Love and Tears รักทั้งน้ำตา

9.7

เขียนโดย Loveseen

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.

  20 chapter
  86 วิจารณ์
  31.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วีน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

"อร๊าาาายยยยยนี่มันอะไรกันคุณปล่อยมืออกจากยัยผู้หญิงเศษสวะเดี๋ยวนี้น่ะ"ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาวีนแตกทันทีเมื่อเห็นสามีของตัวเองกำลังกอดเลขาของเค้าอย่างกลมเกลียวหลังจากที่เธอเดินเปิดประตูเข้ามาที่ห้องทำงานของสามี เธอเดินมากระชากแขนสามีของเธออย่างแรงเพื่อให้ปล่อยมือออกจากพิมเลขาของป๊อปปี้ แต่ไม่เป็นผล

 

 

"คุณจะวีนอะไรนักหนากลับบ้านได้แล้ว"พิมรีบเดินออกไปทันทีเมื่อเห็นสีหน้าฟางเริ่มเดือด หลังจากที่พิมเดินออกไปป๊อปปี้ก็นั่งลงบนเก้าอี้และตะวาดใส่ฟางก่อนจะใช้มือทุบโต๊ะเสียงดัง

 

 

"คุณคงไม่มีวันรักฉันใช่มั้ยถ้ามันยังมีชีวิตอยู่"ฟางผู้เป็นภรรยาของเค้าถามขึ้น ณ ตอนนี้ใบหน้าของเธอกำลังร้อนซู่ตอนนี้เค้ากำลังกลั้นน้ำตาแห่งความอ่อนแอร์ของเค้าไว้แต่ก็กลั้นได้ไม่นานน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลออกมา

 

 

"คุณกลับไปได้แล้วผมจะทำงาน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงมองเอกสารกองโต

 

 

"งานอะไรก็งานคุณไม่เคยมีเวลาให้ฉันเลยสักครั้ง"ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาออกจากแก้มเบาๆแต่ยิ่งปาดมันยิ่งไหล

 

 

"นี่คุณที่ผมยอมแต่งงานกับคุณมันก็มากพอแล้ว คุณจะเอาอะไรอีกห่ะ"ป๊อปปี้ที่เกิดอารมณ์โกรธก็ตะวาดใส่ฟางอีกครั้ง

 

 

"ถ้าไม่มีฉันป่านนี้คุณคงได้แต่งกับมันสมใจเลยสิ"ฟางพูดแสยะยิ้มแต่ใบหน้ายังเต็มไปด้วยน้ำตา

 

 

"ใช่เพราะคุณที่พรากความรักของผมกับพิม"

 

 

"หึ พรากหรอ กล้าใช้คำว่าพรากน่ะก็เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันกอดกันจูบกันเหมือนเดิมนี่และ หึทำอะไรไม่อายแม้กระทั่งคนอื่น"

 

 

"นี่คุณมันจะมากเกินไปแล้วน่ะ"

 

 

"ไม่มากหรอกคะแค่นี้มันน้อยไป คุณไม่อายพนักงานไม่อายชาวบ้านชาวเมืองเค้ารึไงค่ะที่คอยไปนั่นไปนี่กับยัยนั่นทั้งที่ตัวเองก็แต่งงานแล้ว"

 

 

"ไม่หรอกเพราะผมกับพิมเรารักกันและเค้าก็มาก่อนคุณคุณมาทีหลัง"

 

 

"อร๊าาาายยย"ฟางกรีดร้องด้วยความไม่พอใจก่อนจะพังกองเอกสารบนโต๊ะป๊อปปี้กระจาเกลื่อนทั่วห้อง

 

 

"หยุดได้แล้วฟางเลิกบ้าสักที"ป๊อปปี้เดินมาจับแขนฟางก่อนจะลากเธอออกมาจาห้องเดินมุ่งหน้าไปที่รถก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป

 

 

บนรถทั้งสองต่างคนต่างเงียบจน

 

"นี่คุณจะพาฉันไปไหน"

 

 

"กลับบ้านไงขืนอยู่ที่นั่นพนักงานก็คงได้ลาออกหลายคน"

 

 

"ฉันไม่วีนพนักงานคุณหรอกคะจะวีนก็แค่...............นังพิม"ฟางแสยะยิ้มอย่างพอใจ

 

 

"ถึงคุณจะยังไงผมก็ไม่รักคุณอยู่ดีพอเถอะเมื่อไหร่จะยอมหย่ากับผมสะทีอยู่ไปก็ไม่มีความสุข"

 

 

"เหอะฉันบอกไว้เลยว่าฉันไม่หย่ากับคุณแน่และอีกอย่างอ่ะน่ะฉันจะทำทุกทางที่ฉันทำได้เพื่อให้คุณรักฉันถึงจะแลกด้วยชีวิตนังพิมฉันก็จะเสี่ยง"

 

 

"หยุดความคิดเลวๆของคุณได้แล้ว"

 

 

"ไม่ถ้าคุณอยากให้ฉันหยุดความคิดเลวๆอ่ะน่ะคุณก็รักฉันส่ะสิ"

 

เอี๊ยด ป๊อปปี้เบกรถจนหัวฟางกระแทกรถอย่างจังก่อนจะเลี้ยวเข้าบ้าน

 

"นี่คุณจะฆ่าฉันรึไง"

 

 

"ใช่ถ้าคุณไม่หยุดความคิดชั่วๆรับรองได้เลยว่าผมฆ่าคุณแน่"

 

ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินลงรถแล้วปิดประตูอย่างดังจนฟางถึงกับสะดุ้ง

 

 

 

เรื่องเก่ายังไม่จบแต่งเรื่องใหม่รอแล้ว ฝากติดตามฝากเม้นท์ฝากโหวดด้วยน่ะคร่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา