ด้วยแรงแห่งรัก

10.0

เขียนโดย นะนาว

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.05 น.

  16 ตอน
  19 วิจารณ์
  22.93K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) Nc

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

     "ฟางๆ ตื่นได้แล้วยันขี้เซา"  ไข่ตุ๋กระซิบบอกฟาง

 

 

 

      "งืมมมม"  ฟางยังคงนอนต่อ

 

 

 

      "ฟางตื่นเร็ว ไม่งั้นฉันปล้ำนะ"  ไข่ตุ๋นกระซิบขู่ฟาง

 

 

 

     "ยะอย่านะ หาวววว~ นายปลุกฉันมาทำไมเนี่ย"  ฟางพูดไปหาวไป

 

 

 

     "นี่ตอนนี้เธอกำลังว่างงานอยู่ใช่มะ"  ไข่ตุ๋นถามห้วนๆ

 

 

 

     "อื้มใช่ นานๆจะเข้ามาทีอะนะ"  

 

 

  

     "ฉันรู้ล้ะ ว่าจะให้เธอช่วยยังไง"  ไข่ตุ๋นพูดอย่างมีแผน

 

 

 

      "ยังไงอ่ะ หาวว~ "   

 

 

     "ก็บริษัทเมื่อวานที่เราไปอ่ะ มันจะมีไน์คลับข้างล่าง ฉันว่าเธอน่าจะไปสมัครงานที่นั่นนะฟาง เพราะฉันว่าที่นั่นต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับฉันแน่ๆ"  ไข่ตุ๋นพูดจริงจัง

 

 

 

     "แล้วจะให้ฉันไปทำงานอะไรนอกจากสืบสวนก็ทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากร้องเพลง" ฟางพูดไป

 

 

 

     "นั่นแหละ" 

 

 

     "หะ จะให้ฉันไปร้องเพลงอะหรอ"  ฟางตกใจเล็กน้อย

 

 

 

     "อื้มใช่" 

 

 

 

     "จะไหวหรอนาย"   ฟางถามอย่างไม่มั่นใจ

 

 

    

      "ไหวสิ ตอนนี้นะสิ่งที่เธอต้องทำคือไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว" 

 

 

 

     "โอเคเดี๋ยวเจอกันข้างล่างนะ"  

 

 

 

      "อาบด้วยจิตะเอง"  ไข่ตุ๋นหยอกล้อฟาง

 

 

 

     "ทะลึ่งหน่านายเดี๋ยวเถอะ"   ฟางพูดยิ้มๆก่อนจะไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ช่วยบอกว่าฉันมีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่~ ~ 

 

 

 

 

      "ฮัลโหล หาวว~ ~ "   

 

 

 

      "นี่คุณมัวแต่หาวอยู่ได้ ออกมาพบผมหน่อยผมมีเรื่องสำคัญจะบอก"  เขื่อนพูดจริงจีง

 

 

 

     "โอเคๆหาวว เดี๋ยวฉันขออาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ"  เฟย์พูดด้วยความง่วง

 

 

 

 

      "อื้ม เร็วๆนะคุณ"  พูดจบสายก็ถูกตัดลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      "นายนี่เราจะไปกันได้ยัง"   ฟางกระซิบเบาๆ

 

 

 

      "ปะ ตอนนี้ฉันจับตัวธอไม่ได้เพราะเธอมองไม่เห็นฉันเราไปกันแบบคนละกัน" 

 

 

 

 

     "ปะรีบไปเถอะ" ทั้งสองเดินออกจากบ้านพร้อมกัน

 

 

 

 

     "เอ๊ะ นั่นฟางจะไปไหนของเค้า"  เฟย์พูด งงๆแล้วก็ออกไปเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     บริษัท ภาณุ จำกัด 

 

 

 

 

      "นายฉันไม่รู้จักที่นี่อ่ะ เราต้องไปทางไหนยังไงอ่ะ"  ฟางกระซิบเบาๆ

 

 

 

    "ไม่ต้องห่วงฉันคิดว่าฉันรู้จักที่นี่ดี"   ไข่ตุ๋นพูดอย่างมั่นใจ

 

 

 

     "สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม :)"  กวินเห็นท่าทางแปลกๆเลยเดินเข้ามาหาเธอ

 

 

 

     "อะเอ่อ....."  ฟางอ้ำอึ้ง

 

 

 

 

     "สวัสดีคะคุณกวินฉันมาหาคุณโทโมะอะคะ"  ไข่ตุ๋นบอกให้ฟางพูดตาม

 

 

 

     "สวัสดีค่ะคุณกวิน พอดีฉันจะมาสมัครงานอะคะเลยจะมาพบคุณโทโมะ"   ฟางพูดยิ้มๆ  แต่การพูดของเธอทำเอากวินแปลกใจ

 

 

 

     "เอ่อคุณพึ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกหรอครับ"   กวินถามด้วยความสงสัย

 

 

 

     "อะอ๋อ ใช่คะ ฉันพึ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรกอ่ะคะ" 

 

 

 

     "แต่แปลกนะครับที่คุณรู้จักชื่อของผมด้วย"  กวินยิ้มเจ้าเล่

 

 

 

     "อะเอ่อ..."  ฟางอ้ำอึ้ง

 

 

 

     "บอกเค้าไปว่าคุณกวินดังออกทีวีก็บ่อยใครๆก็รู้จัก"  ไข่ตุ๋บอก

 

 

 

    "เอ่อ ก็คุณกวินดังออกนี่คะฉันเห็นในทีวีก็บ่อย"  ฟางยิ้มเจื่อนๆ

 

 

 

     "อ่อ หรอครับ ;)"  กวินยิ้มเหมือนรู้ทันว่าเธอโกหก

 

 

 

     "เอ่อ งั้นฉันขอตัวก่อนดีกว่านะคะ"  พูดจบฟางก็เดินออกมา

 

 

 

 

      "มาที่นี่เป็นครั้งแรก จะรู้จักได้ไงวะว่าห้องไอโทโมะมันอยู่ที่ไหน นังนี่มันไม่ธรรมดาละ"  กวินพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

 

     Begerry Nice

 

 

 

      "อ่าว คุณมารอนานยัง"  เฟย์มาถึงก็ร้อนรนถาม

 

 

 

 

     "ไม่นนนเท่าไหร่หรอก แต่นานกว่านี้ก็รอได้นะคร้าบบบ"  เขื่อนยียวน

 

 

 

 

     "นี่ณอย่าพึ่งเล่นไหนคุณว่ามีอะไร"  เฟย์ถามจริงจัง

 

 

 

 

      "ก็เมื่อคืนผมไปทำธุระมา พอกลับมาที่บริษัทเค้าก็ลือกันว่าพบภาณุกัน มีพยานถึงสองคนให้การเหมือนกันเป๊ะ อ้อแล้วอีกอย่างภาณุไม่ได้มาคนเดียว แต่เห็นคนบอกมากับผู้หญิงขาวๆสวยๆคนนึง แต่หนีไปได้ก่อน"  เขื่อนเล่าอย่างละเอียด.

 

 

 

 

     "จะเป็นเพื่อนคุณไปได้ยังไง ตอนนี้เพื่อนคุณยังอยู่ รพ. อยู่ไม่ใช่หรอ"  เฟย์ถาม งงๆ

 

 

 

     "นั่นนะสิ ผมเองก็ งง แต่ดูพยานสองคนนั้นพูดเรื่องจริงนะ แถมยังเจอในเวลาใกล้ๆกันอีกต่างหาก"  เขื่อนเริ่มเครียด

 

 

 

     "อะเอ่อ นายเชื่อเรื่องกายทิพย์ไหม"  เฟย์ถาม

 

 

 

     "ไม่รู้สิ เธอว่าไง"  

 

 

 

     "ไม่แน่นะ ภาณุที่พวกนั้นเห็นอาจจะเป็นกายทิพย์ของเค้าก็ได้"  เฟย์พูดมีหลักการ

 

 

 

    "เฟย์มากับผม"  เขื่อนลุกขึ้นละจับมือเฟย์เดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      ห้องทำงานโทโมะ

 

 

 

      "อะถึงแล้ว เข้าไปสิ"  ไข่ตุ๋นพูด ฟางพยักหน้าแล้วค่อยๆเปิดประตูเข้าไป

 

 

 

 

      "สะสวัสดีค่ะคุณโทโมะ"  ฟางพูดเกร็งๆ

 

 

 

     "ครับ เชิญนั่ง"  โทโมะมองหน้าด้วยความหลงไหลในความสวยของเธอ

 

 

 

     "ดูๆไอ้หมอนั่นมันมองเธอสิฟาง"  ไข่ตุ๋พูดไม่พอใจ

 

 

 

     "คุณ..." โทโมะพูดเว้นช่วงให้ฟางตอบ

 

 

 

 

     "ฟางคะ คือฉันจะมาสมัครเป็นนักร้องที่ไนท์คลับของคุณค่ะ"

     

 

 

 

     "ฮ่าๆ ไหนคุณลองร้องให้ผมฟังสักท่อนสิครับ"   โทโมะตั้งใจมองตาค้าง

 

 

 

     "หื้ม ทำหน้าทำตา ถ้าต่อยได้นะไอ้หน้าซาลาเปานี่หงายหลังไปแล้วโถ่ว"  ไข่ตุ๋นพูดเหมือนเด็ก

 

 

 

     "ไม่ว่ากี่ครั้งที่มองภาพถ่าย คนแรกที่ใจเป็นต้องมองหาทุกที"  ฟางร้องด้วยความรู้สึก ไข่ตุ๋นได้ยินเพลงนี้ก็ทำให้เค้ามีพลังขึ้นมาก 

 

 

 

     "อะพอแล้วครับ คุณฟางนี่ร้องเพลงเพราะมากเลยนะครับ"  โทโมะยิ้มหวาน

 

 

 

     "ขอบคุณนะคะ^_^"  ฟางเองก็ยอ้มหวานให้เช่นกัน

 

 

 

     "นี่เธออย่าไปยิ้มให้มันสิ ทำส่งสายตาหวานเดี๋ยวจิ้มตาแตก"  

 

 

 

     "เอาเป็นว่าผมรับคุณนะ คืนนี้คุณสามารถเริ่มงานได้เลย

 

 

 

     "จริงหรอคะ โหยขอบคุณมากๆเลยนะคะ งั้นฉันขอตัวไปเตรียมตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ :) "  ฟางพูดแล้วยิ้มให้

 

 

 

 

     "เอ่อ ให้ผมไปส่งไหมครับ"  

 

 

 

    "ไม่ต้องไอ้หน้าซาลาเปา" 

 

 

 

     "ไม่เป็นไรคะ ไปก่อนนะคะ "  ฟางพูดจบก็เดินออกไปทันที

 

 

 

 

      "หึ้ยย ไม่ชอบไอหน้าซาลาเปานั้นเลย"ไข่ตุ๋นหงุดหงิด

 

 

 

 

     "นายก็แหม่ ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย"  ฟางตอบ

 

 

 

     "เธอไม่คิดแต่มันคิดอะดิโถ่ว"  

 

 

 

     "เอาเถเะหน้าากลับบ้านกันดีกว่า"   ฟางที่กำลังจะเดินออกไปก็ต้องตกใจเมื่อเธอได้พบกับเฟย์ที่กำลังเดินเข้ามากับเขื่อน

 

 

 

     "เฟย์/ฟาง"  ทั้งสองตกใจละอุทานออกมาพร้อมกัน 

 

 

 

     "เธอมาทำอะไรที่นี่อะเฟย์"  ฟางถาม

 

 

 

     "แล้วเธอละมาทำอะไร"  

 

 

 

 

     "เอาเป็นว่าไว้คุยกันนะตอนนี้ฉันขอตัวก่อน"  พูดจบฟางเดินออกไปทันที

 

 

 

 

      "เพื่อนคุณมาทำอะไรที่นี่ ละที่สำคัญ มาถูกได้ยังไง"  เขื่อนถาม งงๆ

 

 

 

 

     "ไม่รู้สิ"  เฟย์เองก็ งงเช่นกัน

 

 

 

     "อะเอ่อ คุณเขื่อนๆ ครับ"  รปภ.วิ่งเข้ามาหาเขื่อนด้วยความรีบร้อน

 

 

 

     "ผู้หญิงที่เดินออกไปเมื่อกี้นี้อะครับ เธอคือผู้หญิงคนเมื่อคืนที่ผมเจอพร้อมคุณภาณุอะครับ"  รปภ. เล่าอย่างจริงจัง

 

 

 

     "หะ ว่าไงนะ จริงๆหรอครับลุง"  เขื่อนถามเพื่อความแน่ใจ

 

 

 

     "จริงๆนะครับ"  

 

 

 

    "เฟย์ผมว่าเดี๋ยวตินเย็นผมคงต้องขอไปทานข้าวเย็นบ้านคุณหน่อยสะและ"  เขืือนพูดซ่อนความ

 

 

 

    "อื้ม โอเค"   เฟย์ตอบตกลง

 

 

     

     "งัเนลุงขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะครับ"   พูดจบ รปภ.ก็เดินอแกไป

 

 

 

 

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      บ้านฟาง

 

 

 

 

 

 

     "เห้อออ เยัยเหย์ไปทำอะไรที่นั่นกันนะ"  ฟางสังสัย

 

 

 

 

    "อยากรู้เธอก็รอเพื่อนเธอกบับมาละถามดูสิ"  

 

 

 

 

      "กะว่าอย่างนั้นอะนะ"  

 

 

 

           ปี๊ดด ปี๊ดด 

 

 

 

 

      "รถใครมานะ"  ฟางเดินออกไปดู

 

 

 

 

     "อ้าวเฟย์"  เธอพูดแล้วรีบเดินไปเปิดประตู 

 

 

 

      "ทำไมวันนี้กลับเร็วละ เพิ่งบ่ายโมงเองนะ"  ฟางถาม 

 

 

 

 

 

      "ฉันมีเรื่องอยากถามเธอนะฟาง รวมถึงคนๆนึงด้วย"  เฟยผืพูดแล้วมาเขื่อนเข้ามา

 

 

 

 

      "คนนี้เค้าชื่อคุฯเขื่อนนะฟาง" 

 

 

 

      "สวัสดีคะคุณเขื่อน"  ฟางพูดสวัสดี ทำเอาทั้งเขื่อนทั้งเฟย์แปลกใจทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันมาก่อนเฟย์เองก็ไม่เคยเล่าทำไมเค้าถึงรู้ชื่อเขื่อน 

 

 

 

     "นี่คุณรู้จักชื่อผมได้ไง"  เขื่อนถามด้วยความสงสัย 

 

 

 

     "ฉันว่าเราทั้งสามคน มีเรื่องต้องคุยกันนะ"  เฟย์พูดแล้วเดินนำเข้าไปในบ้านที่เหลือก็เดินตาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     บริษัท ภาณุ จำกัด 

 

 

 

      "แปลก มันแปลกจริงๆ"  กวินยังคงสับสนไม่หาย

 

 

 

     "ไม่เอาสิคะที่รักวันนี้อุตส่าลางานมาหาหวายไม่เครียดเนอะ"  หวายทำเสียงยั่วยวน 

 

 

 

     "คุณก็ช่วยให้ผมหายเครียดสิที่รัก"  กวินพูดจบก็ดันหวายมห้ล้มลงกับที่นอนแล้วตามลงไปประกบริมฝีปาก ด้วยความหิวกระหาย สอดแทรกลิเนร้อนเข้าไปฉกชิมความหวานที่ชิมมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน  

 

 

     "อืม" เสียงครางบอกถึงความพอใจในลำคอของทั้งคู่  กวินค่อยๆเลื่อนมือมาถอดเสื้อหวายละกระชากชะ้นในออกด้วยความกระหาย  ละไม่รอช้าใช้ริมฝีปากครอบครองอกสวยทันที มืออีกข้างก็เคล้นคลึงไม่แพ้กัน

 

 

 

      "อ๊ะ กะกะกวิน "  หวายครางด้วยความเสียวซ่าน กวินเมื่อชิมจนพอใจก็เปลี่ยนเป้าหมายปลดตะข้อกางเกงหวายเหลือเพียงชั้นในตัวเดียว

 

 

 

     "นี่ยังไม่เท่าไหร่แฉะแล้วหรอที่รัก"  กวินพูดแล้วค่อยๆเอานิ้วกรีดขึ้นๆลงๆตรงกลีบกุหลาบงาม 

 

 

 

     "อ๊าา กวินขะขาา จะไม่ไหวแล้ว "  

 

 

 

     "ผมไม่รอละนะ"  กวินพูดจบก็จัดร่างกายตัวเองก่อนจะสอดแทรกอาวุธร้ายเข้าไป 

 

 

     "อ๊า  คงแน่นเหมือนเดิมเลยนะที่รักแบบนี้สิถึงจะสนุก"  กวินพูดจบก็ค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกๆค่อยๆเริ่มความรุนแรง

 

 

 

     "อ๊ากวิน มะไม่ไหวแล้ว อ๊ะอ๊ะ อ๊าาา"   

 

 

 

     "อีกนิดนะที่รัก อ๊่า ใกล้แล้ว"   กวินเพิ่มความเร็วมากขึ้น

 

 

 

      "อ๊าาา / อ๊าาา "  ทั้ง่ไปถึงจุดหมายพร้อมกัน 

 

 

 

     "รอบเดียวคงไม่พอมั้งที่รัก" กวินกระซิบละจากนั้นก็เริ่มบรรเลงบทเพลงรักหลายครั้งต่อหลายครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

  มาแล้วจ้าา เอาNC มาเอาใจรีดเดอร์55 เค้าแต่งแนวNC ไม่ค่อยเก่งนะ ตอนหน้าเรื่องจะเข้มข้นเพิ่มอีกล้ะน้า แอบกระซิบไข่ตุ๋นใกล้จะได้กลับเข้าร่างละน้าาเวลาบีบคั้นหัวใจใกล้มาแย้ว ถ้าชอบเม้น+โหวตให้กำลังใจด้วยน้าจุ้บๅ

 

 

     

 

 

     

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา