Love and Tears รักทั้งน้ำตา

 
ติ๊งต่องๆๆๆๆๆ เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นเมื่อมีคนปริศนามากดออด
 
 
"ใครมากดออดว่ะกดครั้งเดียวก็ได้ยินแล้วนี่กดย้ำอยู่ได้น่ารำคาญ"ป๊อปปี้เดินบ่นลงมาจากบันไดเพื่อจะไปเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน
 
 
 
"เอ่อพี่ป๊อปค่ะเดี๋ยวฟางไปดูให้เองพี่ป๊อปมาทานข้าวดีกว่าคะเดี๋ยวจะได้ไปทำงาน"ฟางพูดก่อนจะถือจานข้าวผัดมาวางไว้ที่โต๊ะอาหารให้ชายหนุ่มทานก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้ผู้มาเยือน เมื่อฟางเดินมาถึงหน้าบ้านก็จัดการเปิดประตูรั้วออก
 
 
เพี้ยยยยย เพี๊ยย พลั้ก
 
"แกเอาผัวฉันไปไว้ไหนเอาป๊อปมาเดี่ยวนี้น่ะนังหน้าด้าน"พิมพูดก่อนจะจัดการตบฟางไป2ฉากแล้วผลักฟางลงกับพื้น ฟางได้แต่มือกุมหน้าก่อนจะมองไปทางพิมด้วยสีหน้าโกรธจัด
 
 
 
 
"ชั่งกล้าพูดเนาะเธอพูดเหมือนฉันถือกระจกเลยสะท้อนกลับหาเธอเต็มๆ"ฟางตอบกลับไป ก่อนที่พิมจะ
 
 
 
 
"กรี๊ดดดดดดดนังบ้าแกเอาป๊อปไปไว้ไหนเอาคืนมาเดี่ยวนี้น่ะไม่งั้นแกจะ"พิมพูดไม่ทันจบฟางก็สวนขึ้นมาทันที
 
 
 
"จะอะไรห่ะ เพี๊ยยยๆ"ฟางตบพิมกลับไปสองครั้งเช่นเดียวกับที่พิมทำกับเธอ"ฉันไม่ยอมให้ใครตบฉันฟรีจำไว้ และก็ส่วนผัวเธอเนี่ยน่ะเค้าพาฉันไปเที่ยวพึ่งมาไปทะเลด้วยละอ่อลืมไปเมื่อคืนนี้น่ะฉันมีความสุขมากเลยขอบคุณผัวเธอน่ะที่ทำให้ฉันได้มีความสุขจนได้แผล"ฟางเน้นคำว่าผัวก่อนที่จะพูดเยาะเย้ยพิมแล้วชี้ไปที่แผลที่เธอเดินชนประตู(รึชนเสาว่ะไรเตอร์จำไม่ได้)
 
 
 
 
"นังฟางแก"พิมง่างมือจะตบฟางแต่ป๊อปปี้ดันเรียกฟางก่อน 
 
 
 
"ฟางเกิดอะไรขึ้นรึป่าวทำไมนานจัง"ป๊อปปี้เดินออกมาหน้าบ้านเมื่อรู้สึกว่าฟางออกมานานเกินไป พิมจัดการจับมือฟางมาตบน่าตนเองก่อนจะนั่งลงกับพื้นพร้อมบีบน้ำตา ฟางเดินถอยหลังออกมาเรื่อยๆพร้อมมองมือตัวเองที่พิมดึงไปตบหน้าของเธออย่างไม่น่าเชื่อว่าเธอจะร้ายขนาดนี้ 
 
 
ปึกกกก!!! ฟางถอยหลังไปชนกับป๊อปปี้พอดี ฟางหันไปทางป๊อปปี้ก่อนจะส่ายหน้าสื่อให้เค้ารู้ว่าเธอไม่ได้ทำ
 
 
"พี่ป๊อปฟางไม่ได้ทำน่ะ"(หืมพี่งั้นหรอแปลว่าสองคนนี้เค้าดีกันแล้ว เหอะ ดีได้ก็ทะเลาะได้วันนี้แหละพวกแกจะได้ทะเลาะกันบ้านแตก:พิม)
 
 
 
"ฮึกป๊อปช่วยพิมด้วย"พิมพูดอย่างสงสำออยป๊อปปี้รีบวิ่งปรี่ไปช่วยพยุงพิมทันที ก่อนจะมองฟางด้วยท่าทางผิดหวัง แล้วพยุงพิมเข้าบ้านไป
 
 
 
"ฮึกทำไมทำไมยัยนี่ต้องมาตอนนี้ด้วยทำไม"ฟางพูดก่อนจะทรุดลงนั้งกับพื้นพรางมือเล็กทุบลงพื้นอย่างหลายต่อหลายครั้งจนเป็นแผลเลือดแดงสดไหลอาบมือลงมาน้ำตาใสๆไหลรินเป็นทาง เธอยังไม่มีความสุขครบ5วันมารก็ดันมาพจนส่ะก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นยังไงมั้งพิม"ป๊อปปี้ถามพลางทำแผลให้พิม
 
 
 
"ก็เจ็บสิค่ะเลือดซึมเลย"พิมตอบก่อนจะเอามือมากุมที่แก้ม
 
 
 
"แล้วไปทำอะไรให้ฟางเค้าตบละเอาซะเลือดซึมปากเลย"ป๊อปปี้ถามไปอีกรอบแล้วก้มลงเก็บอุปกรณ์ทำแผลเช้ากล่อง
 
 
 
"พิมก็แค่ถามว่าฟางป๊อปหละไม่เห็นไปทำงานป๊อปไปไหนหรอ พิมถามแค่นั้นเองฟางก็ตบพิมเข้าอย่างจังเลยแล้วบอกพิมว่าออกไปพี่ป๊อปจะอยู่กับฉันอย่ามายุ้งแล้วป๊อปก็เดินออกมา ถ้าป๊อปไม่เดินมาพิมต้องแย่แน่ๆเลยขอบคุณน่ะค่ะ"พินบรรยายก่อนจะซบลงที่ไหล่ป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางเดินผ่านห้องรับแขก
 
 
 
"นี่บ้านของสามีภรรยาไม่ใช่บ้านชู้น่ะค่ะที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจคิด"ฟางพูดเสียงกระแทกก่อนจะเดินจ้ำๆๆขึ้นห้องไป ป๊อปปี้ได้แต่มองตาม    
 
 
หลังจากที่พิมกลับไปป๊อปปี้ก็วิ่งขึ้นบรรไดมุ้งหน้าไปยังห้องฟางทันที
 
 
ก๊อกๆ ๆ ป๊อปปี้กระหน่ำเคาะประตูห้องฟางเสียงดังหลายต่อหลายครั้ง ฟางที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงก็เอามือปิดหูไว้ทั้งสองข้างเพราะไม่อยากได้ยิน
 
"ฟางเปิดประตู"ป๊อปปี้ตะโกนเข้ามาทั้งที่มือยังไม่หยุดเคาะประตู
 
 
เอาแค่นี้ก่อนน่ะไรเตอร์ไม่สบายอ่า ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้รอนาน