Love and Tears รักทั้งน้ำตา

 

แอ๊ด เสียงประตูเปิดออกพร้อมร่างสาวน้อยที่เดินเข้าไปในห้องโทนสีขาวสะอาดตา ก่อนที่เธอจะ

เดินไปที่เตียงที่มีชายหนุ่มนอนราบอยู่ข้างบนที่นอนหนานุ่ม เธอขยับหน้าเข้าไปใกล้หน้าชายหนุ่ม

ที่นอนอยู่ก่อนจะมองเค้าด้วยสายตาหลงไหล

 

"จะว่าไปตอนพี่ป๊อปหลับก็น่ารักดีแฮะเหมือนหมีเลย555"สาวน้อยพูดก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆเพื่อไม่ให้ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าตื่น มือบางเอื้อมไปตรงหน้าชายหนุ่มก่อนจะค่อยๆแตะลงที่จมูกของเค้า

 

 

 

"อุ๊ย!!!!"ฟางตกใจเมื่อมือของป๊อปปี้จับลงบนมือของเธอก่อนที่เค้าจะลืมตาขึ้นฟางตาโตทันทีเมื่อชายหนุ่มตื่นเธอกลัวว่าเค้าจะดุเธอที่ไปทำให้เค้าตื่นเหมือนเมื่อก่อน

 

 

 

"แอบลักหลับพี่หรอฮ่ะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

 

"ป่าวส่ะหน่อย"ฟางตอบก่อนจะชักมือออกแต่ชายหนุ่มกลับดึงไว้"ปล่อยได้แล้วคะ"

 

 

 

"บอกมาก่อนว่าแอบลักหลับพี่หรอ"ป๊อปปี้ยังถามคำถามเดิมก่อนจะยักคิ้วใส่ฟางแบบกวนๆ 55ใครบอกให้เธอมากวนเค้าแต่เช้าเองหละ

 

 

 

"ก็บอกว่า..........อุ๊บซ์"ฟางยังพูดไม่จบป๊อปปี้ก็ดึงเธอไปจูบเสียก่อน

 

 

 

"Morningkiss ครับ"ป๊อปปี้ผละจูบออกก่อนจะพูดแล้วเด่งตัวขึ้นวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีปล่อยให้สาวน้อยที่มากวนเค้าตั้งแต่เช้าหน้าแดงอยู่คนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หายไข้แล้วหรอฟาง"ป๊อปปี้ถามพลางดื่มกาแฟไปด้วย

 

 

 

"หายแล้วคะ"ฟางตอบก่อนจะเดินเข้ามาในครัวเพื่อทำอาหารโดยมีป๊อปปี้เดินตามมาติดๆ

 

 

 

"สงสัยได้ยาดี"ป๊อปปี้ตอบก่อนอมยิ้ม จะไม่ให้หายได้ไงละก็วิธีป้อนเค้าไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนส่ะขนาดนั้น

 

 

 

"พี่ป๊อปบ้า"ฟางตีที่แขนชายหนุ่ม1ครั้งก่อนจะเตรียมของทำกับข้าว

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ขอตัดบทน่ะ

 

 

 

 

หลังจากที่ทั้งสองทานข้าวเสร็จก็พากันมาเดินเล่นชมวิวรับลมเย็นๆทันที โอกาสดีๆต้องขว้าไว้ไม่ได้มาทะเลนานล่ะ

 

"ไม่ยักกะรู้น่ะเนี่ยว่าพี่ป๊อปมีบ้านตากอากาศที่นี่ด้วย"ฟางพูดก่อนจะกางแขนรับลมที่พัดมาทางเธอก่อนสองขาจะก้าวเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆโดยมีป๊อปปี้เดินตามมาด้านหลัง

 

 

 

"พี่ไม่ได้บอกฟางอ่ะจะรู้ก็มีแต่พิม"ป๊อปปี้ตอบโดยไม่รู้เลยว่าคำตอบนั้นแทบทำให้น้ำตาของใครบางคนไหลลงมา

 

 

 

"ฟางไม่จำเป็นต้องรู้หรอกคะ"ฟางพูดออกไปอย่างน้อยใจ (อะไรๆก็พิมพิมพิมไม่เคยมีฟางบ้างเลยหรือไง:ฟาง)

 

 

 

"งอนป่ะเนี่ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินมาสกัดฟางทางด้านหน้า

 

 

 

"ฟางไม่มีสิทธิ์งอน"ฟางพูดก่อนจะเบือนหน้าหนี

 

 

 

"พี่ขอโทษที่พูดถึงพิมสัญญาน่ะว่าถ้าพี่อยู่กับฟางพี่จะไม่พูดถึงพิมอีกเลย"ป๊อปปี้บอกก่อนจะชูนิ้วก้อยขึ้นมาแล้วยื่นไปทางฟาง"น่ะๆๆสัญญาสัญญาน่ะ"ป๊อปปี้ยื่นนิ้วเข้าไปให้ฟางก่อนจะทำท่าทางน่ารักจนฟางต้องยอมเกี่ยวก้อยสัญญา

 

 

 

"ฟอด สัญญาละน่ะ"ป๊อปปี้หอมแก้มฟางก่อนจะถามสาวน้อยตรงหน้าที่กำลังหน้าแดงแจ๋อยู่

 

 

 

"คะแต่พี่ป๊อปค่ะเราจะกลับบ้านเมื่อไห่อ่ะ"ฟางถามเพราะตอนนี้เธออยากจะกลับบ้านแล้วเพราะอีกไม่นานเธอก็จะต้องไปจากบ้านหลังนั้น

 

 

 

"เที่ยงนี้แหละ คิดถึงบ้านหรอ"

 

 

 

"คะอีกไม่นานฟางก็จะต้องไปจากบ้านหลังนั้นแล้วคงคิดถึงบ้านหลังนั้นแย่เลย"ฟางพูดก่อนจะซึมลงทันที ใช่อีกไม่นานเธอก็ต้องหย่า อีกไม่นานเธอต้อง ไปจากเค้า

 

 

 

"ฟางกลับมาได้ตลอดเวลาน่ะ"ป๊อปปี้ตอบก่อนจะจับมือฟางมากุมไว้แน่น"เผื่อบางครั้งพี่อาจจะไม่มีพิมอยู่ข้างๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้คนตรงหน้า"กลับมาเยี่ยมพี่บ้าง"ป๊อปปี้ดึงฟางเข้ามากอดอย่างอ่อนโยน น่ะตอนนี้เค้ารู้สึกหวิวๆที่ใจแปลกๆความรู้สึกของเค้าน่ะตอนนี้มันต่างจากเมื่อก่อนอย่างมาก เค้ารู้สึกไม่อยากให้เธอจากเค้าไปไหน

 

 

 

"คะฟางสัญญา"ฟางก้มลงซุกที่ไหล่ชายหนุ่มพร้อมกอดตอบเค้า เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธออยากหยุดเวลานี้ไว้นานๆ

 

 

 

"ป่ะไปเก็บของแล้วเรากลับบ้านกัน"ป๊อปปี้ผละกอดออกก่อนจะดึงร่างบางให้เดินไปตามแรงของเค้า ทั้งสองเก็บของขึ้นรถจนเสร็จสรรพก่อนจะเดินทางกลับบ้าน

 

บนรถ

 

"ถ้าฟางหย่ากับพี่แล้วฟางจะไปอยู่ไหนอยู่ที่บ้านคุณพ่อคุณแม่หรอ"ป๊อปปี้ถามแต่สายตายังไม่ละจากถนน

 

 

 

"ถามทำไมละค่ะ"

 

 

 

"เผื่อพี่จะได้ไปเยี่ยมไง"ป๊อปปี้ตอบแล้วยิ้มให้คนข้างๆต่างกับฟางที่เบือนหน้าหนีรอยยิ้มของเค้าที่มอบให้

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกคะเดี๋ยวฟางมาเยี่ยมพี่เอง"ฟางตอบก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่มเจือนๆ

 

 

 

"ทำไมละ"ป๊อปปี้ถามด้วยความสงสัย

 

 

 

"เพราะฟางจะไปอยู่ที่ๆพี่ป๊อปตามหาฟางไม่เจอไงค่ะ"

 

 

เอี๊ยยยยยดด เสียงรถเบรกกระทันหัน

 

 

 

เอาแค่นี้ก่อนเดี๋ยวมาอัพให้ใหม่น่ะ ***ถ้าว่าง5555

บายจ๊าาา เดี๊ยววววววน่ะห้ามลืมเม้นท์ อิอิ