Love and Tears รักทั้งน้ำตา

9.7

เขียนโดย Loveseen

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.

  20 chapter
  86 วิจารณ์
  31.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) บอกรักในวันสุดท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
"เอี๊ยยยยยยยยยยยยดดดดโคล่มมมมม"
 
 
 
"เฮ้ย"ป๊อปปี้ร้องออกมาอย่างตกใจกับเสียงที่ดังจากหน้าบ้าน หรือว่า "ฟาง"ป๊อปปี้วิ่งออกไปหน้าบ้านทันทีเมื่อเค้า(หัวใจด้วย)นึกถึงฟาง
 
 
 
เมื่อป๊อปปี้วิ่งมาถึงหน้าบ้านก็มองไปยังรถคู่กรณีก่อนจะมองไปข้างหน้ารถที่มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนจมกองเลือด
 
 
 
"ฟาง ฟาง"ป๊อปปี้รีบวิ่งเข้าไปดูอดีตภรรยาที่นอนจมกองเลือดอยู่ก่อนจะรีบวิ่งพาเธอไปที่รถก่อนจะออกรถอย่างเร็ว
 
 
 
"หึตายสะได้ยิ่งดี"พิมเดินออกมาจากรถก่อนจะมองไปที่รถแฟนหนุ่มที่ขับออกไปเมื่อกี๊
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟางอย่าพึ่งหลับน่ะฟาง"หลังจากที่มาถึงโรงพยาบาลร่างที่ชายหนุ่มอุ้มไว้ก็ถูวางลงบนเตียงเข็นคนไข้ สองขายาวรีบก้าวตามบุรุษพยาบาลที่เข็นเตียงมุ้งหน้าไปที่ห้องฉุกเฉินอย่างเร่งด่วน
 
 
 
"พี่ป๊อป"มือเล็กค่อยๆเอื้อมมาจับหน้าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอก่อนที่เธอจะบอกเค้าว่า"ฟางรักพี่ป๊อปน่ะค่ะรักมากเลยน่ะฮึกฟางรักพี่ป๊อปฮึกฮือ"สองดวงตากลมโตเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินลงมาเป็นทาง พร้อมคำบอกรักซ้ำไปซ้ำมา
 
 
 
"พี่ก็รัก ....... ฟาง ฟาง อย่าพึ่งหลับฟาง "ชายหนุ่มยังไม่ทันที่จะบอกรักสาวน้อยตรงหน้าเธอก็ชิ่งหมดสติไปก่อนน้ำตาชายหนุ่มไหลลงมาพร้อมกับความรู้สึกผิดถ้าเค้ารู้ใจเร็วกว่านี้เธอคงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้แน่
 
 
 
"เชิญญาติรอด้านนอกครับ"บุรุษพยาบาลคนหนึ่งบอกก่อนจะเข็นเตียงฟางเข้าไปในห้องฉุกเฉินพร้อมปิดประตู ป๊อปปี้ทรุดตัวลงนั่งพร้อมความเสียงใจ
 
 
 
"ทำไมทุกอย่างมันต้องเป็นแบบนี้ว่ะทำไม"ป๊อปปี้สบถออกมาด้วยความรู้สึกผิด"ฟางอย่าพึ่งเป็นอะไรน่ะตื่นมาให้พี่บอกรักก่อนสิฟางอยากได้ยินคำนั้นไม่ใช่หรอแล้วเราจะไปฮันนิมูลกันที่ปารีสน่ะฟางอยากไปไม่ใช่หรอ พี่รักฟางน่ะฟางได้ยินมั้ย"ป๊อปปี้พูดพึมพำคนเดียวพลางสายตามองไปยังประตูห้องฉุกเฉิน
 
 
 
"ตาป๊อปลูกน้องเป็นยังไงมั่ง"แม่ฟางถามป๊อปปี้เมื่อเธอรู้ข่าวก็ตกใจไม่น้อยไม่คิดว่าลูกสาวของเธอจะต้องเจออุบัติเหตุแบบนี้
 
 
 
"ยังไม่รู้ครับคุณแม่ ผมขอโทษคุณพ่อคุณแม่น่ะครับที่ผมดูแลน้องไม่ดี"ป๊อปปี้พูดพร้อมยกมือขึ้นไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง
 
 
 
"คุณพ่อคุณแม่"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นพ่อกับแม่ของเค้าท่านคงจะตำหนิเค้าแน่นอนที่ปล่อยให้ฟางต้องเป็นแบบนี้
 
 
 
"ตาป๊อปทำไมแกไม่ดูแลน้อมให้มันดีห่ะนี่แกรังแกน้องแล้วแกยังต้องทำให้น้องต้องเป็นแบบนี้อีก"เป็นไปอย่างที่คาดไว้พ่อของเค้าตำหนิเค้าจนได้ 
 
 
 
"พี่ป๊อปพูดมาสิว่าพี่ฮึกไปทำอะไรให้ยัยฟางต้องเป็นแบบนี้ฮือๆ"นัชชาที่พึ่งมาวิ่งเข้ามาทุบตีป๊อปปี้ทั้งน้ำตา เค้ากล้าทำให้เพื่อนรักของเธอต้องร้องไห้แล้วนี่ยังทำให้ฟางต้องโดนรถชนอีก
 
 
 
"พี่ของโทษนัชชาพี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้"ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาไม่ต่างจากนัชชาเค้าเสียใจไม่แพ้เธอเลย
 
 
 
"ใครเป็นคนขับรถชนยัยฟางฮึกใครชนฮือๆ"นัชชาเอ่ยถามอย่างเหลือจะทน
 
 
 
"พิม"ป๊อปปี้เอ่ยออกมาเบาๆ เค้าไม่คิดเลยว่าคนที่เค้าเคยักจะทำได้ถึงเพียงนี้
 
 
 
"ยัยนั่นอีกแล้วหรอพี่จะรักใครทำไมพี่ไม่เลือกเอาซักคนหรือต้องรอให้ฟางเป็นแบบนี้ก่อนห่ะ"นัชชาตะหวาดออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมา
 
 
 
"นัชชาพอก่อนเถอะลูกไม่มีใครอยากให้มันเป็นแบบนี้หรอกน่ะ"แม่ฟางห้ามไว้ก่อนที่นัชชาจะเลยเถิดก้าวก่ายเสียมารยาทไปมากกว่านี้
 
 
 
"หมอมาแล้วคะ"แม่ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อหมอเดินออกมาจากห้อองฉุกเฉิน
 
 
 
"คุณหมอครับภรรยาผมเป็นยังไงมั่งครับ"ป๊อปปี้รีบถามทันที
 
 
 
"หมอขอแสดงความ..............................."
 
 
 
ลุ้นๆกันหน่อยว่าฟางจะปลอดภัยมั้ย
พิมนี่ร้ายจริงๆแต่งเองหมั่นไส้เอง555
ติดตาม โหวต เม้น เป็นกำลังใจให้PFด้วยน่ะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา