Love and Tears รักทั้งน้ำตา
9.7
เขียนโดย Loveseen
วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.
20 chapter
86 วิจารณ์
31.26K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) บอกรักในวันสุดท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เอี๊ยยยยยยยยยยยยดดดดโคล่มมมมม"
"เฮ้ย"ป๊อปปี้ร้องออกมาอย่างตกใจกับเสียงที่ดังจากหน้าบ้าน หรือว่า "ฟาง"ป๊อปปี้วิ่งออกไปหน้าบ้านทันทีเมื่อเค้า(หัวใจด้วย)นึกถึงฟาง
เมื่อป๊อปปี้วิ่งมาถึงหน้าบ้านก็มองไปยังรถคู่กรณีก่อนจะมองไปข้างหน้ารถที่มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนจมกองเลือด
"ฟาง ฟาง"ป๊อปปี้รีบวิ่งเข้าไปดูอดีตภรรยาที่นอนจมกองเลือดอยู่ก่อนจะรีบวิ่งพาเธอไปที่รถก่อนจะออกรถอย่างเร็ว
"หึตายสะได้ยิ่งดี"พิมเดินออกมาจากรถก่อนจะมองไปที่รถแฟนหนุ่มที่ขับออกไปเมื่อกี๊
"ฟางอย่าพึ่งหลับน่ะฟาง"หลังจากที่มาถึงโรงพยาบาลร่างที่ชายหนุ่มอุ้มไว้ก็ถูวางลงบนเตียงเข็นคนไข้ สองขายาวรีบก้าวตามบุรุษพยาบาลที่เข็นเตียงมุ้งหน้าไปที่ห้องฉุกเฉินอย่างเร่งด่วน
"พี่ป๊อป"มือเล็กค่อยๆเอื้อมมาจับหน้าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอก่อนที่เธอจะบอกเค้าว่า"ฟางรักพี่ป๊อปน่ะค่ะรักมากเลยน่ะฮึกฟางรักพี่ป๊อปฮึกฮือ"สองดวงตากลมโตเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินลงมาเป็นทาง พร้อมคำบอกรักซ้ำไปซ้ำมา
"พี่ก็รัก ....... ฟาง ฟาง อย่าพึ่งหลับฟาง "ชายหนุ่มยังไม่ทันที่จะบอกรักสาวน้อยตรงหน้าเธอก็ชิ่งหมดสติไปก่อนน้ำตาชายหนุ่มไหลลงมาพร้อมกับความรู้สึกผิดถ้าเค้ารู้ใจเร็วกว่านี้เธอคงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้แน่
"เชิญญาติรอด้านนอกครับ"บุรุษพยาบาลคนหนึ่งบอกก่อนจะเข็นเตียงฟางเข้าไปในห้องฉุกเฉินพร้อมปิดประตู ป๊อปปี้ทรุดตัวลงนั่งพร้อมความเสียงใจ
"ทำไมทุกอย่างมันต้องเป็นแบบนี้ว่ะทำไม"ป๊อปปี้สบถออกมาด้วยความรู้สึกผิด"ฟางอย่าพึ่งเป็นอะไรน่ะตื่นมาให้พี่บอกรักก่อนสิฟางอยากได้ยินคำนั้นไม่ใช่หรอแล้วเราจะไปฮันนิมูลกันที่ปารีสน่ะฟางอยากไปไม่ใช่หรอ พี่รักฟางน่ะฟางได้ยินมั้ย"ป๊อปปี้พูดพึมพำคนเดียวพลางสายตามองไปยังประตูห้องฉุกเฉิน
"ตาป๊อปลูกน้องเป็นยังไงมั่ง"แม่ฟางถามป๊อปปี้เมื่อเธอรู้ข่าวก็ตกใจไม่น้อยไม่คิดว่าลูกสาวของเธอจะต้องเจออุบัติเหตุแบบนี้
"ยังไม่รู้ครับคุณแม่ ผมขอโทษคุณพ่อคุณแม่น่ะครับที่ผมดูแลน้องไม่ดี"ป๊อปปี้พูดพร้อมยกมือขึ้นไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง
"คุณพ่อคุณแม่"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นพ่อกับแม่ของเค้าท่านคงจะตำหนิเค้าแน่นอนที่ปล่อยให้ฟางต้องเป็นแบบนี้
"ตาป๊อปทำไมแกไม่ดูแลน้อมให้มันดีห่ะนี่แกรังแกน้องแล้วแกยังต้องทำให้น้องต้องเป็นแบบนี้อีก"เป็นไปอย่างที่คาดไว้พ่อของเค้าตำหนิเค้าจนได้
"พี่ป๊อปพูดมาสิว่าพี่ฮึกไปทำอะไรให้ยัยฟางต้องเป็นแบบนี้ฮือๆ"นัชชาที่พึ่งมาวิ่งเข้ามาทุบตีป๊อปปี้ทั้งน้ำตา เค้ากล้าทำให้เพื่อนรักของเธอต้องร้องไห้แล้วนี่ยังทำให้ฟางต้องโดนรถชนอีก
"พี่ของโทษนัชชาพี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้"ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาไม่ต่างจากนัชชาเค้าเสียใจไม่แพ้เธอเลย
"ใครเป็นคนขับรถชนยัยฟางฮึกใครชนฮือๆ"นัชชาเอ่ยถามอย่างเหลือจะทน
"พิม"ป๊อปปี้เอ่ยออกมาเบาๆ เค้าไม่คิดเลยว่าคนที่เค้าเคยักจะทำได้ถึงเพียงนี้
"ยัยนั่นอีกแล้วหรอพี่จะรักใครทำไมพี่ไม่เลือกเอาซักคนหรือต้องรอให้ฟางเป็นแบบนี้ก่อนห่ะ"นัชชาตะหวาดออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมา
"นัชชาพอก่อนเถอะลูกไม่มีใครอยากให้มันเป็นแบบนี้หรอกน่ะ"แม่ฟางห้ามไว้ก่อนที่นัชชาจะเลยเถิดก้าวก่ายเสียมารยาทไปมากกว่านี้
"หมอมาแล้วคะ"แม่ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อหมอเดินออกมาจากห้อองฉุกเฉิน
"คุณหมอครับภรรยาผมเป็นยังไงมั่งครับ"ป๊อปปี้รีบถามทันที
"หมอขอแสดงความ..............................."
ลุ้นๆกันหน่อยว่าฟางจะปลอดภัยมั้ย
พิมนี่ร้ายจริงๆแต่งเองหมั่นไส้เอง555
ติดตาม โหวต เม้น เป็นกำลังใจให้PFด้วยน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ