื่อน อย่างที่หมอบอกนะครับวันนี้คุณภาณุนิ่งมากเลยนะครับ"  หมออธิบายอย่างห่วงๆ

 

 

 

     "แล้วมันจะส่งผลมากน้อยแค่ไหนครับหมอ"  เขื่อนถามอย่างกังวล

 

 

 

     "อันนี้ขึ้นอยู่กับเวลานะครับ คุณภาณูพึ่งจะมีอาการแบบนี้ก็วันนี้เองถ้าพรุ่งนี้เป็นปกติก็ไม่น่าห่วงนะครับ"  หมอพยายามอธิบายให้เขื่อนสบายใจ

 

 

 

     "แล้วถ้าหลายวันละครับ"

 

 

 

     "อันนั้นก็น่าหวงนะครับ อย่างที่หมอเคยบอกถ้าเชื่อเรื่องกายทิพย์หรือจิตวิญญาณคุณภาณุอาจจะกำลังหลับอยู่ และหลับนานกว่าปกติ"  

 

 

 

     "ขอบคุณนะครับหมอที่คอยดูแลเพื่อนผมเป็นอย่างดี"  เขื่อนขอบคุณด้วยความจริงใจ

 

 

 

     "ไม่เป็นไรครับ ครอบครัวคุณภาณุเคยช่วยหมอไว้เยอะ งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ"  หมอยิ้มให้เขื่อนก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

     "ป็อป ตอนนี้ทั้งฉันคุณเฟย์และก็คุณฟางกำลังสืบตัวคนร้ายที่แท้จริงอยู่นะ นายไม่ต้องเป็นห่วงนะ"  เขื่อนพูดแล้วมองป็อปปี้อย่างมีความหวังก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

      ภายในรภ

 

 

 

     "อ้าวคุณเขื่อน เพื่อนคุณเป็นยังไงบ้างอะคะ"  ฟางถามห่วงๆ เพราะเห็นสีหน้าเขื่อนไม่ค่อยดี

 

 

 

      "ก็ไม่ได้แย่หรอกครับ แค่ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง"  เขื่อนพูดท้อๆ

 

 

 

     "ฟางไม่รู้จะช่วยคุณยังไงเลย เอาเป็นว่าสู้ๆนะคะฟางเอาใจช่วย"  ฟางพยายามร่าเริงให้เขื่อยิ้มออก

 

 

 

     "ขอบคุณมากนะครับ"  เขื่อนพยายามยิ้มสู้

 

 

 

     "คุณเขื่อนคะ ฟางมีบางอย่างที่ลืมเล่าให้คุณเขื่อนฟัง"  ฟางพึ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เค้าเจอกวินที่บ้านของเธอ

 

 

 

     "เรื่องอะไรหรอครับ" เขื่อนถามอย่าสงสัย

 

 

 

     "คือวันนี้ที่ฟางกลับมาก่อนอะคะฟางเจอ...คุณกวินทีหน้าบ้านของฟางอะคะเหมือนมาหาใครอยู่เลย"  ได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจและนึกเป็นห่วงทั้งเฟย์และฟางทันที

 

 

 

      "จริงหรอครับ แต่เอ๊ะ นี่คุณไปรู้จักเจ้ากวินมันตอนไหนหรอครับ"  เขื่อนถามด้วยความแปลกใจเพราะฟางพึ่งจะเจอกวินครั้งแรกวันนี้ไม่ใช่หรอแล้วไหนจะเรื่องที่ไปปถึงบริษัทอีก

 

 

 

     "อะเอ่อ คือก็ตอนไปสัมครงานแหละคะคุณเขื่อนพอดีฟางเจอคุณกวินโดยบังเอิญน่ะคะ"  ฟางพยายามอธิบายแบบกังวลนิดๆ

 

 

 

     "อ๋อครับ งั้นผมว่าเรากลับกันเถอะเพราะว่าคนที่ผมบอกคุณว่าเพื่อนคนที่ผมสงสัยว่าจะทำร้ายภาณุก็คือไอ้กวินแหละครับ"  เขื่อนอธิบายจริงจัง

 

 

 

      "อะไรนะคะ!" ฟางตกใจมากเพราะนึกว่ากวินเป็นคนดี

 

 

 

     "แล้วตอนนี้เฟย์อยู่บ้านคนเดียวผมไม่ไว้ใจกวินเลย"  เขื่อนพูดด้วยความเป็นห่วงเฟย์

 

 

 

     "งั้นเรารีบกลับกันเถอะคะ เดี๋ยวฟางโทรไปลาคุณโทโมะ"  ฟางพูดเขื่อนพยักหน้ารับก่อนจะขับรถออกไป

 

 

 

 

 

 

 

        บ้านหวาย

 

 

 

     "อารู้ไหมครับ ว่าวันนี้ผมไปเจอใครมา"  กวินพูดดด้วยอารมณ์

 

 

 

     "ใครละ"

 

 

 

     "ก็อีนังผู้หญิงจู่ๆก็มาบริษัทถูก ที่จู่ๆก็รู้ชื่อผมและที่จู่ๆก็รู้จักทางเข้าออกบริษัทเป็นอย่างดี" 

 

 

 

     "แล้วยังไงนี่อายังไม่เข้าใจที่กวินพูดสักอย่างเลยนะ"

 

 

 

     "ก็เจอมันที่หน้าบ้านมันแหละครับ แต่บ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านที่ไอป็อปมันรถคว่ำไงครับอา"

 

 

 

     "ว่าไงนะ!"  อาได้ยินก็ตกใจ

 

 

 

     "เรื่องนี้มันไม่ธรรมดาแล้วละครับ เตรียมรับมือศึกใหญ่ได้เลย"  กวินพูดด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม

 

 

 

     "ค่อยๆคิดละกันกวิน เดี๋ยวเรื่องมันจะใหญ่เกินไป" แต่ดูเหมือนคำพูดของอาจะหยุดยั้งกวินไม่ได้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      มาเท่านี้ก่อนน้าาาา มีรีดขอมาให้อัพต่อไรต์ก็จัดให้ฝากติดตามน้าาา เรื่องนี้ใกล้จะจบแย้วววว