Love and Tears รักทั้งน้ำตา

9.7

เขียนโดย Loveseen

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.

  20 chapter
  86 วิจารณ์
  31.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วีน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
"อร๊าาาายยยยยนี่มันอะไรกันคุณปล่อยมืออกจากยัยผู้หญิงเศษสวะเดี๋ยวนี้น่ะ"ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาวีนแตกทันทีเมื่อเห็นสามีของตัวเองกำลังกอดเลขาของเค้าอย่างกลมเกลียวหลังจากที่เธอเดินเปิดประตูเข้ามาที่ห้องทำงานของสามี เธอเดินมากระชากแขนสามีของเธออย่างแรงเพื่อให้ปล่อยมือออกจากพิมเลขาของป๊อปปี้ แต่ไม่เป็นผล
 
 
"คุณจะวีนอะไรนักหนากลับบ้านได้แล้ว"พิมรีบเดินออกไปทันทีเมื่อเห็นสีหน้าฟางเริ่มเดือด หลังจากที่พิมเดินออกไปป๊อปปี้ก็นั่งลงบนเก้าอี้และตะวาดใส่ฟางก่อนจะใช้มือทุบโต๊ะเสียงดัง
 
 
"คุณคงไม่มีวันรักฉันใช่มั้ยถ้ามันยังมีชีวิตอยู่"ฟางผู้เป็นภรรยาของเค้าถามขึ้น ณ ตอนนี้ใบหน้าของเธอกำลังร้อนซู่ตอนนี้เค้ากำลังกลั้นน้ำตาแห่งความอ่อนแอร์ของเค้าไว้แต่ก็กลั้นได้ไม่นานน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลออกมา
 
 
"คุณกลับไปได้แล้วผมจะทำงาน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงมองเอกสารกองโต
 
 
"งานอะไรก็งานคุณไม่เคยมีเวลาให้ฉันเลยสักครั้ง"ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาออกจากแก้มเบาๆแต่ยิ่งปาดมันยิ่งไหล
 
 
"นี่คุณที่ผมยอมแต่งงานกับคุณมันก็มากพอแล้ว คุณจะเอาอะไรอีกห่ะ"ป๊อปปี้ที่เกิดอารมณ์โกรธก็ตะวาดใส่ฟางอีกครั้ง
 
 
"ถ้าไม่มีฉันป่านนี้คุณคงได้แต่งกับมันสมใจเลยสิ"ฟางพูดแสยะยิ้มแต่ใบหน้ายังเต็มไปด้วยน้ำตา
 
 
"ใช่เพราะคุณที่พรากความรักของผมกับพิม"
 
 
"หึ พรากหรอ กล้าใช้คำว่าพรากน่ะก็เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันกอดกันจูบกันเหมือนเดิมนี่และ หึทำอะไรไม่อายแม้กระทั่งคนอื่น"
 
 
"นี่คุณมันจะมากเกินไปแล้วน่ะ"
 
 
"ไม่มากหรอกคะแค่นี้มันน้อยไป คุณไม่อายพนักงานไม่อายชาวบ้านชาวเมืองเค้ารึไงค่ะที่คอยไปนั่นไปนี่กับยัยนั่นทั้งที่ตัวเองก็แต่งงานแล้ว"
 
 
"ไม่หรอกเพราะผมกับพิมเรารักกันและเค้าก็มาก่อนคุณคุณมาทีหลัง"
 
 
"อร๊าาาายยย"ฟางกรีดร้องด้วยความไม่พอใจก่อนจะพังกองเอกสารบนโต๊ะป๊อปปี้กระจาเกลื่อนทั่วห้อง
 
 
"หยุดได้แล้วฟางเลิกบ้าสักที"ป๊อปปี้เดินมาจับแขนฟางก่อนจะลากเธอออกมาจาห้องเดินมุ่งหน้าไปที่รถก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป
 
 
บนรถทั้งสองต่างคนต่างเงียบจน
 
"นี่คุณจะพาฉันไปไหน"
 
 
"กลับบ้านไงขืนอยู่ที่นั่นพนักงานก็คงได้ลาออกหลายคน"
 
 
"ฉันไม่วีนพนักงานคุณหรอกคะจะวีนก็แค่...............นังพิม"ฟางแสยะยิ้มอย่างพอใจ
 
 
"ถึงคุณจะยังไงผมก็ไม่รักคุณอยู่ดีพอเถอะเมื่อไหร่จะยอมหย่ากับผมสะทีอยู่ไปก็ไม่มีความสุข"
 
 
"เหอะฉันบอกไว้เลยว่าฉันไม่หย่ากับคุณแน่และอีกอย่างอ่ะน่ะฉันจะทำทุกทางที่ฉันทำได้เพื่อให้คุณรักฉันถึงจะแลกด้วยชีวิตนังพิมฉันก็จะเสี่ยง"
 
 
"หยุดความคิดเลวๆของคุณได้แล้ว"
 
 
"ไม่ถ้าคุณอยากให้ฉันหยุดความคิดเลวๆอ่ะน่ะคุณก็รักฉันส่ะสิ"
 
เอี๊ยด ป๊อปปี้เบกรถจนหัวฟางกระแทกรถอย่างจังก่อนจะเลี้ยวเข้าบ้าน
 
"นี่คุณจะฆ่าฉันรึไง"
 
 
"ใช่ถ้าคุณไม่หยุดความคิดชั่วๆรับรองได้เลยว่าผมฆ่าคุณแน่"
 
ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินลงรถแล้วปิดประตูอย่างดังจนฟางถึงกับสะดุ้ง
 
 

 
เรื่องเก่ายังไม่จบแต่งเรื่องใหม่รอแล้ว ฝากติดตามฝากเม้นท์ฝากโหวดด้วยน่ะคร่ะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา