Love and Tears รักทั้งน้ำตา

 
เอี๊ยยยยยยยยด เสียงเบรกรถกระทันหัน
 
"ฟางอย่าพูดแบบนี้ได้มั้ยพี่ใจคอไม่ดีเลย"ป๊อปปี้เบรกรถก่อนจะหันมาบอกฟางด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีนักคำพูดที่ฟางพูดออกมามันทำให้เค้ากลัวๆว่าฟางจะจากเค้าไปไกล
 
 
 
"ฟางขอโทษ แต่ฟางไม่ขอบอกพี่ป๊อปน่ะค่ะว่าฟางจะไปอยู่ที่ไหน ขับรถต่อไปเถอะคะเบรกอะไรไม่รุ ดีน่ะหัวไม่ฟาดรถอ่ะ"ฟางบรรยายก่อนจะเอนตัวพิงเบาะแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยใจ
 
 
 
"ฟางหิวข้าวมั้ย"ป๊อปปี้สกิดปลุกฟางเบาๆเมื่อรถมาจอดที่ปั๊มน้ำมันเพื่อพักรถ
 
 
 
"อืม หิวคะ"ฟางครางออกมาเบาๆก่อนจะบอกชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา
 
 
 
"งั้นรอพี่ตรงนี้น่ะเดี๋ยวพี่ไปซื้ออะไรมาให้กินลองท้อง"ป๊อปปี้บอกสาวน้อยพยักหน้าก่อนที่เข้าจะเดินลงรถมุ้งหน้าไปที่มินิมาร์ท "มาแล้วอ่ะฟางขนมปังกับนมจืดที่ฟางชอบไง"ป๊อปปี้ยื่นขนมกับนมให้ฟางแต่ไร้เสียงตอบรับ เค้าวางของไว้ด้านข้างรถก่อนที่จะออกรถมุ้งหน้ากลับบ้าน
 
 
 
"อื้อ ยังไม่ถึงหรอค่ะ หาวววว"ฟางถามพลางทำท่าหาวอย่างน่ารักจนป๊อปปี้ที่ชำเลืองดูเธอก็อดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้
 
 
 
"ยังเลยอ่ะนี่ขนมปังกับนม"ป๊อปปี้ตอบแล้วยื่นของให้ ฟางมองก่อนจะรับมาแล้วเปิดถุงดูก็อึ้งเมื่อขนมปังที่เค้าซื้อมาคือขนมปังที่เธอชอบทานกับนมจืด ฟางเปิดดูอีกถุงก็เจอนมจืด นี่เค้ายังไม่คิดที่จะลืมเลยหรอว่าเธอชอบทานชอบกินอะไรบ้าง หรือเค้าแค่บังเอิญซื้อมา
 
 
 
"อร่อยมั้ย"ป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อฟางกินหมดเกลี้ยง จะไม่อร่อยได้ไงละ ก็ของชอบนิและก็หมดแล้วด้วย
 
 
 
"อร่อยสิค่ะอิ่มด้วย"ฟางพูดพลางมือลูบท้อง
 
 
 
"ไม่อร่อยได้ไงละกินส่ะเกลี้ยงขนาดนั้นถ้าถุงมันกินได้พี่คงคิดว่าฟางต้องกินไปแล้ว5555"ป๊อปปี้พูดก่อนจะทำหน้ากวนๆใส่ฟาง
 
 
 
"ไอ่พี่ป๊อป"ฟางเรียกชื่อป๊อปปี้ก่อนจะนั่งกอดอกแก้มป่องอย่างเคืองๆ
 
 
 
"555พี่ล้อเล่น"
 
 
 
"ขับรถไปเลยฟางไม่พูดด้วยแล่ว"ฟางเอนตัวนอนลงอีกรอบแล้วก็เข้าสู่ห้วงนิททราโดยทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถึงแล้วๆๆๆตื่นๆๆๆ"ป๊อปปี้ตะโกนออกมาเพื่อกวนฟางที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่ให้ตื่นและก็เป็นไปตามคาดสาวน้อยตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียพร้อมขยี่ตาเล็กน้อย หลายครั้งที่เธอทำให้คนข้างๆอมยิ้มโดยไม่รู้ตัวเลย
 
 
 
"โอ๊ยตะโกนอะไรก็ไม่รู้อย่างกับเด็ก3ขวบ"ฟางบ่นอุบอิบกับตัวเองก่อนจะเซเดินเข้าบ้านไปปล่อยให้ชายหนุ่มขนของคนเดียว(ที่บอกว่าเซคือง่วงนอนอะน่ะนางเอกของเราเลยเซ555:ไรเตอร์)
 
ปึก
 
"โอ๊ยยยยยยย"ฟางร้องเสียงหลงพลางมือกุมหน้าผากทันทีเมื่อเค้าเดินเข้าบ้านไปพร้อมอาการง่วงนอนรุมเร้าเลยชนประตูเข้าไปเต็มๆ
 
 
 
"55555"ป๊อปปี้เดินตามมาด้านหลังก็หัวเราะออกมาเสียงดังปนสะใจ ตื่นขึ้นมาก็เดินจ้ำๆๆเข้าบ้านไม่ขนของช่วยกันก็สมควรโดน
 
 
 
"หัวเราะไร    ชิส์"ฟางพูดด้วยสีหน้าดุๆก่อนจะสะบัดหน้าแล้วเดินขึ้นห้องไป
 
 
 
"เอ๊ะ แค่เราหัวเราะก็ผิดชักจะไปกันใหญ่ล่ะ"ป๊อปปี้พูดกับตัวเองก่อนจะเกาหัวด้วยความมันงงก่อนจะเอาของไปเก็บแล้วเดินขึ้นห้องไปพร้อมกับกล่องยา
 
 
 
"ฟางมาพี่ทำแผลให้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงแขนร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้นตาม
 
 
 
"ก็ทามปายสิค่ะจะห้ายฟางลุกขึ้นเพื่อ.........................??"ฟางงัวเงียพูดก่อนจะเว้นคำว่าเพื่อไว้แล้วเอนตัวนอนลงต่อ
 
 
 
"โอเคโอเค"ป๊อปปี้พูดก่อนจะใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์แล้วนำมาเช็ดปากแผลฟางเบาๆ
 
 
 
"อร๊าาาาาาาากแสบๆๆๆ"ฟางเด้งตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติเมื่อแอลกอฮอล์ที่ชายหนุ่มกำลังทำแผลให้หยุดลงในแผล
 
 
 
"ไหนๆๆมาพี่เป่าให้"ป๊อปปี้ที่ตกใจไม่น้อยก็ทำอะไรไม่ถูกเมื่อสติมาก็จัดการเป่าแผลที่หัวฟางจนสาวน้อยตรงหน้าอาการบรรเทาลง
 
 
 
"ขอบคุณคะแต่ฟางว่าเขยิบออกนิดนึงก็ได้น่ะค่ะ"ฟางเตือนเค้าเพราะหน้าของทั้งสองห่างกันไม่ถึงเซน(เวอร์ไปป่ะเนี่ย:ไรเตอร์)
 
 
 
"อย่าทำตัวโก๊ะแบบนี้อีกน่ะพี่รู้สึกเป็นห่วงเราที่ทำตัวซุ่มซ่ามแบบนี้"ป๊อปปี้บอกฟางพยักหน้าอย่างรับทราบก่อนที่เค้าจะติดพลาสเตอร์ลงบนแผลที่หัวฟางเบาๆแล้วเดินออกไป
 
 
 
"ถ้าฟางไม่คิดไปเองฟางคงคิดว่าพี่รักฟางเข้าแล้วละ หยุดความคิดบ้าๆนี่ส่ะทีมันคงเป็นไปไม่ได้หรอก แต่เอ๊ะที่พี่ป๊อปบอกว่า พี่รู้สึกเป็นห่วงเราที่ทำตัวซุ่มซ่ามแบบนี้ นี่ห่วงหรือหรอกด่าเราว่ะ"ฟางคิดคนเดียวก่อนจะหลับตาลงเข้าสู้ห่วงนิททรา
 
 
ตอนนี้นางเอกเรามาแบบโก๊ะๆเนอะ แต่ขอบอกว่าตอนหน้าห้ามพราด เธอคนนั้น(แขกที่ไม่ได้รับเชิญ)จะมาอาละวาดบ้านแตกอยากรู้ว่าเป็นใครต้องติดตาม *ห้ามพลาดน่ะบอกตรงๆ*
 
คิดว่าคนๆนั้นจะเป็นใครเม้นเลย
 
 
อ่อลืมบอก ฝรรดีน่ะค่ะรีดเดอร์