Love and Tears รักทั้งน้ำตา
เขียนโดย Loveseen
วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ร้ายเพราะรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
พอถึงวันแต่งงานป๊อปปี้ก็ต้องจำยอมทำตามคำสั่งของพ่อเพราะเค้าไม่สามารถขัดพ่อเค้าได้แม้แต่นิด เค้าคิดว่าพอแต่งงานแล้วค่อยหย่าก็ได้ง่ายกว่าขัดพ่อเค้าเยอะเลยแต่มันกลับไม่ใช่เพราะหลังจากที่ฟางกับป๊อปปี้แต่งงานกันเรื่องที่เค้าจะหย่ากับฟางก็กลายเป็นเรื่องที่ยากขึ้นมาเพราะฟางไม่ยอมหย่ากับเค้าแต่กลับรั้งเค้าไว้กับเธอทั้งที่เค้าไม่ได้รักเธอเลย
ฟางนึกถึงอดีตไปเรื่อยๆก็เผลอหลับไปโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครคนนึงเดินมาทางเธอ
"เฮ้อมาแอบหลับอยู่ตรงนี้นี่เอง"ป๊อปปี้เดินมานั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฟางแล้วพูดออกมาเค้ามองเธอตอนหลับก็เผลอยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูความน่ารักของเธอ"นี่ถ้าฟางทำตัวน่ารักเหมือนตอนหลับพี่คงเผลอใจไปรักฟางแล้วมั้ง 55 แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ฟางเปลี่ยนไป ฟางร้ายมากมากส่ะจนพี่แทบทนเราไม่ได้และนี่คือสิ่งที่ทำให้พี่รักฟางไม่ลง แต่พี่ก็สงสารฟางน่ะที่ต้องเสียใจเพราะพี่"ป๊อปปี้พูดพลางลูบหัวฟางเบาๆนี่ถ้าเธอตื่นเธอคงจะดีใจหน้าดูว่าชายหนุ่มพูดอะไรกับเธอ ป๊อปปี้ลุกขึ้นค่อยๆช้อนตัวของหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแล้วเดินเข้าบ้านไป
เช้าแสนสดใสแสงพระอาทิตย์สอดส่องผ่านผ้าม่านสีหวานลงมาที่ตัวหญิงสาวที่นอนยังไม่ตื่นจาก ภวังส่วนตัวของเธอ ถ้าเธอเลือกได้เธอคงต้องเลือกที่จะหลับไม่ตื่นเพราะเธอไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ของเธอจะต้องเผชิญกับสิ่งเลวร้ายมากน้อยเช่นไร
"อืม"หญิงสาวครางออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีแสงอะไรบางอย่างส่องมาทางเธอทำให้เธอต้องตื่น ซึ่งนั่นก็คือแสงจากดวงอาทิตย์นั่นเอง ฟางลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
20 นาทีผ่านไปฟางเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมชุดเดรสสีชมพูอ่อนลายตารางที่เธอใส่อย่างน่ารักดหมือนเด็ก ฟางเดินลงมาข้างล่างแล้วมุ่งหน้าเดินไปทางครัวเพื่อเตรียมอาหารมื้อเช้าให้สามี
"คุณค่ะ"ฟางเรียกสามีหนุ่มที่กำลังเดินไปที่รถ
"อะไรอีกล่ะ"ป๊อปปี้พูดอย่างอารมณ์เสีย ฟางเดินมาพร้อมกับกล่องแซนวิช
"นี่คะฟางกลัวว่าคุณจะหิว"ฟางยื่นให้ป๊อปปี้ เค้ารับจากมือเธอมาก่อนจะตอบกลับ
"เหอะ"คำสุดท้ายที่ป๊อปปี้ทิ้งท้าย ก่อนจะโยนกล่องแซนวิชทิ้งลงตรงหน้าฟาง นี่เค้าไม่เห็นใจคนทำเลยหรือไงเธออุตส่าตั้งใจทำเพื่อเค้าแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเสียใจยั่งเดิม ฟางคิดพลางก้มลงเก็บแซนวิชที่หล่นเกลื่อนอยู่ที่พื้น
"ในเมื่อฟางทำดีพี่ก็ไม่ชอบงั้นฟางขอทำเลวเผื่อพี่จะได้ใจหึ"ฟางพูดแล้วสะแหยะยิ้มกับความคิดตัวเองเธอทำเพื่อเค้ามาทุกอย่างเค้าไม่เคยเห็นค่าเลยเธอคงต้องลองเสี่ยงกับหัวใจครั้งนี้ดูเผื่อว่าจะได้ผล"ยับแน่นังพิม"ฟางพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินเข้าบ้าน หลายสิ่งอย่างนักที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป จากเธอที่เคยสดใสกลับกลายเป็นนางร้ายเพราะความรักและความต้องการ
ณ บริษัท
"อื้ม จูบคุณนี้ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยน่ะครับพิม"ป๊อปปี้ครางออกมาหลังจากผละจูบออกจากพิมหญิงสาวเลขาที่นั่งอยู่บนตักเค้าก่อนจะเอ่ยชมรสจูบของเธอ แล้วก้มลงซุกไซร้ตามซอกคอของเธออย่างหวานชื่นเค้าประพรมรอยคริสไว้ตามซอกคอของเธอจนเต็มอย่างดูดดื่มก่อนที่จะ
ผลัก หญิงสาวปริศนาเปิดประตูเข้าโดยทั้งสองหนุ่มสาวยังไม่รู้ เค้าทั้งสองยังซุกไซร้นัวเนียกันไม่หยุด จนหญิงสาวที่ยืนมองอยู่แทบทรุดกับการกระทำของใครบางคน
สาวปริศนาคือใครกันน๊าาา????? อย่าลืมเม้นท์ด้วยน่ะค่ะ
เฮ้อคิดไปคิดมาก็สงสารพี่ฟางเนอะ
ต้องร้ายเพราะรัก
ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ ไรเตอร์ง่วงมากแล้วอ่ะ
เดี๋ยวว่างๆมาอัพพพน่ะหวังว่าคงชอบ ฝันดีน่ะค่ะ จุ๊ฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ